Συντάκτης: Φίλοι του Analyst

Η καθυστερημένη επαναφορά των κομμουνιστογενών μυθευμάτων του Μεσοπολέμου, σχετικά με το ζήτημα των Σλάβων των Σκοπίων, συνέβαλε αποφασιστικά στην υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών, και αποτέλεσε το ιδεολογικό υπόβαθρο του εγχειρήματος των Κοτζιά-Τσίπρα. Εν τούτοις, η χρήση των σχετικών μυθευμάτων δεν περιορίζεται σε μια mainstream Αριστερά, αλλά επεκτείνεται και στον ευρύτερο φιλελεύθερο χώρο, όλων των τάσεων, από την Αριστερά έως τη Δεξιά. Αυτά τα μυθεύματα εγκολπώνεται με τον τρόπο του και μια αριστερο-φιλελεύθερη –κωμικών συμπαραδηλώσεων αλλά τραγικών επιπτώσεων για τον ελληνικό λαό– φιγούρα, όπως ο «Γιάννης». Να τον χαιρόμαστε.

Γιατί δεν παρακολουθούν την… Εφημερίδα των Συντακτών που ποτέ δεν έπαψε να στηρίζει, έστω διακριτικά, τον Βαρουφάκη; Και γιατί όχι; Είναι εθνομηδενιστής, υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών, υπέρ της παράδοσης της Κύπρου και της ΑΟΖ στην Τουρκία, υπέρ των ανοικτών συνόρων, υπέρ των δικαιωμάτων της «μειονότητας» στη Θράκη, κ.λπ. Κατά συνέπεια, οι μακιαβελικοί «Συντάκτες» της εφημερίδας υπολογίζουν ότι, μια και ούτως ή άλλως η ΝΔ θα κερδίσει τις εκλογές, η είσοδος του Βαρουφάκη στη Βουλή και θα μειώσει τις έδρες της ΝΔ και θα προσφέρει στον ΣΥΡΙΖΑ ένα συμμαχικό κόμμα ανάλογης ιδεολογίας και κατευθύνσεων!

Η Ελλάδα θα πρέπει να πάψει να κατηγορεί συνεχώς τον εαυτό της και να βρει δικούς της δρόμους διαφυγής από την κρίση – ενώ το κράτος πρέπει να στηρίξει τους Έλληνες κυρίως με τον κεντρικό σχεδιασμό της Οικονομίας, ο οποίος είναι απαραίτητος τόσο για τον πρωτογενή τομέα, όσο και για τη βιομηχανία. Εκτός αυτού, να τους παρέχει ένα δίκαιο και ανταγωνιστικό φορολογικό σύστημα, ένα σωστό επιχειρηματικό περιβάλλον, καθώς επίσης ένα λειτουργικό Κράτος Δικαίου – το οποίο πριν από κάθε τι άλλο θα πρέπει να καταπολεμήσει το βρώμικο κομματικό-πελατειακό κράτος, το οποίο έχει κυριολεκτικά καταστρέψει την Ελλάδα.

Σήμερα σύσσωμοι οι πολιτικοί ηγέτες του λεγόμενου «Δημοκρατικού Τόξου», οι οποίοι συνυπέγραψαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τα μνημόνια και έχουν δέσει την θηλιά στον λαιμό του Ελληνικού λαού για τα επόμενα 100 χρόνια ανταγωνίζονται, ο καθένας με ψεύδη και διαστροφές ότι η δική του πολιτική διαχείρισης της υποτέλειας θα φέρει ανάπτυξη και ευημερία στον τόπο, χωρίς καν να αναφέρουν την στάση τους στις δυνάμεις κατοχής.

Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι μια απαράδεκτη, επικίνδυνη και εθνικά επιζήμια συμφωνία. Είναι μια ήττα εθνική χωρίς να έχει προηγηθεί πόλεμος. Η επαχθής αυτή συμφωνία όχι μόνον δεν λύνει ζητήματα, αλλά δημιουργεί νέα, καθώς πέρα από την πυροδότηση του επεκτατισμού των Σκοπίων και τον κίνδυνο αποσταθεροποίησης της περιοχής στο μέλλον, αποτελεί έναν πραγματικό οικονομικό και επιχειρηματικό εφιάλτη για τις τοπικές επιχειρήσεις της Μακεδονίας μας.

Ας αναστοχαστεί ο μπλε χάρτης τη νίκη του στο μέλλον, επειδή «όταν κάνεις μια δέσμευση δημιουργείς ελπίδα. Όταν την τηρείς χτίζεις εμπιστοσύνη, όταν δεν την τηρείς γκρεμίζεις την εμπιστοσύνη» και «είναι η αμοιβαία εμπιστοσύνη, περισσότερο από το αμοιβαίο συμφέρον που συγκρατούν τις ανθρώπινες κοινωνίες». Ακόμα, «παίρνει 20 χρόνια να χτίσεις μια φήμη, λέει ο Warren Buffett και 5 λεπτά για να τη γκρεμίσεις». Τέλος, χρήσιμη για όλους τους υποψήφιους είναι η ρήση του George Eliot «Ποια μοναξιά είναι περισσότερο μοναξιά από την έλλειψη εμπιστοσύνης»;

Δεν ταξιδεύουμε στο εξωτερικό. Περιορίζουμε όσο γίνεται τις αγορές εισαγόμενων. Στηρίζουμε το σπίτι μας που περνάει δύσκολες ώρες. Στηρίζουμε τη χώρα αυτή που όσο και αν μας πληγώνει κάποτε, είναι δική μας, έρχεται από πολύ παλιά και έχει δικαίωμα στο μέλλον. Το οφείλουμε στον εαυτό μας και πάνω απ’ όλα στα παιδιά μας. Και ας μη ρωτάμε μόνο τι κάνει η χώρα μας για εμάς, αλλά και τι κάνουμε εμείς για τη χώρα μας.