Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τον τελευταίο καιρό την ειδησεογραφία για το περίφημο θέμα της Κλιματικής Αλλαγής. Διεθνείς οργανισμοί και ΜΚΟ προωθούν καλώς ή κακώς, δικαίως ή αδίκως, δεν θα το εξετάσουμε εδώ, την ατζέντα αυτή ως μια σταυροφορία για το περιβάλλον ή την ανθρωπότητα. Επιστήμονες και πολιτικοί αντιμάχονται για το αν υπάρχει πρόβλημα ή ποια είναι η αιτία του. Έφηβοι προσπαθούν να σώσουν τον πλανήτη και απειλούν όσους αδιαφορούν. Πλέον έχει εξελιχθεί σε ένα πολιτικό κίνημα με ισχυρές δόσεις δραματικότητας και πολιτικού μάρκετινγκ. Βλέπετε πλέον υπάρχει και μια προθεσμία πάνω μας: δώδεκα χρόνια λένε ότι μένουν στον πλανήτη αν δεν δράσουμε.. Και μέσα σε όλα αυτά κάποιες εταιρίες προτείνουν είτε ευθέως είτε μέσω αντιπροσώπων, νέες τεχνολογίες για να καταπολεμήσουμε την Κλιματική Αλλαγή. Είναι οι καλοί της υπόθεσης φαίνεται….
Άποψη
– του Παναγιώτη Χατζηπλή
Ναι η Κλιματική Αλλαγή είναι κάτι που ακούγεται ωραίο και ηθικό αλλά υπολογίζεται ότι η αντιμετώπισή της θα κοστίσει ως και 50 τρις δολάρια διεθνώς. Ποιος ξέρει, ίσως ο «κλιματικός» αυτός πυρετός επενδύσεων για αλλαγή μορφών ενέργειας και τρόπων διαβίωσης είναι η καινούργια φούσκα για το διεθνές χρηματοοικονομικό κεφάλαιο, κάτι σαν τα στεγαστικά και τα παράγωγα την δεκαετία του 2000 στην Αμερική ή τις εταιρίες dot.com πριν από αυτά, σε μια εποχή που η παγκοσμιοποίηση και το διεθνές εμπόριο είναι σε κρίση, τα επιτόκια αρνητικά και άρα μικρότερες οι δυνατότητες επίτευξης κέρδους. Ίσως όμως είναι και κάτι περισσότερο από οικονομική φούσκα. Πιο ανησυχητικό είναι ότι η πολιτική της Κλιματικής Αλλαγής αγγίζει όλες τις πλευρές την ανθρώπινης ύπαρξης όπως τι τρώμε, τι καλλιεργούμε, τι παράγουμε, πως μετακινούμαστε, πως αναπαραγόμαστε και άλλα. Για αυτό και κάποιοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να παρθούν εξουσίες από εθνικά κράτη έτσι ώστε οι διεθνείς οργανισμοί να μπορούν ανενόχλητα να εφαρμόζουν τις αποφάσεις τους για την σωτηρία του πλανήτη! Φανταστείτε τι σημαίνει αυτό και που μπορεί να φτάσει…
Εκπομπές Ελλάδας
Μέσα σε αυτό το πνεύμα οι «ιδεολόγοι» της κλιματικής αλλαγής προωθούν μέτρα μείωσης εκπομπών στην χρεοκοπημένη Ελλάδα… Η Ελλάδα όμως που δεν έχει τις υψηλές εκπομπές τόσο κατά κεφαλή όσο και συνολικά σε σχέση με την υπόλοιπη ΕΕ. Έχει σίγουρα χαμηλότερες εκπομπές από την βιομηχανοποιημένη Γερμανία αν και υψηλότερες από την Γαλλία που όμως χρησιμοποιεί πυρηνική ενέργεια.
Όταν η ΕΕ συνολικά παράγει το 5% των παγκοσμίων εκπομπών αλλά η ανερχόμενη υπερδύναμη Κίνα παράγει το 29% , μπροστά και από τις ΗΠΑ με το 16%, τότε ότι και να κάνει η Ευρώπη και η Ελλάδα με κάτω του 1% του παγκοσμίων εκπομπών, δεν έχει σημασία αν και επιβαρύνει οικονομικά τόσο το κράτος όσο και την εταιρίες τους. Την ίδια στιγμή δε η Κίνα κατασκευάζει νέους σταθμούς στην επικράτειά της αλλά χτίζει και νέους λιγνιτικούς σταθμούς για την Σερβία στα πλαίσια της οικονομικής διπλωματίας του Δρόμου του Μεταξιού (Kostolac B3 ) Κι ενώ κάποιοι στην ΕΕ δικαιολογημένα προτείνουν την επιβολή carbon border tax έτσι ώστε να εξισορροπηθεί η χαμένη ανταγωνιστικότητα έναντι εισαγωγών από χώρες που παράγουν με χαμηλότερου κόστους ενέργεια από άνθρακα (π.χ. Κίνα), διστάζει γιατί αυτό ίσως οδηγήσει σε εμπορικά αντίποινα και ειδικά στην κραταιά αλλά ευαίσθητη αυτοκινητοβιομηχανία. Έτσι σε αυτό το περιβάλλον η Ελλάδα θα πρέπει οικειοθελώς να αυτοπυροβοληθεί και να βρεθεί σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τις γειτονικές χώρες και ειδικά την Τουρκία από την οποία εισάγει και ενέργεια αλλά και προϊόντα! Είναι βλακεία ή μειοδοσία η αποδοχή τέτοιων κανόνων που επιβάλλει η ΕΕ; Και με τι όφελος και για ποιους; Συνεχίσετε λοιπόν να εθελοτυφλείτε κάποιοι και να επιβαρύνετε την χώρα δεχόμενοι άκριτα τις όποιες διεθνείς ή Ευρωπαϊκές οδηγίες που δεν λαμβάνουν υπόψη τα δεδομένα μας. Εκτός βέβαια και αν εξυπηρετείτε άλλα συμφέροντα.
Για όποιον «οικολόγο» θεωρεί ανεύθυνο για το περιβάλλον να είμαστε επικριτικοί για τις πολιτικές περιορισμών των εκπομπών, θα πούμε ότι ας είμαστε ρεαλιστές. Το θέμα δεν είναι ηθικό. Ας αγαπάμε και λίγο την Ελλάδα και αν δεν σας αρέσει ο όρος Ελλάδα ας σκεφτούμε τουλάχιστον τον δίπλα μας που θα πρέπει να πληρώσει για όλα αυτά.
Επιπτώσεις Απολιγνιτοποίησης- Ενεργειακή Εξάρτηση
Κι όμως τα τελευταία χρόνια προωθείται η απολιγνιτοποίηση. Προωθούνται οι μονάδες φυσικού αερίου ή ΑΠΕ ανταγωνιστών της ΔΕΗ που οδηγούν σε απαξίωση της ΔΕΗ αλλά και ενεργειακή εξάρτηση και αύξηση του κόστους! Τουλάχιστον αρχικά οι ΑΠΕ ήταν πολύ πιο ακριβές και ίσως είναι ακόμα. Η αιολική ενέργεια κόστιζε περί τα 90€/ΜWh και τα φωτοβολταϊκά πάνω από 200 €/ΜWh αρχικά όταν η μέση τιμή ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη ήταν κάτω από 60€/ΜWh. Αλλά επιδοτούνταν..
Πλέον οι δημοπρασίες για φωτοβολταϊκούς ή αιολικούς σταθμούς είναι στα 54-55€/MWh δηλ. συγκρίσιμοι με τις τιμές από θερμικές μονάδες Όμως οι τιμές για ενεργειακές κοινότητες και αγρότες ορίζονται στα 79,3€/Mwh και για τα μικρά φωτοβολταϊκά σε στέγες στα 143,87! €/Mwh. Ήταν και αυτό μια φούσκα που είχε πλήξει την γεωργία κάποια στιγμή όταν οι εγγυημένες τιμές ήταν πολύ υψηλότερες αλλά πλέον έχουν μειωθεί και δεν συμφέρει. Παρόλα αυτά αυτή τη στιγμή με εκτιμήσεις ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ υπάρχουν 2.269 ΜW από Φ/Β στους αγρούς και 375 ΜW στις στέγες το οποίο αντιστοιχεί στο ήμισυ της εγκατεστημένης ισχύος ΑΠΕ το 2018 η παραγωγή των οποίων έφτασε συνολικά τα 12,2 TWh σε σύγκριση με 14,9 TWh για τον λιγνίτη! Συνεπώς πολύ σημαντικό μέρος της χρησιμοποιούμενης ενέργειας και πολύ κοστοβόρο που επιδοτείτο. Παράγουμε δηλαδή κάτι πιο ακριβό καθορίζοντας διοικητικά την τιμή. Πώς λέγεται αυτό; Σίγουρα όχι ελεύθερη οικονομία. Μήπως είναι συγκρίσιμο με τις επιχορηγήσεις εταιριών; Μήπως αν επιχορηγούνταν μια άλλη επιχείρηση πχ δημόσια για να παρέχει μια υπηρεσία κάτω του κόστους ή με κόστος 100€ έναντι 20€ που το παρέχει η αγορά, τότε μήπως οι διάφοροι ιερείς της λεγόμενης ελεύθερης αγοράς και οι επιτροπές των Βρυξελλών θα επέβαλλαν πρόστιμα (όπως πχ κάναν ή κάνουν με τα Ναυπηγεία, τον ΟΣΕ, την Ολυμπιακή, την Λάρκο).
Πλέον το κόστος στην Ελληνική αγορά έχει συγκλίνει στα επίπεδα των 60 €/MWh αλλά με επιδότηση των ΑΠΕ και επιβάρυνση του λιγνίτη (με ΝΟΜΕ, τέλη ΑΠΕ, τέλη εκπομπών κλπ) αλλά και υστέρηση των επενδύσεων της ΔΕΗ νέους σταθμούς ή ΑΠΕ. Όπως δεν διεκδικήθηκαν και το 2012 δωρεάν δικαιώματα σε εκπομπές CΟ2 και παρά την κρίση που βιώνει η χώρα. Τα τελευταία χρόνια το κόστος των δικαιωμάτων εκτινάχθηκαν από 5€/τον. στα 30€/τον. κάτι το οποίο σημαίνει ότι κάποιες μονάδες της ΔΕΗ επιβαρύνονται μόνο από αυτό με μεταβλητό κόστος 48€/MWh δηλαδή μαζί με τα άλλα κόστη είναι πάνω από τις τιμές της αγοράς. Βγαίνουν εκτός αγοράς δηλαδή με ένα τεχνητό κόστος, για όποιο λόγο έχει μπει. Κι έτσι φτάσαμε στην απαξίωση της ΔΕΗ και στην μαστιζόμενη από την κρίση Ελλάδα να τείνει να έχει μια από τις υψηλότερες χρεώσεις κιλοβατώρας στην Ευρώπη σε σχέση με μια από τις χαμηλότερες την προηγούμενη δεκαετία. Εξάλλου κάτι ανάλογο έχει γίνει με την «απελευθέρωση/ιδιωτικοποίηση» των τηλεπικοινωνιών όπου η Ελλάδα έχει πλέον το υψηλότερο κόστος στην Ευρώπη…..
Και αυτό δεν το λέμε γιατί είμαστε εναντίον των ΑΠΕ αλλά θα πρέπει να σκεφτούμε και τις τεχνικές δυσκολίες που υπάρχουν αλλά και το ότι δεν υπάρχει αξιόπιστο πρόγραμμα μετάβασης στην μετα-λιγνιτική εποχή τόσο γρήγορα αλλά και χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η ενεργειακή ασφάλεια της χώρας. Βλέπετε εδώ ότι τα τελευταία χρόνια και με την απολιγνιτοποίηση αυξάνει η ενεργειακή εξάρτηση της Ελλάδας από εισαγόμενες πηγές ενέργειας. Αυτή φθάνει πλέον στο 73,7% σήμερα από 62,2% το 2013 λόγω της αύξησης της χρήσης του (εισαγόμενου) φυσικού αερίου. Για το τελευταίο δε, παίζεται και γεωπολιτικό παιχνίδι όσο αφορά την προμήθεια άρα η οποία συνεπάγεται και γεωπολιτική εξάρτηση. Υπάρχει Ρωσικό Φυσικό Αέριο που μπορεί να έρθει μέσω του αγωγού South Stream που ματαιώθηκε ή μέσω Βουλγαρίας (όπως γίνεται ήδη) ή Αζερικού μέσω Τουρκίας και του αγωγού TAP (που χρηματοδοτήθηκε από το ΕΣΠΑ εξού και η υψηλή απορρόφηση) ή υγροποιημένου LNG από τις ΗΠΑ ή την Αλγερία ή αλλού.
Από την άλλη και η ΕΕ στο σύνολό της εξαρτάται όλο και περισσότερο ενεργειακά, από εισαγόμενους ενεργειακούς πόρους, κατά μέσο όρο 53,6% του συνόλου το 2016 από 43% το 1995. Από τις χαμηλότερες ενεργειακές εξαρτήσεις στο σύνολο της ενέργειας έχει η Πολωνία (30%) που αντιστέκεται στην απόσυρση των μονάδων εγχώριου άνθρακα και λογικά δεν θα θέλει να εξαρτάται από την Ρωσία ή την Γερμανία, ή αν το κάνει αυτό θα θέλει να πάρει κάποια ανταλλάγματα από τις πλουσιότερες χώρες της ΕΕ. Επίσης χαμηλή εξάρτηση έχουν η Ρουμανία (22%) και η Τσεχία (32%). Η Πολωνία χρησιμοποιεί επίσης κατά 92% εγχώριους πόρους για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (78% στερεά καύσιμα, 14% ΑΠΕ και υδροηλεκτρικά). Αλλά ούτε και η Γερμανία δεν πρόκειται να αποσύρει τις λιγνιτικές της μονάδες πριν το 2038. Σίγουρα όλες οι ΑΠΕ είναι ακόμα αρκετά ακριβότερες των θερμικών μονάδων λιγνίτη ή άνθρακα.
Η Τουρκία με την μεγάλη οικονομική και δημογραφική ανάπτυξη των τελευταίων δεκαετιών αλλά και βιομηχανική παραγωγή είχε 45% παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από εγχώριες πηγές στο κοντινό παρελθόν αλλά την αυξάνει ταχύτατα. Φυσικά, αφού πως μπορείς να έχεις ανεξάρτητη πολιτική και να προσπαθείς να γίνεις περιφερειακή δύναμη όταν φοβάσαι μήπως κάποιος σου κλείσει τους διακόπτες; Για αυτό πιστεύουμε ότι είναι σημαντικά για την Τουρκία τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην Μεσόγειο. Ήδη η Τουρκία χρησιμοποιεί κατά 60% εγχώριες πηγές ενέργεια και σχεδιάζει και κατασκευή τουλάχιστον ενός πυρηνικού εργοστασίου στο Ακουγιου. Δεν φαίνεται να είναι επίσης υπό καμιά πίεση να αποσύρει και τις λιγνιτικές μονάδες της όπως η Ελλάδα. H παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Τουρκία από άνθρακα ανέρχεται στο 37% των αναγκών με 20 GW εγκατεστημένη ισχύ η οποία καλύπτεται κατά το ήμισυ από εγχώριο λιγνίτη και κατά το άλλο μισό από εισαγόμενο άνθρακα.
Στην Ελλάδα που ο λιγνίτης κάλυπτε έως και το 70% της εγχώριας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας το 2001 με το προηγούμενο ΕΣΕΚ του 2019 η ενεργειακή αυτοτέλεια θα έπεφτε στο 40% για να αυξηθεί σταδιακά στο 68% μέχρι το 2030. Μένει να δούμε που θα φτάσει τελικά με το εισαγόμενο φυσικό αέριο και την εισαγόμενη τεχνολογία ΑΠΕ του νέου προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας..
Κι ενώ γίνονται σημαντικές επενδύσεις στην Ελλάδα με αγωγούς φυσικού αερίου (TAP) και εισαγωγή υγροποιημένου φυσικού αερίου από την μονάδα FSRU δεν αναφέρεται ότι και το φυσικό αέριο είναι υδρογονάνθρακας, αν και με μικρότερες εκπομπές. Και παρόλο που εξαρτόμαστε από το φυσικό αέριο, έναν εισαγόμενο υδρογονάνθρακα, αλλά έχουμε κοιτάσματα να εκμεταλλευτούμε οι λεγόμενοι «οικολόγοι» αντιδρούν και σε αυτό. Το καταλάβαμε που το πάνε…
Επίσης μιλάμε για ΑΠΕ αλλά δεν λέμε ότι η εκμετάλλευσή τους εξαρτάται από την εισαγωγή μηχανημάτων από την Κίνα (φωτοβολταϊκά υπό υποψία dumping), τη Γερμανία (πχ Siemens-Gamesa) την Δανία (ανεμογεννήτριες Vestas) όταν ο δικός μας τομέας φωτοβολταϊκών είναι σε κρίση και ο τομέας ανεμογεννητριών στα σπάργανα. Ναι είχαμε μια σημαντική παραγωγή φωτοβολταϊκών αλλά πολλές εταιρίες χρεοκόπησαν ενώ δύο, οι Silcio και Piritium A.E. αγοράστηκαν από Τούρκους και ο εξοπλισμός της μίας θα μεταφερθεί στην Τουρκία! Όπως υπάρχει μια μικρή ιδιωτική εταιρία που παράγει ανεμογεννήτριες στην Ελλάδα ενώ και η ΕΜΠ/ΠΥΡΚΑΛ είχε αναπτύξει επίσης ανεμογεννήτρια από το 2002! Τέλος δεν αναφέρεται επίσης ότι υπάρχει και αυξανόμενο πρόβλημα με την ανακύκλωση των ανεμογεννητριών για να μην πούμε για την περιβαλλοντική διάσταση της τοποθέτησης σε καμένες εκτάσεις ή δάση. Κάτι που διαφεύγει όπως διαφεύγει και η παράμετρος της δεντροφύτευσης από τα διάφορα προγράμματα κατά της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα. Περίεργο;
Φυσικά δεν μας ενδιαφέρουν οι αντιδράσεις του WWF που υποστηρίζει την απολιγνιτοποίηση όταν δεν ενδιαφέρεται για την οικολογική καταστροφή από την μεταφορά του αεροδρομίου Ηρακλείου στο Καστέλι (με παράλληλη σκανδαλώδη μερική ιδιωτικοποίηση), παρά τις συνεχείς οχλήσεις όπου θα καταστραφούν 22.000 στρέμματα ελαιόδεντρων και θα μολυνθεί το σύνολο της παραγωγής στην πεδιάδα 294.000 στρεμμάτων. Ούτε ενδιαφέρονται για την μόλυνση από το τουρισμό από τις εκπομπές αεροπλάνων και υπερωκεάνιων και πως αυτό επιβαρύνει τις τοπικές κοινωνίες αν και σίγουρα κάποιοι ισχυροί ωφελούνται από τα κέρδη του τουριστικού real estate περισσότερο από τις χαμηλόμισθες θέσεις εργασίας σε υπηρεσίες που δημιουργούνται…. Ασχολούνται μόνο με τα καλαμάκια και τα πλαστικά κάτι που είναι πιο εύκολο ίσως να αντιμετωπιστεί και με καλύτερες δυνατότητες για διαφημιστικές καμπάνιες. Εξάλλου το WWF και τα άλλα «οικολογικά» ΜΚΟ δεν αντιπροσωπεύουν τα συμφέροντα μιας χώρας ούτε και κανενός κοινωνικού συνόλου. Είναι διεθνείς οργανισμοί με δική τους ατζέντα και χρηματοδότες που ποιος ξέρει ποιους αντιπροσωπεύουν. Το θέμα όμως είναι πολύ μεγάλο για να αφήνεται εκτός της δημοκρατικής διαδικασίας.
Να συμπληρώσουμε επίσης για τους οικολόγους φίλους είτε καλοπροαίρετους είτε υποβολιμαίους ότι είναι τεχνικά δυνατό να λειτουργήσουν μονάδες άνθρακα με μικρές εκπομπές CO2 με χρήση τεχνολογιών διαχωρισμού (carbon sequestration) και αποθήκευσης ή επαναχρησιμοποίησης του. Είναι κάτι που έχει μελετηθεί και στην Ελλάδα από το ΕΜΠ και την ΔΕΗ και είναι δυνατό αλλά με μεγάλο κόστος. Ενδεχομένως όμως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί επιτρέποντας την λειτουργία των μονάδων κάτω από τους περιορισμούς του κινήματος της Κλιματικής Αλλαγής αν θέλουμε να διατηρηθεί η ενεργειακή ανεξαρτησία της χώρας. Όπως και με τις καινούργιες λιγνιτικές μονάδες (όπως η νέα Πτολεμαΐδα 5) μπορεί να επιτευχθεί υψηλότερος βαθμός απόδοσης και περιορισμός των εκπομπών. Αλλά φυσικά τέτοιου είδους επενδύσεις δεν ενδιαφέρουν. Είπαμε, το καταλάβαμε που το πάνε…
Κόστος Αντικατάστασης Λιγνίτη
Για να δούμε τι σημαίνει σε επίπεδο κόστους και κατασκευών η απολιγνιτοποίηση έχουμε υπολογίσει ότι ενδεχόμενη αντικατάσταση της εγκατεστημένες ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτες της ΔΕΗ, ύψους 3,9 GW αυτήν την στιγμή (η οποία ήταν 4,4 GW το 2014), θα απαιτούσε πάνω από 1.500 ανεμογεννήτριες (των 3MW, περίπου 80 μέτρα ύψος) σε 275,000 στρέμματα ή 81,000 στρέμματα φωτοβολταϊκών. Και αν σκέφτηκε κανένας τα θαλάσσια πάρκα να πούμε ότι μπορεί να ακούγεται ωραίο αλλά είναι ακόμα πολύ ακριβά, πάνω από διπλάσιο κόστος σε σχέση με τα χερσαία (ακούγεται 190€/ΜWh). Βέβαια υπάρχουν χώρες που τα προωθούν όπως η Νορβηγία που λέγεται ότι έχει καταφέρει κόστος κοντά στα €40/MwH (Fosen Vind) και η Δανία (Kriegers Flak, 50€/Mwh με τεχνολογία Siemens) αν και θα πρέπει να συνυπολογιστούν και η πόντιση καλωδίων σύνδεσης. Ποιος ξέρει, ίσως δε θα βρεθούν και κάποιοι να πούνε ότι αυτές οι γεννήτριες ενοχλούν τα ψάρια, ή έχει αναφερθεί… Να συμπληρώσουμε επίσης ότι τα Ελληνικά Ναυπηγεία έχουν από καιρό αναπτύξει πλατφόρμα για τέτοιες υπεράκτιες ανεμογεννήτριες.
Η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε 81,000 στρέμματα αντιστοιχεί σε περίπου 0,3% της γεωργικής γης (την εκτιμούμε στα 32 εκατ στρέμματα αν και υπάρχουν και υψηλότερες εκτιμήσεις). Αυτό για να υποψιαστούμε γιατί μπορεί να μπήκε στο Νομοσχέδιο της ΔΕΗ όριο 1% επί της γης υψηλής αγροτικής παραγωγικότητας για ανάπτυξη φωτοβολταϊκών. Φυσικά διαφωνούμε κάθετα με την χρήση της αγροτικής γης για φωτοβολταϊκά για λόγους αρχής, αισθητικής αλλά και λογικής. Είναι κάτι ανάλογο με την χρήση γεωργικής γης για καλλιέργεια ενεργειακών φυτών (για παραγωγή) κάτι που έχει κατακριθεί από οικολόγους επειδή είναι ανταγωνιστική με την γεωργία και αυξάνει τις τιμές των τροφίμων. Πάντως φαίνεται ότι υπάρχει ήδη ενδιαφέρον από διάφορους κατασκευαστές και ξένα fund για φωτοβολταϊκά σε χωράφια.Γιατί αυτή η κυβέρνηση (ή εταιρία όπως την αποκάλεσε ο Χατζηδάκης) συχνά βλέπουμε κατόπιν εορτής ότι δρα όταν υπάρχει και κάποιο αίτημα «της αγοράς» από πίσω…
Με βάση τους υπολογισμούς μας (δεκτές οι όποιες παρατηρήσεις και διορθώσεις επί αυτών) θα απαιτούνταν από €5-10 δις σε επενδύσεις αναλόγως αν είναι από φωτοβολταϊκά ή ανεμογεννήτριες για την αντικατάσταση του λιγνίτη. Και αυτό χωρίς να υπολογίζουμε το κόστος των μπαταριών, λόγω του ότι η ενέργεια των ΑΠΕ θα πρέπει να αποθηκεύεται για τις ώρες που δεν παράγεται..) ή του αναπροσανατολισμού του δικτύου μεταφοράς. Μόνο για την σύνδεση Κρήτης-Αττικής (Αριάδνη Interconnection) που γίνεται μάλλον για αυτόν τον λόγο της μεταφοράς της παραγόμενης εκεί ενέργειας ΑΠΕ, απαιτούνται περί τα 900 εκατ €. Ο κ. Χατζηδάκης δε εξήγγειλε και την χρηματοδότηση από το εθνικό σκέλος του αναιμικού ήδη προγράμματος εθνικών επενδύσεων των 750 εκ € μιας που το’κοψε η ΕΕ από τα ΕΣΠΑ, για να εξυπηρετήσει τι; Βλέπε περισσότερα εδώ.
Νέο ΕΣΕΚ (Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα)
Κι όμως, ο κ. Χατζηδάκης, ο μακελάρης των ΔΕΚΟ (Ολυμπιακή, ΟΣΕ, ΔΕΗ, ΔΕΠΑ) προωθεί σε μια χρεωκοπημένη χώρα 43 δις ευρώ νέων επενδύσεων για την υλοποίηση του νέου ΕΣΕΚ την προώθηση νέων πηγών ενέργειας αλλά και την αλλαγή της αρχιτεκτονικής του δικτύου! Που θα βρεθούν όλα αυτά; Ακόμα και αν τα δώσει η ΕΕ με τι όρους θα είναι αυτό και πόσο θα επιβαρύνει το χρέος; Προωθεί την πλήρη απολιγνιτοποίηση και μάλιστα από το 2028 πολύ πιο γρήγορα από την Γερμανία που το σχεδιάζει για το 2038, η οποία έχει και πολύ μεγαλύτερες εκπομπές αερίων!
Και αφού τα κάνει όλα αυτά χωρίς να διεκδικήσει κάτι, ζητά και επικρότηση ως χρήσιμος…Υποπτευόμαστε ότι όλες αυτές οι επενδύσεις που ταυτίζονται με «Ευρωπαϊκούς» ευγενείς στόχους για την σωτηρία του πλανήτη, θα είναι και πολύ καλές πράσινες μπίζνες για «Ευρωπαίους» κατασκευαστές μηχανημάτων παραγωγής ενέργειας (πχ GE/Alstom, Siemens κλπ) ή πωλητές φυσικού αερίου και υγροποιημένου φυσικού αερίου. Πολλοί από αυτούς έχουν και οικονομικά προβλήματα όπως πχ η Alstom που εξαγοράστηκε από την GE προς μεγάλη απογοήτευση της Siemens, οπότε σίγουρα θα είναι καλά νέα.. Άραγε στις χρηματοδοτήσεις και επιδοτήσεις της ΕΕ για την αντικατάσταση των λιγνιτικών μονάδων θα περιληφθούν και εγχώρια παραγωγή ή μόνο των ήδη υπαρχόντων μεγάλων Ευρωπαίων κατασκευαστών;
Και παρόλο που γίνεται όλη αυτή η υπέρμετρη για τα μεγέθη και προσπάθεια και δαπάνη αλλαγή του ενεργειακού μοντέλου η κυβέρνηση δεν προχωρεί σε ηλεκτροκίνηση κάτι που είναι σταθερή παράμετρος για πολλές κυβερνήσεις παγκοσμίως, ειδικά για αυτές που δηλώνουν περιβαλλοντικά ευαίσθητες, φτάνοντας δε στο σημείο να εξαγγείλουν την απαγόρευση των πωλήσεων ντιζελοκίνητων αυτοκινήτων μετά το 2030 σε Ολλανδία, Σλοβενία, Ινδία, Δανία, το 2040 σε Γαλλία, Βρετανία και από το 2025 στην Νορβηγία. Οι στόχοι που θέτει το νέο ΕΣΕΚ είναι πωλήσεις ηλεκτρικών αυτοκινήτων σε περίπου 24%-30% του συνόλου των πωλήσεων νέων αυτοκινήτων μέχρι το 2030 όταν με το προηγούμενο ΕΣΕΚ υπολογίζουμε ότι θα είχαν φτάσει στο 100% μέχρι τότε. Δεν παρέχει κίνητρα για ιδιώτες όπως σε όλες τις χώρες (πχ πάνω από 2.500 € ανά ΙΧ) και παρέχει μόνο για εταιρικούς στόλους και ταξί, δηλαδή για λίγα αυτοκίνητα ενώ δεν προωθεί και πρόγραμμα εγκατάστασης φορτιστών, που σήμερα είναι σχεδόν ανύπαρκτο στην Ελλάδα σε σχέση με την ΕΕ (κάτω από 100 φορτιστές με αποτέλεσμα να αποθαρρύνονται ιδιοκτήτες ή τουρίστες).
Με τον νέο δε νόμο για την ΔΕΗ αποκλείει και τον ΔΕΔΔΗΕ από την εγκατάσταση φορτιστών, ο οποίος είχε ήδη έτοιμους 150 για εγκατάσταση στα νησιά και 1.500 για την ενδοχώρα. Έτσι με αυτές τις ρυθμίσεις προβλέπονται τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα να ανέρχονται τελικά μόνο στο 5-6% του συνόλου του στόλου αυτοκινήτων μέχρι το 2030 από 10% με το προηγούμενο ΕΣΕΚ. Δηλαδή περίπου 280.000-330.000 πωλήσεις ηλεκτρικών αυτοκίνητών σωρευτικά μέχρι το 2030 σε σχέση με 500.000-550.00 με το προηγούμενο. Αναλυτικά για τις προοπτικές της ηλεκτροκίνησης στην Ελλάδα, το πρόγραμμα της ΝΔ μπορείτε να δείτε εδώ.
Φαίνεται είναι πιο δύσκολο να αλλαχθεί το ενεργειακό μείγμα και το δίκτυο της χώρας και να «βρεθούν» τα 43 δις € επενδύσεις, από το να ευνοηθεί η σταδιακή αντικατάσταση του στόλου των αυτοκινήτων όπως κάνουν ακόμα και πιο μικρές ή φτωχές χώρες ή όπως έκαναν οι κυβερνήσεις την δεκαετία του 1990 με την απόσυρση και τις ευνοϊκές φορολογικές και χρηματοδοτικές συνθήκες που εκτόξευσαν τις πωλήσεις των αυτοκινήτων στις 300.000 σε σχέση με τις 120.000 υπό κανονικές συνθήκες. Το λέμε για να δείξουμε την υποκρισία και την διγλωσσία. Βέβαια σχετικά ταχεία ηλεκτροκίνηση με το προηγούμενο ΕΣΕΚ θα σήμανε την δραστική μείωση των πωλήσεων υγρών καυσίμων από το 2030 και ουσιαστικό εκμηδενισμό τους μέχρι το 2040. Ενώ με το νέο ΕΣΕΚ καθυστερούμε το φαινομενικά αναπόφευκτο… Μιλάμε βέβαια για μια κυβέρνηση που μέχρι πρόσφατα συζητούσε την παροχή κινήτρων για εισαγωγή μεταχειρισμένων ντιζελοκίνητων.
Δηλαδή τα ντιζελοκίνητα που αποσύρει η Γερμανία και κάποιοι «επιχειρηματίες» ίσως θεώρησαν ότι είναι καλή ιδέα να τα «ξεφορτώσουν» στην Ελλάδα καθιστώντας την νεκροταφείο αυτοκινήτων. Την ίδια χώρα που το μεταπρατικό-εισαγωγικό κατεστημένο και το παλαιοκομματικό δυναμικό λοιδορεί ή αποθαρρύνει την εγχώρια παραγωγή οχημάτων αφήνοντας της Ελλάδα μόνη ουραγό σε αυτό στην Ευρώπη. Κάτι με το οποίο συμφωνεί και το Ευρωπαϊκό κατεστημένο που παρ όλες τις «μεταρρυθμίσεις» που επέβαλλαν με τα μνημόνια δεν έχουν καταφέρει να διαμορφώσουν συνθήκες για να επενδύσουν. Και μιλάμε για την μόνη χώρα στην ΕΕ (μαζί με Τσεχία και Λιθουανία) που δεν έχει καν διεκδικήσει αποζημιώσεις για το Dieselgate όπως έχει κάνει και η Γερμανία και όπως υποχρεώνει να κάνουμε η ΕΕ! Αντίθετα στην Ελλάδα η σχετική έρευνα τέθηκε στο αρχείο και δεν ευαισθητοποιείται να επανεξετάσει παρά συνεχείς οχλήσεις στην Βουλή. Πάλι καταλάβαμε….
Επίλογος
Ακούμε για κλιματική αλλαγή λοιπόν αλλά λίγοι αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνει ή το κόστος της. Είναι κάτι σαν ιεροσυλία θα πείτε να τεθούν τέτοια θέματα, σε αυτές τις κρίσιμες ώρες που χάνεται ο πλανήτης…., όπως λένε. Πρέπει να πιστεύουμε λοιπόν τους μεσσίες του κλίματος, κάτι σαν το γιατρό που συνταγογραφεί ακριβές θεραπείες για τον αναίσθητο ασθενή. Με τι κουράγιο να αμφισβητήσεις…Πράσινη οικονομία, πράσινες επενδύσεις και πράσινες μπίζνες λοιπόν… Μιλάμε για πολλά λεφτά, όχι πράσινα άλογα…
