.
Η κατά 100% επιλογή των ανανεώσιμων μορφών είναι καταδικασμένη εξαιτίας της αδυναμίας αποθήκευσης. Η πλέον αποδοτική επιλογή παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές αφορά την υπεράκτια αιολική ενέργεια (σε σύγκριση με την αιολική ενέργεια στην ξηρά.) Προκειμένου να αντικατασταθεί το 100% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας όμως θα πρέπει να κατασκευαστούν 26.000 υπεράκτιες ανεμογεννήτριες…Επιπλέον θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα τεράστιο νέο πολύπλοκο δίκτυο μεταφοράς και διανομής το κόστος του οποίου αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να υπολογιστεί. Από τη μελέτη διαφαίνεται πως η μόνη λειτουργική λύση είναι η πυρηνική ενέργεια, η οποία μπορεί να βελτιστοποιηθεί με την προσθήκη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και βιομάζας. Εκτιμάται πως το κόστος περαιτέρω βελτίωσης της απόδοσης και της ασφάλειας των πυρηνικών μονάδων θα είναι πολύ μικρότερο από το πρόγραμμα για 100% ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές το 2050.
.
Ξένη Δημοσίευση
To επερχόμενο ενεργειακό Βατερλό
– του Κ. Στούπα
Το βασικό σενάριο που διακινούν οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ για τα επόμενα χρόνια είναι αυτό που θέλει την Ευρώπη το 2050 να χρησιμοποιεί ενέργεια κατά 100% από ανανεώσιμες πηγές.
Οι ανανεώσιμες πηγές όμως παράγουν ενέργεια ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν και όχι ανάλογα με τις διακυμάνσεις της ζήτησης κατά τη διάρκεια του 24ώρου.
Τα τελευταία χρόνια διαβάζουμε συχνά για τη βελτίωση της απόδοσης των ανεμογεννητριών ή των φωτοβολταϊκών η οποία πράγματι μοιάζει εντυπωσιακή αφού τείνει πλέον να πλησιάσει το κόστος παραγωγής ηλεκτρισμού από άλλες μονάδες παραγωγής που δεν είναι ανανεώσιμες.
Οι μελέτες αυτές όμως λένε συνήθως τη μισή αλήθεια αφού υπολογίζουν το κόστος παραγωγής στην έξοδο της μονάδας του αιολικού ή του φωτοβολταϊκού πάρκου και όχι το κόστος που θα φτάνει η ενέργεια στο ρολόι (ή το λογαριασμό) του καταναλωτή.
Το Υπουργείο Περιβάλλοντος της Γαλλίας το 2019 ζήτησε μια τεχνική μελέτη κατά πόσο ο στόχος το 2050 το 100% της ενέργειας που καταναλώνεται είναι εφικτός.
Η γαλλική επιθεώρηση Le Point την εβδομάδα που πέρασε δημοσίευσε κάποια από τα πλέον ενδιαφέροντα συμπεράσματα αυτής της έρευνας.
Βλέπε: 100 % d’électricité renouvelable en 2050 : la fin d’une illusion
Η έκθεση που εκπονήθηκε από κοινού από την RTE, τον διαχειριστή του δικτύου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας (IEA) παραδόθηκε στη γαλλική κυβέρνηση στις 27 Ιανουαρίου.
Στις 180 σελίδες της έκθεσης αντιλαμβάνεται κάποιος πως μόνο με ένα θαύμα θα μπορούσε να επιτευχθεί ο παραπάνω στόχος.
– Ορισμένες από τις πτυχές του σχεδίου ολικής συνολικής στροφής στις ανανεώσιμες πηγές υπάρχουν μόνο στα χαρτιά και δεν έχουν δοκιμαστεί ποτέ σε μεγάλη κλίμακα…
– Από την έκθεση συνάγεται το συμπέρασμα πως το σχέδιο είναι μεν τεχνικά εφικτό αλλά οι προϋποθέσεις που απαιτούνται είναι πολλές…
– Οι επιφυλάξεις αυτές αυξάνονται κατακόρυφα αν στην εξίσωση συμπεριλάβει κάποιος και το οικονομικό κόστος των προσαρμογών που είναι αναγκαίες.
Μια δεύτερη έκθεση για το ίδιο ζήτημα αναμένεται το ερχόμενο Φθινόπωρο, αλλά ο Dominique Louis, επικεφαλής του ευρωπαϊκού ομίλου Assystem, που ασχολείται με παρόμοια έργα είναι ήδη σαφής: “Αυτή η έκθεση δείχνει σαφώς πως ένα ενεργειακό σύστημα που θα βασίζεται κατά 100% σε ανανεώσιμες πηγές δεν είναι δυνατό με λογικό τρόπο”.
Το πρόβλημα με τις ανανεώσιμες πηγές, όπως η αιολική και η ηλιακή ενέργεια, έγκειται πως η ενέργεια παράγεται ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες και όχι την αύξηση ή τη μείωση της ζήτησης.
Τούτο σημαίνει πως πρέπει να υπάρχουν σημαντικές επενδύσεις στην αποθήκευση ενέργειας και σημαντικές επενδύσεις στην αναδιάρθρωση των δικτύων διανομής που θα συνδέουν τα διάσπαρτα αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα με τις εγκαταστάσεις αποθήκευσης και αυτές με τους καταναλωτές.
Υπάρχουν τρεις τρόποι αποθήκευσης της ενέργειας που παράγεται από διαλείπουσες ανανεώσιμες πηγές:
– Τα υδροηλεκτρικά που θα αντλούν νερό με ενέργεια από ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά και θα παράγουν ρεύμα όταν δεν έχει ήλιο ή αέρα.
– Τα πάρκα με γιγάντιες μπαταρίες(STEP) και,
– Η χρήση του Υδρογόνου σαν μέσο αποθήκευσης ενέργειας…
Το κόστος όλων αυτών των επιλογών είναι τεράστιο.
Στην έκθεση αναφέρεται πως η παραγωγή μιας κιλοβατώρας ρεύματος από υδρογόνο χρειάζεται 8 κιλοβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές.
Η απόδοση αυτή θεωρείται πολύ κακή.
Κατά την έκθεση η κατά 100% επιλογή των ανανεώσιμων μορφών είναι καταδικασμένη εξαιτίας της αδυναμίας αποθήκευσης.
Η πλέον αποδοτική επιλογή παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές αφορά την υπεράκτια αιολική ενέργεια (σε σύγκριση με την αιολική ενέργεια στην ξηρά.)
Προκειμένου να αντικατασταθεί το 100% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας όμως θα πρέπει να κατασκευαστούν 26.000 υπεράκτιες ανεμογεννήτριες…
Επιπλέον θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα τεράστιο νέο πολύπλοκο δίκτυο μεταφοράς και διανομής το κόστος του οποίου αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να υπολογιστεί.
Από τη μελέτη διαφαίνεται πως η μόνη λειτουργική λύση είναι η πυρηνική ενέργεια, η οποία μπορεί να βελτιστοποιηθεί με την προσθήκη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και βιομάζας.
Εκτιμάται πως το κόστος περαιτέρω βελτίωσης της απόδοσης και της ασφάλειας των πυρηνικών μονάδων θα είναι πολύ μικρότερο από το πρόγραμμα για 100% ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές το 2050.
Η εξάρτηση…
H Γερμανία έχει επιλέξει να αντικαταστήσει τις μονάδες παραγωγής ενέργειας από πυρηνικές μονάδες και μονάδες καύσης άνθρακα με μονάδες από φυσικό αέριο.
Για αυτό προχώρησε και στην κατασκευή του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου από τη Ρωσία Nord Stream 2.
Οι εκτεταμένες εισαγωγές φυσικού αερίου όμως φαλκιδεύουν την πολιτική και οικονομική ανεξαρτησία.
Η Γαλλία πρόσφατα ζήτησε από τη Γερμανία, ως απάντηση στη φυλάκιση των αντιπάλων του Πούτιν, να εγκαταλείψει το έργο του αγωγού Nordstream 2.
Η Γερμανία αρνήθηκε, φυσικά…
Η επιδείνωση των συνθηκών της κλιματικής αλλαγής επιταχύνεται τα τελευταία χρόνια και είναι προφανές πως σε παγκόσμιο επίπεδο χρειάζεται ένα σχέδιο μείωσης των ρύπων.
Ο άναρχος τρόπος επιδότησης πάρκων ανανεώσιμων μορφών ενέργειας όμως χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το τελικό κόστος στον καταναλωτή, μπορεί να μας οδηγήσει σε ολισθηρές ατραπούς.
Η λύση του εισαγόμενου φυσικού αερίου ενέχει επίσης κινδύνους.
Οι προβληματισμοί της Γαλλίας ίσως πρέπει να απασχολήσουν και εμάς
