.
Το σκάνδαλο Dieselgate αφορά την εξαπάτηση κυβερνήσεων και καταναλωτών ανά τον κόσμο, αρχικά από τη VW αλλά τελικά από το σύνολο της αυτοκινητοβιομηχανίας της Γερμανίας – με την εγκατάσταση ενός λογισμικού που παρέκαμπτε τους ελέγχους, ως προς τις εκπομπές καυσαερίων των αυτοκινήτων τους. Εκτός όμως από εξαπάτηση των αρχών και των καταναλωτών όσον αφορά την εκπομπή ρύπων, η απάτη είχε επί πλέον σχέση με την πώληση αυτοκινήτων κάτω από ένα ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς που δεν θα δικαιούνταν τα αυτοκίνητα, με βάση τις πραγματικές εκπομπές ρύπων.
.
Η απάντηση που δεν μου έδωσε ο υπουργός ανάπτυξης, παρά το ότι με είχε διαβεβαιώσει πριν ότι έχω δίκιο είναι πολύ απλή: ο φόβος και το σκυμμένο κεφάλι, με το οποίο αντιμετωπίζει η κυβέρνηση τη Γερμανία.
.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Όλα τα υπουργεία που απευθύναμε γραπτές ερωτήσεις για το σκάνδαλο, απέφυγαν να απαντήσουν – ισχυριζόμενα πως δεν είναι δική τους αρμοδιότητα. Επί του θέματος τώρα, το σκάνδαλο Dieselgate αφορά την εξαπάτηση κυβερνήσεων και καταναλωτών ανά τον κόσμο, αρχικά από τη VW αλλά τελικά από το σύνολο της αυτοκινητοβιομηχανίας της Γερμανίας – με την εγκατάσταση ενός λογισμικού που παρέκαμπτε τους ελέγχους, ως προς τις εκπομπές καυσαερίων των αυτοκινήτων τους.
Εκτός όμως από εξαπάτηση των αρχών και των καταναλωτών όσον αφορά την εκπομπή ρύπων, η απάτη είχε επί πλέον σχέση με την πώληση αυτοκινήτων κάτω από ένα ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς που δεν θα δικαιούνταν τα αυτοκίνητα, με βάση τις πραγματικές εκπομπές ρύπων.
Μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου, οι ΗΠΑ αξίωσαν αποζημιώσεις από τη Volkswagen δικαστικά – οι οποίες εκτιμάται ότι θα ανέλθουν συνολικά πάνω από 25 δις $, τόσο όσον αφορά το Κράτος, όσο και τους καταναλωτές (πρακτικά). Ο Καναδάς επέβαλε επίσης πρόστιμο ύψους 136 εκ. (πρακτικά) – οπότε κατ’ αναλογία, με αποδεδειγμένα 20.445 VW, AUDI, SKODA και SEAT στην Ελλάδα (πρακτικά), το κράτος μπορεί να επιβάλει πρόστιμο έως και 30 εκ. €.
Όπως γνωρίζουμε τώρα, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει προβεί σε διώξεις και σε επιβολή προστίμων σε κεντρικό επίπεδο – παραπέμποντας το θέμα στα κράτη-μέλη. Η Γερμανία διεκδικεί επίσης αποζημιώσεις, αν και πολύ μικρότερες από τις ΗΠΑ, ενώ επαναξιολογεί τη χρήση ντιζελοκίνητων αυτοκινήτων. Ήδη η VW έχει αποδεχτεί να καταβάλλει 1 δις € στο κρατίδιο της Κάτω Σαξονίας, ενώ η Audi 800 εκ. € στο κρατίδιο της Βαυαρίας (πρακτικά).
Στην Ελλάδα δεν γνωρίζουμε να υπάρχει διεκδίκηση αποζημιώσεων σε κρατικό επίπεδο. Σε πρόσφατη μελέτη της ΕΕ, η χώρα μας κατακρίνεται από το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο για τη μη επιβολή προστίμων – ενώ έχουν ξεκινήσει πειθαρχικές διαδικασίες εναντίον της (πρακτικά), όπως επίσης για την Τσεχία που όμως παράγει μέρος αυτών των αυτοκινήτων και για τη Λιθουανία.
Από μία απάντηση τώρα σε ανάλογη ερώτηση από τον τότε υπουργό δικαιοσύνης κ. Παπαγγελόπουλο που θα καταθέσουμε στα (πρακτικά), φαίνεται πως η υπόθεση σε δικαστικό επίπεδο έχει μπει στο αρχείο, με την από 1/6/2018 απόφαση του Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών. Είναι αλήθεια δυνατόν να έχει συμβεί κάτι τέτοιο; Τα ερωτήματα μας εδώ είναι τα εξής:
1.Πως είναι δυνατόν να έχει τεθεί στο αρχείο μια υπόθεση που στο εξωτερικό αποφέρει τόσα πρόστιμα; Υπάρχει θέμα καταλογισμού ευθυνών σε υπηρεσίες ελέγχου;
2.Προτίθεστε να επανεξετάσετε τη διεκδίκηση αποζημιώσεων από το Δημόσιο; Εάν ναι, ποια είναι η διαδικασία που θα ακολουθηθεί, το χρονοδιάγραμμα και το ποσόν που θα διεκδικήσετε;
3.Τι θα πράξετε σε σχέση με την πρόθεση της ΕΕ για κίνηση διαδικασιών εναντίον της χώρας μας, για μη διεκδίκηση αποζημιώσεων;
4.Προτίθεστε να συνεργαστείτε με άλλες δικαστικές αρχές διεθνώς για την ανταλλαγή στοιχείων, ως προς τη διεκδίκηση των αποζημιώσεων;
Σε επίπεδο καταναλωτών τώρα, Ελληνικό δικαστήριο επιδίκασε ήδη 5.200 € ανά ιδιοκτήτη, όπως θα καταθέσουμε στα (πρακτικά) – οπότε, με περίπου 20.445 αυτοκίνητα σύμφωνα με απάντηση του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών σε ερώτηση του κ. Αμυρά από τις 13-2-2019 (πρακτικά) μπορούν να διεκδικηθούν περί τα 106 εκ. €.
Όμως το τμήμα εμπορίου του υπουργείου ανάπτυξης, ως απάντηση σε ερώτημα μας, ισχυρίσθηκε πως δεν υπάρχει παράβαση της νομοθεσίας προστασίας των καταναλωτών, όπως θα καταθέσω στα (πρακτικά).
Την ίδια στιγμή, ο συνήγορος του καταναλωτή της Πολωνίας επέβαλε πρόσφατα πρόστιμο ύψους 31,6 εκ. $ στη VW για εξαπάτηση των καταναλωτών (πρακτικά) – παρά το ότι η γερμανική βιομηχανία διαθέτει εργοστάσιο εκεί. Τα ερωτήματα μας εδώ είναι τα εξής:
1.Πρόκειται να λάβετε μέτρα, έτσι ώστε να ενημερώσετε και να διευκολύνετε τους Έλληνες καταναλωτές στη διεκδίκηση αποζημιώσεων από τη Γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία;
2.Προφανώς γνωρίζετε πως η δικαστική οδός για τους ιδιώτες είναι χρονοβόρα και κοστοβόρα – ενώ η απαίτηση τους παραγράφεται, μετά την παρέλευση πέντε ετών από την αγορά του νέου αυτοκινήτου τους.
3.Σκοπεύετε να επανεξετάσετε ενδεχόμενες ευθύνες, όσον αφορά την προστασία των καταναλωτών και της υγείας του πληθυσμού από τις εκπομπές; Υπάρχουν πολλές μελέτες σχετικά με το ότι, το αστικό περιβάλλον είναι πολύ επιβαρυμένο.
4.Τι μέτρα έχετε λάβει, έτσι ώστε να μην επαναληφθεί η εξαπάτηση των καταναλωτών και του δημοσίου από τέτοιες εταιρίες;
Δεύτερο ερώτημα: Αλλαγή Οικονομικού μοντέλου
Θα ήθελα κατ’ αρχήν να παρακαλέσω και εσάς να σταματήσει αυτή η πλειοδοσία καταναλωτικών και όχι παραγωγικών μέτρων που ξεκίνησε η κυβέρνηση σας, συνεπικουρούμενη από την αξιωματική αντιπολίτευση – μία πλειοδοσία που θυμίζει το «λεφτά υπάρχουν» του κ. Παπανδρέου, το οποίο γνωρίζουμε πού μας οδήγησε.
Ασφαλώς μία χώρα όπως η δική μας, χρεωμένη μέχρι το λαιμό, με ένα αποτυχημένο οικονομικό μοντέλο που παραμένει ως έχει, παρά το ότι μας οδήγησε στην υπερχρέωση του 2009 και στη χρεοκοπία του 2012, δεν μπορεί να υιοθετεί μέτρα για την πανδημία που βιώνουμε, όπως η Γερμανία. Πολύ περισσότερο καταναλώνοντας τις ρεζέρβες των οργανισμών του δημοσίου και με νέα δανεικά που θα κληθούν να πληρώσουν τα παιδιά μας – με την πιθανότητα ενός ακόμη μνημονίου μεγαλύτερη από ποτέ.
Πόσο μάλλον με τα προβλήματα στον τουρισμό, όπου με βάση τις συντηρητικές προβλέψεις του Παγκοσμίου Οργανισμού Τουρισμού και όχι τις τρομακτικές του ΟΟΣΑ, η πτώση στα έσοδα του θα είναι της τάξης του 30% – άρα μπορεί μειώσει το ΑΕΠ μας άμεσα και έμμεσα κατά 11 δις € ή κατά 5,5%.
Εάν εδώ προσθέσουμε τις απώλειες από το δεύτερο βασικό μας πυλώνα, επίσης προκυκλικό και εντάσεως κεφαλαίου, από τη ναυτιλία με έσοδα το 2019 στα 17,3 δις €, καταλαβαίνουμε τι θα μπορούσε να συμβεί – οπότε η ελπίδα μας είναι η μεταποίηση, για την οποία είσαστε εσείς υπεύθυνος ως υπουργός ανάπτυξης και εκεί ακριβώς πρέπει να επικεντρωθούν τα μέτρα, μαζί με τον πρωτογενή τομέα και τη βιομηχανία.
Στην ερώτηση μου τώρα, η οικονομία σταμάτησε ουσιαστικά – ενώ έχουμε ανάγκη από βασικά ιατρικά αναλώσιμα όπως αντισηπτικά, μάσκες, προστατευτικές στολές, γάντια και αναπνευστήρες. Πολύ σωστά δρομολογήσατε την εισαγωγή αιθυλικής αλκοόλης, όμως μπορεί και πρέπει να παραχθεί στη χώρα μας από τεύτλα στην ΕΒΖ (πρακτικά).
Μπορούν επί πλέον να παραχθούν μάσκες αφού παράγουμε βαμβάκι και το εξάγουμε ακατέργαστο, καθώς επίσης πλαστικά γάντια, στολές και αναπνευστήρες. Εν προκειμένω χώρες όπως η Μ. Βρετανία και οι Η.Π.Α. απαίτησαν από τις βιομηχανίες τους να παράγουν τέτοια προϊόντα – ενώ δόθηκαν δωρεάν σχέδια παραγωγής που κάποια κράτη όπως η Αίγυπτος τα χρησιμοποίησαν (πρακτικά).
Φτάνει η μονοδιάστατη επικέντρωση μας στον τουρισμό, στα καζίνα και σε εγκαταστάσεις όπως αυτή στο Ελληνικό – έχουμε αρκετές υποδομές αυτού του είδους και δεν χρειαζόμαστε άλλες. Οι ερωτήσεις μου τώρα, χωρίς καμία διάθεση αντιπολιτευτικής κριτικής, είναι οι εξής:
1.Ζητήσατε από τις ελληνικές βιομηχανίες μέσω του ΣΕΒ και με τη βοήθεια των ΑΕΙ ή από κρατικές βιομηχανίες, να παράγουν ιατρικό υλικό σε ποσότητες που να καλύπτουν τις εγχώριες ανάγκες; Αν όχι, γιατί; Θεωρείτε πως δεν υπάρχουν οι δυνατότητες; Αναφέρω εδώ πως ο πρόεδρος Μακρόν ζήτησε να υπάρχει εγχώρια επάρκεια στην παραγωγή των συγκεκριμένων υλικών (πρακτικά).
2.Τι ενέργειες προγραμματίζετε έτσι ώστε βραχυπρόθεσμα, δηλαδή αυτό το καλοκαίρι να υπάρξει ικανοποιητική τροφοδοσία της χώρας με τα βασικά είδη πρώτης ανάγκης; Nα στηριχθούν οι παραγωγοί τροφίμων, η μεταποίηση γενικότερα και η βιομηχανία που έχουν χάσει πελάτες και εξαγωγές; Να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για το αδρανές τουριστικό εργατικό δυναμικό σε άλλους τομείς, εν προκειμένω στην πρωτογενή παραγωγή ή όπου αλλού υπάρξουν ανάγκες; Λόγω των περιορισμών στην κίνηση και από φόβο μήπως μείνει η σοδιά στα χωράφια η Ισπανία έχει πάρει ήδη μέτρα (πρακτικά). Εμείς θα τρέχουμε ξανά πίσω από τα γεγονότα;
Μία δεύτερη παράκληση μου εδώ είναι να αποσυρθεί το άρθρο 6 της ΠΝΠ που ψηφίζεται αύριο, η χρήση δηλαδή των 5 δις € από το ΠΔΕ ύψους μόλις 6,75 δις €, για τη χρηματοδότηση δράσεων ενίσχυσης των επιχειρήσεων – αφού πρέπει να χρησιμοποιείται για αναπτυξιακούς σκοπούς και όχι ως μία δημοσιονομική ένεση ρευστότητας. Σε κάθε περίπτωση πρέπει ως χώρα να ενδιαφερθούμε επιτέλους για την παραγωγή πλούτου – για έσοδα και όχι πια για δαπάνες, πόσο μάλλον με δανεικά.
Στη δευτερολογία μου τώρα, εκτός από τις επείγουσες ανάγκες που έχει η χώρα μας λόγω της κρίσης του κορονοϊου, είμαστε αντιμέτωποι με την αποδυνάμωση του παραγωγικού μας ιστού – στον πρωτογενή τομέα όπου έχουμε εμπορικά ελλείμματα, στη μεταποίηση και στη βιομηχανία, όπου παράγεται μόλις το 8% του ΑΕΠ μας, έναντι στόχου της ΕΕ στο 20% κατά μέσον όρο. Έτσι είμαστε καταδικασμένοι σε χαμηλή παραγωγικότητα, σε χαμηλούς μισθούς και στο γνωστό braindrain – αφού οι μορφωμένοι νέοι μας δεν βρίσκουν εργασία
Η αποβιομηχάνιση έχει επέλθει τις τελευταίες δεκαετίες, χωρίς να λάβουμε καθόλου μέτρα για να την εμποδίσουμε – με αποτέλεσμα να μην είναι ανταγωνιστική η οικονομία μας, να μην παράγει πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και να χρεωνόμαστε όλο και περισσότερο.
Παράλληλα διαθέτουμε έναν μεγάλο αριθμό δημοσίων βιομηχανιών που έχουν απαξιωθεί – όπως η ΛΑΡΚΟ, η ΕΛΒΟ, οι αμυντικές ΕΑΒ και ΕΑΣ, τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά που είναι κλειστά λόγω κοινοτικών οδηγιών, ενώ είναι έγκλημα με δεδομένη την θέση μας στην ναυτιλία και τις εγκαταστάσεις τους, η ΕΒΖ και άλλες.
Η δική μας θέση είναι πως δεν πρέπει να πουληθούν, ούτε βέβαια οι κοινωφελείς και κερδοφόρες όπως η ΔΕΗ, ο ΑΔΜΗΕ, ο ΔΕΔΔΗΕ, η ΔΕΠΑ, τα ΕΛΠΕ, η ΕΥΔΑΠ κλπ., πόσο μάλλον να ξεπουληθούν όλες οι κρατικές εταιρίες, λόγω της κακοδιαχείρισης τους – αλλά να παραμείνουν οι σημαντικότερες στην ιδιοκτησία του δημοσίου, έτσι ώστε να υπάρχει κάποια ισορροπία με τον ιδιωτικό τομέα και να μην εκβιάζεται το κράτος. Αυτό άλλωστε κάνουν και άλλα κράτη, όπως η Γερμανία, η Ιταλία, η Κίνα κλπ. Οι απορίες μας εδώ είναι οι εξής:
1.Υπάρχει στα σχέδια σας ένα νέο παραγωγικό μοντέλο που να προωθεί την ανάπτυξη από τη μεταποίηση και τη βιομηχανία; Εάν υπάρχει, θα ενταχθούν κάποιες κρατικές εταιρίες, όπως οι παραπάνω;
2.Ποιό στόχο έχετε τοποθετήσει, όσον αφορά τη συμμετοχή της βιομηχανίας στην ανάπτυξη και στο ΑΕΠ; Το 20% που θεωρεί η ΕΕ ή κάποιον άλλο; Υπάρχει χρονοδιάγραμμα;
3.Τι κεφάλαια σκοπεύετε να διαθέσετε για τις ενέργειες αυτές, εάν είναι μέσα στους στόχους σας και από πού θα τα αντλήσετε; Αναμένετε αντιδράσεις από την ΕΕ σε ενδεχόμενη υποστήριξη της εγχώριας παραγωγής, με τη συνήθη επίκληση της επιδότησης και έχετε λάβει τα μέτρα σας;
Η απάντηση επειδή δε μου δόθηκε χρόνος είναι στο «Κορώνα-Ομόλογα ή Κορώνα-Μνημόνια»
