Οι κεντρικές τράπεζες έχουν ένα τελευταίο πυρηνικό όπλο για να σταματήσουν την αλυσιδωτή έκρηξη των διεθνών χρηματοπιστωτικών αγορών – τη δημιουργία τρισεκατομμυρίων από το πουθενά, με στόχο την αγορά των «παγίων» που τυχόν καταρρέουν
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
Στο παρελθόν η τιμή του χρυσού διατηρούταν τεχνητά χαμηλή από τις κεντρικές τράπεζες, μέσω της πώλησης του εκ μέρους τους ή του δανεισμού των εμπόρων χρυσού, οι οποίοι στη συνέχεια τον πουλούσαν. Εκτός αυτού, μέσω της αύξησης της προσφοράς μπορούσε να ικανοποιηθεί ένα μέρος της ζήτησης, με αποτέλεσμα να εμποδίζεται ή να περιορίζεται η άνοδος της τιμής.
Επειδή τώρα οι διαθέσιμες ποσότητες φυσικού χρυσού μειώνονται, οι κεντρικές τράπεζες ήταν υποχρεωμένες να αναζητούν άλλες λύσεις – η κυριότερη των οποίων είναι οι ανοιχτές πωλήσεις χρυσού στις αγορές παραγώγων (ανοιχτή ή γυμνή είναι η πώληση ενός αξιόγραφου που δεν έχει κανείς στη κατοχή του αλλά το δανείζεται έντοκα, με την προοπτική να το επιστρέψει αργότερα, αγοράζοντας το φθηνότερα).
Για παράδειγμα, στις 30 Ιανουαρίου (08.30 τοπική ώρα) στο χρηματιστήριο εμπορευμάτων της Νέας Υόρκης (COMEX), η τιμή του χρυσού έπεσε κατά 17 $ την ουγγιά μέσα σε τριάντα μόλις λεπτά – λόγω της πλημύρας των εντολών πώλησης. Στις προηγούμενες 23 ώρες των συναλλαγών διαπραγματευόταν κατά μέσον όρο 202 συμβόλαια ανά λεπτό – ενώ, τη συγκεκριμένη ημέρα και ώρα, μόλις άνοιξε δηλαδή το χρηματιστήριο, το πρώτο λεπτό άλλαξαν χέρια 1.766 συμβόλαια, το δεύτερο 5.172 συμβόλαια, το τρίτο 3.242 συμβόλαια κοκ. Κατά μέσον όρο λοιπόν 3.424 συμβόλαια ή το 17πλάσιο από το σύνηθες.
Φυσικά δεν υπήρχε καμία είδηση, κανένα σημαντικό γεγονός που να αιτιολογούσε την εκτόξευση των ανοιχτών πωλήσεων χρυσού – ενώ λογικά, εάν κάποιος ήθελε να πουλήσει τα συμβόλαια που είχε, θα το έκανε σταδιακά κατά τη διάρκεια της ημέρας, για να μην πέσει η τιμή και χάσει χρήματα.
Οι αιτίες της συγκεκριμένης διαδικασίας είναι φανερές. Από τη μία πλευρά η χαμηλή τιμή του χρυσού στηρίζει της προσπάθειες της Fed να ενισχύσει την ισοτιμία του δολαρίου, παρά την εκτύπωση τεραστίων ποσοτήτων. Από την άλλη αποθαρρύνονται οι δυνητικοί αγοραστές χρυσού, υποθέτοντας πως η τιμή θα συνεχίσει να πέφτει και αναβάλλοντας τις αγορές τους για αργότερα – με αποτέλεσμα να μειώνεται ακόμη περισσότερο η τιμή, λόγω της απουσίας ζήτησης.
Περαιτέρω, μία ημέρα αργότερα, στις 31 Ιανουαρίου, έληγε μία μεγάλη σειρά συμβολαίων παραγώγων, οπότε θα έπρεπε να παραδοθεί ο χρυσός, σε φυσική μορφή, στους ιδιοκτήτες των συμβολαίων – όπου στις 29. Ιανουαρίου, τα συμβόλαια αντιπροσώπευαν 2.223.000 ουγγιές χρυσού. Οι τράπεζες που έπρεπε να «εξαργυρώσουν» τα συγκεκριμένα συμβόλαια, είναι οι ίδιες που δραστηριοποιούνται στην COMEX – η JP Morgan, η HSBC και η Bank Nova Scotia.
Στα πλαίσια αυτά, όπως συμβαίνει κάθε μήνα όταν πλησιάζει η λήξη των παραγώγων, οι τράπεζες αυτές προσπαθούν να πιέσουν προς τα κάτω την τιμή του χρυσού, για να εμποδίσουν τους κατόχους των συμβολαίων να τα εξαργυρώσουν – οπότε να αποφευχθεί η παράδοση του χρυσού σε φυσική μορφή, ο οποίος πιθανότατα δεν υπάρχει.
Εν τούτοις, η τιμή του χρυσού ακολουθεί την αύξηση της βασικής ποσότητας χρήματος (Μ0), μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, κατά τη διάρκεια του οποίου χειραγωγείται – όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί.
.
Η κίνηση της τιμής του χρυσού σε σύγκριση με τη βασική ποσότητας χρήματος (Μ0) των ΗΠΑ.
(*Πατήστε στο διάγραμμα για μεγέθυνση)
.
Συνεχίζοντας, επειδή το τελευταίο χρονικό διάστημα πουλήθηκαν τεράστιες ποσότητες φυσικού χρυσού από τις τράπεζες της Δύσης, σε μεγάλους ασιάτες αγοραστές, η COMEX δεν διαθέτει πιθανότατα τις ποσότητες χρυσού, με τις οποίες θα μπορούσε να εξαργυρώσει έστω ένα μέρος από τα συμβόλαια παραγώγων που έχουν εκδοθεί. Γίνονται λοιπόν προσπάθειες να εμποδιστεί η εκτέλεση των συμβολαίων, κυρίως με τη βοήθεια της τεχνητής μείωσης της τιμής του χρυσού – της χειραγώγησης του δηλαδή από τις τράπεζες γκάνγκστερ.
Στις προσπάθειες αυτές συμμετέχει αναμφίβολα και η Fed – κρίνοντας τουλάχιστον από το ότι, στις 29 Ιανουαρίου δήλωσε ότι θα περιορίσει το πακέτο ρευστότητας (QE), οπότε θα έπρεπε να αυξηθεί η τιμή του δολαρίου και να μειωθεί η τιμή του χρυσού. Εν τούτοις, ο χρυσός αυξήθηκε κατά 14 $ (στα 1.270 $) – γεγονός που μάλλον εξέπληξε την κεντρική τράπεζα και δρομολόγησε την έντονη χειραγώγηση της τιμής του χρυσού την επόμενη ημέρα.
To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)
