PSI, το έγκλημα – Ευρωπαϊκό πρόγραμμα ανασυγκρότησης 750 δις €

.

Άξιζε αλήθεια για 51,3 δις € που τα περισσότερα ήταν από τις δικές μας τράπεζες, από τα δικά μας ασφαλιστικά ταμεία και από τους δικούς μας ιδιώτες ομολογιούχους να υποθηκεύσουμε τα πάντα για 100 χρόνια, να μας επιβληθούν τέσσερα μνημόνια με το 5^ο προ των πυλών, να είναι τα ομόλογα μας σε αγγλικό δίκαιο, να λεηλατούμαστε και να έχουμε μετατραπεί σε κατεχόμενη χώρα; Δεν πρόκειται για ένα έγκλημα που δεν θα μας συγχωρήσουν ποτέ τα παιδιά μας; Ακόμη όμως και αν πάρουμε ως υπόθεση εργασίας τα 180 δις € ή τα 125 δις €, τι νόημα έχει η διαγραφή μέρους του χρέους μίας χρεοκοπημένης χώρας, όταν με αυτό που απομένει συνεχίζει να είναι χρεοκοπημένη, να λεηλατείται και να μην είναι σε θέση να αναπτυχθεί; Δεν πρέπει βέβαια να εξετάζει κανείς μόνο το δημόσιο χρέος, αλλά και το κόκκινο ιδιωτικό – καθώς επίσης το γενικότερο κατάντημα της οικονομίας και της κοινωνίας μας. Εμείς πάντως, για να μην αντιδικούμε κάθε φορά, έχουμε προτείνει μία εξεταστική επιτροπή της περιόδου 2010-2015 από τη Βουλή – με την οποία δυστυχώς κανένα κόμμα δεν συμφώνησε. 

.

Κοινοβουλευτική Εργασία

Όπως αναφέραμε στην επιτροπή, η κυβέρνηση έχει καταθέσει ένα νομοσχέδιο με δύο μέρη που είναι εντελώς ασύνδετα μεταξύ τους. Το πρώτο μέρος αφορά την κύρωση της σύμβασης για το πολυδιαφημισμένο πακέτο ανάκαμψης της ΕΕ – με ένα ανεπαρκές ποσόν τουλάχιστον στην περίπτωση της Ελλάδας, η οποία έχει βυθιστεί σε μία από τις χειρότερες υφέσεις συγκριτικά με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, παρά τις διαδοχικές αναπροσαρμογές της ΕΛΣΤΑΤ που θυμίζουν δημιουργική λογιστική και τα γνωστά Greek Statistics.

Για να είμαστε συγκεκριμένοι, στο παράδειγμα του 1^ου τριμήνου του 2020, η ΕΛΣΤΑΤ είχε ανακοινώσει τον Ιούνιο ύφεση 0,9%, το Σεπτέμβρη ύφεση 0,6%, το Δεκέμβρη ανάπτυξη 0,4% και πρόσφατα ανάπτυξη 0,1% – όλα αυτά μόνο για το πρώτο τρίμηνο, ενώ για τα υπόλοιπα κάτι σχετικά ανάλογο.

Πώς μπορεί λοιπόν κανείς να θεωρήσει τα στοιχεία αξιόπιστα, όπως τη συνολική ύφεση του 2020 στο 8,2% παρά τις προβλέψεις του υπουργού για 10,5%; Δεν μπορεί.

Το δεύτερο μέρος ρυθμίζει τα θέματα της αύξησης κεφαλαίου του ΤΧΣ που ως γνωστόν, μαζί με το ΤΑΙΠΕΔ και με την ΕΤΑΔ, ανήκει στο Υπερταμείο των ξένων, στο οποίο έχουν μεταφερθεί όλα μας τα περιουσιακά στοιχεία – θυμίζοντας πως μπορεί μεν να ιδρύθηκε από το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ήταν προϋπόθεση του 3^ου μνημονίου που υπεγράφη και από τα τρία κόμματα της Τρόικα εσωτερικού.

Το ΤΧΣ ελέγχει τις μετοχές του δημοσίου στις αφελληνισμένες τράπεζες που έχουν κοστίσει στους Έλληνες φορολογουμένους πάνω από 60 δις €, μαζί με τον αναβαλλόμενο φόρο – ενώ θα κοστίσουν ενδεχομένως ακόμη περισσότερα, από τα σχέδια Ηρακλής και από το Hive Down που ξεκίνησε ήδη η Alpha Bank.

Η σημερινή ρύθμιση πάντως είναι η απάντηση στην άρνηση της αύξησης κεφαλαίου που είχε προτείνει ο μεγαλομέτοχος της Τράπεζας Πειραιώς, ο κ. Paulson – ενώ παρουσιάζεται μεν ως κρατικοποίηση της, αλλά μάλλον πρόκειται για την απαλλοτρίωση της από το ΤΧΣ των ξένων.

Εν προκειμένω, η κυβέρνηση οφείλει να μας εξηγήσει γιατί, ως υπέρμαχος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, δεν επέλεξε την αύξηση κεφαλαίου εκ μέρους ενός παγκοσμίως γνωστού επενδυτή.

Πόσο μάλλον αφού δεν την προβλημάτισε το ξεπούλημα τόσων άλλων δημοσίων εταιριών – όπως της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στους Ιταλούς έναντι 40 εκ. € και με προίκα επιδοτήσεις 750 εκ., μας έδωσαν 40 εκ. δηλαδή και τους δώσαμε 750 εκ. μαζί με τα τραίνα,   των 14 αεροδρομίων στους Γερμανούς με τη γνωστή σκανδαλώδη σύμβαση κοκ.

Εμείς πάντως δεν θα μπορούσαμε να υπερψηφίσουμε ποτέ νόμο που υποστηρίζει το καθεστώς του Υπερταμείου των ξένων – ειδικά στο χώρο των τραπεζών.

Σχετικά τώρα με το πρώτο μέρος, κυρώνεται ως ένα μόνο άρθρο η οδηγία 2020/2053 της ΕΕ – όπου θεσπίζονται κανόνες, σχετικά με την κατανομή ιδίων πόρων στην ένωση, έτσι ώστε να εξασφαλισθεί η χρηματοδότηση του ετησίου προϋπολογισμού της.

Όπως αναφέρεται τώρα στο σημείο (4) τα οικονομικά της ΕΕ ήταν προβληματικά ήδη από το 2017 – γεγονός που σημαίνει πως το πακέτο αυτό αποτελεί στην ουσία μια «ευκαιρία» για να ενισχυθούν τα έσοδα, ειδικά μετά το Brexit.

Σε σχέση δε με το σημείο  (14) δίνεται η εξουσιοδότηση της χώρας μας προς την ΕΕ, να μπορεί να δανειστεί σε ευρώ ποσά έως και 750 δις €, για όλες τις χώρες της ΕΕ, σε τιμές του 2018, για να χρηματοδοτήσει το Ταμείο Ανάκαμψης.

Από τα χρήματα αυτά, τα 390 δις ευρώ θα δοθούν σε επιχορηγήσεις και τα 360 δις ευρώ σε δάνεια – ενώ οφείλει να σημειωθεί εδώ πως τα 750 δις για όλες τις χώρες της ΕΕ, είναι χαμηλότερα από το πακέτο ύψους σχεδόν 1,2 τρις €, με το οποίο στήριξε η Γερμανία μόνο την οικονομία της.

750 δις για όλες τις 27 χώρες, από τα οποία θα πάρει και η ίδια μέρος τους, ενώ 1.200 δις € μόνο για τη δική της, σχεδόν τα διπλά – γεγονός που σημαίνει πως σύντομα θα μπορεί να εξαγοράσει τους πάντες, κυριαρχώντας αυτή τη φορά με οικονομικά όπλα στην Ευρώπη, αντί με στρατιωτικά. Με απλά λόγια, πως θα κερδίσει τον οικονομικό πόλεμο. 

Για να έχουμε τώρα μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα, το συνολικό πακέτο που ανακοινώθηκε για τη «διάσωση της Ευρώπης», ύψους 2,8 τρις €, ακούγεται μεγαλειώδες – έως ότου βέβαια το αναλύσει κανείς στα επί μέρους συστατικά του.

Πριν από αυτό όμως θα ξεκινήσουμε από το ότι, η Γερμανία κατάφερε να περιορίσει σημαντικά όλα τα άλλα ευρωπαϊκά προγράμματα, για να καλυφθούν σε κάποιο βαθμό τα κεφάλαια του νέου «Ταμείου Ανασυγκρότησης» – ενώ επέβαλλε επί πλέον τη μείωση των επιδοτήσεων στα 390 δις € από 500 δις € προηγουμένως, με την ανάλογη αύξηση των δανείων.

Εκτός αυτού, κατάργησε ορισμένα χρηματοπιστωτικά μέσα, συμπεριλαμβανομένης της προτεινόμενης χρηματοδότησης για τρίτες χώρες, ενώ μετέβαλλε τη μέθοδο κατανομής μεταξύ των χωρών, μέσω του σημαντικότερου εργαλείου – της «Διευκόλυνσης Ανάκτησης και Ανθεκτικότητας», του RRF.

Με κριτήριο τώρα τη μελέτη ενός Ινστιτούτου που θα καταθέσουμε στα (πρακτικά), μόνο τρεις χώρες θα πάρουν περισσότερες επιχορηγήσεις από το RRF: η Γερμανία κατά 20,4 δις €, η Γαλλία κατά 12,4 δις € και η Ιταλία κατά 5 δις €.

Όσον αφορά τώρα το συνολικό πακέτο των 2,8 τρις €, τα εξής:

(α) Τα 1,074 τρις € αφορούν τον κανονικό προϋπολογισμό των ετών 2021-2027, γνωστό ως ΕΣΠΑ – αφού ολοκληρώθηκε ο προηγούμενος των ετών 2014-2020. Το ποσόν αυτό είναι χαμηλότερο από το προηγούμενο των 1,346 τρις € που είχε προταθεί το 2018 – ενώ η Ελλάδα θα λάβει περίπου 20 δις €.

(β) Τα 336,5 δις € αφορούν την Κοινή Αγροτική Πολιτική, επίσης για τα έτη 2021-2027, η οποία μειώθηκε κατά 46 δις €.

Η νέα συμφωνία περιλαμβάνει επί πλέον 7,5 δις € επιχορηγήσεις αγροτικής ανάπτυξης της ΕΕ, με στόχο να βοηθήσει τους αγρότες να ανταποκριθούν στις κλιματικές φιλοδοξίες της ΕΕ – ένα ποσόν που μειώθηκε στο ήμισυ κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων.

Η Γαλλία θα λάβει τη μερίδα του λέοντος, με τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ισπανία να είναι οι επόμενοι μεγαλύτεροι δικαιούχοι – ενώ Ελλάδα θα λάβει περί τα 20 δις €, κατά 0,67% λιγότερα από πριν.

(γ) Τα 330 δις € θα διατεθούν για τη χρηματοδότηση της συνοχής, στόχος της οποίας είναι να θέσει δήθεν τις χώρες και τις περιφέρειες της ΕΕ σε πιο ισότιμη βάση – με τη συμπληρωματική κάλυψη ποσού ύψους 47,5 δις €, στα πλαίσια ενός νέου προγράμματος που αποτελεί μέρος του Ταμείου Ανασυγκρότησης, του ReactEU.

(δ)  Το 30% του πλήρους πακέτου του προϋπολογισμού θα διατεθεί για την κλιματική αλλαγή – ενώ θα χρηματοδοτηθεί ένα νέο πακέτο για τη στήριξη των ρυπογόνων περιοχών και τη δίκαιη μετάβαση τους σε καθαρότερες βιομηχανίες, το Just Transmission Fund. 

Δυστυχώς όμως το ποσόν αυτό μειώθηκε σημαντικά στα 17,5 δις € από 30 δις €, ενώ η Ελλάδα θα λάβει μόλις 750 εκ. € από 1,7 δις € που θεωρούσε προηγουμένως – τεκμηριώνοντας το λάθος της κυβέρνησης που προωθεί το τέλος του λιγνίτη για το 2022, όταν η Γερμανία για το 2038, ενώ ασφαλώς με τα 750 εκ. € δεν μπορεί να στηρίξει τις περιοχές που καταδικάζει στην κατάργηση του λιγνίτη.

(ε) Για την Υγεία θα διατεθούν λιγότερα ποσά σε σχέση με το παρελθόν, μόλις 8 δις € – ενώ ένα άλλο πρόγραμμα, το RescEU που χρησιμοποιείται για την αποθήκευση ιατρικού εξοπλισμού και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης, θα λάβει συνολικά 3 δις €.

Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το πρόγραμμα Erasmus, η έρευνα Horizon Europe, η στήριξη της μετανάστευσης  και το επενδυτικό ταμείο Invest EU, θα λάβουν επίσης λιγότερα χρήματα.

(στ) Τα 750 δις € του NGenEU, όπου τα 360 δις €  είναι δάνεια – ενώ οι επιδοτήσεις μειώθηκαν στα 390 δις €.

Η εκταμίευση των ποσών θα γίνεται μόνο όταν τα κράτη τεκμηριώνουν αξιόπιστα την πρόοδο τους – σύμφωνα με τους στόχους της ΕΕ.

Σε κάθε περίπτωση, τα χρήματα από το Ταμείο Ανασυγκρότησης, τα 750 δις €, υπόκεινται στο ονομαζόμενο «Ευρωπαϊκό Εξάμηνο» – στο όργανο ελέγχου δηλαδή της οικονομικής πολιτικής της Κομισιόν.

Ειδικότερα, το «Ευρωπαϊκό Εξάμηνο» απαιτούσε στο παρελθόν από διάφορα κράτη-μέλη να εφαρμόσουν ακραία νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις – όπως είναι οι περικοπές των συντάξεων, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η ιδιωτικοποίηση της Υγείας, της Ύδρευσης, του Ηλεκτρισμού κοκ.

Σήμερα όμως οι χώρες του Βορά επιμένουν σε ακόμη περισσότερες μεταρρυθμίσεις– έχοντας επιβάλλει ως αντάλλαγμα για τις επιδοτήσεις έναν μηχανισμό «έκτακτης πέδησης», ένα  φρένο δηλαδή, όταν μία χώρα εκφράσει ανησυχίες για το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης μίας άλλης.

Σε μία τέτοια περίπτωση, όπου για παράδειγμα η Ελλάδα δεν πείθει την Ολλανδία για την επιτυχία των σχεδίων της, σταματούν  οι εκταμιεύσεις των επιδοτήσεων – έως ότου συγκληθεί ξανά το Συμβούλιο, το συζητήσει και αποφασίσει πλειοψηφικά.

Στην ερώτηση μας πάντως πόσα χρήματα θα μείνουν καθαρά στην Ελλάδα από τα 19,4 δις € των επιδοτήσεων, δηλαδή, όταν αφαιρεθεί το ποσόν της αυξημένης συμμετοχής της Ελλάδας στην αποπληρωμή των 750 δις € που θα δανεισθεί η ΕΕ, ο υπουργός δεν απάντησε – εύλογα, αφού θα είναι περίπου τα μισά.

Προσπάθησε δε να παραπλανήσει την επιτροπή, ισχυριζόμενος πως το συνολικό νέο πακέτο για την Ελλάδα είναι 71,9 δις € – κάτι που ασφαλώς δεν ισχύει, αφού τα 20 δις € είναι τα συνήθη ΕΣΠΑ που προϋπήρχαν, άλλα 20 δις € η ΚΑΠ που επίσης προϋπήρχε, απλά και τα δύο αυτά πακέτα συνέπεσαν χρονικά με το Ταμείο Ανάκαμψης, τα 12,5 δις € είναι δάνεια που δεν απάντησε με τι επιτόκιο και με ποιους όρους θα δοθούν, ενώ μόλις τα 19,4 δις € επιδοτήσεις.

Περαιτέρω, δεν απαντήθηκαν πολλά ερωτήματα μας που αφορούσαν το 2^ο μέρος του νομοσχεδίου   – όπως το γιατί δεν επέλεξε η κυβέρνηση την αύξηση κεφαλαίου της Πειραιώς από τους σημερινούς ιδιώτες μετόχους της, πώς θα ανταπεξέλθει το ΤΧΣ με την αύξηση κεφαλαίων της Πειραιώς όταν παράγει ζημίες, ενώ διαθέτει ελάχιστα κεφάλαια, πώς θα αυξήσει τα κεφάλαια του το ΤΧΣ και από ποιόν, αφού έχει μόνο 5 δις € και το 2020 ήταν ζημιογόνο, όπως θα καταθέσουμε στα (πρακτικά) καθώς επίσης πώς θα ανακτήσει τα χρήματα η Ελλάδα, όταν το ΤΧΣ φύγει από τις τράπεζες όπως ανέφερε ότι σχεδιάζεται ο υφυπουργός.

Οι Η.Π.Α. έκαναν κάτι ανάλογο, κρατικοποίησαν δηλαδή τράπεζες κατά την κρίση του 2008, αλλά στη συνέχεια τις ιδιωτικοποίησαν με κέρδος – χωρίς να κάψουν τα χρήματα των Πολιτών τους, όπως δυστυχώς η Ελλάδα.  

Διαβεβαιώσαμε πάντως την κυβέρνηση πως η διάθεση μας είναι καλοπροαίρετη, ενώ προσπαθούμε να είμαστε εποικοδομητικοί προς όφελος της χώρας μας – αν και έχουμε διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις.

Εμείς είμαστε υπέρ της καθαρά ελεύθερης αγοράς και όχι υπέρ της νεοφιλελεύθερης που προωθεί τα ιδιωτικά μονοπώλια – ούτε υπέρ της σοσιαλιστικής που στηρίζει τα κρατικά μονοπώλια. Είμαστε γενικά εναντίον τόσο των μονοπωλίων, όσο και των ολιγοπωλίων – υπέρ της μεσαίας τάξης και όχι της Ολιγαρχίας.

Επειδή τώρα στην επιτροπή έγινε συζήτηση για το έγκλημα του PSI,  μας έκανε εντύπωση ο ισχυρισμός του υπουργού πως διαγράφηκαν τότε 125 δις € χρέη –  θυμίζοντας πως ο κ. Βενιζέλος είχε αναφέρει 180 δις €.

Η αλήθεια είναι πως επρόκειτο μόλις για 51,3 δις € – όπου, για να το βρει κανείς δεν χρειάζεται να ξέρει οικονομικά, αλλά μόνο αριθμητική.

Απλούστατα, πρέπει να αφαιρέσει από το δημόσιο χρέος στις 31.12.2012 το αντίστοιχο την 31.12.2011 – όπου θα διαπιστώσει εύκολα, καταθέτοντας το ανάλογο γράφημα στα (πρακτικά) ότι, επρόκειτο μόλις για 51,3 δις €, πολλά εκ των οποίων ήταν από τις δικές μας τράπεζες, από τα δικά μας ασφαλιστικά ταμεία και από τους δικούς μας ιδιώτες ομολογιούχους.  

Το ίδιο ακριβώς συμπεραίνεται από μία μελέτη δύο Γερμανών καθηγητών, υπάρχουν πολλοί καλοί Γερμανοί, σε σχέση με το σκάνδαλο του πού οδηγήθηκαν τα χρήματα των δανειακών συμβάσεων – στις σελίδες 13 και 14 που θα καταθέσουμε επίσης στα (πρακτικά).

Άξιζε αλήθεια για 51,3 δις € να υποθηκεύσουμε τα πάντα για 100 χρόνια, να μας επιβληθούν τέσσερα μνημόνια με το 5^ο προ των πυλών, να είναι τα ομόλογα μας σε αγγλικό δίκαιο, να λεηλατούμαστε και να έχουμε μετατραπεί σε κατεχόμενη χώρα; Δεν πρόκειται για ένα έγκλημα που δεν θα μας συγχωρήσουν ποτέ τα παιδιά μας;

Ακόμη όμως και αν πάρουμε ως υπόθεση εργασίας τα 180 δις € ή τα 125 δις €, τι νόημα έχει η διαγραφή μέρους του χρέους μίας χρεοκοπημένης χώρας, όταν με αυτό που απομένει συνεχίζει να είναι χρεοκοπημένη, να λεηλατείται και να μην είναι σε θέση να αναπτυχθεί;

Δεν πρέπει βέβαια να εξετάζει κανείς μόνο το δημόσιο χρέος, αλλά και το κόκκινο ιδιωτικό – καθώς επίσης το γενικότερο κατάντημα της οικονομίας και της κοινωνίας μας.

Εμείς πάντως, για να μην αντιδικούμε κάθε φορά, έχουμε προτείνει μία εξεταστική επιτροπή της περιόδου 2010-2015 από τη Βουλή – με την οποία δυστυχώς κανένα κόμμα δεν συμφώνησε. 

Κλείνοντας, αυτό που μας ανησύχησε περισσότερο ήταν οι απαντήσεις της ΤτΕ, κατά την ακρόαση των φορέων – ειδικά όσον αφορά την ερώτηση μας, σχετικά με το ποια επίπτωση θα έχει στις τράπεζες και κατ’ επέκταση στο ΤΧΣ μία δημοσιονομική κρίση, με δεδομένα τα μη βιώσιμα και αυξανόμενα δίδυμα χρέη, καθώς επίσης τα τεράστια ελλείμματα του 2020 και του 2021.

Επίσης εάν είναι σωστό να πιέζονται οι τράπεζες σε αυτή τη συγκυρία να μειώσουν τα κόκκινα δάνεια τους, καίγοντας κεφάλαια που δεν έχουν – όπου μας απάντησε σε γενικές γραμμές πως έχουμε δίκιο, αλλά είναι η τελευταία τους ευκαιρία πριν αλλάξουν οι συνθήκες στην Ευρώπη.

Από τα υπόλοιπα άρθρα, θα αναφερθούμε μόνο σε δύο – για να μην επαναλαμβάνουμε αυτά που είπαμε στην επιτροπή.

Με το άρθρο 6,  εισάγεται ουσιαστικά το ανεύθυνο του ΤΧΣ, των οργάνων και στελεχών του – αφού η διάθεση των μετοχών των πιστωτικών ιδρυμάτων που κατέχει σε συγκεκριμένους επενδυτές ή σε ομάδα επενδυτών, ακόμη και σε εξευτελιστικές τιμές, θεωρείται εκ του νόμου ως επιμελής διαχείριση της περιουσίας του!

Εκτός αυτού, για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων που προβλέπονται, θα απαιτείται έγκληση – δεν θα μπορεί δηλαδή ο Εισαγγελέας να επέμβει αυτεπάγγελτα. Εδώ πρόκειται για μία προκλητικά προνομιακή μεταχείριση που θεωρούμε εντελώς  απαράδεκτη.

Γενικότερα πάντως δίνεται η εντύπωση πλυντηρίου παλαιών ή άλλων στελεχών και μετόχων της τράπεζας, όπως γνωστών Ολιγαρχών – πόσο μάλλον όταν έχουν διενεργηθεί πολλές ενδεχομένως αξιόποινες πράξεις με τις κυπριακές τράπεζες, με την ΑΤΕ κλπ.