Στα πλαίσια αυτά αναρωτιέται κανείς εάν είναι δυνατόν να υπάρξει κάποια αλλαγή, γνωρίζοντας ότι αυτή η αλλαγή μπορεί να προέλθει μόνο από τους Πολίτες – από τη μεσαία τάξη κυρίως, με κριτήριο την Ιστορία και σε καμία περίπτωση από τα πολιτικά κόμματα. Την ίδια γνώση όμως φαίνεται να έχουν και οι παγκόσμιες ελίτ – οι οποίες κάνουν τα πάντα για να θανατώσουν τη μεσαία τάξη, επιδιώκοντας να υπάρχει στο μέλλον μόνο η ανώτατη και η κατώτατη.
Η πρόθεση αυτή της ελίτ φαίνεται στο παράδειγμα των Η.Π.Α. – όπου εκατομμύρια θέσεις εργασίας της μεσαίας τάξης έχουν εξαφανισθεί, τα εισοδήματα μειώνονται σταθερά, τα ποσοστά ιδιοκατοίκησης καταρρέουν για όγδοο συνεχές έτος, ενώ οι Πολίτες-καταναλωτές έχουν συσσωρεύσει ιδιωτικό χρέος σε επίπεδα ρεκόρ.
Δυστυχώς, το ποσοστό των αμερικανών που είναι σε θέση να φροντίζουν μόνοι τους τον εαυτό τους, χωρίς κυβερνητική βοήθεια, συνεχίζει να μειώνεται δραματικά – γεγονός που τεκμηριώνεται μεταξύ άλλων από την ραγδαία αύξηση των κουπονιών διατροφής (food stamps) κατά 50% (στα 50.000.000 ανθρώπους), μέσα στην κυβερνητική θητεία του σημερινού προέδρου.
.
Κουπόνια διατροφής στις ΗΠΑ (ραγδαία αύξηση)
.
Περαιτέρω, μερικές από τις μεγαλύτερες αλυσίδες λιανικής πώλησης, οι οποίες ήκμασαν εξυπηρετώντας τις ανάγκες της μεσαίας τάξης, ευρίσκονται σε πορεία συρρίκνωσης – όπως η Sears και η JC Penney, οι οποίες είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Το 2008, το 53% όλων των αμερικανών θεωρούσαν τον εαυτό τους μεσαία τάξη – το 2014 το ποσοστό έχει μειωθεί στο 44%. Την ίδια στιγμή και όσον αφορά τους νέους (18-29), το 2008 θεωρούσε το 25% τον εαυτό του πως ανήκει στην κατώτερη τάξη – το 2014 το ποσοστό έχει εκτοξευθεί στο 49%.
Συνεχίζοντας, τι 56% των αμερικανών έχουν δάνεια χαμηλής εξασφάλισης (sub primes), τα καταναλωτικά δάνεια έχουν αυξηθεί κατά 22% μέσα στα τελευταία τρία χρόνια (συνολικό χρέος των νοικοκυριών στα 11,36 τρις $), το μέσο χρέος των πιστωτικών κρατών εκτινάχθηκε στα 15.279 $, ο μέσος όρος του χρέους των σπουδαστών είναι 32.250 $, το δημόσιο χρέος της χώρας έφτασε τα 17,26 τρις $ και οι πληρωμές για τόκους θα τετραπλασιαστούν πολύ σύντομα.
Χωρίς να επεκταθούμε σε περαιτέρω στατιστικά, τα οποία τεκμηριώνουν τον σταθερά αυξανόμενο, βασανιστικό θάνατο της μεσαίας τάξης των Η.Π.Α., τον οποίο παρατηρούμε καθημερινά και στην πατρίδα μας (επίσης στην υπόλοιπη Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας), παραθέτουμε σε ελεύθερη μετάφραση ένα μικρό μέρος από την επιστολή μίας αμερικανίδας με μεταπτυχιακό δίπλωμα και τριάντα χρόνια επαγγελματική εμπειρία, προς τον πρόεδρο της χώρας,
.
“Αξιότιμε κ. Πρόεδρε
Γράφω σε σας σήμερα, επειδή δεν έχω πουθενά αλλού να στραφώ. Έχασα τη θέση πλήρους απασχόλησης που είχα το Σεπτέμβρη του 2012 και κατάφερα να βρω μόνο μία δουλειά μερικής απασχόλησης – 16 ώρες την εβδομάδα με 12 $ την ώρα.
Οι καθαρές αποδοχές μου το Δεκέμβριο ήταν 365 $, ενώ μένω μαζί με το σύζυγό μου μέσα σε ένα παλιό αυτοκίνητο σε ένα κάμπινγκ, επειδή δεν μπορώ να νοικιάσω διαμέρισμα. Το μηνιαίο μίσθωμα μας για τη θέση στο κάμπινγκ είναι 455 $ και το αυτοκίνητο μου το χάρισαν, όταν έχασα τη δουλειά μου.
Αυτή είναι η Αμερική σήμερα – με εμάς που δεν διαθέτουμε ούτε τρεχούμενο νερό, να το μεταφέρουμε με κανάτες από το κάμπινγκ. Έχουμε ευτυχώς μία τουαλέτα, η οποία όμως λειτουργεί μόνο όταν η γραμμή αποχέτευσης δεν παγώνει – εάν παγώσει, χρησιμοποιούμε τις κοινές τουαλέτες του κάμπινγκ, όπως και το ντους εκεί.
Τη νύχτα, όταν κάνει κρύο, η κουβέρτα μου μπορεί να παγώσει και να κολλήσει στο τοίχωμα του αυτοκινήτου. Δεν έχουμε θέρμανση ή φούρνο για μαγείρευα, αλλά μόνο μία συσκευή μικροκυμάτων – οπότε μπορούμε να τρώμε μόνο έτοιμα φαγητά. Πρόσφατα βρήκαμε μία μεταχειρισμένη τοστιέρα σε ένα παλαιοπωλείο και μπορούμε να ψήσουμε λίγο ψωμί.
Ηλεκτρικό ψυγείο δεν έχουμε, αλλά μόνο πάγου – η μία κολόνα κοστίζει βέβαια 1,89 $, αλλά διατηρεί τα πράγματα κάπως κρύα. Εάν κάνει κρύο, τότε βάζουμε τα τρόφιμα έξω και δεν μας χρειάζεται το ψυγείο“.
.
Χωρίς να επεκταθεί κανείς σε περιττές λεπτομέρειες, καταλαβαίνει που ακριβώς οδηγείται η μεσαία τάξη στις Η.Π.Α. – επίσης στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Απλούστατα, δεν εξυπηρετεί καθόλου την ελίτ, ενώ είναι η μοναδική που θα μπορούσε να επαναστατήσει και να γίνει επικίνδυνη – οπότε είναι καλύτερα να οδηγηθεί είτε στο ικρίωμα, είτε στην πλήρη φτωχοποίηση.
.
Υστερόγραφο: Έχοντας αναφερθεί στην παγίδα των ιδιωτικοποιήσεων, στον πρόλογο του κειμένου, είναι ίσως απαραίτητη η ενημέρωση σχετικά με τη Βοσνία – όπου τέσσερις από τις δημόσιες επιχειρήσεις που αποκρατικοποιήθηκαν δήλωσαν χρεοκοπία, σταματώντας τις πληρωμές των εργαζομένων.
Ακολούθησαν διαμαρτυρίες εναντίον της διεφθαρμένης κυβέρνησης (η Βοσνία έχει υψηλή πολιτική διαφθορά, καθώς επίσης την υψηλότερη ανεργία στα Βαλκάνια, με 27,5%), με αποτέλεσμα να τραυματισθούν 134 Πολίτες – 30 διαδηλωτές και 104 αστυνομικοί.
Οι διαδηλώσεις ξέσπασαν σε ολόκληρη τη χώρα, όπου χιλιάδες εργαζόμενοι στάθηκαν αλληλέγγυα στο πλευρό των απολυμένων – χωρίς φυσικά να αλλάξει τίποτα, όσον αφορά τις χρεοκοπημένες πρώην δημόσιες επιχειρήσεις.
Βασίλης Βιλιάρδος, για το Analyst.gr
