Κατηγορία: Χωρίς κατηγορία

Μία νομισματική ένωση χρειάζεται απαραίτητα να ολοκληρώνεται με τη δημοσιονομική ένωση – αφού, χωρίς αυτήν, οι χώρες που την συναποτελούν οδηγούνται εύκολα στη χρεοκοπία, ακόμη και αν το δημόσιο χρέος τους είναι σχετικά χαμηλό. Η δημοσιονομική ένωση όμως με τη σειρά της προϋποθέτει την πολιτική που είναι δύσκολο να συμβεί στην Ευρώπη, ειδικά όσο η Γερμανία επιμένει στην ηγεμονική της πολιτική – οπότε η διάλυση της με αφετηρία την Ιταλία είναι απλά θέμα χρόνου.

Τα τεράστια τραπεζικά προβλήματα της Τουρκίας, η σχέση τους με τον ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό κλάδο, η ενεργειακή καθώς επίσης η γεωπολιτική πλευρά της τουρκικής κρίσης – ενώ εδώ φαίνεται να οφείλεται η ξαφνική απελευθέρωση των δύο στρατιωτικών, έτσι ώστε να μην αντιταθεί η Ελλάδα σε τυχόν διάσωση της Τουρκίας από την Ευρώπη.

Η ανεργία των νέων, η μαζική έξοδος τους και η προνομιακή μεταχείριση του δημοσίου τομέα – το τραπεζικό πρόβλημα της Κύπρου – οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι στην περιοχή μας.

Μόνο η ψυχολογία μπορεί να δώσει κάποια απάντηση στο σύνδρομο του γενιτσαρισμού, της άκρατης ματαιοδοξίας, της θλιβερής αλαζονείας και ενδεχομένως της φιλαργυρίας που οδήγησαν στην ερήμην των Ελλήνων παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας.

Θεωρείται βέβαιο πως εάν οι Η.Π.Α. συνεχίσουν να αυξάνουν τα επιτόκια τους και το δολάριο παραμείνει ισχυρό, τότε οι αναπτυσσόμενες χώρες θα αντιμετωπίσουν μεγάλα προβλήματα – με αποτέλεσμα να πυροδοτήσουν κρίσεις σε άλλα κράτη, τα οποία θα μπορούσαν να προκαλέσουν το αναμενόμενο παγκόσμιο κραχ.

Είναι λογική η καχυποψία των Ελληνίδων και των Ελλήνων όσον αφορά τα ΜΜΕ. Ειδικά σε μία χώρα που συμμετείχαν στην υπερχρέωση και στη χρεοκοπία της, ενώ ελέγχονται είτε από την οικονομική, είτε από την πολιτική ελίτ, με ιδιοτελή κίνητρα.

Η Ελλάδα έχει πολλές δυνατότητες και είναι σε θέση να συντηρήσει το διπλάσιο πληθυσμό, παρά τα προβλήματα της – όχι μόνο από τον σχετικά ανεκμετάλλευτο πρωτογενή της τομέα αλλά, επίσης, από τον τουρισμό, από τη ναυτιλία που είναι το νούμερο ένα στον πλανήτη, από την αναβίωση της βιομηχανίας μέσω της στήριξης της από τους τρεις άλλους βασικούς πυλώνες, από την καινοτομία, από τις υπηρεσίες κοκ.

Η ζημιογόνος Deutsche Bank πλήρωσε 2,2 δις € προμήθειες στα στελέχη της – ενώ οι χρεοκοπημένες ελληνικές τράπεζες πληρώνουν αποζημιώσεις έως 180.000 € στους υπαλλήλους τους που επιλέγουν την εθελουσία έξοδο.