.
Οι BRICS εδραιώνουν το φυσικό έλεγχο τόσο του χερσαίου, όσο και του θαλάσσιου «άξονα» της ιστορίας – κάτι που, όταν και εάν λειτουργήσει, θα θέσει οριστικό τέλος στην παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ. Παράλληλα, δρομολογείται η αρχή του τέλους της εποχής των πετροδολαρίων – λόγω της συμμετοχής της Σαουδικής Αραβίας που αποτελεί ένα μεγάλο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Όσον αφορά τώρα τη θέση του δολαρίου, ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, δεν υπάρχει επί του παρόντος εναλλακτική δυνατότητα – λόγω της απουσίας μιας αγοράς κρατικών ομολόγων επαρκούς μεγέθους και λειτουργικής ικανότητας. Μία τέτοια αγορά θα χρειαζόταν 10 έως 20 χρόνια – έτσι ώστε να δημιουργηθεί η απαραίτητη υποδομή και να κερδίσει την εμπιστοσύνη των συμμετεχόντων. Εάν βέβαια επιλεγεί ο χρυσός ως αντίκρισμα του νέου νομίσματος, δεν υπάρχει ανάγκη μίας αγοράς ομολόγων για την απορρόφηση των αποθεμάτων – γεγονός που σημαίνει πως σε μία τέτοια περίπτωση, το δολάριο θα μετατρεπόταν σε ένα περιφερειακό νόμισμα, όπως το πέσο ή η στερλίνα.
.
Ανάλυση
Χωρίς καμία αμφιβολία, τα γεγονότα που ακολούθησαν τις δυτικές κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας (ανάλυση), το πάγωμα των αποθεματικών της και τον πόλεμο της Ουκρανίας, είναι «κοσμογονικά» – μεταξύ των οποίων το σημαντικότερο είναι ίσως η πρόσφατη σύνοδος των ηγετών των BRICS που ολοκληρώθηκε στις 24 Αυγούστου (ανάλυση).
Εν προκειμένω, ελήφθη μία εξαιρετικά σημαντική απόφαση: η διεύρυνση των BRICS με την είσοδο άλλων χωρών – κάτι που συνέβη για πρώτη φορά από το 2010. Έτσι, η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), η Αίγυπτος, η Αργεντινή, η Αιθιοπία και το Ιράν, έγιναν όλες δεκτές ως μέλη – από την 1η Ιανουαρίου του 2024.
Τόσο η Βραζιλία βέβαια, όσο και η Ινδία, διατύπωσαν επιφυλάξεις σε σχέση με αυτήν την κίνηση – χωρίς αποτέλεσμα όμως, αφού τελικά η Ρωσία και η Κίνα χρησιμοποίησαν την ισχύ τους για να προωθήσουν τα νέα μέλη, παρά τις αντιρρήσεις. Ως εκ τούτου, οι BRICS έχουν μετεξελιχθεί πλέον επίσημα σε BRICS+ με έντεκα μέλη – στο δρόμο για μία νέα νομισματική ένωση και για την κατάκτηση της θέσης της μεγαλύτερης πολιτικής δύναμης του πλανήτη (γράφημα, πηγή).
Περαιτέρω, είναι αυτονόητο πως τα αποτελέσματα αυτής της τεράστιας σημασίας εξέλιξης, θα χρειασθούν χρόνο για να εκδηλωθούν πλήρως – ενώ ένα από αυτά, το νέο νόμισμα BRICS, υπολογίζεται πως θα εμφανισθεί το επόμενο έτος, το 2024.
Η αιτία δε της προσπάθειας δημιουργίας του νέου νομίσματος είναι το γεγονός ότι, τα σημερινά και τα μελλοντικά μέλη των BRICS, καθώς επίσης ολόκληρος ο Παγκόσμιος Νότος, συμπεριλαμβανομένων των μελών του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης και της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης, υποφέρουν από τη χρήση του δολαρίου ως πολεμικό όπλο (ανάλυση) – φοβούνται δε πως τα συναλλαγματικά αποθεματικά τους σε δολάρια μπορούν να παγώσουν από τις ΗΠΑ, όπως συνέβη στη Ρωσία.
Φυσικά τίποτα δεν θα συμβεί βραχυπρόθεσμα – αφού η νομισματική ένωση που επιδιώκουν οι BRICS+ πλέον, θα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλη. Να έχει τέτοιο μέγεθος που να προσφέρει ποικίλα αγαθά και υπηρεσίες, καθώς επίσης ομόλογα – έτσι ώστε να υπάρχει η δυνατότητα «παράκαμψης» του δολαρίου (ανάλυση).
Η γεωπολιτική πλευρά
Συνεχίζοντας, οι επιπτώσεις της διευρυμένης ιδιότητας μέλους των BRICS, υπερβαίνουν στην πραγματικότητα κατά πολύ τη νομισματική ένωση – λόγω των παρακάτω:
(α) Με τις προσθήκες της Σαουδικής Αραβίας, του Ιράν και των ΗΑΕ, οι BRICS περικυκλώνουν ουσιαστικά τον Περσικό Κόλπο.
(β) Με την προσθήκη της Αιγύπτου και της Σαουδικής Αραβίας, ελέγχουν πλέον την Ερυθρά Θάλασσα και τη Διώρυγα του Σουέζ – ενώ η προσθήκη της Αργεντινής δίνει τη δυνατότητα στις BRICS να ελέγχουν τα Στενά του Μαγγελάνου, όσον αφορά τη διέλευση από τον Ατλαντικό στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Έτσι οι BRICS έρχονται όλο και πιο κοντά στα διπλά οράματα των Halford Mackinder και Alfred Mahan – όπου ο μεν πρώτος ήταν εκείνος ο γεωπολιτικός θεωρητικός, οι ιδέες του οποίου για το «World Island» και τη «Heartland» βασίσθηκαν στην Ασία, ενώ ο δεύτερος ο πλοίαρχος, η θεωρία του οποίου για τη θαλάσσια ισχύ, έδινε κυρίως έμφαση στον έλεγχο των κρίσιμων στενών και άλλων σημαντικών θαλασσίων σημείων.
Με απλά λόγια, οι BRICS εδραιώνουν το φυσικό έλεγχο τόσο του χερσαίου, όσο και του θαλάσσιου «άξονα» της ιστορίας – κάτι που, όταν και εάν λειτουργήσει, θα θέσει οριστικό τέλος στην παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ. Παράλληλα, δρομολογείται η αρχή του τέλους της εποχής των πετροδολαρίων – λόγω της συμμετοχής της Σαουδικής Αραβίας που αποτελεί ένα μεγάλο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, από την παραπάνω μικρή ανάλυση φαίνεται καθαρά πως η διεύρυνση των BRICS δεν θα μπορούσε να είναι σταδιακή – κυρίως επειδή η κυκλοφορία ενός νέου νομίσματος, απαιτεί τη συνεργασία όλων αυτών των χωρών μαζί.
Η διευρυμένη δηλαδή συμμετοχή καθιστά το νέο νόμισμα πιο εφικτό – ενώ εάν τελικά η Σαουδική Αραβία «σπάσει» πράγματι τη συμφωνία με τις ΗΠΑ που αφορά το πετροδολάριο, πουλώντας το πετρέλαιο της σε άλλα νομίσματα εκτός δολαρίου, θα αποτελούσε ένα μαζικό πλήγμα εναντίον της υπερδύναμης.
Το πλήγμα αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει στο τέλος της βασιλείας του δολαρίου, ως παγκόσμιο συναλλακτικό νόμισμα – δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στην αμερικανική οικονομία και ως εκ τούτου στη στρατιωτική ισχύ των ΗΠΑ.
Όσον αφορά τώρα τη θέση του δολαρίου, ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, δεν υπάρχει επί του παρόντος εναλλακτική δυνατότητα – λόγω της απουσίας μιας αγοράς κρατικών ομολόγων επαρκούς μεγέθους και λειτουργικής ικανότητας. Μία τέτοια αγορά θα χρειαζόταν 10 έως 20 χρόνια – έτσι ώστε να δημιουργηθεί η απαραίτητη υποδομή και να κερδίσει την εμπιστοσύνη των συμμετεχόντων.
Εάν βέβαια επιλεγεί ο χρυσός ως αντίκρισμα, δεν υπάρχει ανάγκη μίας αγοράς ομολόγων για την απορρόφηση των αποθεμάτων – γεγονός που σημαίνει πως σε μία τέτοια περίπτωση, το δολάριο θα μετατρεπόταν σε ένα περιφερειακό νόμισμα, όπως το πέσο ή η στερλίνα.
