Κατηγορία: ΜΑΚΡΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ

Εάν καταφέρει να αναλάβει την ηγεσία της ΕΚΤ ένας Γερμανός, όπως ο κ. Weidmann, θα ήταν ότι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί στην Ευρωζώνη – πολύ πιο καταστροφικό, από ότι η προεδρία της ΕΕ. Εν τούτοις αυτό ακριβώς επιδιώκει η Γερμανία, ενδεχομένως «τα δύο στα δύο», η οποία ποτέ δεν μαθαίνει από τα λάθη της – έχοντας την άποψη πως δεν πρέπει να της επιτραπεί ποτέ ούτε η ηγεσία της ΕΚΤ, ούτε της Κομισιόν, εάν θέλουμε να διατηρηθεί η ειρήνη στην Ευρώπη και στον πλανήτη.

Το μεγαλύτερο μειονέκτημα της Ελλάδας είναι η ελίτ της, ιδίως οι εφοπλιστές – αφού είναι η μοναδική ελίτ στον πλανήτη που δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για τη χώρα της, που δεν τη στηρίζει καθόλου, που την απομυζεί, που την προδίδει συνεχώς και που είναι κυριολεκτικά άπατρις. Το γεγονός αυτό φαίνεται από τις απογοητευτικές δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού – σύμφωνα με τις οποίες πατρίδα μας θα μπορούσε να είναι η Γερμανία ή όποια άλλη ευημερούσα χώρα.

Τα χρέη άρχισαν να αυξάνονται όταν τα επιτόκια μετά το 1980 έγιναν για πρώτη φορά μεγαλύτερα από το ρυθμό ανάπτυξης. Τι ακριβώς συνέβη; Απλά κυριάρχησε στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα ο αχαλίνωτος νεοφιλελευθερισμός με την περιοριστική νομισματική πολιτική, κάτω από το πέπλο, το προπέτασμα καπνού καλύτερα του μονεταρισμού – της πλέον παράλογης και αιρετικής θεωρίας που έχει υπάρξει ποτέ, η οποία εκδίωξε βίαια το σύστημα της ελεύθερης αγοράς προς όφελος των «σοβιετικών ελίτ» και κατέστρεψε τη δυναμική που είχε αποκτήσει την εποχή που επικρατούσαν οι κανόνες του Keynes.

Οι κεντρικές τράπεζες ανέλαβαν κυβερνητικές λειτουργίες, χωρίς όμως να ελέγχονται από τις εκλεγμένες κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια, οπότε δεν υπόκεινται στους περιορισμούς του εκάστοτε Συντάγματος. Ουσιαστικά πρόκειται για την ανεξαρτησία του Κεφαλαίου από την «τυραννία της τυχαίας πλειοψηφίας», η οποία κατά τις ελίτ χαρακτηρίζει τη Δημοκρατία – ενώ έχει προ πολλού ολοκληρωθεί ο διαχωρισμός της εκλογικής και της χρηματοπιστωτικής τάξης.

Η οικονομία της αγοράς, ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός που επικρατεί στη Δύση, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, έχει οδηγήσει σε εξαιρετικά μεγάλες ανισορροπίες, όσον αφορά τον πλούτο, την ιδιοκτησία, την πολιτική δύναμη και τις δυνατότητες των Πολιτών – ενώ αύξησε υπέρογκα τα χρέη της μεσαίας και κατώτερης εισοδηματικής τάξης, καθώς επίσης των κρατών, με πιθανότερο ενδεχόμενο την αυτοκαταστροφή του.

Οι τοκογλύφοι που έχουν καταφέρει να κυριαρχήσουν στον πλανήτη, δεν είναι καθόλου πρόθυμοι να χάσουν τα τεράστια προνόμια που τους προσφέρει ο έλεγχος του συστήματος του χρέους, επιτρέποντας την επικράτηση της «Νέας Νομισματικής Θεωρίας» (ΜΜΤ) – υπενθυμίζοντας το ρητό, σύμφωνα με το οποίο τα εξής: «Άφησε με ελεύθερο να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος ψηφίζει τους νόμους του».

Η ελίτ έχει στα χέρια της τα εργαλεία παραγωγής χρέους, ενώ όλοι εμείς είμαστε συλλογικά υπεύθυνοι για την ξέφρενη, ασυγκράτητα αυξανόμενη άνοδο των χρεών. Οι πολιτικοί βέβαια υπόσχονται διαρκώς πως θα ελέγξουν το δημόσιο χρέος – δεν υπάρχουν όμως ποτέ αρκετά χρήματα, με τα οποία να μπορεί να χρηματοδοτηθεί το δημόσιο, καθώς επίσης να πληρωθούν οι τόκοι, με τους οποίους επιβαρύνεται το κράτος.

Μια ισχυρή και ευημερούσα μεσαία τάξη είναι ζωτικής σημασίας, επειδή είναι αυτή που καταναλώνει – ενώ διαδραματίζει βασικό ρόλο στην υποστήριξη των συστημάτων κοινωνικής προστασίας. Οι χώρες με ισχυρή μεσαία τάξη έχουν χαμηλότερα ποσοστά εγκληματικότητας, μεγαλύτερη πολιτική σταθερότητα και καλή διακυβέρνηση – οπότε αυτά είναι τα βασικά κριτήρια της ευημερίας ή της κατάρρευσης ενός κράτους.

Εάν δεν καταφέρουν οι κεντρικές τράπεζες να μειώσουν την ποσότητα χρήματος «Μ0» σε ένα φυσιολογικό επίπεδο έγκαιρα, δεν θα αποφευχθεί ένα ανάλογο κραχ και μία μεγάλη ύφεση, όπως το 1929 – ενώ θα ακολουθήσει ένας υψηλός πληθωρισμός. Ως εκ τούτου εάν θέλει η Ελλάδα να έχει κάποιες ελπίδες να ανταπεξέλθει, θα πρέπει να αλλάξει αμέσως οικονομικό μοντέλο – προωθώντας κλάδους όπως η πρωτογενής παραγωγή με τη μεταποίηση της και η βιομηχανία.

Με δεδομένο το ότι, οι Ιταλοί δεν είναι Έλληνες για να δεχθούν ένα PSI, έχουμε την άποψη πως η αντίστροφη μέτρηση για την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη έχει ήδη ξεκινήσει – πόσο μάλλον αφού η επιδείνωση της ύφεσης θα τροφοδοτήσει περαιτέρω τις λαϊκές δυνάμεις δυσαρέσκειας και αντίθεσης με το ευρώ και με την ΕΕ.