.
Παρά την αύξηση των καταθέσεων, τις υψηλές προμήθειες και την εξοικονόμηση από το κλείσιμο υποκαταστημάτων, οι τράπεζες δήλωσαν συνολικές ζημίες 4,6 δις € στο 9μηνο του 2021 – σε σχέση με ζημίες 688 εκ. € την ίδια περίοδο του 2020. 4 δις € ζημίες παραπάνω! Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να αναβαθμίζονται από την εταιρεία αξιολόγησης που είναι πιο αυστηρή από όλες, όσον αφορά την Ελλάδα; Με το 62% των συνολικών εποπτικών ιδίων κεφαλαίων τους ή με 14,4 δις €, να είναι κυριολεκτικά αέρας;
.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Όπως αναφέραμε στην επιτροπή, η διεξαγωγή μίας συζήτησης στη Βουλή, για τόσα διαφορετικά θέματα, με την κατάθεση ενός μόνο σχεδίου νόμου, είναι επιεικώς απαράδεκτη.
Όπως φαίνεται, η κυβέρνηση ούτε σχεδιάζει σοβαρά, ούτε ενδιαφέρεται για τις συνέπειες – ειδικά όταν οι ελληνικές τράπεζες έχουν 11 φορές υψηλότερο κόστος ρίσκου από το μέσο ευρωπαϊκό όρο, σύμφωνα με την ΕΒΑ.
Συνεχίζοντας στο νομοσχέδιο, περιλαμβάνει τα εξής:
(1) Την ευρωπαϊκή οδηγία 2019/2162 στο Α Μέρος – σχετικά με την έκδοση και την εποπτεία καλυμμένων ομολόγων.
(2) Την ευρωπαϊκή οδηγία 2019/1153 στο Β Μέρος, για τη διακίνηση πληροφοριών μεταξύ ευρωπαϊκών φορολογικών, αστυνομικών, καθώς επίσης χρηματοοικονομικών αρχών και της Europol – για τη διερεύνηση σοβαρών εγκλημάτων και του ξεπλύματος μαύρου χρήματος.
(3) Την ευρωπαϊκή οδηγία 2019/2034 στο Γ Μέρος, για την εποπτεία επιχειρήσεων επενδύσεων – των ΑΧΕΠΕΥ.
(4) Την ευρωπαϊκή οδηγία 2019/2177 στο Δ Μέρος, για τη μεταφορά της εποπτείας και της συλλογής δεδομένων, από τις εθνικές αρχές στην Ευρωπαϊκή Εποπτική Αρχή
(5) Την ευρωπαϊκή οδηγία 2020/1504 στο Ε Μέρος – σχετικά με τις υπηρεσίες συμμετοχικής χρηματοδότησης ή crowdfunding για επιχειρήσεις.
(6) Την ευρωπαϊκή οδηγία 2019/1160 στο ΣΤ Μέρος, για τη διευκόλυνση της διασυνοριακής δράσης επενδυτικών κεφαλαίων των οργανισμών συλλογικών επενδύσεων σε Κινητές Αξίες ή ΟΣΕΚΑ – δηλαδή ΑΕΔΑΚ και Οργανισμούς Εναλλακτικών Επενδύσεων, οπότε private equity και venture capital.
(7) Την ευρωπαϊκή οδηγία 2021/338 στο Ζ Μέρος, για κάποιες ρυθμίσεις εταιρειών επενδύσεων, με σκοπό τη διευκόλυνση της ανάκαμψης από την κρίση του COVID – όπως είναι η διενέργεια κάποιων εργασιών εξ αποστάσεως και ο καθορισμός κρίσιμων ανοιχτών θέσεων, για συμβόλαια εμπορευμάτων.
Επί πλέον αυτών, υπάρχουν συναφείς διατάξεις με τα παραπάνω, για ΟΣΕΚΑ και ΟΕΕ, στο Η μέρος – επίσης λοιπές διατάξεις για εκκαθαρίσεις και αναδιαρθρώσεις παθητικού, καθώς και οργανωτικά του υπουργείου, στο Θ μέρος.
Ξεκινώντας τώρα από το πρώτο μέρος, τα καλυμμένα ομόλογα είναι τα ομόλογα εκείνα που εκδίδονται από τις τράπεζες με εξασφαλίσεις – συνήθως στεγαστικά δάνεια, αλλά και άλλα στοιχεία ενεργητικού.
Δηλαδή, πρόκειται για ένα είδος ενυπόθηκης χρηματοδότησης, οπότε χαμηλότερου κόστους από τα απλά δάνεια – ενώ παράλληλα οι τράπεζες διατηρούν τα πάγια στην κατοχή τους.
Δεν τα μεταβιβάζουν, όπως συνέβη με την τιτλοποίηση που έγινε με το σχέδιο Ηρακλής – όπου φαίνεται πως η Eurostat επιμένει να επιβαρύνουν οι κρατικές εγγυήσεις το δημόσιο χρέος μας.
Εάν παρ’ ελπίδα συμβεί κάτι τέτοιο, τότε το δημόσιο χρέος μας θα υπερβεί τα 410 δις € – ενώ ακόμη και χωρίς να συμβεί, δεν είναι ούτε βιώσιμο, ούτε καν εξυπηρετίσημο, αφού δεν έχουμε πρωτογενή πλεονάσματα και οι τόκοι καλύπτονται με νέα δανεικά.
Ακριβώς όπως κατά την διάρκεια των μνημονίων, με βάση τις εκθέσεις του Ελεγκτικού Συνέδριου για τους ετησίους ισολογισμούς, όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά – ενώ μία ακόμη απόδειξη είναι η συνεχής αύξηση του δημοσίου χρέους, παρά το ξεπούλημα, το οποίο έχει ξεπεράσει τα επίπεδα πριν το PSI.
Τα καλυμμένα ομόλογα πάντως εμφανίσθηκαν στις ΗΠΑ λίγο πριν την κρίση του 2008 – όταν πια ήταν κοινό μυστικό πως τα στεγαστικά ομόλογα ήταν τοξικά και δεν ήθελαν να τα αγοράσουν οι επενδυτές, οπότε έτσι είχαν απαίτηση απέναντι στις τράπεζες που τα πουλούσαν.
Το αναφέρουμε ξανά εδώ, για την περίπτωση που θα προωθηθούν έντονα στην Ελλάδα, αφού έχει εξαντληθεί το Ηρακλής – ενώ τα κόκκινα δάνεια συνεχίζουν να αυξάνονται, από τις επισφάλειες της πανδημίας, από την ακρίβεια που έχει την υπογραφή του κ. Μητσοτάκη και στο μέλλον από τις συνέπειες του πολέμου της Ουκρανίας.
Έως τις 14 Φεβρουαρίου του 2022 πάντως, τα καλυμμένα ομόλογα στην Ελλάδα ανέρχονταν σε 10,84 δις € – ενώ, κατά περίεργο τρόπο και παρά τις προειδοποιήσεις των κινδύνων, η Moody’s αναβάθμισε το αξιόχρεο των τραπεζών.
Με δεδομένο δε το ότι, συνήθως η αναβάθμιση των τραπεζών ακολουθεί την αναβάθμιση του κράτους και όχι το αντίθετο, ενώ η Moody’s δεν αναβάθμισε ούτε πρόσφατα την Ελλάδα, διατηρώντας την 3 βαθμίδες κάτω από την επενδυτική, στα σκουπίδια, ήταν περίεργο – δημιουργώντας την εντύπωση πως ένας από τους λόγους είναι η στήριξη των τραπεζών για την προώθηση των καλυμμένων ομολόγων.
Πόσο μάλλον όταν παρατηρήθηκε επιβράδυνση των χρηματοδοτήσεων στις επιχειρήσεις και ακόμη περισσότερο στα νοικοκυριά – αφού τα υπόλοιπα χρηματοδοτήσεων των επιχειρήσεων ήταν μόλις 58,1 δις € το Δεκέμβριο του 2021 από 68,6 δις τον Ιούλιο του 2019, 10 δις € λιγότερα, παρά την αύξηση των καταθέσεων.
Όλα τα άλλα είναι δυστυχώς ψέματα που διακινούν οι τράπεζες για να χειραγωγούν τους Πολίτες – αφού οι αριθμοί τεκμηριώνουν πως συνεχίζουν να μη χρηματοδοτούν την πραγματική οικονομία, αλλά μόνο απομυζούν τους Έλληνες.
Παρά την αύξηση δε των καταθέσεων, τις υψηλές προμήθειες και την εξοικονόμηση από το κλείσιμο υποκαταστημάτων, οι τράπεζες δήλωσαν συνολικές ζημίες 4,6 δις € στο 9μηνο του 2021 – σε σχέση με ζημίες 688 εκ. € την ίδια περίοδο του 2020. 4 δις € ζημίες παραπάνω!
Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να αναβαθμίζονται από την εταιρεία αξιολόγησης που είναι πιο αυστηρή από όλες, όσον αφορά την Ελλάδα; Με το 62% των συνολικών εποπτικών ιδίων κεφαλαίων τους ή με 14,4 δις €, να είναι κυριολεκτικά αέρας;
Στη δεύτερη επιτροπή τώρα, είπαμε πως 7 μεγάλες ευρωπαϊκές οδηγίες που δεν έχουν μεταφερθεί σωστά στην ελληνική νομοθεσία και 215 τεχνικά άρθρα, ασφαλώς δεν μπορούν να συζητηθούν με την κατάθεση ενός μόνο σχεδίου νόμου – σε τρεις συνεδριάσεις της επιτροπής, σε ομιλίες των 12 λεπτών και σε μία Ολομέλεια.
Πόσο μάλλον όταν διαπιστώνουμε συνεχώς πως δρομολογείται η κατάργηση του κράτους και του κοινοβουλευτισμού, καθώς επίσης η πλήρης ιδιωτικοποίηση του – μεταξύ άλλων με τη σύσταση πλήθους ανεξαρτήτων αρχών, με τεράστιο κόστος για τους Έλληνες.
Παράδειγμα εδώ η ΤτΕ που ανήκει κατά 92% σε ιδιώτες και που αναλαμβάνει με το σημερινό σχέδιο νόμου αρμοδιότητες για το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του χρηματοπιστωτικού τομέα της χώρας – χωρίς κάτι τέτοιο να απαιτείται από τις ευρωπαϊκές οδηγίες.
Ειδικότερα, η ΤτΕ αναλαμβάνει αποφάσεις, λειτουργίες και θέσπιση κανόνων, για τους οποίους είναι αρμόδιο το υπουργείο οικονομικών – προφανώς επειδή δεν έχει χρηματοπιστωτικό υφυπουργείο, μετά την απομάκρυνση και μη αντικατάσταση του κ. Ζαβού.
Συνεχίζοντας, είπαμε πως στο πρώτο μέρος το ευρωπαϊκό κείμενο είναι ικανοποιητικό τεχνικά – αν και δεν συμφωνούμε με κάποιες ρυθμίσεις, όπως με την προσθήκη των ενδοομιλικών εκδόσεων και των παραγώγων.
Ειδικότερα, ενώ η οδηγία αναφέρει πως τα κράτη μέλη διαμορφώνουν τους κανόνες και οι Αρχές τις εφαρμόζουν, οι Αρχές αντικαθίστανται στο νομοσχέδιο από την ΤτΕ – ενώ φαίνεται πως επειδή η κυβέρνηση δεν γνωρίζει τι θα εφαρμόσει η ΤτΕ, σε πολλά άρθρα του σχεδίου νόμου τοποθετείται μία υποσημείωση, σύμφωνα με την οποία η ΤτΕ μπορεί να εξειδικεύει τους κανόνες!
Αν είναι δυνατόν! Ρωτήσαμε εδώ εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο για να εξυπηρετηθεί το Υπερταμείο των ξένων και οι αφελληνισμένες τράπεζες – όσον αφορά τη διαχείριση του βουνού των κόκκινων δανείων.
Αυτών που συνεχίζουν δηλαδή να απομυζούν την οικονομία και την κοινωνία μας, ενώ κρύβεται το πρόβλημα κάτω από το χαλί, με παραχωρήσεις στα γνωστά κοράκια – χωρίς να πάρουμε απάντηση.
Δεν θα μας ενοχλούσε βέβαια, εάν δεν είχε την ευθύνη προς τους επενδυτές το κράτος και την αναλάμβανε η ΤτΕ, το ΤΧΣ ή η ΕΚΤ – κάτι που όμως δεν φαίνεται στο νομοσχέδιο.
Λογικά λοιπόν υποθέσαμε πως στην περίπτωση αδυναμίας πληρωμών των καλυμμένων ομολόγων από τις τράπεζες, θα ζητήσουν εκβιαστικά οι επενδυτές να αποζημιωθούν από το δημόσιο – δηλαδή από όλους εμάς.
Δήθεν για το καλό της χώρας, ως συνήθως με την έννοια της μη αποκοπής της από τη διεθνή χρηματοδότηση – κάτι που πρέπει ασφαλώς να αποφευχθεί, αφού η ευθύνη πρέπει να επιβαρύνει εκείνους που αποφασίζουν.
Εκτός αυτού, αποδομείται η ΕΕ με αυτήν την κακογραμμένη, αυθαίρετη μεταφορά – οπότε στην ουσία θα έπρεπε να επέμβει, απαγορεύοντας αυτές τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις της κυβέρνησης.
Όπως βλέπετε συνάδελφοι, μόνο για τα πρώτα 53 άρθρα αναγκαστήκαμε να γράψουμε 30 σελίδες που θα καταθέσουμε στα πρακτικά – αφού διαφορετικά δεν ήταν δυνατή η σύγκριση της ευρωπαϊκής οδηγίας με τη μεταφορά της στο νομοσχέδιο.
Για παράδειγμα, στο άρθρο 4 ή στο 18 της οδηγίας της ΕΕ 2019/2162, αναφέρεται πως τα κράτη μέλη διασφαλίζουν την προστασία των επενδυτών – ενώ στο νομοσχέδιο όχι.
Όπως τονίσαμε, είναι εύλογη μεν η ανάθεση της εποπτείας στην ΤτΕ, αλλά υπάρχει αοριστία ως προς την εφαρμογή της – αφού έχει την απόλυτη ελευθερία να θεσπίζει ειδικότερες απαιτήσεις και κανόνες, όπως φαίνεται στην παρ. 2.
Ακόμη χειρότερα, όταν δεν αναγράφεται στην οδηγία, στην οποία τα κράτη μέλη δεν παραχωρούν εξουσία στις Αρχές – πόσο μάλλον σε μία κεντρική τράπεζα που δεν ανήκει στο δημόσιο, καθώς επίσης στις εμπορικές τράπεζες.
Εδώ βάζει κανείς κυριολεκτικά το λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Εκτός αυτού, δεν αναφέρεται ποιος είναι υπεύθυνος για την προστασία των επενδυτών. Είναι δυνατόν λοιπόν να συμφωνήσουμε εμείς με τέτοιες απαράδεκτες μεθοδεύσεις;
Σε κάθε περίπτωση, θέσαμε μία σειρά ερωτημάτων σε όσο περισσότερα άρθρα μας επέτρεπε η ομιλία μας στις τρεις επιτροπές, χωρίς να πάρουμε καμία απάντηση, καμία – ενώ δεν έχει νόημα να τα επαναλάβουμε εδώ, κουράζοντας και χωρίς να έχει αποτέλεσμα.
Κλείνοντας με την τοποθέτηση του κ. Σταϊκούρα στην πρώτη και μοναδική επιτροπή που συμμετείχε, για το μέσο ετήσιο πληθωρισμό, τον οποίο προέβλεπε το Δεκέμβρη του 2021 στον προϋπολογισμό πως θα ήταν 0,6%, τελικά διαμορφώθηκε στο 1,2% – οπότε ήταν μία απαράδεκτα λανθασμένη πρόβλεψη.
0,8% ήταν η πρόβλεψη του για το 2022 – αν είναι δυνατόν, όταν το Μάρτιο διαμορφώθηκε στο 8,9% σε ετήσια βάση.
Εκτός αυτού, ήταν ασφαλώς αναμενόμενος – αφού αυξήθηκε η ποσότητα χρήματος με δημοσιονομικά και νομισματικά μέτρα, υπήρχαν ήδη προβλήματα στις αλυσίδες εφοδιασμού, οι τιμές της ενέργειας είχαν εκτοξευθεί στα ύψη από τα μέσα του 2021 λόγω του παράλογου τρόπου χρεώσεων της ΕΕ, του λανθασμένου τρόπου της πράσινης μετάβασης, καθώς επίσης των στρεβλώσεων και της κερδοσκοπίας των χρηματιστηρίων ενέργειας κοκ.
Εάν δε τεθεί σε λειτουργία το σπιράλ μισθών-τιμών και δεν καταπολεμηθεί το καρτέλ της ενέργειας, καθώς επίσης των τραπεζών, θα αυξηθεί πολύ περισσότερο – χωρίς καν να υπολογίζουμε τις συνέπειες του πολέμου.
Σχετικά τώρα με τα 43 δις € που σπαταλήθηκαν για τα αχρείαστα lockdowns, όχι για την πανδημία, ήταν δανεικά – οπότε δεν τα πλήρωσαν οι Έλληνες όπως είπε, αλλά ΘΑ τα πληρώσουν με φόρους, με λιτότητα, με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, με τους πλειστηριασμούς της ιδιωτικής, με τον πληθωρισμό που είναι συνώνυμος με νέους φόρους κοκ.
Όσον αφορά δε την ασάφεια στην οικονομία, με την οποία δικαιολόγησε τα λάθη του, η οικονομία ήταν πάντοτε και θα είναι ασαφής – ειδικά σε μία εποχή αλλαγής παραδείγματος, όπως η πρόσφατη, την οποία όλοι γνωρίζαμε.
Στις ερωτήσεις μας που δεν απάντησε επειδή δεν ήταν πρόχειρος, όπως είπε, ελπίζουμε να το κάνει σήμερα – αφού πλέον τις γνωρίζει.
Κυρίως ποιο ήταν το επιτόκιο του ΔΝΤ για το 1,9 δις € που αποπληρώθηκε με τα νέα δανεικά που πήραμε, πόσες ακριβώς είναι οι κρατικές εγγυήσεις για τα Ηρακλής, εάν υπάρχει θέμα νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και ποια είναι τα ταμειακά διαθέσιμα – χωρίς τα 15,8 δις € του ESM και τις καταθέσεις των οργανισμών του Δημοσίου που χρησιμοποιούνται στα repos.
Ο κ. Σκυλακάκης πάντως δήλωσε χθες πως στα ταμειακά διαθέσιμα έχουν συμπεριληφθεί τα 7,4 δις € του Ταμείου Ανάκαμψης – αν είναι δυνατόν!
Εκτός αυτού, είπε πως για την άνοδο των τιμών το 2021 φταίνε τα τεχνάσματα της Ρωσίας με το φυσικό αέριο – ενώ για το 2022 ο πόλεμος.
Ότι δεν φταίει λοιπόν το χρηματιστήριο ενέργειας, όπως έχουμε ήδη τεκμηριώσει, ούτε το καρτέλ, ούτε η κυβέρνηση – αλλά ο Putin, ενώ πιο πριν η πανδημία.
Με τέτοιο οικονομικό επιτελείο πάντως και με άλλους υπουργούς που δεν ξέρουν καν αριθμητική, δεν αναρωτιόμαστε γιατί χρεοκόπησε η Ελλάδα, ούτε αμφιβάλουμε πως θα χρεοκοπήσει ξανά – αφού δεν μπορεί καν να δικαιολογήσει πειστικά τις αποτυχίες του.
Κλείνοντας με το συμπληρωματικό προϋπολογισμό, τα 2,6 δις € θα προέλθουν από την υπερφορολόγηση των Ελλήνων επί των αυξημένων τιμών – όπως άλλωστε επιβεβαίωσε έμμεσα ο κ. Σκυλακάκης, αναφερόμενος στην ονομαστική άνοδο του ΑΕΠ.
Αυτό που χρειάζεται όμως η Ελλάδα είναι ένας ενδιάμεσος προϋπολογισμός για να μη βαδίζει στα τυφλά – αφού ο προηγούμενος είναι για τα σκουπίδια.
Οι ενισχύσεις πάντως αυτές δεν θα φτάσουν – αφού οι κυρώσεις είναι μόνιμες, η μετάβαση θα δρομολογηθεί με το ακριβό LNG, το πάρτι αισχροκέρδειας στην ενέργεια συνεχίζεται κοκ.
Εκτός εάν βέβαια γίνει μία έντιμη έναρξη των λιγνιτικών μας μονάδων και όχι προσχηματική, καθώς επίσης εάν εφαρμοσθούν τα μέτρα που έχουμε προτείνει – όπως η μείωση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης, στην ενέργεια και στα αγροτικά εφόδια, χωρίς δημοσιονομικό κόστος κλπ.
Τέλος, όσον αφορά τη δεύτερη τροπολογία, στο άρθρο 1 εμείς είμαστε κατά του τέλους επιτηδεύματος για όλους τους αγρότες – ενώ οι ενισχύσεις που δίνονται με το άρθρο 3 δεν φαίνεται ποιόν θα ωφελήσουν τελικά, αφού αναφέρονται μεν στον πρωτογενή τομέα, αλλά δεν είναι μόνο αυτός.
Όσο για το άρθρο 8 και την παράταση στο ξεπούλημα της ΛΑΡΚΟ, έχουμε αναφερθεί τόσες φορές στις δυνατότητες της εταιρίας που δεν έχει νόημα να επαναλαμβανόμαστε. Φυσικά δε, καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο.
