Οι μανιοκαταθλιπτικές διακυμάνσεις των δεικτών, των νομισμάτων και των εμπορευμάτων, μας έδωσαν μία εικόνα σχετικά με το τι θα μπορούσε να συμβεί, εάν ακολουθήσει κραχ – ο χρυσός και τα προβλήματα του ευρωπαϊκού επενδυτικού σχεδίου
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
Για μία ακόμη φορά οι αγελαίες χρηματαγορές έδειξαν το τρομακτικό, αιμοβόρο τους πρόσωπο, κατακρεουργώντας τα πάντα στο πέρασμα τους – με δύστυχο πρώτο θύμα τη Ρωσία, την οποία ακολούθησαν μία σειρά από άλλες χώρες, κυρίως οι εξαγωγείς πετρελαίου.
Η απίστευτη κατάρρευση πολλών νομισμάτων, οι έντονα μανιοκαταθλιπτικές διακυμάνσεις των χρηματιστηριακών δεικτών, καθώς επίσης των εμπορευμάτων, μας έδωσαν μία ζοφερή εικόνα σχετικά με το τι θα μπορούσε να συμβεί, εάν ακολουθήσει το αναμενόμενο παγκόσμιο κραχ – ενώ δημιούργησαν πανικό στις κεντρικές τράπεζες του πλανήτη, οι περισσότερες από τις οποίες διέθεσαν μεγάλο μέρος των συναλλαγματικών αποθεμάτων τους, για να ελέγξουν το «μαινόμενο τέρας».
Αν και υποθέτουμε πως τελικά θα τα καταφέρουν, έχουμε την εντύπωση πως τα σημερινά γεγονότα θα επαναληφθούν πολύ σύντομα – ενώ θα είναι ίσως πιο έντονα, εάν τελικά επικρατήσει ο πανικός μεταξύ εκείνων των επενδυτών που δεν είναι μέρος των διεθνών κερδοσκόπων.
Αυτό που σίγουρα συμπεραίνεται είναι το ότι χώρες, μικρές ή μεγαλύτερες, με εξαίρεση τις πολύ ισχυρές, όπως τις Η.Π.Α. και την Κίνα, δύσκολα θα επιβιώσουν στο μέλλον με δικά τους νομίσματα – όπως τουλάχιστον τεκμηριώνεται από τη Νορβηγία, το νόμισμα της οποίας έφτασε να χάνει ακόμη και το 6% της αξίας του, μέσα σε λίγες μόνο ώρες.
Αναφερθήκαμε ειδικά στη Νορβηγία, επειδή είναι μία βιομηχανική χώρα παραγωγός πετρελαίου, με ελάχιστο χρέος ως προς το ΑΕΠ της (γράφημα), το οποίο μειώνεται συνεχώς – με θετικό εμπορικό ισοζύγιο και με πλεονάσματα, λόγω των οποίων θα έπρεπε ουσιαστικά να είναι «άτρωτη», απέναντι σε τόσο μεγάλες διακυμάνσεις.
.
.
Εν τούτοις, όταν η αγέλη των κερδοσκόπων τίθεται σε κίνηση, δεν της αντιστέκεται τίποτα και κανένας – γεγονός που προκαλεί συναισθήματα τρόμου σε όλες ανεξαιρέτως τις χώρες, οι οποίες γνωρίζουν πόσο καταστροφικό είναι πλέον το αδρανές κεφάλαιο, έχοντας απελευθερωθεί από τα δεσμά του και πολλαπλασιαζόμενο με τη βοήθεια της ανεύθυνης μόχλευσης, καθώς επίσης των παραγώγων προϊόντων.
.
Το καταφύγιο του χρυσού
Στο σημείο αυτό είναι σκόπιμο να εξετάσουμε το θέμα του χρυσού, επειδή χρησιμοποιείται συνήθως ως καταφύγιο, όταν διαπιστώνονται τέτοιου είδους επικίνδυνες διακυμάνσεις – υπενθυμίζοντας πως χειραγωγείται από τις τράπεζες επειδή, τυχόν απώλεια του ελέγχου της τιμής του από αυτές, θα σήμαινε ίσως την αρχή του τέλους της δικτατορίας τους (πόσο μάλλον εάν κάποια χώρα, όπως η Ρωσία, η Κίνα ή από κοινού και οι δύο, συνέδεαν τα νομίσματα τους με το χρυσό, υιοθετώντας τον κανόνα του).
Στα πλαίσια αυτά, έχοντας ήδη διαπιστώσει την εξάρτηση της τιμής του χρυσού από τα πακέτα της Fed, τα οποία έχουν όμως ολοκληρωθεί με αποτέλεσμα να έχει μειωθεί η τιμή του, είναι ίσως σκόπιμο να αναφέρουμε την άποψη μίας μεγάλης τράπεζας (Barclays) – σύμφωνα με την οποία υπάρχει άμεση σχέση της τιμής του χρυσού, με τα πραγματικά επιτόκια.
Ειδικότερα, με κριτήριο το γράφημα που ακολουθεί, το πραγματικό επιτόκιο είναι αυτό που επηρεάζει την τιμή του χρυσού – όπου ως πραγματικό ορίζεται το ονομαστικό, αφαιρουμένου του πληθωρισμού (με δείκτη αναφοράς τα επιτόκια των προστατευμένων ομολόγων, έναντι του πληθωρισμού).
.
.
Όπως διαπιστώνεται από το γράφημα, όσο αυξάνονται τα πραγματικά επιτόκια των πενταετών αμερικανικών ομολόγων (γαλάζια καμπύλη, δεξιός άξονας), τόσο μειώνεται η τιμή του χρυσού (μαύρη καμπύλη, αριστερός άξονας) και το αντίθετο. Με δεδομένο δε το ότι, τα πραγματικά επιτόκια είναι σήμερα σχεδόν μηδενικά, ενώ αναμένεται η αύξηση τους, έως τα τέλη του χρόνου ή στις αρχές του 2015, στο 0,5%, η τιμή του χρυσού θα πέσει στα 1.000 $ η ουγγιά.
Εάν λοιπόν κάποιος πιστεύει πως πράγματι η Fed θα αυξήσει τα βασικά της επιτόκια, παρά τον κίνδυνο να βυθιστούν στο χάος οι αναπτυσσόμενες αγορές, τα νομίσματα τους καλύτερα, καθώς επίσης εάν η βρετανική τράπεζα έχει δίκιο, τότε ο χρυσός δεν είναι καταφύγιο ασφαλείας – οπότε θα ήταν καλύτερα να τον αποφεύγει κανείς.
