.
Η πανδημία έχει επιταχύνει τις διαδικασίες στην Ευρώπη, αφού όλες οι κυβερνήσεις εκτός της γερμανικής που προετοιμάζει ήδη το επόμενο Ράιχ της, χρειάζονται χρήματα – ενώ η Γερμανία κρατάει τα κλειδιά του θησαυροφυλακίου και των ευρωπαϊκών συμβάσεων που αναδιαμορφώνει κατά το δοκούν, αλλά και της ΕΚΤ. Παράδειγμα η κατάργηση της υποχρέωσης μη δημιουργίας ελλειμμάτων και μη στήριξης των επιχειρήσεων από το κράτος – όπου μέσω της πρώτης όλοι οι αντίπαλοι της θα υπερχρεωθούν (Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία), ενώ μέσω της δεύτερης θα ισχυροποιηθούν σε μεγάλο βαθμό οι δικές της επιχειρήσεις. Στην ουσία πρόκειται για τα σύγχρονα οικονομικά τανκς της, με τα οποία θα υποδουλώσει τους πάντες – ενώ θα κρατήσει τη Γαλλία συνοδοιπόρο της, αλλά μόνο για εκείνο το χρονικό διάστημα που δεν θα μπορεί να κάνει διαφορετικά, λόγω της γαλλικής στρατιωτικής ισχύος και της δικής της ανάλογης αδυναμίας. Ήδη πάντως ενισχύει την πολεμική της βιομηχανία, κρατικοποιώντας αμυντικές επιχειρήσεις δήθεν για να τις προστατεύσει από την εξαγορά τους εκ μέρους των Κινέζων – όταν την ίδια στιγμή επιδιώκει τη σύναψη μίας συμφωνίας ελευθέρου εμπορίου με την Κίνα. Ευχόμαστε και ελπίζουμε πάντως να γίνουν όλα αυτά κατανοητά από τις Η.Π.Α. – αφού μόνο αυτές μπορούν να σταματήσουν τη γερμανική επέλαση, πριν είναι πολύ αργά. Δευτερευόντως από τη Ρωσία, η οποία θα είναι η πρώτη που θα υποφέρει από ένα επόμενο Ράιχ – ενώ σίγουρα δεν θα θέλει να είναι στον κλοιό της Κίνας με τη Γερμανία, όπως της Γερμανίας με την Ιαπωνία στο παρελθόν
.
Ανάλυση
Είμαστε σίγουροι πως η Μ. Βρετανία δεν πέτυχε καμία καλή συμφωνία, σε σχέση με την αποχώρηση της από την ΕΕ, μετά από 47 χρόνια – ειδικά αφού η εν λόγω σύμβαση καλύπτει μόνο τα αγαθά και όχι τις υπηρεσίες που αντιπροσωπεύουν το 80% της οικονομίας της. Ακόμη δε και μετά τη συμφωνία για τα αγαθά, θα υπάρχουν πρόσθετοι κανόνες και επί πλέον κόστος – καθώς επίσης μία μεγάλη περίοδος αναπροσαρμογής. Πέτυχε όμως την απελευθέρωση της από τη γερμανική πλέον Ευρώπη – όπου κανένας λογικός άνθρωπος δεν καταλαβαίνει γιατί τόσες χώρες της Ευρωζώνης ανέχθηκαν την «εν ψυχρώ» κλοπή τους που ξεκίνησε αμέσως μετά το 2000, με την πολιτική της φτωχοποίησης του γείτονα (ανάλυση).
Πόσο μάλλον γιατί επετράπη σε αυτήν τη χώρα που δεν έχει ιστορία αλλά ποινικό μητρώο, να κυριαρχήσει ξανά στην ήπειρο μας – έχοντας ξεχάσει τα αποτρόπαια εγκλήματα της, κατά τη διάρκεια του 2ου ΠΠ. Εγκλήματα που δεν διαπράχθηκαν από κάποιους ναζί που ήλθαν από άλλον πλανήτη, αλλά από Γερμανούς – σημειώνοντας πως και οι Ιταλοί είχαν φασιστικό καθεστώς, αλλά δεν δρομολόγησαν αυτήν τη φρίκη.
Έχοντας δε αναφερθεί στις κατά συρροή απάτες της Γερμανίας, από το Diesel Gate έως τη Deutsche Bank και το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, αδυνατούμε να καταλάβουμε πώς είναι δυνατόν να της έχουν παραδοθεί όλοι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί – όπως η προεδρία της Κομισιόν, ο ESM, το Euro Group έμπνευσης και κατασκευής Σόιμπλε κοκ. Ακόμη χειρότερα, γιατί χώρες όπως η Ελλάδα που έχουν υποφέρει τα πάνδεινα από το ναζιστικό καθεστώς, με τη Γερμανία να αρνείται να πληρώσει αυτά που της χρωστάει, ενώ ληστεύτηκε ξανά από τους Γερμανούς με το PSI, ανέχονται την υποταγή τους – όπου δεν θεωρούμε ένοχη μόνο την κυβέρνηση, αφού εάν δεν συμφωνούσαν οι Έλληνες θα την είχαν ανατρέψει.
Η παγίδα του Ταμείου Κορώνα
Η επόμενη τώρα παγίδα της Γερμανίας δεν είναι άλλη από το Ταμείο Αλληλεγγύης και Ανασυγκρότησης που δήθεν αποφασίσθηκε για τη διάσωση της Ευρώπης από την πανδημία (ανάλυση) – όπου η Ελλάδα, σύμφωνα με τις πρόσφατες δηλώσεις της κυβέρνησης, δικαιούται πλέον 22,5 δις € επιδοτήσεις αντί 19,5 δις €, καθώς επίσης 9,4 δις € δάνεια (οι οποίες θα είναι για επενδύσεις, κυρίως στις ΑΠΕ και στην ψηφιακή οικονομία – με εισαγόμενα προϊόντα). Έχοντας ήδη αναφερθεί στο μύθο του σχεδίου Μάρσαλ, με ανάλυση μας από την 1η Ιουνίου που τοποθετούσε από τότε σωστά το έλλειμμα του προϋπολογισμού μας στο 11% του ΑΕΠ (πηγή), θα προσθέσουμε πως το Ταμείο αυτό δεν έχει καμία σχέση με τον κορωναϊό – αλλά με τη διάσωση της γερμανόφιλης ιταλικής κυβέρνησης από τον κ. Salvini.
Θα προσθέσουμε επί πλέον πως το Ταμείο Κορώνα δεν έχει καμία σχέση με ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, επειδή όλες οι χώρες εισπράττουν χρήματα από αυτό και καμία δεν πληρώνει τίποτα – αφού θα χρηματοδοτηθεί από χρέος και μόνο από χρέος. Τέλος, κανένα κράτος δεν γνωρίζει πώς θα εξυπηρετηθεί και θα εξοφληθεί αυτό το χρέος – ενώ επίσης κανένα δεν ενδιαφέρεται, αφού η αποπληρωμή του θα ξεκινήσει μετά από επτά χρόνια, όπου πάρα πολλά πράγματα θα έχουν αλλάξει ριζικά. Το πιο πιθανόν δε, είναι να εξοφληθεί είτε με νέο χρέος, είτε μέσω της ΕΚΤ με κάποιο μυστικό τρόπο – αφού θα ήταν παράνομο σύμφωνα με τις συνθήκες, όπως είναι άλλωστε παράνομος και ο δανεισμός της Κομισιόν. Είναι προφανές πάντως πως θα εγκριθεί από τα 27 ευρωπαϊκά Κοινοβούλια – αφού καμία χώρα δεν πληρώνει, ενώ όλες επωφελούνται εισπράττοντας μέρος του.
Περαιτέρω οι αυτοκρατορίες, όπως η ΕΕ που έχει κυριαρχήσει η Γερμανία και που στην ουσία θυμίζει ένα είδος σοβιετικής ένωσης με τη Ρωσία ηγεμόνα, εξαρτώνται από την επιτυχή διαχείριση της περιφέρειας από το κέντρο – όπου οι περιφερειακές κυβερνήσεις αναμένεται να είναι «φιλοευρωπαϊκές». Το γεγονός αυτό σημαίνει πως πρέπει να έχουν στόχο «την όλο και πιο στενή ένωση των λαών της Ευρώπης» – η οποία ελέγχεται από τη Γερμανία, μέσω της γραφειοκρατίας των Βρυξελών.
Εκείνα τα κράτη τώρα που οι σημερινές κυβερνήσεις τους δεν είναι επαρκώς «φιλοευρωπαϊκές», όπως της Ουγγαρίας και της Πολωνίας, δεν γίνονται ανεκτά – με αποτέλεσμα να εκβιάζονται με τη μη λήψη ευρωπαϊκών πόρων. Τα δε μέλη του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου από τα κόμματα της φιλελεύθερης αντιπολίτευσης της Ουγγαρίας και της Πολωνίας που είναι πιο «φιλοευρωπαϊκά», βρίσκουν μεγάλη υποστήριξη – προκειμένου να πείσουν τους ψηφοφόρους των χωρών τους να τα ψηφίσουν, για να λαμβάνουν περισσότερα χρήματα από την ΕΕ.
Το ίδιο συμβαίνει με τις πληρωμές από το Ταμείο Κορώνα, όπου απαιτείται η συμμόρφωση των χωρών με το «Κράτος Δικαίου» – όπου ως τέτοιο ορίζεται αυτό που θέλει να επιβάλει η Γερμανία, αφορώντας κυρίως την πολιτική για την οικογένεια και τη μετανάστευση. Ειδικότερα, προφανώς η Γερμανία δεν θέλει να είναι ισχυροί οι θεσμοί της οικογένειας στην περιφέρεια, αφού αυξάνουν την εθνική συνεκτικότητα – ενώ είναι υπέρ της μετανάστευσης, επειδή οι πολυπολιτισμικές κοινωνίες είναι ευκολότερα ελεγχόμενες.
Συνεχίζοντας, όταν οι κυβερνήσεις των δύο αυτών χωρών άσκησαν βέτο, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να υλοποιηθεί το Ταμείο Κορώνα, η Γερμανία μέσω της ΕΕ τις απείλησε πως θα δημιουργηθεί ένα άλλο Ταμείο, με τις υπόλοιπες 25 χώρες – ενώ σύσσωμος ο γερμανικός τύπος τις κατηγορούσε, φέροντας τες σε δύσκολη θέση τόσο απέναντι στις υπόλοιπες χώρες που δεν θα έπαιρναν χρήματα, όσο και στους δικούς τους ψηφοφόρους. Στο τέλος λοιπόν αναγκάσθηκαν να συμβιβαστούν – ενώ η Γερμανία τους «χρύσωσε το χάπι», επιτρέποντας τους κάποια ευελιξία στο χρόνο εφαρμογής του «Κράτους Δικαίου» της, έτσι ώστε να διατηρήσουν τα προσχήματα και την εκτίμηση των Πολιτών τους.
Ειδικότερα, στο παρασκήνιο της διεθνούς διπλωματίας, στο σκοτάδι που δεν είναι ορατό από τους λαούς, η Πολωνία και η Ουγγαρία συμφώνησαν για το Ταμείο Κορώνα, συμπληρωμένο με ένα έγγραφο για το «Κράτος Δικαίου» – για το 2023, υπό την αίρεση της επιστροφής των χρημάτων εάν δεν συμβεί. Γιατί το έκανε η Γερμανία; Αφενός μεν για ιστορικούς λόγους, αφού το ναζιστικό παρελθόν της δεν της επιτρέπει να αμφισβητεί την πολωνική εθνική κυριαρχία, αφετέρου επειδή χρειάζεται την Ανατολική Ευρώπη για την αυτοκρατορία της – ενώ δεν θέλει να αφήσει στις Η.Π.Α., από τις οποίες προσπαθεί να ανεξαρτητοποιηθεί, το μονοπώλιο της αντιρωσικής γεωπολιτικής που λειτουργεί συσπειρωτικά.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, η πανδημία έχει επιταχύνει τις εξελίξεις στην Ευρώπη, αφού όλες οι κυβερνήσεις εκτός της γερμανικής που προετοιμάζει ήδη το επόμενο ράιχ της (με την επάνοδο του εθνικοσοσιαλισμού, ανάλυση), χρειάζονται χρήματα – ενώ η Γερμανία κρατάει τα κλειδιά του θησαυροφυλακίου και των ευρωπαϊκών συμβάσεων που αναδιαμορφώνει κατά το δοκούν. Παράδειγμα η κατάργηση της υποχρέωσης μη δημιουργίας ελλειμμάτων και μη στήριξης των επιχειρήσεων από τα κράτη – όπου μέσω της πρώτης όλοι οι αντίπαλοι της θα υπερχρεωθούν (Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία), ενώ μέσω της δεύτερης θα ισχυροποιηθούν σε μεγάλο βαθμό οι δικές της επιχειρήσεις.
Στην ουσία πρόκειται για τα σύγχρονα οικονομικά τανκς της, με τα οποία θα υποδουλώσει τους πάντες – ενώ θα κρατήσει τη Γαλλία συνοδοιπόρο της, αλλά μόνο για εκείνο το χρονικό διάστημα που δεν θα μπορεί να κάνει διαφορετικά, λόγω της γαλλικής στρατιωτικής ισχύος και της δικής της ανάλογης αδυναμίας. Ήδη πάντως ενισχύει τη δική της πολεμική βιομηχανία, κρατικοποιώντας αμυντικές επιχειρήσεις, δήθεν για να τις προστατεύσει από την εξαγορά τους εκ μέρους των Κινέζων – όταν την ίδια στιγμή επιδιώκει τη σύναψη μίας συμφωνίας ελευθέρου εμπορίου με την Κίνα.
Όσον αφορά την Τουρκία, δεν είναι μόνο ανέκαθεν σύμμαχος της, αλλά και χώρα κατοχής της – αφού διαθέτει πολλές επιχειρήσεις στη χώρα, από τις οποίες εξαρτάται απόλυτα η τουρκική επιβίωση. Το γεγονός δε ότι, οι τουρκικές τράπεζες χρωστούν κυρίως στις ισπανικές τράπεζες (64 δις $), στις γαλλικές (24 δις $) και στις ιταλικές (21 δις $), ενώ μόλις 9 δις $ στη Γερμανία, συμβαδίζει απόλυτα με τα γερμανικά σχέδια – αφού καθιστά ακόμη πιο ευάλωτους τους αντιπάλους της, με τυχόν αθετήσεις πληρωμών της Τουρκίας που ελέγχει. Μίας Τουρκίας που της είναι απαραίτητη για τον ενεργειακό της εφοδιασμό – ενώ ασφαλώς στηρίζει τους πολέμους που διεξάγει, σε περιοχές με ενεργειακά αποθέματα (Αζερμπαϊτζάν, Ιράκ, Λιβύη, Αφρική κλπ.).
Ευχόμαστε και ελπίζουμε πάντως να γίνουν όλα αυτά κατανοητά από τις Η.Π.Α. – αφού μόνο αυτές μπορούν να σταματήσουν τη γερμανική επέλαση πριν είναι πολύ αργά. Δευτερευόντως από τη Ρωσία, η οποία θα είναι η πρώτη που θα υποφέρει από ένα επόμενο Ράιχ – ενώ σίγουρα δεν θα θέλει να είναι στον κλοιό της Κίνας με τη Γερμανία, όπως της Γερμανίας με την Ιαπωνία στο παρελθόν.
Υστερόγραφο: Πιστεύει κανείς αλήθεια ρεαλιστικά πως η ελληνική κυβέρνηση, έτσι όπως κατάντησε την Ελλάδα, με 208% χρέος ως προς το ΑΕΠ της (370 δις € της κεντρικής κυβέρνησης), μπορεί να ασκήσει βέτο για οτιδήποτε στην ΕΕ; Όταν θα πρέπει να δανεισθεί τουλάχιστον 23 δις € το 2021, όπου για να έχει βιώσιμα επιτόκια δεν υπάρχει άλλος τρόπος από το να συνεχίσει να επιτρέπει η Γερμανία στην ΕΚΤ (α) να αγοράζει τα ομόλογα της από τη δευτερογενή αγορά και (β) να τα δέχεται από τις ελληνικές τράπεζες που τα αγοράζουν στην πρωτογενή; Πως μπορεί να φέρει αντίρρηση σε οτιδήποτε της ζητηθεί από τη Γερμανία, ακόμη και την παραχώρηση του μισού Αιγαίου στην Τουρκία; Υπάρχουν λύσεις; Φυσικά, αλλά όχι ανώδυνες εδώ που μας έφτασαν – εκτός εάν είναι κανείς άσχετος ή αιθεροβάμων.
