Οι χώρες που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα ίσως προβλήματα, οι «εύθραυστες πέντε», όπως θα μπορούσαν να αποκαλεστούν, είναι ορισμένες από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές χώρες: η Γερμανία, η Γαλλία, η Μ. Βρετανία, η Αυστραλία και ο Καναδάς
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
Όλο και περισσότερες οικονομικές αναλύσεις και εκθέσεις τον τελευταίο καιρό αναφέρονται στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν ορισμένες ομάδες χωρών – οι οποίες παρουσιάζονται με ακρωνύμια, ενδεχομένως για να προκαλέσουν το αυξημένο ενδιαφέρον της διεθνούς κοινής γνώμης. Μεταξύ των διαφόρων «ακρωνυμίων», τα σημαντικότερα είναι οι χώρες της BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Ν. Αφρική), η περιφέρεια της Ευρωζώνης (PIIGS), καθώς επίσης, πρόσφατα, οι MINT (Μεξικό, Ινδονησία, Νιγηρία και Τουρκία).
Οι πλέον ευαίσθητες όμως χώρες σήμερα θεωρούνται η Ινδονησία, η Ν. Αφρική, η Βραζιλία, το Μεξικό και η Τουρκία – επειδή χαρακτηρίζονται από τεράστια ελλείμματα στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών τους, τα οποία θα μπορούσαν να αποβούν μοιραία, εάν σταματούσαν οι εισροές ξένων κεφαλαίων.
Αυτό θα ήταν ενδεχομένως το αποτέλεσμα της «σύσφιξης» της πολιτικής της Fed, η οποία θα περιόριζε την παροχή ρευστότητας στις αγορές (QE) – κάτι που βέβαια έπαψε να απασχολεί τόσο πολύ, μετά την ανακοίνωση της νέας προέδρου της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας, σύμφωνα με την οποία θα ακολουθήσει τη μέχρι σήμερα νομισματική πολιτική.
Αν και πρόκειται για μία δήλωση ανάλογη με αυτήν της ΕΚΤ στο παρελθόν, με βάση την οποία θα προστατευόταν το ευρώ πάση θυσία, για λόγια χωρίς έργα ουσιαστικά, οι αγορές επηρεάσθηκαν – με αποτέλεσμα να συνεχίσει να μεγαλώνει η χρηματιστηριακή φούσκα, καθώς επίσης να περιορισθεί η ραγδαία υποτίμηση των νομισμάτων των αναπτυσσομένων Οικονομιών.
Εν τούτοις, οι χώρες που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα ίσως προβλήματα, οι «εύθραυστες πέντε», όπως θα μπορούσαν να αποκαλεστούν, είναι ορισμένες από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές χώρες: η Γερμανία, η Γαλλία, η Μ. Βρετανία, η Αυστραλία και ο Καναδάς.
Εκτός αυτών, μεγάλα προβλήματα αντιμετωπίζουν πάρα πολλές άλλες δυτικές χώρες, όπως το Βέλγιο, η Ολλανδία, οι Η.Π.Α., η Ιαπωνία τα περισσότερα παγκοσμίως κοκ. – οι οποίες εξαρτώνται επίσης από τις εισροές ξένων κεφαλαίων, έχοντας πιθανότατα προκαλέσει σκόπιμα την αντιστροφή των ροών, από τις αναπτυσσόμενες προς τις αναπτυγμένες (μέσω του εκφοβισμού των αγορών, όσον αφορά τα προβλήματα των άλλων κλπ.).
Είναι όμως απαραίτητο να ασχοληθεί κανείς εν πρώτοις με τις «εύθραυστες πέντε», επειδή χωρίς τις εισροές ξένων κεφαλαίων θα ήταν αδύνατον να χρηματοδοτήσουν τις τεράστιες δημόσιες δαπάνες τους για έργα υποδομής (δρόμοι, αεροδρόμια, εργοστάσια κλπ.) – χωρίς τις οποίες θα ήταν αδύνατη ακόμη και η αδύναμη σημερινή τους ανάπτυξη.
Οι χώρες αυτές έχουν πολύ υψηλά χρέη, περισσότερο σε απόλυτα και λιγότερο σε ποσοστιαία νούμερα, πολύ χαμηλό ρυθμό ανάπτυξης, ένα ελάχιστα «διαφοροποιημένο» οικονομικό σύστημα, καθώς επίσης έναν υπερδιογκωμένο τραπεζικό τομέα. Στα πλαίσια αυτά θα ήταν ίσως λογικότερο να ασχοληθούν οι επενδυτές με τις συγκεκριμένες χώρες, οι οποίες πιθανότατα θα αποτελέσουν την επόμενη εστία πυρκαγιάς. Ειδικότερα τα εξής:
.
Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Θεωρείται η ατμομηχανή της Ευρωζώνης, η δήθεν ισχυρή χώρα της ηπείρου μας, στην οποία οφείλεται η ανάπτυξη – κυρίως όμως συγκρινόμενη με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, τα οικονομικά μεγέθη των οποίων είναι προβληματικά. Εν τούτοις, η βιομηχανική της παραγωγή μειώθηκε κατά 0,6% τον προηγούμενο μήνα, οι λιανικές πωλήσεις του Δεκεμβρίου (εσωτερική κατανάλωση) υποχώρησαν κατά 2,5%, οι βιομηχανικές παραγγελίες παρέμειναν χαμηλές (γράφημα), ενώ ο ρυθμός ανάπτυξης της το προηγούμενο τρίμηνο ήταν μόλις 0,25%.
.
.
Πρόκειται λοιπόν για μία ατμομηχανή που κινείται ήδη με την όπισθεν, καθώς επίσης για μία χώρα, στην οποία οφείλονται οι ευρωπαϊκές ανισορροπίες – επειδή έχει μάθει να ζει εις βάρος των υπολοίπων, διατηρώντας χαμηλές τις εισαγωγές της και αυξάνοντας τις εξαγωγές, συχνά με τη μέθοδο του dumping.
Ακριβώς για το λόγο αυτό, για να προστατεύσει την Οικονομία της δηλαδή από τις γερμανικές επιθέσεις με προϊόντα, οι τιμές των οποίων διατηρούνται τεχνητά χαμηλές στις εξαγωγές, το εθνικιστικό κόμμα της Γαλλίας θέλει να εγκαταλείψει το ευρώ – καθώς επίσης να επιβάλλει δασμούς στα εισαγόμενα προϊόντα που υποψιάζεται ότι προωθούνται με τη μέθοδο του dumping.
Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, πόσο μάλλον εάν αναγκασθούν οι χώρες του Νότου να προβούν σε μερική στάση πληρωμών, η Γερμανία θα αντιμετωπίσει τεράστια οικονομικά προβλήματα – πολύ περισσότερο επειδή ο τραπεζικός της τομέας είναι εξαιρετικά ασθενής (πριν από όλες τις άλλες τράπεζες η Deutsche Bank, η μόχλευση των κεφαλαίων της οποίας είναι κάτι παραπάνω από επικίνδυνη).
Τα υπόλοιπα προβλήματα της Γερμανίας είναι η γήρανση του πληθυσμού της, η εξάρτηση της στον τομέα της ενέργειας από το εξωτερικό (κυρίως από τη Ρωσία), καθώς επίσης το υψηλό δημόσιο χρέος της, σε απόλυτο μέγεθος.
To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)
