Κατηγορία: ΓΕΩΟΙΚΟΝΟΜΙΑ & ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η θέληση για θυσία είναι βαθιά ριζωμένη από τη φύση στους περισσότερους ανθρώπους. Αυτή τη θέληση τα κόμματα την κτυπούν αλύπητα ώσπου να καταφέρουν να την ξεριζώσουν από μέσα μας. Της επιτίθενται με όλους τους τρόπους. Ξεκινούν από τα παιδιά, στα μυαλά των οποίων πλάθεται η μετριότητα και ο φόβος. Συνεχίζουν με τους νέους τον χαρακτήρα των οποίων τσακίζουν στα πανεπιστήμια, για να τους καταντήσουν του χεριού τους. Να τους αναγκάσουν να καταφύγουν στην «κρατική πρόνοια» για εργασία, επιδόματα, κουπόνια και μια ζωή καμένη από την αρχή μέχρι το τέλος.

Σε λίγα χρόνια θα υπάρξει μία διάβρωση της μεσαίας τάξης – με αποτέλεσμα το σημερινό σύστημα των τριών εισοδηματικών τάξεων (ανώτατη, μεσαία, κατώτατη) να μετατραπεί σε ένα σύστημα δύο τάξεων. Στη μία πλευρά του δηλαδή θα ανήκουν αυτοί που θα ευημερούν ακόμη περισσότερο, το 20% περίπου του πληθυσμού που η απόσταση του όμως από το 1% θα είναι τεράστια, ενώ στην άλλη εκείνοι που δεν θα μπορέσουν να ακολουθήσουν τις εξελίξεις και που υπολογίζονται στο 80%.

Όταν ένα κόμμα εμφανίζεται ισχυρό από τις δημοσκοπήσεις που πληρώνει το ίδιο ή/και οι υποστηρικτές του, τότε από αυτό και μόνο οι πιθανότητες του να εκλεγεί είναι πολύ μεγαλύτερες – ενώ προσελκύει περισσότερα στελέχη, επειδή «μυρίζονται αίμα», με την έννοια πως οι προοπτικές εκλογής τους αυξάνονται εάν συμμετέχουν σε αυτό το κόμμα, ανεξάρτητα από την πολιτική τους ιδεολογία, εάν το κατηγορούσαν στο παρελθόν κοκ., αφού αυτό που τους ενδιαφέρει είναι μόνο ο μισθός και τα προνόμια του βουλευτή. Ως εκ τούτου, σε ένα τόσο διεφθαρμένο κοινωνικό περιβάλλον, οι δυνατότητες επιρροής των οικονομικά ισχυρών είναι εκ των πραγμάτων εξαιρετικά μεγάλες – ενώ των απλών Πολιτών περιορισμένες.

Για κάποιο λόγο που δεν γνωρίζω, η Ελλάδα αποτελούσε ανέκαθεν στόχο γενοκτονίας των Πολιτών της από τους Γερμανούς και υφαρπαγής της ως χώρα – είτε με στρατιωτικά όπλα όπως το 1940, είτε με οικονομικά όπως σήμερα. Ταυτόχρονα οι Έλληνες αφενός μεν ήταν οι πρώτοι που συγχωρούσαν τους Γερμανούς για τα εγκλήματα τους, αφετέρου αυτοί που δεν δίσταζαν να μεταναστεύουν στη Γερμανία αναζητώντας εργασία – αμέσως μετά το 2ο ΠΠ, αλλά και σήμερα. Τα γεγονότα αυτά, σε συνδυασμό με εκείνους τους Έλληνες που τάσσονται υπέρ της μη πληρωμής των γερμανικών οφειλών από το 2ο ΠΠ και που διακωμωδούν το δικαίωμα αποζημίωσης της χώρας μας για τις καταστροφές που μας προξένησαν τα μνημόνια σύμφωνα με το άρθρο 340 του Μάαστριχτ, θα πρέπει να εξετασθούν από την επιστήμη της συλλογικής ψυχοπαθολογίας.

Πώς είναι δυνατόν να ξεφύγουμε από την κρίση, όταν έχουμε ενεργειακά αποθέματα και ξεπουλάμε τη ΔΕΠΑ, τη ΔΕΣΦΑ ή τα ΕΛΠΕ, όταν οι υδροηλεκτρικές μας δυνατότητες που προσφέρουν καθαρή ενέργεια είναι τεράστιες και απαξιώνουμε τη ΔΕΗ ή θέλουμε να πουλήσουμε την ΕΥΔΑΠ, την ΕΥΑΘ κοκ. όταν το νερό μετά από λίγα χρόνια θα είναι το μπλε πετρέλαιο του πλανήτη; Εάν υπήρχε πάντως μία κυβέρνηση που θα ήταν σε θέση να δρομολογήσει τις πραγματικές αλλαγές που χρειάζεται η Ελλάδα, κυρίως όμως που θα είχε τις δυνατότητες να εμπνεύσει με τις πράξεις της και να διδάξει τους Πολίτες, τότε όλα τα προβλήματα της πατρίδας μας θα εξαφανίζονταν ως δια μαγείας – γεγονός που σημαίνει ότι, η χώρα μας έχει ένα και μόνο μειονέκτημα, μία και μόνη Αχίλλειο πτέρνα: ανίκανες κυβερνήσεις.

Ας αναστοχαστεί ο μπλε χάρτης τη νίκη του στο μέλλον, επειδή «όταν κάνεις μια δέσμευση δημιουργείς ελπίδα. Όταν την τηρείς χτίζεις εμπιστοσύνη, όταν δεν την τηρείς γκρεμίζεις την εμπιστοσύνη» και «είναι η αμοιβαία εμπιστοσύνη, περισσότερο από το αμοιβαίο συμφέρον που συγκρατούν τις ανθρώπινες κοινωνίες». Ακόμα, «παίρνει 20 χρόνια να χτίσεις μια φήμη, λέει ο Warren Buffett και 5 λεπτά για να τη γκρεμίσεις». Τέλος, χρήσιμη για όλους τους υποψήφιους είναι η ρήση του George Eliot «Ποια μοναξιά είναι περισσότερο μοναξιά από την έλλειψη εμπιστοσύνης»;

Το χειρότερο στοιχείο της έκθεσης της ΕΛΣΤΑΤ είναι η αύξηση των εισαγωγών αγαθών και υπηρεσιών, παράλληλα με τη μείωση των εξαγωγών – γεγονός που σημαίνει πως ο τελευταίος συντελεστής του ΑΕΠ, το εμπορικό ισοζύγιο, επιδεινώθηκε και από τα δύο μαζί επί μέρους στοιχεία του. Σημαίνει επίσης πως η Ελλάδα «πνέει τα λοίσθια», έχοντας εγκλωβιστεί σε μία θανατηφόρο παγίδα – αφού ακόμη και η παραμικρή άνοδος της κατανάλωσης τροφοδοτεί τις εισαγωγές και όχι τα ελληνικά προϊόντα ή/και τις επενδύσεις. Η αιτία είναι το ότι, αφενός μεν ο παραγωγικός ιστός της χώρας έχει διαλυθεί, αφετέρου δεν επενδύει κανένας υπό το σημερινό καθεστώς των μνημονίων και της δολοφονικά υψηλής φορολογίας.

Έχει ήδη ξεκινήσει η αποδόμηση της Γερμανίας, κάτι που δημιουργεί μεγάλες ελπίδες σε όλους εμάς τους Έλληνες που υποφέρουμε επί δέκα σχεδόν χρόνια από τη γερμανική μπότα – παρά το ότι η αξιωματική αντιπολίτευση που φαίνεται πως θα κερδίσει τις εκλογές, είναι κάτι περισσότερο από φιλικά προσκείμενη στη Γερμανία. Η ανάδειξη νέων κομμάτων που είναι αντίθετα με τα μνημόνια και με τη γερμανική ηγεμονία στην Ελλάδα και στην Ευρώπη είναι άλλωστε δεδομένη – οπότε οι Γερμανοί και οι «Τσολάκογλου» φίλοι τους θα χάσουν το παιχνίδι.

Εκείνα τα κράτη που δεν παράγουν, που δεν καλύπτουν τις βασικές ανάγκες τους, που εισάγουν περισσότερα από όσα εξάγουν, που ξεπουλούν τους φυσικούς πόρους και τις επιχειρήσεις τους, καθώς επίσης που δεν προστατεύουν τα εδάφη και τον υπόγειο πλούτο τους έχοντας οδηγηθεί ύπουλα στη χρεοκοπία, είναι καταδικασμένα να εξαφανιστούν – ενώ πρόκειται για μία διαδικασία που έχει ήδη ξεκινήσει στην πατρίδα μας και που θα διαρκέσει φυσικά αρκετά, ενώ από ένα χρονικό σημείο και μετά είναι μη αναστρέψιμη. Το χρονικό αυτό σημείο απέχει ακόμη, αλλά όχι πολύ

Η υπερδύναμη διεξάγει στην ουσία έναν παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο εναντίον της Κίνας, της Ρωσίας, του Ιράν και της ΕΕ με το «INSTEX» – την οποία όμως (ΕΕ) προσπαθεί να διατηρήσει ως σύμμαχο, αν και στην ουσία πρόκειται για ένα προτεκτοράτο της που απειλεί να επαναστατήσει. Ακριβώς λόγω αυτού του γεγονότος δραστηριοποιείται ο αμερικανός S. Banon, κατ’ εντολή του προέδρου Trump – με στόχο τη στήριξη των πατριωτικών κομμάτων που τάσσονται εναντίον της ΕΕ και του ευρώ, έτσι ώστε να διαλυθεί η γερμανική Ευρώπη και ιδίως η Ευρωζώνη.