.
Είναι δυνατόν να αφήνουμε τη δήθεν αγορά, το Ολιγοπώλιο στην πραγματικότητα των 4-5 εταιριών και τις δήθεν ανεξάρτητες αρχές, να διευθετούν αντιδημοκρατικά τις τύχες της χώρας, όταν έχουν τα δικά τους διαπλεκόμενα συμφέροντα;
.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Θα ξεκινήσουμε από το ότι, ο υπουργός περιβάλλοντος είναι συμπαθέστατος. Εν τούτοις, αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα, ειδικά στα χάλια που την κατάντησαν οι κυβερνήσεις της, είναι ικανούς υπουργούς και όχι κατ’ ανάγκη συμπαθείς.
Όταν όμως καταθέτονται σχέδια νόμου ή συμβάσεις, θέτουμε ερωτήματα που δεν απαντώνται, ενώ οι υπουργοί αναφέρονται σε εντελώς άλλα θέματα, σημαίνει πως υπάρχει έλλειμμα ικανοτήτων – το οποίο δυστυχώς δεν αντέχει άλλο ή χώρα μας.
Συνεχίζοντας, η κυβέρνηση προωθεί με τη σημερινή σύμβαση μία διαδικασία που έχει ξεκινήσει από το 2011 – την υπόγεια δεξαμενή φυσικού αερίου, την ΥΑΦΑ που, για ακατανόητους λόγους, δεν έχει κατασκευασθεί όλα αυτά τα χρόνια.
Ειδικότερα, το 2011 η Energean υπέγραψε με το Δημόσιο σύμβαση για τη μετατροπή του χώρου του εξαντληθέντος κοιτάσματος φυσικού αερίου «Νότια Καβάλα», σε αποθήκη φυσικού αερίου – για ένα χρονικό διάστημα έως και 50 έτη μετά την αδειοδότηση.
Έκτοτε όμως και ενώ έχουν περάσει πάνω από δέκα χρόνια, η σύμβαση δεν έχει εκπληρωθεί και κατατίθενται συνεχώς τροποποιητικές. Έχει παραταθεί δηλαδή έξι φορές, από όλες τις κυβερνήσεις των μνημονίων, τεκμηριώνοντας πως είναι ίδιες μεταξύ τους.
Από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΡΙΖΑ – από την Τρόικα Εσωτερικού, η οποία έχει καταστρέψει εντελώς την πάμπλουτη χώρα μας.
Η Energean δε, η οποία δανείσθηκε 100 εκ. € με την εγγύηση του δημοσίου το Μάιο του 2021, παραβιάζει συνεχώς τη σύμβαση, έχει προβλήματα με τους εργαζομένους, αντί να προσλαμβάνει Έλληνες όπως αναφέρεται στη σύμβαση προσλαμβάνει αλλοδαπούς, δεν πληρώνει στο κράτος αυτά που έχει υποσχεθεί κλπ. – οπότε είναι αδιανόητο να της δοθεί μία ακόμη παράταση.
Εν τούτοις, σύμφωνα με τον υπουργό, η ΕΕ απαιτεί πλέον την αποθήκευση του 15% της ετήσιας κατανάλωσης ΦΑ από τις 27 χώρες μέλη της – ενώ η Ελλάδα ανήκει σε εκείνες τις ελάχιστες που δεν διαθέτουν ακόμη χώρο, παρά το ότι η σύμβαση με την Energean υπεγράφη το 2011.
Ως εκ τούτου, αφενός μεν είναι καταναγκαστική η σύμβαση με την Energean, αφού δεν έχει το δημόσιο τεχνογνωσία κατά τον υπουργό, αφετέρου θα χρησιμοποιηθούν για κάποιο χρονικό διάστημα οι αποθηκευτικοί χώροι της Ιταλίας, χωρίς να γνωρίζουμε το κόστος – ενώ θα αυξηθεί έτσι η ενεργειακή εξάρτηση της χώρας μας που είναι ήδη τεράστια.
Για την παραχώρηση τώρα της ΥΑΦΑ, είχε προκηρυχθεί διαγωνισμός στις 18.9.2020 – όπου υπήρχαν οι εξής δυο ενδιαφερόμενοι:
(1) η Energean Oil & Gas, παρά το ότι έχει τα προβλήματα που αναφέραμε, καθώς επίσης
(2) η ΔΕΣΦΑ με την ΤΕΡΝΑ – όπου είναι αδιανόητο μία εταιρεία που διαχειρίζεται το εθνικό σύστημα ΦΑ, να συνεργάζεται με την ιδιωτική του εθνικού εργολάβου.
Παρεμπιπτόντως, είναι δυνατόν να αφήνουμε τη δήθεν αγορά, το Ολιγοπώλιο στην πραγματικότητα των 4-5 εταιριών και τις δήθεν ανεξάρτητες αρχές, να διευθετούν αντιδημοκρατικά τις τύχες της χώρας, όταν έχουν τα δικά τους διαπλεκόμενα συμφέροντα;
Συνεχίζοντας τώρα με τη συμφωνία, στο άρθρο ένα αναφέρεται πως τροποποιείται για έκτη φορά η σύμβαση 2799/1999 – ενώ, επειδή έχει λήξει το Νοέμβριο του 2021, (σημειώνοντας πως η Energean διατηρούσε την άδεια εκμετάλλευσης του υφισταμένου κοιτάσματος φυσικού αερίου έως τότε), δεν καταλάβαμε πώς η εταιρεία λειτουργεί.
Στο άρθρο 2 βέβαια αναφέρεται πως η σύμβαση παραχώρησης που έληγε στις 31.11.2021, μπορεί να επεκταθεί έως την 31η Δεκεμβρίου του 2022, με απόφαση του υπουργού – μετά από την έγγραφη σύμφωνη γνώμη του αναδόχου ή την ημερομηνία έναρξης παραχώρησης του δικαιώματος χρήσης κλπ. που θα αναδειχθεί από το ΤΑΙΠΕΔ.
Εμείς φυσικά έχουμε επιφυλάξεις για το ΤΑΙΠΕΔ που ανήκει στο Υπερταμείο των ξένων – θεωρώντας απαράδεκτο να αποφασίζει για την δημόσια περιουσία και για την οικονομία μας, πόσο μάλλον αφού έχει προβεί σε πολλές αποτυχημένες εκποιήσεις.
Στο άρθρο 3, αναγράφεται μεν πως ισχύουν όλοι οι άλλοι όροι της σύμβασης, αλλά δεν αναφέρεται κάποιο έσοδο, ούτε στην έκθεση του ΓΛΚ – γεγονός που σημαίνει πως η κακοδιαχείριση ζει και βασιλεύει.
Οφείλουμε να σημειώσουμε εδώ ότι, όπως αναφέρεται στο νομοσχέδιο στο 12γ, το κοίτασμα φυσικού αερίου «Νότιας Καβάλας» δεν έχει πλήρως εξαντληθεί – ενώ η εκμετάλλευση του πραγματοποιείται σε διάφορες χρονικές περιόδους, για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών των εγκαταστάσεων της σύμβασης.
Η συμμετοχή τώρα του δημοσίου στα έσοδα του κοιτάσματος, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 5 του Ν2779/1999, θα προέκυπτε από τον υπολογισμό που θα καταθέσουμε στα πρακτικά – ενώ, με βάση το άρθρο 15, θα εισέπραττε φόρους με συντελεστή 40%.
Συνεχίζοντας, η ΔΕΣΦΑ θα εκπονήσει μία μελέτη κόστους/οφέλους της ΥΕΦΑ – ενώ το κόστος της επένδυσης εκτιμάται στα 273 εκ. € για τη δεξαμενή συν 400 εκ. € για τα σύνοδα έργα, με απόσβεση σε 25 χρόνια και με 50 χρόνια παραχώρηση.
Η ΡΑΕ τώρα που δεν φαίνεται να συμφωνεί με τα σύνοδα έργα, προτείνει την κάλυψη του κόστους της επένδυσης από τους καταναλωτές, δηλαδή την κοινωνικοποίηση του χωρίς κοινοτική ενίσχυση κατά 50% – ενώ η ΔΕΣΦΑ που έχει Ιταλό μέτοχο και οι υπόλοιποι, κατά 100%. Αν είναι δυνατόν να πληρώσουν οι Πολίτες αυτό το κόστος!
Από την άλλη πλευρά, η Energean κατασκευάζει ήδη μία μονάδα αποθήκευσης CO2 που χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ανάκαμψης – οπότε πραγματικά δεν καταλαβαίνει κανείς τι παιχνίδι παίζεται εδώ, πιθανότατα εις βάρος των Πολιτών.
Ως εκ τούτου, παρά το ότι είμαστε υπέρ της κατασκευής του χώρου αποθήκευσης ΦΑ, δεν μπορούμε για τους λόγους που αναφέραμε να στηρίξουμε εν λευκώ και χωρίς να έχουμε πάρει απαντήσεις στα ερωτήματα μας, την παράταση της συμφωνίας – κατά τη συνήθη τακτική της Τρόικα Εσωτερικού.
Περαιτέρω, φαίνεται πως κάτι έχει συμβεί τις λίγες τελευταίες ημέρες, αφού η κυβέρνηση δρομολογεί επιτέλους κάποιες αυτονόητες λύσεις στην ενέργεια – λύσεις που εμείς έχουμε προτείνει χρόνια πριν, επειδή απλά συμβάδιζαν με την κοινή λογική και με τα συμφέροντα της χώρας που δεν είναι συνώνυμα με αυτά του καρτέλ.
Για παράδειγμα, έχει αυξηθεί η παραγωγή από λιγνίτη, από 9,3% που ήταν ο μέσος όρος Ιανουαρίου/Μαΐου, πάνω από 20% τον Ιούνιο, με την προοπτική να πλησιάσει το 40%. Αλήθεια, δεν ισχύουν πια οι ανοησίες που έλεγε η κυβέρνηση στο παρελθόν;
Κατάλαβε επιτέλους πως η βασική μας φροντίδα πρέπει να είναι η ενεργειακή ανεξαρτησία της χώρας μας; Με προσιτές τιμές ενέργειας που δεν θα προκαλούν απόγνωση στα νοικοκυριά, στις επιχειρήσεις και στην όποια βιομηχανία μας απέμεινε;
Φυσικά οι λιγνίτες δεν είναι η μοναδική πηγή ενέργειας που διαθέτουμε, όπως αναφέρουμε στις προτάσεις μας – αφού έχουμε μεγάλα ενεργειακά αποθέματα στη δική μας ΑΟΖ, μόνο νότια της Κρήτης αξίας 427 δις € σύμφωνα με τη Deutsche Bank.
Πώς να διενεργηθούν όμως εξορύξεις, όταν η κυβέρνηση φάσκει και αντιφάσκει; Πώς να την εμπιστευθούν οι εταιρίες, όταν ο κ. Δένδιας έλεγε στη Σ. Αραβία ότι δεν θα γίνουν, ενώ ο πρωθυπουργός στον ΟΗΕ επίσης, παρά το ότι είχαν δημοπρατηθεί ήδη τα οικόπεδα; Άλλαξαν πράγματι οι απόψεις και των δύο, όπως λένε σήμερα;
Εκτός αυτού, υπάρχουν δυνατότητες για υδροηλεκτρικά εργοστάσια, όπου απορούμε γιατί παραμένει ανενεργό τόσον καιρό αυτό της Μεσοχώρας, καθώς επίσης στη γεωθερμία – ενώ έχουμε καταθέσει αναλυτική πρόταση για την κατασκευή μικρών εργοστασίων πυρηνικής ενέργειας.
Σε κάθε περίπτωση, ούτε ο λιγνίτης είναι τόσο βρώμικη ενέργεια, αφού υπάρχουν σύγχρονες τεχνολογίες περιορισμού του CO2 που εκπέμπει, ούτε οι ΑΠΕ καθαρές – αφού επιβαρύνουν το περιβάλλον τόσο με την εγκατάσταση, όσο και με την ανακύκλωση τους, όπου δεν έχουν βρεθεί ακόμη λύσεις.
Συγκεκριμένα, είναι δυνατή η μείωση των εκπομπών του CO2 και μετά η αποθήκευση – ενώ μία τέτοια μονάδα καθαρού άνθρακα δημιουργούν τα ΗΑΕ!
Όπως αναφέραμε δε, η Energean κατασκευάζει ήδη μία μονάδα αποθήκευσης CO2 που χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ανάκαμψης – ενώ η μονάδα αυτή έχει δυναμικότητα αποθήκευσης 1 εκ. τόνων CO2/έτος για μια περίοδο τουλάχιστον 25 ετών. Προορίζεται βέβαια για μικρές χρήσεις και δεν επαρκεί, κατά τους υπολογισμούς μας τουλάχιστον, για τις λιγνιτικές μας μονάδες.
Δεν θα ήταν πάντως ο συνδυασμός μιας Λιγνιτικής μονάδας με αποθήκευση C02 τόσο πράσινος, όσο οι ΑΠΕ με αποθήκευση ενέργειας, αφού χωρίς αποθήκευση δεν έχουν συνεχή παροχή;
Εκτός αυτού, είναι ακόμη αδιευκρίνιστη η αποτελεσματικότητα και το πραγματικό κόστος των ΑΠΕ – αφού στην ουσία επιβιώνουν ακόμη από τις επιδοτήσεις.
Επί πλέον, ΑΠΕ δεν είναι μόνο τα αιολικά και τα φωτοβολταϊκά που προωθούν τα συμφέροντα των Ευρωπαίων παραγωγών, καθώς επίσης των εγχωρίων αντιπροσώπων τους – με τη χρηματοδότηση και με κίνητρα από το Ταμείο Ανάκαμψης και τον «Αναπτυξιακό».
ΑΠΕ είναι επίσης τα υδροηλεκτρικά, η βιομάζα, η γεωθερμία και η παλιρροιακή ενέργεια – ενώ σε όλα αυτά έχουμε αναφερθεί προ πολλού με το πρόγραμμά μας και με ξεχωριστές μελέτες.
Έχουμε επίσης αναφερθεί στην εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια, όπου τελικά η κυβέρνηση έχει κάνει ελάχιστα – προωθώντας την απόσυρση ηλεκτρικών συσκευών, για να κατευθυνθούν ξανά τα χρήματα μας στο εξωτερικό, αυξάνοντας ακόμη περισσότερο το θηριώδες εμπορικό μας έλλειμμα που θα μας οδηγήσει ακόμη μία φορά στη χρεοκοπία.
Κλείνοντας, η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην χώρα μας ξεκίνησε στο τέλος της δεκαετίας του ’60, με το κοίτασμα του Πρίνου και με την ΚΑΒΑΛΑ OIL Α.Ε – η οποία τότε λεγόταν Εταιρεία Πετρελαίων Βορείου Αιγαίου E.Π.Ε. και τη διαδέχθηκε το 1999.
Τότε συνάφθηκε η σύμβαση εκμετάλλευσης των Περιοχών Πρίνου και Νότιας Καβάλας, με το Ελληνικό Δημόσιο – η οποία κυρώθηκε με τον Ν. 2779/1999.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, η εκμετάλλευση υδρογονανθράκων κα η τεχνογνωσία υπάρχει από την δεκαετία του 60 στην Ελλάδα – ενώ μαζί της αναπτύχθηκε η περιοχή της Καβάλας, χωρίς τουριστικό πρόβλημα ούτε εκεί, ούτε στη Θάσο.
Επομένως, γιατί υπάρχουν περιβαλλοντικές και τουριστικές αντιρρήσεις, για τις εξορύξεις στο Αιγαίο και αλλού; Τα πλοία που μας μεταφέρουν LNG ή που διέρχονται από το Σουέζ και τη Μαύρη Θάλασσα, δεν αποτελούν κίνδυνο;
