Κατηγορία: ΔΙΕΘΝΗ

«Δεν είναι εύκολο να καταλάβει κανείς τους λαϊκιστές και ακροδεξιούς Ιταλούς», γράφουν τα γερμανικά ΜΜΕ. «Δεν θέλουν να πληρώσουν τα βουνά των χρεών τους και σχεδιάζουν επί πλέον να τυπώσουν παράνομα τα δικά τους χρήματα! Ειδικά αυτός ο φωνακλάς, ο Salvini, καταπατάει όλους τους κανόνες και σπαταλάει δισεκατομμύρια, επειδή επιθυμεί να τηρήσει τις πανάκριβες προεκλογικές του δεσμεύσεις! Μας λέει με το «Πρώτα η Ιταλία» ότι σκοπεύει να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα του λαού του, αλλά στην πραγματικότητα παίζει στα ζάρια το μέλλον όλης της ανθρωπότητας – ή, τουλάχιστον, του κορυφαίου παγκοσμίως ειρηνικού εγχειρήματος: την ΕΥΡΩπης».

Το προτιμώμενο καθεστώς των πλουσίων του 0,1% του πληθυσμού είναι στην πραγματικότητα η «μετά-δημοκρατία». Ένα πολίτευμα δηλαδή, στο οποίο εξακολουθούν να υπάρχουν μεν όλες οι μορφές Δημοκρατίας και κυρίως το Κράτος Δικαίου, αλλά το εκλογικό σώμα είναι παθητικό – αντιδρώντας μόνο στις προσεκτικά εκ μέρους τους διεξαγόμενες εκλογές, έχοντας την ψευδαίσθηση (το εκλογικό σώμα) πως έτσι μπορεί να ορίσει ή/και να αλλάξει το μέλλον του προς όφελος του! Κλασσικό παράδειγμα εδώ οι Έλληνες που συνεχίζουν ως θύματα να επιλέγουν/ψηφίζουν τους θύτες τους – φυσικά καλοπροαίρετα και πιθανότατα χωρίς καν να το συνειδητοποιούν.

Κανένας δεν κατηγόρησε τους Δανούς σοσιαλδημοκράτες ως ακροδεξιούς, επειδή πήραν τις ψήφους των ακροδεξιών της χώρας – αφού οι Πολίτες είναι ώριμοι και δεν κυριαρχεί στη Δανία το βρώμικο κομματικό-πελατειακό κράτος της Ελλάδας που δυστυχώς είναι το μοναδικό που κατάφερε να επιζήσει των μνημονίων, στηρίζοντας τους «κατακτητές» και ενεργώντας ως μία πέμπτη φάλαγγα τους. Έτσι η δανέζικη ακροδεξιά είδε τα ποσοστά της να καταρρέουν στο 8,7% από 21,1% προηγουμένως – επειδή οι εργαζόμενοι Πολίτες της Δανίας βρήκαν την εκπροσώπηση που αναζητούσαν.

Αυτό που προστατεύει ακόμη την Ελλάδα είναι η εθνική συνοχή της, η οποία όμως μειώνεται συνεχώς – αφενός μεν λόγω της μετανάστευσης των νέων της, αφετέρου εξαιτίας της μαζικής, παράνομης εισροής μεταναστών, με αποτέλεσμα τη σταδιακή αλλοίωση του πληθυσμού της για να είναι πιο εύκολα ελεγχόμενη από τους νέους ιδιοκτήτες της. Εάν εδώ προσθέσουμε τον προβλεπόμενο διαμελισμό της μέσω της Μακεδονίας και στη συνέχεια της Θράκης, ενδεχομένως επίσης τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με τους Τούρκους και την απώλεια ολόκληρης της Κύπρου, θα έχουμε μία καλύτερη εικόνα του τι θα συμβεί – ενώ ασφαλώς όλα αυτά θα συνοδευθούν από την κλιμάκωση της εγκληματικότητας.

Δεν έχουν κανένα λόγο οι Έλληνες να φοβούνται τη λέξη «πατριώτης», με κριτήριο την ιστορία και τον πολιτισμό τους – ενώ, αντίθετα, οι βάρβαροι λαοί που στην ουσία έχουν αλλάξει μόνο οι εξωτερικοί τους τρόποι, ενώ οι αντιλήψεις και τα πιστεύω τους παραμένουν αναλλοίωτα, έχουν κάθε λόγο να το κάνουν, με στόχο να κρύψουν το αληθινό τους πρόσωπο.

Αν και απολύτως αναληθές, επικρατεί η άποψη πως η χώρα προσαρτήθηκε καταναγκαστικά από το Χίτλερ, ο οποίος όμως έχασε τον πόλεμο το 1945. Έχει εδραιωθεί δηλαδή η άρνηση της πραγματικότητας, η οποία δεν είναι άλλη από την εκούσια συμμετοχή των Αυστριακών στη Μεγάλη Γερμανία – ενώ στον H.C. Strache, στον ηγέτη της ακροδεξιάς και μέχρι πρόσφατα αντιπρόεδρο λείπει, όπως επίσης σε πάρα πολλούς συμπατριώτες του, η πίστη στη Δημοκρατία και στο Κράτος Δικαίου, αφού στην ουσία θεωρούν ως ιδανικό πολίτευμα τον Ολοκληρωτισμό.

Ο «μισός κανόνας του χρυσού» που υιοθετήθηκε το 1922, κατά τον οποίο μόνο η Μ. Βρετανία και οι Η.Π.Α. όφειλαν να έχουν αντίκρισμα σε χρυσό, όσον αφορά τα νομίσματα τους απέτυχε – ενώ μεταξύ των ετών 1920 και 1930 αυξήθηκε το μίσος εναντίον των τραπεζών, καθώς επίσης των ιδιοκτητών τους. Οι άνθρωποι, άνεργοι και πεινασμένοι, ήθελαν να αποκτήσουν ξανά τα κράτη τον έλεγχο των νομισμάτων τους, τον οποίο είχαν παραδώσει ανόητα στις τράπεζες – με αποτέλεσμα να κινδυνεύσει η εξουσία του καρτέλ. Ακολούθησε το κραχ του 1929, η Μεγάλη Ύφεση και ένας ακόμη παγκόσμιος πόλεμος.

Η ΕΕ, ως ένα μοναδικό στην ιστορία επιτυχημένο μοντέλο ειρήνης και συνεργασίας των χωρών-μελών της μεταξύ τους, κινδυνεύει όσο ποτέ μέχρι σήμερα εκ μέρους των δεξιών ή αριστερών λαϊκιστών, καθώς επίσης των ακροδεξιών εθνικιστών. Όλοι αυτοί δεν έχουν τίποτα άλλο στο μυαλό τους, από το να οδηγήσουν την Ευρώπη πίσω σε ένα παρελθόν που πιστεύαμε πως είναι ξεπερασμένο – στο σκοτεινό σωβινισμό, στις μονομερείς εθνικιστικές ενέργειες και, σε τελική ανάλυση, στις διακρατικές πολεμικές συγκρούσεις.

Οι Η.Π.Α. θέλουν να σταματήσουν την κατασκευή του αγωγού Nord Stream 2, έτσι ώστε να αγοράζουν λιγότερο φθηνό φυσικό αέριο οι Γερμανοί από τη Ρωσία και περισσότερο ακριβό από τις ίδιες. Εκτός αυτού, η ΕΕ υποχρεώθηκε από τους Αμερικανούς να επιβάλλει κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας – ενώ μαζί με τις Η.Π.Α. να κάνει πιο αυστηρές τις κυρώσεις της εναντίον της Βενεζουέλας. Την ίδια στιγμή όμως οι Η.Π.Α. εισήγαγαν τους πρώτους πέντε μήνες του 2019 περισσότερο ρωσικό πετρέλαιο, από ότι το 2016 και το 2017 μαζί, αυξάνοντας ανάλογα τις συναλλαγές τους με τη Ρωσία

Τα επικρατούντα πολιτικά κόμματα στη Γερμανία, στηριζόμενα από τα περισσότερα ΜΜΕ, πιστεύουν ακράδαντα πως εμείς οι Γερμανοί είμαστε παραδειγματικοί Ευρωπαίοι! Εν τούτοις συμβαίνει αυτό ακριβώς, για το οποίο μας είχε προειδοποιήσει ο Thomas Mann το 1953, στη διάσημη ομιλία του στο Αμβούργο: «Εν τω μεταξύ έχουμε μία γερμανική Ευρώπη. Και οι γείτονες μας δεν θα το ανεχθούν για πολύ καιρό ακόμη».