.
Όλοι όσοι έχουν υπογράψει τα μνημόνια που κατέστρεψαν την Ελλάδα, πόσο μάλλον το PSI που υποθήκευσε την πατρίδα μας για 99 χρόνια, έχουν τύψεις – προσπαθώντας να τις απαλύνουν με δικαιολογίες που δεν πείθουν ούτε καν τον εαυτό τους. Εύλογα, αφού ακόμη και ο πιο ανόητος έχει διαπιστώσει πλέον την εξαθλίωση των Πολιτών που προκάλεσαν – το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τους πλειστηριασμούς της ιδιωτικής, τη συνεχιζόμενη αύξηση των χρεών, ιδιαίτερα των κόκκινων ιδιωτικών, την αποψίλωση του παραγωγικού μας ιστού κοκ.
.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Ξεκινώντας με τις χθεσινές αναφορές του υπουργού, λυπόμαστε ειλικρινά για το λαϊκισμό, ακόμη χειρότερα για τον τραμπουκισμό που χρησιμοποιεί, ευτελίζοντας τον κοινοβουλευτισμό – χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια πως θα υποβαθμίσουμε ανάλογα το επίπεδο μας εδώ.
Ειδικά όσον αφορά την οικονομία, είπαμε αρκετά χθες, οπότε δεν υπάρχει λόγος να επαναλαμβανόμαστε – σημειώνοντας μόνο πως η ημιμάθεια είναι κατά πολύ χειρότερη της αμάθειας.
Κατανοούμε βέβαια πως όλοι όσοι έχουν υπογράψει τα μνημόνια που κατέστρεψαν την Ελλάδα, πόσο μάλλον το PSI που υποθήκευσε την πατρίδα μας για 99 χρόνια, έχουν τύψεις – προσπαθώντας να τις απαλύνουν με δικαιολογίες που δεν πείθουν ούτε καν τον εαυτό τους.
Εύλογα, αφού ακόμη και ο πιο ανόητος έχει διαπιστώσει πλέον την εξαθλίωση των Πολιτών που προκάλεσαν – το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τους πλειστηριασμούς της ιδιωτικής, τη συνεχιζόμενη αύξηση των χρεών, ιδιαίτερα των κόκκινων ιδιωτικών, την αποψίλωση του παραγωγικού μας ιστού κοκ.
Σε σχέση με τα επιτόκια που είπε για το 2012, γνωρίζει ελπίζουμε πως μειώθηκαν για όλα τα κράτη του ευρώ έξι μήνες μετά το PSI, με επέμβαση της ΕΚΤ – οπότε στην ουσία σκλαβωθήκαμε οικονομικά μόλις για 51,3 δις €, σύμφωνα με διεθνείς μελέτες που έχουμε ήδη καταθέσει, εκ των οποίων τα 40 δις € χάθηκαν από τις τράπεζες.
Εκτός αυτού, θα χρεοκοπούσαμε το 2018, όπου έληγαν τα 95 δις € του EFSF, εάν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τα επιμήκυνε για μετά το 2032, με αντάλλαγμα την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας στα Σκόπια – κάτι που δεν αναίρεσε η ΝΔ, παρά τις συνεχείς παραβιάσεις της συμφωνίας των Πρεσπών. Ποιος πρέπει να ντρέπεται λοιπόν;
Για την ποσότητα χρήματος Μ2 στην Ισπανία και στην Ελλάδα, θα καταθέσουμε απλά το γράφημα στα πρακτικά – ελπίζοντας να καταλάβει τις διαφορές ο υπουργός, καθώς επίσης τι σημαίνει η αύξηση των μισθών στον πληθωρισμό.
Όσον αφορά τη στάση μας απέναντι στον πόλεμο της Ουκρανίας, είμαστε οι πρώτοι που καταδίκασαν την εισβολή του Putin – έχοντας όμως την άποψη πως ο πόλεμος δεν σταματάει ποτέ με πόλεμο, οπότε πως ήταν λάθος να στείλει η Ελλάδα όπλα.
Πόσο μάλλον όταν αφενός μεν δεν θα βοηθήσει την Ουκρανία, αφετέρου θα υποστούν οι Έλληνες τις συνέπειες – σε μία εποχή που η οικονομία μας βαδίζει από το κακό στο χειρότερο.
Ο παραλληλισμός του πάντως με το 1821 ήταν εκτός τόπου και χρόνου – ενώ η δικαιολογία, σύμφωνα με την οποία το αποφάσισε ο πρωθυπουργός χωρίς να ρωτήσει κανέναν, για να βοηθηθεί αντίστοιχα η Ελλάδα σε έναν ενδεχόμενο πόλεμο της Τουρκίας, είναι θλιβερή.
Τεκμηριώνει πως επρόκειτο για έναν καιροσκοπισμό ή για μία απόφαση υποκινούμενη από ιδιοτελείς αιτίες – κάτι που φυσικά δεν είναι καθόλου επαινετικό για την πατρίδα μας.
Σε σχέση δε με τη στάση μας απέναντι στην ομιλία του προέδρου της Ουκρανίας, οφείλεται καθαρά στο ότι δεν την αποφάσισε η διάσκεψη των προέδρων, όπως ορίζει ο κανονισμός της Βουλής – αλλά μόνο ο ΠΘ, παραβαίνοντας τον κανονισμό και χωρίς να ρωτήσει κανέναν.
Συνεχίζοντας με το καθεστώς εξαίρεσης της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, ήταν καθαρά το αποτέλεσμα της διαπραγματευτικής επιμονής τους – αν και δεν υπάρχει πουθενά επίσημη ανακοίνωση, όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά, αλλά μόνο μία αναφορά της κυρίας Von der Leyen σε συνέντευξη τύπου.
Οι λεπτομέρειες της εξαίρεσης είχε λεχθεί πως θα συμφωνηθούν αυτήν την εβδομάδα – οπότε θα ήταν καλύτερα να περιμένει κανείς.
Δικαιολογήθηκε πάντως στη συνέντευξη, από την υψηλή χρήση ΑΠΕ στην Ιβηρική Χερσόνησο και τις λίγες διασυνδέσεις – κάτι που δεν ισχύει, όπως αναφέραμε, αφού η Ισπανία και η Πορτογαλία έχουν παρόμοια πρόοδο στην εγκατάσταση ηλιακών και αιολικών πάρκων με την Ελλάδα.
Εν προκειμένω, στο 33% οι δύο αυτές χώρες και η Ελλάδα στο 35% – ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό που αναφέρεται από την Ισπανία (46,6%) και την Πορτογαλία (59%) οφείλεται στα υδροηλεκτρικά που δεν συνυπολογίζονται στην Ελλάδα (είναι στο 10%) και στη βιομάζα.
Θα καταθέσουμε δε στα πρακτικά πίνακες που τα επιβεβαιώνουν, όπως υποσχεθήκαμε – τονίζοντας πως η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει ακόμη περισσότερη υδροηλεκτρική ενέργεια εάν, μεταξύ άλλων, λειτουργούσε τις εγκαταστάσεις της Μεσοχώρας που παραμένουν ανεκμετάλλευτες.
Το δεύτερο επιχείρημα ήταν πως η Ιβηρική Χερσόνησος είναι αποκομμένη ως νησίδα. Το γεγονός αυτό ισχύει επίσης για την Ελλάδα, αφού ευρίσκεται στα σύνορα της Ευρώπης – ενώ η ενεργειακή φτώχεια στην Ελλάδα υπολογίζεται στο 34,4% έναντι μέσου όρου της ΕΕ στο 18,2%, όπως επίσης θα καταθέσουμε στα πρακτικά.
Τέλος, ασφαλώς θα μπορούσε η Ελλάδα να διεκδικήσει το ίδιο καθεστώς – ενώ δεν καταλαβαίνουμε γιατί δεν επέμεινε ο πρωθυπουργός, αφού είχε καταγραφεί στο ενημερωτικό έγγραφο πριν τη σύσκεψη η πρόταση του για την αποτροπή της κερδοσκοπίας.
Εκτός αυτού, συμμετείχε στη σύσκεψη των τεσσάρων χωρών της Μεσογείου, για κοινή στάση στην αναμόρφωση της ενεργειακής πολιτικής – οπότε έπρεπε να ακολουθήσει.
Το πιο λογικό θα ήταν όμως να διεκδικήσει μία αναστολή των δεσμεύσεων για την απολιγνιτοποίηση, καθώς επίσης δωρεάν δικαιώματα ρύπων – για να ανταπεξέλθει η Ελλάδα, έως ότου αλλάξει το ενεργειακό της μείγμα, το οποίο σήμερα βασίζεται στο φυσικό αέριο, με μεγάλη εξάρτηση από τη Ρωσία.
Γενικότερα τώρα, θα ήταν πιο λογικό και άμεσο να τοποθετηθεί όριο στο κόστος, όπως θέλει η Ισπανία, στα 180 €/MWh, από το να περιμένει κανείς από τη ΡΑΕ να βρει τα υπερκέρδη του καρτέλ, στα οποία είναι συνεργός αφού δεν τα πρόλαβε, για να φορολογηθούν – όπως προτείνει και η ΕΕ.
Έχουμε επιφυλάξεις επί πλέον ως προς το πώς θα γίνει ο υπολογισμός – καθώς επίσης ως προς το πότε θα εισπραχθούν οι φόροι ύψους 90% που ανακοίνωσε ο ΠΘ.
Συνεχίζοντας στο νομοσχέδιο, στο άρθρο 1 που αναφέρεται σε νέες τεχνολογίες επιγραμμικής καταχώρησης για την απλούστευση διαδικασιών, εμείς διαπιστώνουμε τη μετατροπή της γραφειοκρατίας σε ψηφιακή – με αβέβαιη προστασία των προσωπικών δεδομένων και χωρίς κοστολόγηση από το ΓΛΚ, ως προς τα διαφυγόντα έσοδα από την απαλλαγή των υπόχρεων εγγραφής στο ΓΕΜΗ.
Υπάρχουν επί πλέον αρκετές ασάφειες από αυτήν την απλοποίηση, όσον αφορά υπηκόους τρίτων χωρών – κάτι που θα συγκεκριμενοποιήσουμε στη συνέχεια.
Στο άρθρο 5, μας κάνει εντύπωση το ότι, ως υπεύθυνος προστασίας θεσμοθετείται η Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδος – η οποία ναι μεν είναι ΝΠΔΔ, αλλά γιατί δεν επιλέγεται κάποια υπηρεσία του υπουργείου ανάπτυξης ή ψηφιακής διακυβέρνησης;
Έτσι δεν θα διασφαλιζόταν η μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια και προστασία των δεδομένων, καθώς επίσης η λογοδοσία; Τι εχέγγυα υπάρχουν, όσον αφορά την ΚΕΕΕ; Τι θα συμβεί εάν δρομολογήσει συμβάσεις ως δωρεές και διαφύγουν στοιχεία, όπως έγινε με τις συμβάσεις των Cisco και Palantir; Τα δεδομένα δεν είναι μόνο ευαίσθητα, αλλά και πανάκριβα.
Σχετικά με το Ν4625/2019 πάντως που διέπει την προστασία προσωπικών δεδομένων, έχουμε εκφράσει πολλές επιφυλάξεις – όπως για το άρθρο 24 κλπ. Πόσο μάλλον όταν υπάρχει παράλληλα η διαλειτουργικότητα – οπότε ο κίνδυνος μίας εκτεταμένης αποκάλυψης δεδομένων, χωρίς κανένα όριο.
Παρεμπιπτόντως, δεν δημοσιεύθηκε η εταιρία Σ/Μ που επιβλήθηκε πρόστιμο – ελπίζοντας για να μην της χαριστεί μετά, όπως με τα ΝΟΤΟΣ.
Εάν είναι για λόγους προστασίας πριν από την ενδεχόμενη απόφαση δικαστηρίου, τότε γιατί δημοσιεύονται τα στοιχεία των εταιριών που παραβαίνουν τα μέτρα του κορωναΐού, όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά; Δύο μέτρα και δύο σταθμά;
Στο άρθρο 6, υπάρχει το πρόβλημα που έχει καταγραφεί και στη διαβούλευση, για τους συνεργάτες των ΥΓΕΜΗ – των επιμελητηρίων που δεν είναι υπάλληλοι, όπως αναφέρεται στην παρ. 1.
Επομένως, μάλλον απαιτείται μία νομοτεχνική βελτίωση για να συμπεριληφθούν και αυτοί – εκτός εάν είναι σκόπιμο, οπότε θα παρακαλούσαμε να μας εξηγηθεί ο λόγος.
Στο άρθρο 7, αναφέρονται οι εταιρίες που εντάσσονται στο πλαίσιο υπηρεσιών μίας στάσης – οι οποίες είναι οι ίδιες με αυτές στο άρθρο 16, με εξαίρεση τις εξής:
(α) τις περιπτώσεις ιβ) ιγ) και ιδ) – δηλαδή τα υποκαταστήματα ή πρακτορεία που διατηρούν στην ημεδαπή οι αλλοδαπές εταιρείες που έχουν την έδρα τους σε κράτος μέλος της ΕΕ ή σε τρίτες χώρες ή που ενεργούν μέσω αυτών εμπορικές πράξεις στην ημεδαπή τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή ενώσεις προσώπων που έχουν την κύρια εγκατάσταση ή την έδρα τους στην αλλοδαπή, καθώς επίσης
(β) την περίπτωση ιστ – δηλαδή τις ατομικές επιχειρήσεις με εγκατάσταση στην ημεδαπή και σκοπό το κέρδος που στο ιστα) διενεργούν εμπορικές πράξεις στο όνομά τους, κατά σύνηθες επάγγελμα, ή στο ιστβ) που διαθέτουν αγαθά ή υπηρεσίες ή διαμεσολαβούν στη διάθεση αυτών με επιχειρηματικό κίνδυνο, μέσω οργανωμένης υποδομής ή μέσω εκμετάλλευσης της εργασίας τρίτων προσώπων.
Γιατί συμβαίνει; Δεν μπορούν να ιδρυθούν με μια στάση υποκαταστήματα των περιπτώσεων ιβ, ιγ, ιδ ή επιχειρήσεις της περίπτωσης ιστ; Για ποιες επιχειρήσεις πρόκειται; Για πλατφόρμες;
Στο άρθρο 8, δεν αναφέρεται ρητά από ποιόν ελέγχονται οι ΜΚΟ – ενώ θα έπρεπε από το υπουργείο. Δηλαδή, να απαιτείται προηγούμενη έγκριση από δημόσια αρχή, όπως στο 2αβ).
Στο άρθρο 9, μπορεί πράγματι το πληροφοριακό σύστημα Υπηρεσίας Μίας Στάσης να εκπληρώσει τις προβλεπόμενες στο νόμο υποχρεώσεις του; Υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές για να γίνουν στην πραγματικότητα όσα περιγράφονται στις διατάξεις;
Πως διασφαλίζεται πρακτικά η τήρηση των προθεσμιών; Δεν θα έπρεπε να προβλέπονται πειθαρχικές κυρώσεις για όσους κωλυσιεργούν;
Σχετικά με την παρ. 8, θα έπρεπε να προβλέπεται υποχρέωση των τραπεζικών ιδρυμάτων να ανοίγουν λογαριασμούς σε σύντομη προθεσμία, το αργότερο εντός τριών ημερών δηλαδή, προκειμένου να διευκολύνονται οι ενδιαφερόμενοι επιχειρηματίες – στην περίπτωση φυσικά που πληρούν της προϋποθέσεις.
Σημειώνουμε εδώ ότι, για την επιχειρηματική δραστηριοποίηση πρέπει να υπάρχει άδεια παραμονής και εργασίας, όπως για παράδειγμα στις ΗΠΑ – ενώ θα καταθέσουμε στα πρακτικά την πρόταση στη διαβούλευση του επιμελητηρίου Κυκλάδων, με την οποία συμφωνούμε.
Για παράδειγμα, μπορεί κάποιος που δεν έχει άδεια εργασίας και παραμονής, να ιδρύσει μια ΙΚΕ και να εργαστεί ως υδραυλικός ή να πουλάει αναψυκτικά το καλοκαίρι σε κάποιο νησί – ειδικά επειδή με το νόμο αδειοδοτήσεων κάποια επαγγέλματα γίνονται με μία απλή γνωστοποίηση.
Επομένως, μπορεί να δουλέψει για 1-2 μήνες το καλοκαίρι και να χάσουν εισόδημα οι άλλες επιχειρήσεις – πριν προλάβει να επιβληθεί πρόστιμο.
Αρνητικό είναι επίσης το γεγονός ότι, δεν καθορίζεται ρητά από το νόμο το ύψος των τελών για την σύσταση, αλλά με Υπουργικές Αποφάσεις – κάτι που είναι σημαντικό, μεταξύ άλλων επειδή έτσι δεν μπορεί να ποσοτικοποιηθεί από το ΓΛΚ.
Στο άρθρο 10 και στην παρ. 2 για αλλοδαπές εταιρίες, τι προβλέπεται για τους αλλοδαπούς, αφού δεν υπάρχουν πουθενά περιορισμοί; Μπορεί ο οποιοσδήποτε να έλθει στην Ελλάδα και να ανοίξει κατάστημα; Το αναφέρουμε επειδή έχει παρατηρηθεί να ανοίγουν και να κλείνουν καταστήματα συνέχεια μόλις επιβληθεί πρόστιμο και να πωλούνται ΑΦΜ.
Σε ερώτηση κοινοβουλευτικού ελέγχου, μας απαντήθηκε πως το 2018 και το 2019 έχει δοθεί διπλάσιος αριθμός ΑΦΜ εκτός ΕΕ, από ότι εντός ΕΕ, όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά – κάτι που ασφαλώς μας έκανε μεγάλη εντύπωση.
Στο άρθρο 11, το σύστημα του e-ΕΦΚΑ είναι λειτουργικό για να αντέξει αυτές τις καταχωρήσεις, αφού δεν μπορεί να ανταπεξέλθει καν με τις εκκρεμείς συντάξεις;
Στο άρθρο 12, είναι θετική η πρόβλεψη για έλεγχο για αντιποίηση ή παραποίηση ταυτότητας στο 3 α). Δεν θα πρέπει να υπάρχει όμως επίσης έλεγχος για εγκληματικές πράξεις; Επί πλέον ρυθμίσεις για την αποφυγή της αλλαγής ΑΦΜ, με τη δραστηριοποίηση της ίδιας επιχείρησης, με διαφορετικά άτομα;
Υπάρχει εδώ μία σχετική σημείωση από το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθηνών στην διαβούλευση – όπου ζητάει έλεγχο εγγραφών μεταναστών και την οποία θα καταθέσουμε στα πρακτικά.
Συμφωνούμε, ενώ είναι γνωστό το πρόβλημα στην αγορά από χρόνια και δεν έχει δοθεί λύση. Γενικότερα διαπιστώνουμε μία αοριστία στο θέμα – ειδικά εάν καθοριστεί με ΚΥΑ. Πρόκειται για κάτι σημαντικό, όσον αφορά το μεταναστευτικό, καθώς επίσης το παραεμπόριο και τη φοροδιαφυγή.
Εκτός αυτού, έχουμε επιφυλάξεις ξανά σχετικά με το ότι, δεν καθορίζεται ρητά από το νόμο το ύψος των απαραιτήτων τελών – στην παρ. 4β, που καθορίζονται με Υπουργικές Αποφάσεις.
Τέλος, θα πρέπει να αναφέρεται κάτι, όσον αφορά τις προθεσμίες ή τις διαδικασίες και τα δικαιολογητικά για το άνοιγμα λογαριασμού από τα τραπεζικά ιδρύματα – στην παρ. 6. Σε κάθε περίπτωση, δεν θα πρέπει να λειτουργεί η σύσταση ΙΚΕ ως παραθυράκι για να ανοίξουν λογαριασμό εγκληματίες ή παράτυποι μετανάστες.
Στο άρθρο 13, γιατί δεν κατατέθηκε το πρότυπο καταστατικό;
Τέλος, στο 14 δεν ορίζεται το ύψος του τέλους ενιαίου κόστους σύστασης, αλλά καθορίζεται με Υπουργικές Αποφάσεις – ενώ είναι σημαντικό γιατί δεν υπάρχει κοστολόγηση από το ΓΛΚ.
Δεν καταλαβαίνουμε επίσης τι εννοείται με το ότι, δεν μπορεί να υπερβαίνει το κόστος παροχής των επιγραμμικών υπηρεσιών. Δηλαδή δεν μπορεί να έχει κέρδος το Δημόσιο. Γιατί αλήθεια;
Από την άλλη πλευρά, πώς υπολογίζεται το κόστος παροχής των επιγραμμικών υπηρεσιών και πόσο είναι; Υπολογίζεται μόνο το κόστος των υποδομών ή/και του προσωπικού;
