.
Το να πετυχαίνει μια κυβέρνηση να μειώνει το ΑΕΠ σε όρους όγκου, όταν παράλληλα στηρίζει την κατανάλωση με 50 δις € με δανεικά, είναι πραγματικά άθλος – για τον οποίο βέβαια θα έπρεπε να ντρέπεται, αντί να πανηγυρίζει. Όσον αφορά ειδικά τους φόρους, αυξήθηκαν παρά την πτώση του ΑΕΠ – από 51 δις € το 2019 στα 55 δις το 2022. Επομένως το ΑΕΠ μας μειώθηκε κατά 2,4 δις € και οι φόροι αυξήθηκαν κατά 4 δις €. Δεν πρόκειται λοιπόν ξεκάθαρα για μία φορολογική ληστεία των Ελλήνων, με τη βοήθεια του πληθωρισμού, η οποία περιορίζει τη ζήτηση τους και άρα την άνοδο των τιμών; Οι ξένοι τώρα εκθειάζουν την κυβέρνηση, απλά και μόνο για τη συνέπεια της στο νεοφιλελεύθερο ξεπούλημα των πάντων – ενώ η οικονομία και οι τράπεζες μας είναι τόσο οχυρωμένες, όσο έλεγε ο κ. Αλογοσκούφης στην εποχή του, πριν το χάος που ακολούθησε.
.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Κατ’ αρχήν, όπως έχουμε πει ξανά, το να συζητάς με τον υπουργό για την οικονομία, είναι σαν να κλέβεις εκκλησία – ενώ έχει το χαρακτηριστικό να τον ρωτάει κανείς άλλα και να απαντάει άλλα.
Για παράδειγμα, κάναμε μία σειρά ερωτήσεων για το εγκληματικό δυστύχημα, χωρίς να πάρουμε καμία ουσιαστική απάντηση – όπως εάν πλήρωσε η ΤΡΑΙΝΟΣΕ την προκαταβολή των 21.000 τουλάχιστον, σύμφωνα με το άρθρο 13 της ευρωπαϊκής οδηγίας ή γιατί η κυβέρνηση απέσυρε τη διαγραφή των δανειακών υποχρεώσεων για τις οικογένειες των θυμάτων κλπ. που είχε διαρρεύσει στον Τύπο.
Για τη μείωση των ΑΞΕ, τα νούμερα δεν ψεύδονται και τα καταθέσαμε στα πρακτικά – ενώ όσον αφορά τη θέση της Ελλάδας στο κατά κεφαλήν εισόδημα σε όρους αγοραστικής αξίας, δεν φανταζόμασταν πως θα υπερηφανευόταν που ξεπεράσαμε τη Σλοβακία, έχοντας την τρίτη θέση από το τέλος, με το 68% του μέσου όρου της ΕΕ, όταν κάποτε είμαστε στο 96%.
Για τον ΦΠΑ της Ισπανίας δεν ρωτήσαμε εμείς, αλλά θα έπρεπε να γνωρίζει πως η άνοδος του πληθωρισμού εκεί οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη ζήτηση – αφού ο μέσος μισθός στην Ισπανία αυξήθηκε πρόσφατα κατά 6%, ενώ είναι περί τα 2.700 € και της Ελλάδας ούτε στα μισά.
Η μείωση δε της ανόδου των τιμών στην Ελλάδα, οφείλεται στον περιορισμό της ζήτησης – λόγω της κατάρρευσης των εισοδημάτων των Ελλήνων από τη φοροκλοπή που υφίστανται κλπ.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε πως η Ελλάδα ήταν πρόσφατα η μοναδική χώρα της ΕΕ με αποπληθωρισμό – ως αποτέλεσμα της μνημονιακής ληστείας των Ελλήνων, μοναδικής στα παγκόσμια ιστορικά χρονικά.
Σε σχέση με το ρυθμό ανάπτυξης, ο υπουργός απλά δεν διαθέτει τις απαιτούμενες γνώσεις – αφού το ΑΕΠ μας, σε όρους όγκου που δεν επηρεάζεται από τις τιμές, δεν αυξήθηκε σε σχέση με το 2019 αλλά, αντίθετα, μειώθηκε πάνω από 2 δις €, από τα 194,4 δις € του 2019 στα 192 δις το 2022.
Για να γίνει κατανοητό τι σημαίνει σε όρους όγκου, όταν κάποιος πουλάει 10 κιβώτια νερό με 10 € το ένα, τότε ο τζίρος του, το ΑΕΠ για μία χώρα, είναι 100 € – ενώ όταν το πουλάει με 15 €, αυξάνεται στα 150 €. Εν τούτοις, σε όρους όγκου συνεχίζει να πουλάει 10 κιβώτια – ενώ η Ελλάδα πούλησε τελικά 9,5 κιβώτια.
Εκτός αυτού, όταν η ύφεση στα 200 € είναι 10%, τότε το ΑΕΠ διαμορφώνεται στα 180 € – όπου εάν η ανάπτυξη είναι ξανά 10%, το ΑΕΠ δεν γίνεται 200 €, αλλά 198 €.
Το να πετυχαίνει λοιπόν μια κυβέρνηση να μειώνει το ΑΕΠ σε όρους όγκου, όταν παράλληλα στηρίζει την κατανάλωση με 50 δις € με δανεικά, είναι πραγματικά άθλος – για τον οποίο βέβαια θα έπρεπε να ντρέπεται, αντί να πανηγυρίζει.
Όσον αφορά ειδικά τους φόρους, αυξήθηκαν παρά την πτώση του ΑΕΠ – από 51 δις € το 2019 στα 55 δις το 2022.
Επομένως το ΑΕΠ μας μειώθηκε κατά 2,4 δις € και οι φόροι αυξήθηκαν κατά 4 δις €. Δεν πρόκειται λοιπόν ξεκάθαρα για μία φορολογική ληστεία των Ελλήνων, με τη βοήθεια του πληθωρισμού, η οποία περιορίζει τη ζήτηση τους και άρα την άνοδο των τιμών;
Οι ξένοι τώρα εκθειάζουν την κυβέρνηση, απλά και μόνο για τη συνέπεια της στο νεοφιλελεύθερο ξεπούλημα των πάντων – ενώ η οικονομία και οι τράπεζες μας είναι τόσο οχυρωμένες, όσο έλεγε ο κ. Αλογοσκούφης στην εποχή του, πριν το χάος που ακολούθησε.
Σε αυτό που συμφωνούμε πάντως με τον υπουργό είναι το ότι, έτσι δεν μπορεί να γίνει καμία σοβαρή συζήτηση στη Βουλή – με αποτέλεσμα να εκμεταλλεύονται οι ξένοι τόσο την άγνοια, όσο και τις διχόνοιες μας.
Η σωστή πολιτική δεν είναι να παρουσιάζεις το μαύρο άσπρο ή/και να απαντάς επιλεκτικά, κατά το δοκούν – αλλά να εργάζεσαι πραγματικά για το καλό της χώρας και όχι για τους ξένους ή για τον εαυτό σου, καθώς επίσης να είσαι αντικειμενικός στις συζητήσεις, παρουσιάζοντας αριθμούς και όχι θεωρίες.
Συνεχίζοντας τώρα από το σημείο που σταματήσαμε χθες, το τέταρτο μέρος του σχεδίου νόμου αφορά τις παροχές και τα μέτρα για το σιδηρόδρομο που αναφέραμε – ενώ το πέμπτο, θέματα του υπουργείου μεταφορών, για την ασφάλεια των τρένων και άλλων ΜΜΜ που επίσης αναφέραμε, συν ορισμένα άλλα.
Περιλαμβάνει επί πλέον κίνητρα για την τοποθέτηση σε κυκλοφορία ή για την αντικατάσταση αστικών και υπεραστικών λεωφορείων, στο άρθρο 83 – σημειώνοντας πως δεν έχει διενεργηθεί καμία δημοπρασία από την εποχή Σπίρτζη, ενώ εμείς έχουμε ζητήσει να κατασκευαστούν με εγχώρια συμπαραγωγή.
Τέλος, ρυθμίσεις για φορτηγά και ρυμουλκούμενα, καθώς επίσης για τους όρους λειτουργίας πρατηρίων υγρών καυσίμων – ενώ το άρθρο 93 αφορά την απλοποίηση όρων και προϋποθέσεων άσκησης επαγγέλματος τεχνίτη υψηλής τάσης και τεχνίτη οχημάτων που κινούνται με υδρογόνο, βιοκαύσιμα, συνθετικά και παραφινικά καύσιμα.
Αυτό ακριβώς έλειπε στη χώρα μας – μία ακόμη ευελιξία, σε άλλα επικίνδυνα θέματα.
Το έκτο μέρος αφορά το χώρο του πολιτισμού, με τη σύσταση Μητρώου Απασχολούμενων – προφανώς επειδή δεν ήταν δυνατός ο εντοπισμός τους και η καταπολέμηση της αδήλωτης, ανασφάλιστης εργασίας σε πρόβες, με επί πλέον ρυθμίσεις για την επιδότηση καλλιτεχνών.
Το έβδομο μέρος περιέχει κάποια διαδικαστικά του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης – ενώ το όγδοο αφορά διαδικαστικά του Υπουργείου Παιδείας, όπως για την αναγνώριση τίτλων.
Κλείνοντας, το ένατο και δέκατο μέρος περιέχουν διάφορες ρυθμίσεις – όπως για την άσκηση του επαγγέλματος του γεωπόνου, του δασολόγου και του ιχθυολόγου, για την Ίδρυση Υπηρεσίας Εναερίων Μέσων Ελληνικής Αστυνομίας, συμπληρώσεις στην Υπηρεσία Εναερίων Μέσων Πυροσβεστικού Σώματος κλπ.
Ξεκινώντας τώρα τη συζήτηση επί των άρθρων, στα 1 και 2 αναφέρονται οι σκοποί – οι οποίοι, όπως τονίσαμε στην πρώτη επιτροπή, είναι προσχηματικοί και προεκλογικοί. Είναι δε οι εξής:
(α) Η στήριξη των θυμάτων των Τεμπών και η ενίσχυση των συγκοινωνιών – η οποία μάλλον δεν εξασφαλίζεται έτσι.
(β) Η στήριξη των τουριστικών επιχειρήσεων που δεν καταλαβαίνουμε γιατί χρειάζεται – αφού έχουν λάβει ήδη μεγάλα ποσά την περίοδο της πανδημίας με το πρόγραμμα ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, με την επιστρεπτέα κλπ., ενδεχομένως περισσότερα από 10 δις.
Εμείς έχουμε ρωτήσει για το ακριβές ποσόν, χωρίς όμως να πάρουμε απάντηση – ενώ, από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με τον κ. Κικίλια, ο τουρισμός πηγαίνει πολύ καλά, με 17,6 δις το 2022. Αν και με λιγότερες αφίξεις δυστυχώς, με λιγότερο όγκο δηλαδή – αφού μέρος των εσόδων του προέρχεται από τον πληθωρισμό.
Οφείλουμε πάντως να τονίσουμε εδώ πως ο τομέας που χρειάζεται στήριξη, είναι ο πρωτογενής – ο οποίος έλαβε μόλις 183 εκ. από τα 50 δις της πανδημίας.
Επίσης η μεταποίηση λόγω του αυξημένου ενεργειακού κόστους, των συσσωρευμένων προβλημάτων κλπ. – ενώ ο τουρισμός που προκαλεί ελλείμματα στο εμπορικό μας ισοζύγιο όταν αυξάνεται, πρέπει να συνδεθεί με την εγχώρια παραγωγή με την παροχή κινήτρων, έτσι ώστε να έχει νόημα.
Διαφορετικά τα έσοδα του φεύγουν ξανά στο εξωτερικό, οπότε η άνοδος του είναι δώρο άδωρο – πόσο μάλλον όταν αρκετά από τα πάγια του, όπως αεροδρόμια, ξενοδοχεία κλπ., ανήκουν σε ξένους.
Στο άρθρο 6 τώρα, η ρύθμιση εισάγεται επειδή σε αρκετές περιπτώσεις, αν και είχαν κατατεθεί τα σχετικά αιτήματα πληρωμής, το Δημόσιο εξάντλησε το χρονικό περιθώριο των δύο ετών, χωρίς να καταβάλει τις αποζημιώσεις – με αποτέλεσμα πολλά μέλη του ΕΜΠΕ και του ΕΜΠΑ να τη χάνουν.
Το γεγονός αυτό δεν δείχνει μία προχειρότητα, εάν όχι κάτι άλλο; Πρέπει αλήθεια να υπάρχουν νόμοι για να συμπεριφέρεται έντιμα το δημόσιο;
Με το άρθρο 10, διευρύνονται οι αρμοδιότητες των Οικονομικών Επιτροπών των Δήμων και των Περιφερειών – ως προς έργα ΣΔΙΤ. Εν προκειμένω, έχουμε εκφράσει τις αντιρρήσεις μας για την οικονομική επιτροπή που καταστρατηγεί την έννοια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης – η οποία πρέπει να είναι αρμόδια για τα ΣΔΙΤ, καθώς επίσης για πολλά άλλα.
Με το άρθρο 11, επιτρέπεται η εισαγωγή και η εξαγωγή από και προς την Ελλάδα, καθώς επίσης η μεταφορά ημιέτοιμων/ενδιάμεσων προϊόντων ποικιλιών κάνναβης του είδους Cannabis Sativa L – περιεκτικότητας σε τετραϋδροκανναβινόλη (THC) άνω του 0,2%. Τι συνέπειες θα έχει για την εγχώρια παραγωγή, για εσάς που την θεωρείτε ανάπτυξη, ενώ εμείς είμαστε ξεκάθαρα εναντίον της κάνναβης;
Εκτός αυτού, επιτρέπεται στα ερευνητικά δημόσια εργαστήρια, στα πανεπιστημιακά ιδρύματα και στον ΕΛΓΟ/ΔΗΜΗΤΡΑ, η εισαγωγή πολλαπλασιαστικού υλικού και η καλλιέργειά του – με σκοπό την επιστημονική έρευνα.
Καλά κρατεί και διευρύνεται το επιχειρηματικό εγχείρημα της κάνναβης – σταδιακά, όπως ακριβώς έχουμε προειδοποιήσει, με κριτήριο την εμπειρία άλλων χωρών. Κάτι για την παραγωγική γεωργία θα γίνει, όσον αφορά την έρευνα και την τράπεζα σπόρων που έχουμε ζητήσει τόσες φορές;
Το άρθρο 12 είναι σωστό, αλλά το σπουδαιότερο είναι το πώς ελέγχονται οι έμποροι και τι γίνεται στην πράξη – όπως επίσης το άρθρο 13, με το οποίο προβλέπεται η υποχρέωση των καταναλωτικών ενώσεων σε ανακοινώσεις, με βάση μελέτες τους.
Συνεχίζοντας με το άρθρο 14, παρατείνεται η κυβερνητική πρωτοβουλία «το καλάθι του νοικοκυριού», έως και τις 30.06.2023 – έως μετά τις εκλογές δηλαδή.
Γιατί πρέπει να συνδυάζεται με το θέμα των λαϊκών στη δεύτερη παράγραφο, αφού αφορά διαφορετικούς νόμους; Στη δεύτερη παράγραφο πάντως, δίνεται μια ακόμα παράταση του νόμου για τις άδειες στις λαϊκές αγορές που δήθεν θα έβαζε τάξη, έως τις 30.4.2023 – ενώ μάλλον θα ακολουθήσει και άλλη παράταση, πριν τις εκλογές.
Εμείς πάντως είχαμε αντιρρήσεις, σημειώνοντας το ρόλο που διαδραματίζουν οι λαϊκές, ως αντίβαρο της δύναμης των σουπερμάρκετ – τόσο για τους καταναλωτές, όσο και για τους παραγωγούς.
Φαίνεται πάντως πως το καταλαβαίνει π υπουργός – είναι όμως πρόβλημα το ότι αποτελούν χώρο διεξαγωγής προεκλογικού αγώνα, οπότε πρέπει να αποσιωπηθούν οι αντιδράσεις.
Με το άρθρο 21 τώρα, τροποποιούνται προς το ευμενέστερο οι προϋποθέσεις εγγραφής στο μητρώο εσωτερικών ελεγκτών του Ν4849/21 – ενώ κάποιες περαιτέρω συμπληρώσεις είχαν γίνει με το Ν 4965/22, για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας.
Σημειώνοντας πως είχαμε επιφυλάξεις ως προς τα ιδιωτικά ινστιτούτα, με την προτεινόμενη ρύθμιση το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδος προστίθεται στους φορείς τεκμηρίωσης παρακολούθησης ή διδασκαλίας – όπου θέλουμε να ρωτήσουμε εάν έχει σχετική πιστοποίηση.
Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται και από εδώ η τμηματική, πρόχειρη νομοθέτηση – η οποία τελικά οδηγείται εκεί που θέλει η αγορά, οπότε είναι καλύτερα να διαβουλεύεται η κυβέρνηση από πριν, γνωρίζοντας πως υπήρχαν αντιδράσεις.
Στο άρθρο 22, διαπιστώνεται πως η μια στάση αποτελεί παρελθόν – αφού θα πρέπει να προηγηθεί έλεγχος, προφανώς λόγω της κλιμάκωσης της παρανομίας.
Η διάταξη επιτρέπει την ηλεκτρονική σύσταση, σε συνδυασμό με τον ηλεκτρονικό έλεγχο νομιμότητας από τις ΥΓΕΜΗ, όπου απαιτείται – ενώ με την ολοκλήρωση του ελέγχου, η σύσταση θα ολοκληρώνεται ηλεκτρονικά από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο.
Το άρθρο 25 τεκμηριώνει τις συνέπειες ενός νομοσχεδίου που κατατίθεται χωρίς κοστολόγηση και τεχνική προετοιμασία – αφού σταματάει η κράτηση του 0,02% στις δημόσιες συμβάσεις του εν λόγω νόμου, άνω των 30.000 €, για την ανάπτυξη και συντήρηση του ΟΠΣ/ΕΣΗΔΗΣ.
Αλήθεια, λειτουργεί το σύστημα και ποιο είναι το κόστος του; Πάντως, με το παρόν καταστρατηγείται η λογική του νόμου.
Το άρθρο 28 αφορά έναν νόμο του ΣΥΡΙΖΑ, με τη μεταφορά οδηγίας για την προστασία από αθέμιτες πρακτικές – όπου μειώνονται τα όρια που εφαρμόζονται έως 350 εκ., προφανώς λόγω των συνθηκών της ελληνικής οικονομίας.
Εμείς το έχουμε αναφέρει και σε άλλες μεταφορές οδηγιών – με την έννοια πως πρέπει να εξετάζονται ως προς την εφαρμογή τους, ανάλογα με τις συνθήκες του εκάστοτε κράτους. Ελπίζουμε πάντως να μην πρόκειται για μία φωτογραφική διάταξη.
Στο άρθρο 29, η Μονάδα Οργάνωσης της Διαχείρισης του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, η Μ.Ο.Δ., έχει ιδρυθεί από το 1996 για τα ΕΣΠΑ – γεγονός που σημαίνει πως ακόμη υπάρχουν κενά σε ΕΣΠΑ 20 ετών. Πρόκειται πάντως για ένα σύστημα που λειτουργεί για να τροφοδοτεί τη γραφειοκρατία – τόσο στην ΕΕ, όσο και στην Ελλάδα.
Με το άρθρο 30, προβλέπεται η διαδικασία προσέλκυσης επενδύσεων, για την αξιοποίηση μαρίνων, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η χωροθέτηση και οι εργασίες διαμόρφωσης τους – με τη μείωση του προβλεπομένου χερσαίου εμβαδού τους από τα σαράντα χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα, στα είκοσι πέντε χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα, οπότε θα καλύπτονται περισσότερες περιπτώσεις.
Το συμπέρασμα εδώ είναι πως το Υπερταμείο βιάζεται να ξεπουλήσει, με ειδικές διαδικασίες που ισχύουν μόνο για το ίδιο – όταν ο απλός πολίτης ταλαιπωρείται, με δεκάδες δικαιολογητικά.
Με το άρθρο 31, περιορίζονται οι τεχνικές προδιαγραφές για την αδειοδότηση θέσεων στάθμευσης, μπροστά ή κοντά σε ξενοδοχειακές μονάδες – από το ελάχιστο των 20 μέτρων στα 10 μέτρα. Επομένως, θα υπάρξουν περισσότερες περιπτώσεις υφαρπαγής δημοσίου χώρου – με την ανοχή του κράτους.
Στο άρθρο 32, με το οποίο παρατείνεται έως και τις 31.10.2023 η προθεσμία για την κατάταξη των κύριων ξενοδοχειακών καταλυμάτων σε αστέρια, ενώ παρατείνεται η υπάρχουσα κατάταξη, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι, με βάση την κατάταξη, υπάρχουν διάφορες προϋποθέσεις, σε μια σειρά από νόμους – όπως για παράδειγμα, στους Αναπτυξιακούς. Επομένως, δεν είναι ξεκάθαρο το τι επιδιώκεται – οπότε θα έπρεπε να μας το διευκρινίσει ο υπουργός.
Στο άρθρο 34, ποιο ρόλο θα εξυπηρετήσει το σύστημα καταγραφής στα τουριστικά καταλύματα; Τι ακριβώς σημαίνει κύρια και μη; Περιλαμβάνονται τα Airbnb;
Κάποια στοιχεία πάντως πρέπει να υπάρχουν – αφού η ΕΛΣΤΑΤ παρακολουθεί τις διανυκτερεύσεις και η ΑΑΔΕ τα AirBnb, αν και το πλαίσιο φαίνεται ότι ελαστικοποιείται. Βέβαια δεν γνωρίζουμε τι θα αφορά, αφού καθορίζεται με Κ.Υ.Α.
Σε κάθε περίπτωση, τα AirBnb είναι μάστιγα για τα ενοίκια – οπότε θα πρέπει να υπάρξει προστασία των κατοίκων, όπως στην Βαρκελώνη, με ανώτατο όριο στις μισθώσεις. Στην Νέα Υόρκη δε, η ελάχιστη μίσθωση ολόκληρων διαμερισμάτων αντί δωματίων σε σπίτια, είναι οι 30 μέρες – κάτι που επίσης περιορίζει τον αριθμό των μισθώσεων.
Με το άρθρο 36, η Ειδική Υπηρεσία Προώθησης και Αδειοδότησης Τουριστικών Επενδύσεων που λειτουργεί στο Υπουργείο Τουρισμού, ως υπηρεσία μιας στάσης για τις τουριστικές επιχειρήσεις, θα περιλαμβάνει και αυτοτελές πολεοδομικό γραφείο – το οποίο θα επιλαμβάνεται των οικοδομικών αδειών.
Όλα για τον τουρισμό – κάτι για την παραγωγική βιοτεχνία και τη βιομηχανία θα νομοθετηθεί επιτέλους;
Στο άρθρο 38, είναι εύλογο να ξαναλειτουργήσει γραφείο ΕΟΤ Αυστραλίας – η οποία είναι μια σημαντική αγορά, λόγω και της ομογένειας. Δυστυχώς έκλεισε το 2013 – πιθανότατα στα πλαίσια της λιτότητας των μνημονίων.
Με το άρθρο 44, παρατείνεται για δύο έτη από την προηγούμενη ημερομηνία λήξης, από τις 30.06.2022, η προθεσμία για την έκδοση της προβλεπόμενης κοινής υπουργικής απόφασης – ενώ απαλείφεται από την προθεσμία το Ειδικό Σήμα Λειτουργίας. Γιατί αυτή η κωλυσιεργία;
Κανένα ορειβατικό καταφύγιο πάντως δεν θα πρέπει, για λόγους ασφάλειας, να λειτουργεί χωρίς την απαιτούμενη άδεια, το ειδικό σήμα και τις προβλεπόμενες πολεοδομικές προϋποθέσεις – εκτός εάν η κυβέρνηση επιθυμεί να θρηνήσουμε και άλλα θύματα!
Με το άρθρο 49, διαγράφεται η καταληκτική ημερομηνία (31-12-2022) για την προσωρινή εγκατάσταση και λειτουργία μονάδων παραγωγής νερού ύδρευσης μέσω αφαλάτωσης, με δυναμικότητα μικρότερη από 2.000 κ. μ./ημέρα – ενώ τίθεται διετής προθεσμία για τη μετατροπή των προσωρινών αδειών σε μόνιμες και δίδεται παράταση έως το τέλος του 2023.
Προφανώς είναι εύλογο – σημειώνοντας πως τα τελευταία χρόνια έχει γίνει τοπική προμήθεια ύδατος, με την απόσυρση των υδροφόρων.
Γιατί δεν δίνεται όμως κόστος από τη λειτουργία των μονάδων; To ΓΛΚ αναφέρει μόνο κόστος για το πληροφοριακό σύστημα της παρ. 9, ύψους 37.200 €. Πόσο είναι το κόστος σε σχέση με τις υδροφόρες, ειδικά λόγω των υψηλών τιμών της ενέργειας το τελευταίο χρονικό διάστημα;
