Γεωπολιτικές παγίδες

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ

Είναι γνωστό πως η Ρωσία είναι μέχρι στιγμής η μοναδική στρατιωτική δύναμη στον πλανήτη, η οποία μπορεί να αντισταθεί, με κάποιες δυνατότητες επιτυχίας, απέναντι στην αμερικανική πυρηνική υπερδύναμη. Δυστυχώς όμως για την ίδια, φαίνεται να είναι αντιμέτωπη με τα παρακάτω δύο «πολεμικά μέτωπα» – όπως η Γερμανία το 1914.

.

(α)  Ουκρανία: Κανένας δεν αμφιβάλλει πλέον πως η επέμβαση στην Ουκρανία αποτελεί μία έμμεση στρατηγική επίθεση εναντίον της Ρωσίας – γεγονός που έχουμε τεκμηριώσει με μία σειρά αναλύσεων (Η ρωσική απειλή, Η Ευρασιατική σκακιέρα, Το δράμα της Ουκρανίας, Παιχνίδια πολέμου  κλπ.). Ένας από τους βασικότερους στόχους δε ήταν η χερσόνησος της Κριμαίας – στην οποία σταθμεύει ο ρωσικός πολεμικός στόλος, με «πεδίο βολής» τη Μαύρη Θάλασσα και τη Μεσόγειο (άρα και τη Συρία).

Για την περίπτωση τώρα που η Κριμαία θα προσπαθήσει να ενωθεί με τη Ρωσία, τόσο οι Η.Π.Α., όσο και οι ΕΕ έχουν αναγγείλει κυρώσεις – με σοβαρά οικονομικά επακόλουθα για τη Ρωσία. Ταυτόχρονα γίνονται ήδη προσπάθειες δυσφήμισης της χώρας στις αγορές, μέσω «οικονομικών αναλύσεων» σε πολλά ΜΜΕ – όπου τίθεται σε αμφισβήτηση η δυνατότητα της Ρωσίας να ανταπεξέλθει μελλοντικά με τις υποχρεώσεις της.

Το ότι το ΑΕΠ της χώρας αυξάνεται συνεχώς (γράφημα), η αγοραστική δύναμη των πολιτών της επίσης,  όπως και τα πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών ή τα τεράστια ενεργειακά της αποθέματα, δεν φαίνεται να ενδιαφέρουν τους «αναλυτές» των τοκογλύφων – οι οποίοι έχουν άλλες σκοπιμότητες.

.

.

Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με ένα «αποκωδικοποιημένο» e-mail του αμερικανού στρατιωτικού ακολούθου στο Κίεβο, τόσο το Πεντάγωνο, όσο και η CIA σχεδιάζουν μία «επέμβαση κάτω από παραπλανητική σημαία», σε στρατιωτικές βάσεις της νότιας Ουκρανίας – με στόχο να ενοχοποιήσουν τη Ρωσία, έτσι ώστε να ενεργοποιηθεί το ΝΑΤΟ.

Κατά πολλούς βέβαια, εάν κάτι τέτοιο πράγματι συμβεί, θα μπορούσε να αποτελεί μία κίνηση αντιπερισπασμού των Η.Π.Α. – όχι το βασικό μέτωπο της σύγκρουσης δηλαδή, το οποίο είναι πιθανότατα σε μία άλλη περιοχή του πλανήτη.

Σε κάθε περίπτωση, το ότι χρησιμοποιείται η Ουκρανία ως πιόνι, με στόχο τη Ρωσία, είναι σχεδόν βέβαιο, σύμφωνα με τους περισσότερους – γεγονός που σημαίνει ότι, το δράμα της χώρας θα συνεχιστεί, δυστυχώς για πολύ ακόμη.

.

(β)  Συρία: Υπάρχουν υποψίες ότι, σχεδιάζεται μία αμερικανική επίθεση στη Συρία, ο ηγέτης της οποίας θεωρείται φιλικά προσκείμενος προς τη Ρωσία – με στόχο την ανατροπή του, καθώς επίσης την αντικατάσταση του από έναν Σαουδάραβα (Al-Dscharba). Προφανώς, η αποτυχία της πρώτης προσπάθειας των Η.Π.Α. να εκδιωχθεί βίαια ο Σύριος ηγέτης, οφειλόταν κυρίως στην επέμβαση της Ρωσίας (ανάλυση).

Σύμφωνα τώρα με έναν έμπειρο δημοσιογράφο της Washington Post (D. Ignatius), στα μέσα Φεβρουαρίου υπήρξε μία κρυφή συνάντηση στην Ουάσιγκτον, μεταξύ των μυστικών υπηρεσιών της Σαουδικής Αραβίας, της Ιορδανίας, της Τουρκίας, του Κατάρ, καθώς επίσης ορισμένων άλλων χωρών της περιοχής – με την παρουσία της κυρίας S. Rice, η οποία είναι σύμβουλος ασφαλείας του προέδρου των Η.Π.Α.

Λίγες ημέρες μετά, ο αμερικανός πρόεδρος δήλωσε επίσημα σε μία συνάντηση του με το βασιλιά της Ιορδανίας ότι, είναι έτοιμος να ασκήσει μεγαλύτερη πίεση στον ηγέτη της Συρίας, καθώς επίσης να ενισχύσει με όπλα και αμυντικούς πυραύλους την «αντιπολίτευση» (αντάρτες). Όπως είπε, θα ήταν δυνατές και οι αεροπορικές επιθέσεις – οι οποίες όμως δεν είχαν ακόμη αποφασισθεί.

Περαιτέρω, είναι γνωστό πως οι Η.Π.Α. χρησιμοποιούν από το 2012 εγκαταστάσεις στην Τουρκία και στην Ιορδανία, για την εκπαίδευση «πολεμιστών» της Συρίας, οι οποίοι είναι αντίθετοι με το καθεστώς – ενώ οι σχέσεις των Η.Π.Α. με τη Σαουδική Αραβία επιδεινώθηκαν στο παρελθόν, μετά την απόφαση τότε του προέδρου να μην εισβάλλει στρατιωτικά στη Συρία, καθώς επίσης να προωθήσει το διπλωματικό διάλογο με το Ιράν (σήμερα έχουν αποκατασταθεί, πόσο μάλλον αφού οι Η.Π.Α. ζήτησαν να δανείσει η Σ. Αραβία την Ουκρανία με ένα ποσόν της τάξης των 10 δις $).

Σύμφωνα τώρα με την ισραηλινή εφημερίδα Haaretz (άρθρο της), οι Η.Π.Α., η Σαουδική Αραβία και η Ιορδανία ενισχύουν τους αντικαθεστωτικούς, όσον αφορά το σχεδιασμό μίας καινούργιας επίθεσης εναντίον του ηγέτη της Συρίας – η οποία θα ξεκινήσει από το νότο και θα επεκταθεί μέχρι τη Δαμασκό.

Εάν ισχύουν τα παραπάνω, τότε ο κίνδυνος να κλιμακωθεί η επίθεση εναντίον της Συρίας από τις Η.Π.Α. και τους συμμάχους της στην περιοχή, με ή χωρίς τη συμμετοχή του ΝΑΤΟ, ενώ η Ρωσία θα είναι απασχολημένη με την κρίση στην Ουκρανία και τα προβλήματα στα σύνορα της, δεν είναι καθόλου αμελητέος.

Εάν η Ρωσία έχανε δε την πολεμική βάση του ναυτικού της στην Κριμαία, παράλληλα με τη ναυτική της βάση στη Συρία (Tarsus), η στρατηγική ήττα της θα ήταν καταστροφική. Πόσο μάλλον όταν κανένας δεν γνωρίζει εάν είναι σε θέση από κοινού η Ρωσία, το Ιράν και η Κίνα, να αποτελέσουν μια ενωμένη «αντιπολίτευση» – απέναντι στην, πανίσχυρη στρατιωτικά και χρηματοπιστωτικά, αμερικανική υπερδύναμη, η οποία έχει στην «κατοχή» της το ΝΑΤΟ.

.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ελπίζουμε πως όλα τα παραπάνω ανήκουν στη σφαίρα των «θεωριών συνωμοσίας» – ότι δεν έχουν δηλαδή κανένα αντικείμενο. Πόσο μάλλον όταν γνωρίζουμε πως οι Η.Π.Α. έχουν προσφέρει πολύ περισσότερα στον πλανήτη, από αυτά που προσέφερε ποτέ η Ρωσία – αφού έχουν βοηθήσει την Ευρώπη να κερδίσει τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, τη Γερμανία μαζί με πολλές άλλες χώρες, με το Marshall Plan, το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, με το Bretton Woods κοκ.

Εν τούτοις, μετά την ανάληψη της εξουσίας των Η.Π.Α. από το νεοφιλελεύθερο τέρας τη δεκαετία του 1980, καθώς επίσης από το διεθνές τοκογλυφικό κεφάλαιο και τις μονοπωλιακές πολυεθνικές, η κατάσταση έχει αλλάξει δραματικά – με πρώτα θύματα τους ίδιους του πολίτες της υπερδύναμης, οι οποίοι οδηγούνται σε συνθήκες ανάλογες με αυτές που «πρυτάνευσαν» στις αρχές του 20ου αιώνα (εργαζόμενοι δούλοι, αμελητέο κοινωνικό κράτος, έκρηξη της ανεργίας, η οποία αποτελεί τη βασική «πηγή ενέργειας» του καπιταλισμού κοκ.).

Την ίδια στιγμή οι κάποτε «οργανισμοί παγκόσμιας αλληλεγγύης», όπως το ΔΝΤ, λεηλατούν και καταστρέφουν τις πιο αδύναμες χώρες στον πλανήτη – με επόμενο θύμα του τόσο την ανατολική, όσο και τη δυτική Ευρώπη (σενάριο).

Παράλληλα, γίνεται όλο και περισσότερη «χρήση» του ΝΑΤΟ, για ιδιοτελείς σκοπούς της υπερδύναμης – γεγονός που αποδείχθηκε από την αδικαιολόγητη εισβολή στο Ιράκ, από τον απάνθρωπο διαμελισμό της πρώην Γιουγκοσλαβίας κοκ.

Οφείλουμε λοιπόν να αντιμετωπίζουμε καλοπροαίρετα μεν, αλλά «αυστηρά κριτικά την υπερδύναμη, καθώς επίσης το βασικό δορυφόρο της, τη Γερμανία – ευχόμενοι και ελπίζοντας να κατανοήσουν οι πολίτες τους που ακριβώς τους οδηγούν οι κυβερνήσεις τους, την παγκόσμια ειρήνη επίσης, εάν δεν αλλάξουν ριζικά αντίληψη και πορεία.

.

Υστερόγραφο: Ο Ρώσος πρόεδρος υπέγραψε την προσάρτηση της Κριμαίας, ερχόμενος σε άμεση αντιπαράθεση με τη Δύση – ενώ οι G8 αποφάσισαν να μην συμμετέχει στις συναντήσεις τους η Ρωσία, μεταξύ των άλλων κυρώσεων που της επιβλήθηκαν, οπότε έγιναν G7.

Επίσης ο κ. Putin, στη σημερινή ομιλία του στη Δούμα, παρομοίασε την κατάσταση μεταξύ της Ουκρανίας και της Ρωσίας με αυτήν της Γερμανίας. πριν την ένωση της – λέγοντας χαρακτηριστικά πως “το Κίεβο είναι η μητέρα όλων των ρωσικών πόλεων”.      

.

Βασίλης Βιλιάρδος, για το Analyst.gr

Επισκεφθείτε το Blog του συγγραφέα. Πατήστε εδώ.