.
Η συμφωνία με τους Τούρκους, Οι μέθοδοι φοροαποφυγής, Εκτόξευση των τιμών, Η κατάρρευση των επενδύσεων, Κυβερνητική ασυδοσία, Φόρος στο φόρο, Ο μεγάλος κερδισμένος, Ο νέος κεφαλικός φόρος, Φοροληστεία, «Χαφιεδισμός» και τεκμήρια, Η μισθολογική εξαθλίωση των Ελλήνων.
Η συμφωνία με τους Τούρκους
Τα 2+1 βασικά σημεία της συμφωνίας για το μεταναστευτικό με την Τουρκία – από την «Κ». Το «μνημόνιο κατανόησης», όπως θα λέγεται, θα περιλαμβάνει τα εξής:
(1) Τη μόνιμη εγκατάσταση Έλληνα αξιωματικού του Λιμενικού στη Σμύρνη και αντίστοιχα Τούρκου αξιωματικού στη Μυτιλήνη – για την καλύτερη συνεννόηση Αθήνας και Άγκυρας.
(2) Τη δέσμευση των δύο χωρών για αποφυγή εμπρηστικών δηλώσεων εκατέρωθεν – οι οποίες, όπως έχει δείξει η ιστορία, μπορεί να πυρπολήσουν τη σημαντική προσπάθεια που γίνεται το τελευταίο διάστημα.
(3) Την ενεργοποίηση ενός παλαιού αιτήματος της Άγκυρας που αποτέλεσε βασικό κομμάτι των συζητήσεων – ενώ αφορά την ευκολότερη μετακίνηση Τούρκων πολιτών, σε επτά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.
Πρόκειται για τη Ρόδο, τη Λέσβο, τη Σάμο, τη Χίο, την Κω, τη Λέρο και το Καστελόριζο. Ακριτικά νησιά που μάλλον έχουν κρυφά αποστρατικοποιθεί, με απαίτηση της Τουρκίας – κάτι που αποτελεί το πιο επικίνδυνο μέρος της συμφωνίας.
Οι Τούρκοι πολίτες θα μπορούν να μεταβούν σε αυτά τα νησιά και να εκδίδεται σε ελληνικό έδαφος (άρα ευρωπαϊκό) βίζα με 12μηνη ισχύ. Το εν λόγω σχέδιο λέγεται «διευκόλυνση βίζας» και το έχει συζητήσει εκτενώς ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Δ. Καιρίδης (πιο κατάλληλο δεν θα έβρισκαν οι Τούρκοι), με την επίτροπο Ι. Γιόχανσον – με τα νησιά να λειτουργούν ως μοντέλο, για περαιτέρω διευκολύνσεις στις μετακινήσεις Τούρκων πολιτών στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Οι συζητήσεις ευρίσκονται σε εξέλιξη και έχουν καταληκτική ημερομηνία την 7η Δεκεμβρίου – όταν θα πραγματοποιηθεί το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών στη Θεσσαλονίκη, παρουσία του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη και του Τ. Ερντογάν.
Μετά τη συνάντηση κορυφής στη Θεσσαλονίκη, αναμένεται στην Αθήνα, στα τέλη Δεκεμβρίου, ο Α. Γερλίκαγια. ανταποδίδοντας την επίσκεψη Καιρίδη – έτσι ώστε να οριστικοποιηθούν οι τεχνικές λεπτομέρειες της συμφωνίας.
Πόσο μακριά είναι αλήθεια η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, μετά από όλα αυτά; Πώς είναι δυνατόν να συμφωνούνται, χωρίς να έχουν περάσει προηγουμένως από τη Βουλή; Δεν θα έπρεπε να συζητηθούν πριν, τουλάχιστον με τους προέδρους των κομμάτων; Πότε πήρε τη συγκατάθεση των Ελλήνων η κυβέρνηση;
Αυτό είναι το τίμημα των αναβαθμίσεων μας από τις εταιρίες αξιολόγησης, όπως η παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας για την παράταση των 95 δις € που έληγαν το 2018, για μετά το 2032;
Οι μέθοδοι φοροαποφυγής
Οι μέθοδοι τις οποίες εφαρμόζουν οι πολυεθνικές για να «φουσκώνουν» τις τιμές των προϊόντων στην ελληνική αγορά, στην οποία ελέγχουν το 60% των προϊόντων μαζικής κατανάλωσης (τρόφιμα, απορρυπαντικά, είδη νοικοκυριού κ.λπ.), δεν είναι κρυφές, ούτε καινούργιες – ενώ έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν, με το παράδειγμα της ΙΚΕΑ (ανάλυση)
«Η υπερτιμολόγηση και υποτιμολόγηση αγαθών, καθώς επίσης υπηρεσιών κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να ελαχιστοποιείται η συνολική φορολογική επιβάρυνση του μητρικού ομίλου, η επιβολή υψηλών royalties σε εταιρείες του ίδιου ομίλου, τα υψηλά επιτόκια δανεισμού από τη μητρική στις θυγατρικές και η αγορά πρώτων υλών έναντι ακριβών τιμών από εμπορικές εταιρείες του ομίλου που έχουν έδρα σε άλλες χώρες είναι οι πιο γνωστές τακτικές που ακολουθούνται για να ανεβάζουν το κόστος των πωλούμενων προϊόντων – σε χώρες στις οποίες οι πολυεθνικές δεν έχουν παραγωγική αλλά μόνο εμπορική παρουσία».
Το πώς τώρα δηλώνει η κυβέρνηση ότι θα τις ελέγξει, είναι άγνωστο – αν και πρόκειται μόνο για λόγια κενά νοήματος που δεν πρόκειται ποτέ να επαληθευτούν. Αυτό που θα συμβεί είναι η επιβολή νέων φόρων στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και στους επαγγελματίες, για να καλυφθεί η μειωμένη πληρωμή φόρων από τις πολυεθνικές και τα καρτέλ – κάτι που συμβαίνει ήδη με τα νοικοκυριά που υπερφορολογούνται, μέσω της διατήρησης του ίδιου ΦΠΑ στις αυξημένες τιμές. Δεν πρόκειται λοιπόν για εισαγόμενη ακρίβεια, αλλά για εγχώρια αισχροκέρδεια – η οποία φαίνεται από παντού.
Εκτόξευση των τιμών
«Υποχώρησε στο 2,9% ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη τον Οκτώβριο, από 4,3% που ήταν τον Σεπτέμβριο – ενώ στην Ελλάδα ανήλθε στο 3,9%, αυξημένος έναντι του Σεπτεμβρίου που είχε κλείσει στο 2,4%»!
Πρόκειται για την επιβεβαίωση της αισχροκέρδειας των καρτέλ στην Ελλάδα – τα οποία ληστεύουν τους Έλληνες, επικαλούμενα τον εισαγόμενο πληθωρισμό, όταν πρόκειται καθαρά για εγχώρια κερδοσκοπία.
Οι αποτυχίες της κυβέρνησης κλιμακώνονται, ενώ η άνοδος των τιμών τεκμηριώνει πως με καλάθια της ντροπής και με εκπτωτικά καρτελάκια της ανοησίας, δεν καταπολεμάται η ανυπαρξία ανταγωνισμού στη χώρα μας – λόγω της μη ορθολογικής λειτουργίας της επιτροπής ανταγωνισμού, εξαιτίας των εμποδίων που της τοποθετεί η κυβέρνηση.
Σε κάθε περίπτωση, πρέπει οι Πολίτες να υποχρεώσουν την κυβέρνηση να σταματήσει να τους υπερφορολογεί – με τη διατήρηση των ίδιων φορολογικών συντελεστών, όπως του ΦΠΑ, στις αυξημένες τιμές. Πρόκειται για ξεκάθαρη ληστεία – όπως άλλωστε αυτή των τραπεζών που αυξάνουν συνεχώς τις προμήθειες τους, χωρίς να ελέγχονται από κανέναν!
Η κατάρρευση των επενδύσεων
«Από την αρχή του 2023, τρεις πολυεθνικές έκλεισαν τέσσερα εργοστάσια στην Ελλάδα – σε Πάτρα, Κόρινθο, Χαλκίδα και Θήβα». Εν προκειμένω, όταν η κυβέρνηση αναφέρεται σε ξένες επενδύσεις, θα πρέπει ταυτόχρονα να αφαιρεί τις επιχειρήσεις που φεύγουν από την Ελλάδα – οι οποίες είναι πάρα πολλές.
Από την άλλη πλευρά, σημείωσαν μείωση το 2022, για μια ακόμη χρονιά, οι ΑΞΕ που αφορούν εντελώς νέες επενδύσεις – όχι δηλαδή εξαγορά υφιστάμενων επιχειρήσεων, αλλά εγκατάσταση νέων επιχειρήσεων ή επέκταση με νέες επενδύσεις (greenfield investments).
Σύμφωνα με στοιχεία της UNCTAD η αξία αυτού του είδους των επενδύσεων, των πραγματικών δηλαδή, διαμορφώθηκε το 2022 σε 2,196 δις $, έναντι 2,411 δις $ το 2021 – καταγράφοντας μείωση 8,9%. Μείωση κατά 19,5% είχαν σημειώσει επίσης το 2021 – σε σύγκριση με το 2020.
Με βάση δε με στοιχεία της έκθεσης της ΤτΕ, στο σύνολο των 7,22 δις € των ΑΞΕ το 2022, τα 2,3 δις € (31,8%) αφορούσαν συγχωνεύσεις και εξαγορές, τα 1,975 δις € (27,3%) αφορούσαν αγορές ακινήτων, ενώ η αγορά νέων μετοχών και η συμμετοχή σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, αντιστοιχούσαν σε 1,979 δις € (27,4%).
Με απλά λόγια, δεν διενεργούνται σχεδόν καθόλου παραγωγικές επενδύσεις στη χώρα μας, αλλά μόνο τοποθετήσεις στα ακίνητα και στον τουρισμό – στα πλαίσια της αλλαγής του ιδιοκτησιακού μας καθεστώτος. Επίσης της μετατροπής της Ελλάδας σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο, με εξαθλιωμένο προσωπικό – με τους Έλληνες που χάνουν τα σπίτια τους από τους πλειστηριασμούς, να καταντούν ενοικιαστές των ξένων, με πανάκριβα ενοίκια.
Σε κάθε περίπτωση, η μία μετά την άλλη βιομηχανία, ξένες και εγχώριες, εγκαταλείπουν την Ελλάδα – λόγω της υψηλής φορολόγησης, του ασταθούς φορολογικού πλαισίου, της διαπλοκής, του ενεργειακού κόστους, της ακριβής και δύσκολης χρηματοδότησης, της μη ύπαρξης εξειδικευμένου εργατικού προσωπικού μετά το μαζικό brain drain, της χαμηλής εσωτερικής ζήτησης κοκ. Οι αποτυχίες της κυβέρνησης στην οικονομία δεν έχουν τέλος – ενώ δεν πρόκειται να αφήσει τίποτα όρθιο στη χώρα.
Κυβερνητική ασυδοσία
«Νέο νομοσχέδιο της ντροπής από τον Κ. Χατζηδάκη: Όποιος καρφώνει για φοροδιαφυγή, θα παίρνει bonus έως 3.000 €! Επίσης, νέο σύστημα φορολόγησης για 1 εκ. επαγγελματίες – με την επιβολή στην ουσία επί πλέον τεκμηρίων που συνεχίζουν να υπάρχουν στην Ελλάδα, ενώ δεν υπάρχουν σε καμία άλλη χώρα».
Αυτό είναι το αντάλλαγμα της επενδυτικής βαθμίδας; Πού είναι εδώ οι νόμοι για τη φοροαποφυγή των πολυεθνικών και των ελίτ ή για το λαθρεμπόριο καυσίμων; Πού είναι οι διώξεις για την πολιτική διαφθορά και διαπλοκή; Θα πληρώσουν ξανά το λογαριασμό μίας ακόμη ανεπαρκούς κυβέρνησης οι μεσαίες και οι χαμηλότερες εισοδηματικές τάξεις;
Πώς θα προστατευθούν αλήθεια οι επιχειρήσεις και οι επαγγελματίες από τις κακόβουλες κατηγορίες εχθρών τους; Είναι δυνατόν να προωθείται από το κράτος και να αμείβεται ο χαφιεδισμός, επειδή είναι ανίκανη η κυβέρνηση να ελέγξει τη φοροδιαφυγή; Αντί να καταργηθούν τα τεκμήρια, θα επιβάλλονται νέα; Είναι ελεύθερη αγορά αυτή; Δεν μας φτάνει η ανεξέλεγκτη ασυδοσία των καρτέλ και των τραπεζών;
Η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής πάντως δεν γίνεται με τέτοιες μεθοδεύσεις – αλλά (α) με βιώσιμους φορολογικούς συντελεστές και όχι με τον ΦΠΑ στη στρατόσφαιρα (β) με την ανταποδοτικότητα των φόρων που είναι ανύπαρκτη στην Ελλάδα – αφού έχουμε τριτοκοσμικές υπηρεσίες προς τους Πολίτες και φόρους Σκανδιναβίας, καθώς επίσης (γ) με ένα κοινωνικά δίκαιο, διαφανές και απλουστευμένο φορολογικό σύστημα εσόδων-εξόδων.
Προφανώς επειδή η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει σωστά τη δουλειά της, ενώ σπατάλησε πάνω από 50 δις € τα προηγούμενα χρόνια με δανεικά, προκαλώντας τεράστιες ζημίες στην Ελλάδα, θέλει σήμερα να καλύψει τα τεράστια λάθη της με τέτοιες ανάρμοστες μεθοδεύσεις που δεν υπάρχουν σε καμία δυτική χώρα – με τελικό αποτέλεσμα να εγκαταλείψουν τη χώρα ακόμη περισσότεροι Έλληνες και να αντικατασταθούν από τους αλλοδαπούς που θέλει να νομιμοποιήσει το κόμμα της ντροπής.
Φόρος στο φόρο!
Η χώρα μας κατέχει την 4η θέση στην ΕΕ, στον ειδικό φόρο κατανάλωσης στη βενζίνη, με 0,7 € το λίτρο – ενώ έχει καταντήσει η 3η από το τέλος, στο κατά κεφαλήν εισόδημα. Στο φόρο τώρα των 0,70 € η κυβέρνηση επιβάλει ΦΠΑ, φόρο στο φόρο δηλαδή, 24% – άρα εισπράττει επί πλέον 0,168 € και συνολικά 0,868 €.
Πώς να μην είναι έτσι πανάκριβη η βενζίνη, με τέτοια διπλή φορολόγηση και ληστεία; Κάτι ανάλογο συμβαίνει με το πετρέλαιο – είτε για τα αυτοκίνητα, είτε για τη θέρμανση. Λόγω και αυτού δε, έχουν αυξηθεί οι τιμές των τροφίμων, πάνω από 25% σε σχέση με το 2021 – αφού το κόστος μεταφοράς τις επιβαρύνει.
Εάν τώρα συγκρίνει κανείς τους παραπάνω φόρους ως ποσοστό των εισοδημάτων των Ελλήνων και των υπολοίπων Ευρωπαίων, η Ελλάδα θα είναι μακράν θλιβερός πρωταθλητής, χωρίς μία αντίστοιχη ανταποδοτικότητα – τεκμηριώνοντας πως οι Έλληνες ληστεύονται από το κράτος, από τα καρτέλ, από τις τράπεζες, από την ακρίβεια που είναι ξανά υψηλότερη από τη μέση της ΕΕ, από τα φροντιστήρια των παιδιών τους που δεν υπάρχουν σε άλλες χώρες, από τα ενοίκια, από παντού!
Από την άλλη πλευρά, ενώ η Ελλάδα ευρίσκεται πλέον στην 5η θέση της ΕΕ σε έσοδα φόρων και εισφορών, πίσω ακριβώς από πλούσιες χώρες με κατά πολύ καλύτερο κοινωνικό κράτος και δημόσιες υπηρεσίες στους Πολίτες, ο Κ. Χατζηδάκης θέλει να επιβάλει επί πλέον φόρους, ως νέα τεκμήρια στους ελεύθερους επαγγελματίες – οπότε υποχρεωτικά φόρο σε κέρδη που ενδεχομένως δεν έχουν (δεν είναι λίγοι αυτοί που λειτουργούν ζημιογόνα και χρεώνονται, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέλλον), χωρίς όμως να τους εγγυάται τα κέρδη που ισχυρίζεται.
Δυστυχώς με τέτοιες αδικίες, πόσο μάλλον με τη σημερινή υπερφορολόγηση μέσω του πληθωρισμού, όχι μόνο δεν καταπολεμάται, αλλά πυροδοτείται η φοροδιαφυγή – οπότε προωθείται η παρανομία, αντί να επιδιώκεται, όπως είναι σωστό, η φορολογική συνείδηση. Λογικά λοιπόν λέμε πως δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο αυτή η κυβέρνηση – καταστρέφοντας εντελώς τους Έλληνες.
Ο μεγάλος κερδισμένος
Ποιος κερδίζει από την κατάργηση των μετρητών χρημάτων; Οι τράπεζες. Ποιος κερδίζει από τα υποχρεωτικά POS; Οι τράπεζες. Ποιος κερδίζει από τις αναγκαστικές συναλλαγές με εμβάσματα; Οι τράπεζες – τεράστια ποσά στην Ελλάδα. Ποιος θα κερδίζει από τα ψηφιακά χρήματα που προωθούνται; Οι τράπεζες.
Τι κάνουν οι τράπεζες για όλα αυτά; Αυξάνουν τις προμήθειες, κρατούν χαμηλά τους τόκους καταθέσεων, αυξάνουν τα επιτόκια χορηγήσεων, κλείνουν υποκαταστήματα και μειώνουν το λειτουργικό τους κόστος – εις βάρος των Πολιτών και των υπηρεσιών που τους παρέχουν. Ποιος είναι ο μεγάλος χαμένος; Οι Πολίτες των μεσαίων και χαμηλών εισοδηματικών ομάδων -τα συνήθη υποζύγια των πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Ποιο είναι το δόλωμα; Η δήθεν πάταξη της φοροδιαφυγής των μικρών – με την πολύ μεγαλύτερη φοροαποφυγή των ισχυρών στο απυρόβλητο!
Ο νέος κεφαλικός φόρος
Περί τους 473.000 ελεύθερους επαγγελματίες, θα κληθούν να πληρώσουν ένα νέο χαράτσι – έναν κεφαλικό φόρο, κατά μέσον όρο της τάξης των 1.444 € ετησίως και συνολικά περίπου 684 εκ. €. Ταυτόχρονα θα χάσουν επιδόματα ύψους 100 εκ. € – ενώ δεν θα δικαιούνται το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, αφού θα υποχρεωθούν σε τεκμήριο 10.920 € από τον Κ. Χατζηδακη.
Αντί να καταργηθούν δηλαδή τα τεκμήρια που δεν υπάρχουν σε καμία άλλη χώρα, επιβάλλονται καινούργια – ανερυθρίαστα! Εάν εδώ κοιτάξει κανείς τα εισοδήματα, τις καταθέσεις και τα ακίνητα του κυρίου, συγκρίνοντας το 2012 με το 2020, θα εντυπωσιαστεί από το πόσο κερδοφόρο είναι το επάγγελμα του υπουργού της ΝΔ – κατανοώντας ότι ο ίδιος δεν έχει ανάγκη, οπότε δεν καταλαβαίνει τα οικονομικά προβλήματα των Πολιτών.
Από την άλλη πλευρά, εάν θυμηθούμε αυτά που είχε πει προεκλογικά ο κ. Κατρούγκαλος για τη φορολόγηση των ελευθέρων επαγγελματιών, με κόστος την απώλεια ψήφων του κόμματος του, θα διαπιστώσουμε πως η οικονομική πολιτική των τριών μεγαλυτέρων κομμάτων είναι η ίδια – αυτή που επιβάλει η Τρόικα η θεσμοί.
Οι Έλληνες χρειάζονται μια ριζική πολιτική αλλαγή, εάν θέλουν να επιβιώσουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους στην πατρίδα τους – ενώ η αλλαγή είναι η ουσία των εκλογών και της Δημοκρατίας. Εν προκειμένω, η επιλογή διαφορετικών κομμάτων που εφαρμόζουν την ίδια πολιτική, δεν συνιστά αλλαγή – αλλά διαιώνιση του κατεστημένου και της μιζέριας. Το σίγουρο είναι πως υπάρχει εναλλακτική οικονομική πολιτική – επίσης το ότι, χωρίς οικονομική ανεξαρτησία, δεν υπάρχει εθνική κυριαρχία, οπότε είναι ουτοπική ακόμη και η εξωτερική πολιτική προς όφελος των Ελλήνων.
Φοροληστεία
Η διπλή φορολογία στη βενζίνη είναι ξεκάθαρη – απαράδεκτη δε για μία χώρα που έχει έναν από τους υψηλότερους ειδικούς φόρους κατανάλωσης στη βενζίνη, ύψους 0,70 € το λίτρο, ταυτόχρονα με τους χαμηλότερους σχεδόν μισθούς στην ΕΕ και με έναν από τους υψηλότερους ΦΠΑ.
Ειδικότερα, στα 0,70 € του φόρου, επιβάλλεται επί πλέον 24% ΦΠΑ – ενώ το σωστό θα ήταν να επιβάλλεται ΦΠΑ στο κόστος της βενζίνης και μετά να προστίθεται ο ειδικός φόρος. Μόνο έτσι δεν θα χρεωνόταν φόρος επί φόρου – θεωρώντας πως η διπλή φορολόγηση είναι απαράδεκτη.
Είναι σαν να επέβαλε το κράτος ΦΠΑ, για παράδειγμα, στον ΕΝΦΙΑ – κάτι που δεν θα το αποδεχόταν κανένας, επειδή θα φαινόταν αμέσως, ενώ στη βενζίνη δεν φαίνεται.
Όσον αφορά τώρα τη φορολόγηση των ελευθέρων επαγγελματιών με τεκμήρια, το παρακάτω δημοσιογραφικό κείμενο, ελαφρά διαμορφωμένο, είναι ενδεικτικό της γενικότερης άποψης:
«Το κράτος μπαταχτσής, με τις εισφορές επί εισφορών και με φόρους επί φόρων, αναγκάζει τους ελεύθερους επαγγελματίες να χρωστούν μέχρι και στο ΤΕΒΕ – με συνέπεια να μην έχουν ασφάλεια, κοινωνική περίθαλψη και φάρμακα, αφού το κράτος τους έχει κλείσει την πόρτα, λόγω χρεών και σε εισφορές.
Ποιους; Εκείνους που μαζί με τους 800.000 βιοτέχνες και άλλους μικρούς επιχειρηματίες, αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας. Εκείνους που αντί να τους γεμίσουμε με αναπτυξιακά κίνητρα φορολογίας για να τους δοκιμάσουμε, μένουμε στην οθωμανική φοροεισπρακτική φορολογική τακτική – ενώ έχουμε απαίτηση να τη σεβαστούν, επειδή χαρίζουμε το 50% σε ένα οθωμανικό χαράτσι (=φόρος επιτηδεύματος) που είναι απαράδεκτο για όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο, όπως άλλωστε και τα τεκμήρια. Εδώ δεν πρόκειται για φοροκυνηγητό, αλλά για γενοκτονία των ελευθέρων επαγγελματιών».
Το πιο άσχημο όμως είναι η συνήθης ενεργοποίηση εκ μέρους της κυβέρνησης του κοινωνικού αυτοματισμού – μέσω των κατηγοριών που εκτοξεύει σε όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες, χαρακτηρίζοντας τους συλλήβδην ως φοροφυγάδες. Ο στόχος της είναι η νομιμοποίηση του νέου χαρατσιού, μέσω της μη αντίδρασης των Πολιτών που δεν τους αφορά – ενώ δεν καταλαβαίνουν ότι, θα έλθει και η δική τους σειρά.
«Χαφιεδισμός» και τεκμήρια
«Ξεκίνησαν τα καρφώματα για φοροδιαφυγή, έναντι αμοιβής, με καταγγελία κατά ψαρά: Ψαρεύει παράνομα και επικίνδυνα, ενώ δίνει τα ψάρια του σε καλή τιμή σε Πολίτες».
Η αναβάθμιση του «χαφιεδισμού» σε προσοδοφόρο επάγγελμα από την κυβέρνηση, με «κυνηγούς κεφαλών» ηλεκτρολόγων, κομμωτριών η ψαράδων, θα έχει πολύ σοβαρά επακόλουθα για την ελληνική κοινωνία – ειδικά επειδή ένας μεγάλος αριθμός Ελλήνων έχει εξαθλιωθεί από την ακρίβεια και την υπερφορολόγηση που συρρικνώνουν διαρκώς τα εισοδήματα.
Την ίδια στιγμή βέβαια η φοροαποφυγή της ανώτατης εισοδηματικής τάξης είναι στο απυρόβλητο – με αποτέλεσμα να καλύπτονται οι διαφυγόντες φόροι, μέσω της υπερφορολόγησης της μεσαίας και κατώτατης τάξης. Επίσης με την αναζήτηση νέων τεχνασμάτων φορολόγησης – όπως τα τεκμήρια, ο «χαφιεδισμός» και αλλού είδους χαράτσια, σαν τον ΕΝΦΙΑ.
Από την άλλη πλευρά θησαυρίζουν τα «καρτέλ» – όπως των τραπεζών, των Σούπερ Μάρκετ και της ενέργειας. Έτσι δημιουργούνται εκρηκτικές συνθήκες που εντείνονται από τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς – με συνέπειες που θα φανούν σύντομα.
Η μισθολογική εξαθλίωση των Ελλήνων
Ο μέσος ονομαστικός μισθός (=με τον πληθωρισμό) στην Ελλάδα, ήταν το 2022 κατά 23,9% χαμηλότερος από το 2009 – ενώ, ακόμη χειρότερα, η μείωση του πραγματικού μισθού, αφού ληφθεί δηλαδή υπ’ όψιν ο πληθωρισμός, ήταν πολύ μεγαλύτερη. Πάνω από 35%!
Πώς είναι δυνατόν έτσι να μην έχει εκτοξευθεί στη στρατόσφαιρα το ιδιωτικό χρέος, από αμελητέο το 2010 και να μη χάνουν τα σπίτια τους οι Έλληνες από τις τράπεζες που σήμερα θησαυρίζουν με τους υπέρογκους τόκους και με τις τρομακτικά υψηλές χρεώσεις τους; Είναι δική τους η ευθύνη ή της κυβέρνησης που υπεξαίρεσε τις εκλογές το 2009 με το «λεφτά υπάρχουν», οδηγώντας σκόπιμα την Ελλάδα στη χρεοκοπία και στα μνημόνια;
Το 2022, ο μέσος ετήσιος ονομαστικός μισθός διαμορφώθηκε στα 16.000 €, από 15.400 € περίπου το 2021 – σημειώνοντας αύξηση 3,8% σε σχέση με το 2021. Ο πραγματικός όμως μισθός μειώθηκε κατά 5,1% – λόγω του πολύ υψηλού πληθωρισμού (κατά 7,4% με βάση τον ΟΟΣΑ)
Το πρώτο εξάμηνο του 2023, ο ονομαστικός μισθός αυξήθηκε κατά 6,6% και ο πραγματικός κατά 1,4% – σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2022. Με τον πληθωρισμό όμως να αυξάνεται, αφού η Ελλάδα είναι ξανά πρωταθλητής Ευρώπης, ο πραγματικός μισθός το 2023 θα μειωθεί ακόμη μία φορά.
Η Ελλάδα είχε το 2022 τον χαμηλότερο ονομαστικό μισθό στην Ευρωζώνη – στην οποία το μέσο επίπεδο το 2022 ήταν 35.200 € ή πάνω από το διπλάσιο του ελληνικού! Τον τρίτο χαμηλότερο ονομαστικό μισθό δε στην ΕΕ – ο μέσος όρος της οποίας ήταν 32.300 € και άρα διπλάσιος του ελληνικού.
Δεν είναι ντροπή να μας έχουν ξεπεράσει ακόμη και οι πρώην κομμουνιστικές χώρες; Η σύγκριση όμως είναι κατά πολύ πιο απογοητευτική, σε σχέση με την αγοραστική δύναμη των μισθών – η οποία είναι η πλέον ενδεδειγμένη, αφού λαμβάνει υπ’ όψιν το επίπεδο των τιμών που ισχύει σε κάθε χώρα. Εν προκειμένω, το 2009 αντιστοιχούσε στο 86,4% της Ευρωζώνης και σήμερα στο 56,9% – έχοντας χάσει το τεράστιο ποσοστό του 29,5% έκτοτε! Η απόκλιση αυτή είναι μοναδική στα ιστορικά χρονικά, χωρίς να έχει μεσολαβήσει πόλεμος.
Τέλος, οι μισθοί στην Ελλάδα αποτελούσαν μόλις το 27% του ΑΕΠ το 2022 – το χαμηλότερο ποσοστό στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη, εάν εξαιρέσουμε την Ιρλανδία που έχει μία εντελώς διαφορετική δομή, ως έδρα ξένων πολυεθνικών εταιριών. Προφανώς λοιπόν για τους εργαζομένους είναι αδιάφορη η άνοδος του ΑΕΠ – αφού συμμετέχουν ελάχιστα σε αυτό.
Η άνοδος άλλωστε του ΑΕΠ μας το 2002 κατά 5,6% οφειλόταν κυρίως στις μεγάλες εταιρίες και στα υπερκέρδη τους – οπότε όχι μόνο δεν ωφέλησε, αλλά εξαθλίωσε ακόμη περισσότερο τους Πολίτες.
Όταν σταματήσουν τώρα τα επιδόματα στην ενέργεια, ο πληθωρισμός θα εκτοξευθεί – οπότε η οικονομική κατάσταση της πλειοψηφίας των Ελλήνων θα επιδεινωθεί σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό.
