.
Ο πόλεμος εναντίον των μετρητών, Οι κρυφές ατζέντες, Η αποκεφαλαιοποίηση της μεσαίας τάξης, Aegean Warrants, Ο ορισμός της κυβερνητικής κακοδιαχείρισης, Ισραήλ, Το κληροδότημα Σημίτη, Ποια είναι τα όρια της νόμιμης αυτοάμυνας;, Αισχροκέρδεια, Η αισχροκέρδεια της ΔΕΗ, 40ος Αυθεντικός Μαραθώνιος, Όργιο διαφθοράς, Ακρίβεια εκτός ελέγχου
.
Ο πόλεμος εναντίον των μετρητών
Η μη ισορροπημένη αναδιανομή των εισοδημάτων και τα χρέη παγκοσμίως, δημόσια και ιδιωτικά, έχουν φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ – ενώ μία από τις διαστρεβλώσεις που προκάλεσε η πολιτική των κεντρικών τραπεζών είναι οι φούσκες στην αγορά ακινήτων και η εξ αυτής κερδοσκοπία στα ενοίκια που απορροφούν πλέον όλο και μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων της μεσαίας και κατώτερης τάξης.
Το Χονγκ Κονγκ, στο οποίο τα ενοίκια έχουν εκτοξευθεί στα ύψη, με αποτέλεσμα το ξέσπασμα μεγάλων κοινωνικών αναταραχών, αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου – ενώ ήδη στη Γερμανία τα ενοίκια αντιστοιχούν στο 50% περίπου του μηνιαίου μισθού. Ο επόμενος τρόπος τώρα της ληστείας του 99% του πληθυσμού από το 1% των ελίτ που έχουν στη διάθεση τους τεράστιες δυνατότητες, δεν είναι άλλος από την επίθεση στις τραπεζικές καταθέσεις της μεσαίας τάξης – όπου όμως, επειδή υπάρχει ο φόβος πως οι άνθρωποι θα τις αποσύρουν, αρνούμενοι να πληρώσουν για τη διαφύλαξη τους αντί να εισπράττουν τόκους, η λύση για τις ελίτ είναι η κατάργηση των μετρητών, με την επίκληση ότι χρησιμοποιούνται από το οργανωμένο έγκλημα.
Ας εξετάσουμε λοιπόν την άποψη ότι, τα μετρητά χρησιμοποιούνται πράγματι και από το οργανωμένο έγκλημα. Το οργανωμένο έγκλημα χρησιμοποιεί επίσης το διαδίκτυο, όπλα, τραπεζικές θυρίδες, αυτοκίνητα, σκάφη αναψυχής, σπίτια, δικηγόρους, λογιστές, κομμώτριες και χιλιάδες άλλα πράγματα που χρησιμοποιεί ο κάθε νομοταγής πολίτης. Θα πρέπει να απαγορεύσουμε ή να ελέγξουμε ένα νόμιμο μέσο επειδή το χρησιμοποιούν και κάποιοι παράνομοι;
Στις πρώτες θέσεις στην κατάταξη των παραγόντων οι οποίοι διευκολύνουν το οργανωμένο έγκλημα, συμπεριλαμβάνονται, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που είδε το φως της δημοσιότητας στη Μεγάλη Βρετανία, τα δικηγορικά και λογιστικά γραφεία. Μήπως να καταργήσουμε κι αυτά; Η τρομοκρατία έχει ως κύρια αιτία της τον θρησκευτικό φανατισμό, μήπως είναι ώρα να καταργήσουμε τη θρησκεία; Η κατάργηση των μετρητών δεν θα επηρέαζε καθόλου το οργανωμένο έγκλημα.
Αυτό βρίσκεται πάντοτε δύο βήματα μπροστά από τους κρατικούς σχεδιαστές. Θα άλλαζε απλώς τα μέσα που χρησιμοποιούν οι εγκληματικές οργανώσεις για να επιτύχουν τους σκοπούς τους. Το πιθανότερο είναι ότι αυτές θα στρέφονταν προς τη μεγαλύτερη ασφάλεια του «σκοτεινού διαδικτύου» και των κρυπτογραφημένων νομισμάτων.
Η κατάργηση των μετρητών θα είχε, όμως, άμεση αρνητική επίπτωση σε διάφορες ευάλωτες κοινωνικές ομάδες (ηλικιωμένους, επαίτες, άπορους χωρίς τραπεζικό λογαριασμό κλπ.). Όλοι αυτοί θα βρίσκονταν σε απόλυτη απελπισία. Η κατάργηση των μετρητών θα καταργούσε την ιδιωτική ζωή μας. Θα ήταν αδύνατον να πραγματοποιήσει κανείς συναλλαγές χωρίς κάποιος τρίτος να μπορεί εύκολα να τις πληροφορηθεί – οπότε είναι εντελώς απαράδεκτη.
Οι κρυφές ατζέντες
Σύμφωνα με τον κ. Στουρνάρα πρόσφατα, η παραοικονομία στην Ελλάδα είναι της τάξης των 40 δις €. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως το δημόσιο χάνει φόρους 40 δις € – αλλά περί τα 11 δις € που θα αναλογούσαν στα 40 δις. Οι δηλώσεις αυτές εξυπηρετούν προφανώς τη δημιουργία του κατάλληλου κλίματος, για να ενταθούν οι φοροεπιδρομές και να επιβληθούν νέοι φόροι – με τη βοήθεια του γνωστού «κοινωνικού αυτοματισμού», για να μην υπάρξουν αντιδράσεις.
Πολύ περισσότερο αφού δεν υπάρχουν αντικειμενικά στοιχεία για τη φοροδιαφυγή, δεν είναι η μοναδική χώρα η Ελλάδα, ενώ δεν γίνεται καμία αναφορά στη μάστιγα της φοροαποφυγής των πολυεθνικών – μέσω των φορολογικών παραδείσων στην Ολλανδία, στο Λουξεμβούργο, στο Βέλγιο, στην Ιρλανδία κοκ. Ούτε των πολύ πλουσίων ανθρώπων – από το Μονακό έως παντού στον πλανήτη.
Η κυβέρνηση τώρα αποφάσισε να επιβάλει στους ελεύθερους επαγγελματίες ένα νέο χαράτσι, για να εισπράξει ένα μέρος της παραπάνω φοροδιαφυγής – αναγκάζοντας τους να πληρώνουν με τεκμήρια περί τα 1.444 € κατά μέσον όρο ή συνολικά περί τα 700 εκ. €. Παράλληλα, θα χάνουν τις όποιες επιδοτήσεις δικαιούνταν – οπότε η επιβάρυνση τους θα είναι ακόμη μεγαλύτερη.
Ο φόρος αυτός δεν ήταν στο προεκλογικό πρόγραμμα της ΝΔ – οπότε στην ουσία υπεξαίρεσε την ψήφο των ελευθέρων επαγγελματιών, με μία κρυφή ατζέντα. Για μία ανάλογη κρυφή ατζέντα όμως είχε κατηγορηθεί πριν τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ από τη ΝΔ – λόγω των δηλώσεων του κ. Κατρούγκαλου.
Επειδή τώρα δεν μπορεί να πρόκειται για σύμπτωση, υποθέτουμε ότι η κρυφή αυτή ατζέντα έχει επιβληθεί στην Ελλάδα από την Τρόικα – η οποία στις αξιολογήσεις της αναφερόταν ανέκαθεν σε «διεύρυνση της φορολογικής βάσης». Δηλαδή, στο να πληρώνουν φόρους όλο και περισσότεροι Έλληνες – επομένως οι χαμηλές και μεσαίες εισοδηματικές ομάδες, ακόμη και οι επαγγελματίες που δεν έχουν κέρδη, αλλά ζημίες, αφού οι ανώτερες εισοδηματικές ομάδες είναι στο απυρόβλητο, με τις κυβερνήσεις υπηρέτες τους.
Για τις τράπεζες βέβαια ισχύουν άλλα μέτρα και σταθμά, αφού τους έχει παραχωρηθεί αναβαλλόμενος φόρος της τάξης των 17 δις € με το νόμο Χαρδούβελη, προέδρου σήμερα της ένωσης τραπεζών (!) – γεγονός που σημαίνει πως δεν θα πληρώνουν φόρο για όλα τα κέρδη τους, έως ότου συμψηφισθεί το μεγαλύτερο μέρος των ζημιών τους από το πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων PSI το 2012 και το 2013.
Προφανώς η παραπάνω «κρυφή ατζέντα» δεν θα είναι η μοναδική – οπότε η ληστεία των Ελλήνων θα συνεχισθεί με διάφορους τρόπους, όσο ψηφίζουν εκείνα τα κόμματα που είναι υποτελή της Τρόικα. Θα σταματήσει δε, μόνο όταν χάσει η πλειοψηφία των Πολιτών ότι έχει και δεν έχει – με τη χώρα μας να αλλάζει εντελώς ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Η αποκεφαλαιοποίηση της μεσαίας τάξης
Κατ’ αρχήν θα πρέπει να ερμηνεύσουμε τον όρο «Αποκεφαλαιοποίηση» – γεγονός που σημαίνει πως οφείλουμε να ξεκινήσουμε με τις βασικές αρχές κάθε οικονομίας. Δηλαδή, με τη διαφορά μεταξύ εργασίας (=μισθών) και κεφαλαίου – καθώς επίσης επενδύσεων και κερδοσκοπίας.
Εν προκειμένω, είναι ίσως δελεαστικό να υπεραπλουστεύσει κανείς ή να «δαιμονοποιήσει» ορισμένες από αυτές τις έννοιες, όπως την κερδοσκοπία που δεν έχει καμία σχέση με την αισχροκέρδεια – αφού σε μία υγιή οικονομία που χαρακτηρίζεται από δυναμική ισορροπία, μία κατάσταση δηλαδή ανάλογη με ένα υγιές οικοσύστημα που διακρίνεται από συνεχώς μεταβαλλόμενες αλληλεπιδράσεις πολλών ειδών και συνθηκών (από τα δηλητηριώδη έντομα έως τις καταιγίδες), όλοι και όλα έχουν ρόλο.
Για παράδειγμα, χωρίς τους κερδοσκόπους που αναζητούν τις υπερβολές (φούσκες), από τα νομίσματα έως τις τιμές των ακινήτων και τις μετοχές, τοποθετούμενοι εναντίον, δεν θα διορθωνόταν καθόλου οι διαστρεβλώσεις – με αποτέλεσμα την τελική κατάρρευση του συστήματος, στο οποίο προσφέρουν μία δυναμική σταθερότητα που το ισορροπεί.
Εάν τώρα το μερίδιο της εργασίας στην οικονομία μειωθεί πολύ, όπως συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα, τότε το εργατικό δυναμικό δεν μπορεί να καταναλώσει αρκετά – υποστηρίζοντας τα νοικοκυριά, τη ζήτηση, εξ αυτής τις επενδύσεις και τελικά την οικονομία στο σύνολο της.
Από την άλλη πλευρά, εάν το κεφάλαιο δεν μπορεί να βρει ελκυστικές αποδόσεις, τότε σταματούν οι επενδύσεις – η ρευστότητα «στεγνώνει» και τα πάντα καταρρέουν. Εάν όμως η κερδοσκοπία μετατραπεί στο θεμέλιο της «ανάπτυξης», όπως σε πολλές δυτικές χώρες σήμερα και ιδίως στις Η.Π.Α., τότε η αναπόφευκτη κατάρρευση των κερδοσκοπικών υπερβολών, συντρίβει την οικονομία.
Περαιτέρω, στα σύγχρονα καπιταλιστικά συστήματα, περισσότερο ή λιγότερο νεοφιλελεύθερα, ο βασικός «σταθεροποιητής» είναι η μεσαία τάξη – η οποία κερδίζει χρήματα από τη μισθωτή κυρίως εργασία της, παρέχει σταθερά εργατικό δυναμικό ή νέους επιχειρηματίες, αποτελεί τη βασική δεξαμενή καταναλωτών, δανείζεται χρήματα και τροφοδοτεί τη ζήτηση.
Έτσι απορροφάει την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών, αποφέροντας κέρδος στους παραγωγούς – μέρος του οποίου επενδύουν. Χωρίς μία σταθερή και κυρίαρχη μεσαία τάξη, το κεφάλαιο έχει λίγες ευκαιρίες να επενδύσει σε παραγωγικές διαδικασίες – οπότε η οικονομία επιβραδύνεται και είναι επιρρεπής στην κατάρρευση της, αφού ευρίσκεται μακριά από το σημείο ισορροπίας της.
Η συγκεκριμένη διαδικασία της παρακμής, της πτώσης της μεσαίας τάξης, ερμηνεύεται καλύτερα ως Αποκεφαλαιοποίηση – επειδή η μεσαία τάξη είναι ουσιαστικά ένα μέσον για τη μετατροπή της εργασίας σε κεφάλαια, μέσω της αποταμίευσης και των επενδύσεων. Αυτού του είδους η μακροοικονομική σκέψη, η οποία είναι απαραίτητη για να βρει μία χώρα και μία κοινωνία το οικονομικό μοντέλο που της ταιριάζει για να είναι βιώσιμη, δεν γίνεται κατανοητή από το οικονομικό επιτελείο μίας κυβέρνησης που λειτουργεί λογιστικά, όπως η ελληνική – που προσπαθεί δηλαδή συνεχώς να καλύψει «τρύπες», συνήθως με επιδόματα που δεν τροφοδοτούν την παραγωγική διαδικασία και που χρηματοδοτούνται από την υπερφορολόγηση.
Λογικά λοιπόν δεν κατανοεί πως εάν δεν επιλυθούν τα θεμελιώδη προβλήματα, όπως η μη παραγωγή πλούτου, η μειωμένη ανταγωνιστικότητα λόγω έλλειψης παραγωγικών επενδύσεων κλπ., η οικονομία απομακρύνεται συνεχώς από το σημείο ισορροπίας της και η μεσαία τάξη καταρρέει – μαζί με αυτήν τόσο οι επιχειρήσεις, όσο και η Δημοκρατία. Η προσπάθεια δε να σταθεροποιηθεί με κατασταλτικά μέσα, όπως με κεφαλικούς φόρους, δεν αποφέρει ποτέ – αφού η διαδικασία κατάρρευσης συνεχίζεται, οπότε οι κοινωνικές αναταραχές είναι αδύνατον να εμποδισθούν, όταν η κοινωνία φτάσει στο σημείο μηδέν.
Aegean Warrants
«ΥΠΕΘΟ: Στα 85 εκ. € το όφελος για το Δημόσιο, από τα warrants της Aegean». Το κράτος, εάν ασκήσει το δικαίωμα του να αγοράσει τις μετοχές της Aegean και η τελευταία τις εξαγοράσει, θα εισπράξει 85,4 εκ. € – ενώ έχει δώσει έναντι στην Aegean ενίσχυση 120 εκ. €. Επομένως θα έχει ζημία 34,6 εκ. €. Πώς λοιπόν δηλώνει το υπουργείο όφελος 85 εκ.;
Ο ορισμός της κυβερνητικής κακοδιαχείρισης
Οι προτεραιότητες μίας πραγματικά ελληνικής κυβέρνησης δεν είναι άλλες (α) από την αλλαγή του χρεοκοπημένου οικονομικού μοντέλου της χώρας μας που στηρίζεται στα πήλινα πόδια του τουρισμού, χωρίς καν τη σύνδεση του με την εγχώρια παραγωγή και (β) από έναν σωστό Ισολογισμό του κράτους, αναρτημένο στο διαδίκτυο, όπως συμβαίνει σε ευνομούμενες χώρες, με φωτεινό παράδειγμα τη Νέα Ζηλανδία.
Εν τούτοις, όλες οι στηρίξεις του κράτους συνεχίζουν να κατευθύνονται στον τουρισμό, αδιαφορώντας για την εγχώρια παραγωγή και τον πρωτογενή μας τομέα που έλαβε μόλις 183 εκ. € από τα 50 δις € της πανδημίας – ενώ ο κρατικός Ισολογισμός είναι ότι χειρότερο έχουμε δει μέχρι σήμερα. Για παράδειγμα, η αρνητική καθαρή θέση των Πολιτών, δηλαδή όσα θα έμεναν στο δημόσιο εάν πουλούσε ότι είχε και δεν είχε, ήταν στα -352 δις € το 2021, από -340 δις € το 2020, -318 δις € το 2019 και -217 δις € το 2018, όπου ανέλαβε η ΝΔ.
Αυτό σημαίνει πως εάν πουλούσαμε τα πάντα, θα μέναμε με χρέος 352 δις €!
Έχουμε δε μία κατακόρυφη αύξηση της αρνητικής καθαρής θέσης κατά 135 δις €, μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια – κυρίως επειδή έχουν διαγραφεί οι περισσότερες απαιτήσεις των 112,8 δις του δημοσίου και έχουν απομείνει μόλις 4 δις €. Εν τούτοις, συνεχίζει να λέει το κράτος πως οι Πολίτες του οφείλουν 112,8 δις € – για να δικαιολογεί προφανώς τις φοροεπιδρομές.
Η αρνητική καθαρή θέση είναι βέβαια κατανοητή, αφού είτε δεν υπάρχει καμία εκτίμηση των παγίων και των συμμετοχών του δημοσίου, είτε είναι αστεία – όπως στην περίπτωση των λιμανιών μας, η αξία των οποίων εκτιμάται όσο μία πολυκατοικία στα Σεπόλια!
Ακόμη χειρότερα, έχουν μεταφερθεί όλα μας τα περιουσιακά στοιχεία στο Υπερταμείο και στις θυγατρικές του (ΕΤΑΔ, ΤΑΙΠΕΔ), χωρίς να έχει εκτιμηθεί σχεδόν καθόλου η αξία τους – ούτε από το κράτος, ούτε από το Υπερταμείο. Κάτι τέτοιο αποτελεί τον ορισμό της ληστείας – εν αγνοία των Πολιτών. Όλα τα έσοδα δε από τις αποκρατικοποιήσεις, από το 2011 έως το 2021, ήταν μόλις 6,52 δις € – από τα 50 δις € που έλεγε ο Σόιμπλε και τα 300 δις € που τα είχε εκτιμήσει το ΔΝΤ το 2010!
Λογικά λοιπόν πιστεύουμε πως εάν συνεχισθεί η απίστευτη αυτή κακοδιαχείριση, η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει ξανά – αυτή τη φορά όμως με τον ιδιωτικό τομέα καταχρεωμένο, με διαλυμένο τον παραγωγικό της ιστό και με το δημόσιο εντελώς λεηλατημένο.
Ισραήλ
Η χρήση πρωτοποριακών μεθόδων εκ μέρους του Ισραήλ, κατέστησε την έρημο χωράφι – ενώ δεν μετέτρεψε μόνο τη χώρα σε κορυφαίο εξαγωγέα αγροτικών προϊόντων, αλλά λειτούργησε επί πλέον θετικά στην ανάπτυξη της λοιπής επιχειρηματικότητας.
Έτσι το Ισραήλ, από τον αγροτικό τομέα, πέρασε με εργαλείο την τεχνολογία, στις νεοφυείς επιχειρήσεις – στις οποίες σήμερα πρωταγωνιστεί παγκοσμίως.
Τι δεν καταλαβαίνουμε λοιπόν στην Ελλάδα, όσον αφορά την εγκατάλειψη του πρωτογενούς μας τομέα; Γιατί αδυνατούμε να κατανοήσουμε τη συμβολή της τεχνολογίας και παραμένουμε στη χειρωνακτική εργασία, ζητώντας εισαγόμενους εργάτες γης, σαν να είμαστε τριτοκοσμική χώρα;
Πώς να μην ακριβαίνουν οι τιμές των τροφίμων στην εύφορη χώρα μας που δεν έχει καμία σχέση με το άγονο Ισραήλ, όταν διαθέτουμε για παράδειγμα ελάχιστα θερμοκήπια; 60.000 στρέμματα, όταν η Τουρκία 800.000;
Το κληροδότημα Σημίτη
Ξεκινώντας από την «προδοσία» των Ιμίων, την 31η Ιανουαρίου του 1996, όπου ο κ. Σημίτης συμφώνησε να μην υπάρχουν ελληνικά πλοία, στρατός και σημαία στην περιοχή, είναι ξεκάθαρο πως έβαλε τα θεμέλια όλων αυτών που αντιμετωπίζουμε σήμερα στο Αιγαίο – το αποτέλεσμα του «γκριζαρίσματος».
Παραμένοντας όμως στο οικονομικό σκέλος, το 1997 ήταν η αφετηρία του σκανδάλου των φαρμάκων, όπου η Novartis αργότερα ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου – κάτι που φαίνεται καθαρά από τις στατιστικές κατανάλωσης φαρμάκων.
Περαιτέρω, παρά την τεράστια πτώση των επιτοκίων δανεισμού της Ελλάδας λόγω της προοπτικής εισόδου της στην Ευρωζώνη από 25% αρχικά σε σχεδόν 5%, η κυβέρνηση Σημίτη μείωσε ελάχιστα το δημοσιονομικό της έλλειμμα – το οποίο άρχισε να αυξάνεται ξανά μετά το 2000, εκτοξευόμενο στο -8,8% το 2004.
Έτσι, ενώ έπρεπε να χρησιμοποιηθούν τα χαμηλά επιτόκια, καθώς επίσης τα πακέτα στήριξης της ΕΕ για τη μείωση του δημοσίου χρέους, καθώς επίσης για τη διεξαγωγή παραγωγικών επενδύσεων, το χρέος της γενικής κυβέρνησης παρέμεινε σταθερά γύρω στο 100% του ΑΕΠ – παρά την εκρηκτική άνοδο του ΑΕΠ (περιοδικά ο ρυθμός ανάπτυξης ήταν άνω του 5%), λόγω των δημοσίων έργων, των ολυμπιακών, της ιδιωτικής κατανάλωσης κλπ.
Την ίδια στιγμή όμως το ιδιωτικό χρέος διπλασιάσθηκε, με τα γνωστά καταναλωτικά δάνεια για διακοπές κλπ. – οπότε ξανά τέθηκαν οι βάσεις για την εκτόξευση του. Οφείλουμε να σημειώσουμε εδώ πως υπήρχαν συνεχείς αναθεωρήσεις των ελλειμμάτων που παρουσίαζε ο τότε υπουργός οικονομικών – όπως έλλειμμα 1,2% το 2003 αντί πλεόνασμα 0,1% (αναφορά το 2002 σε σχέδιο έκτακτης ανάγκης για το έλλειμμα και το χρέος).
Εάν τώρα ερευνήσει κανείς την εξέλιξη του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης, θα διαπιστώσει πως το 1997 είχε εκτοξευθεί στο 120% του ΑΕΠ – σε επίπεδα δηλαδή πολύ επικίνδυνα. Αυτός ήταν ο λόγος της βιαστικής εισόδου της χώρας μας με τεχνάσματα στην Ευρωζώνη – όπου όμως, αντί να υιοθετήσει μία συνετή δημοσιονομική πολιτική, εξυγιαίνοντας την οικονομία μας, όχι μόνο συνέχισε τη σπατάλη, αλλά την αύξησε σε μεγάλο βαθμό.
Σε κάθε περίπτωση, τη δεύτερη τετραετία του κ. Σημίτη δημιουργήθηκε ένα κλίμα δημοσιονομικής ελαφρότητας και αφερεγγυότητας. Επόμενο κατόρθωμα της κυβέρνησης Σημίτη, ήταν το περίφημο Swap με τη Goldman Sachs, η οποία χρέωσε 400 εκ. € τις υπηρεσίες της – όπου μεταξύ άλλων έχουν γραφεί τα εξής:
Επί υπουργίας Οικονομικών Ε. Βενιζέλου εγγράφηκε στον προϋπολογισμό ένα πρόσθετο χρέος 16 δις €! Αυτό για όσους αναρωτιούνται ήταν το τελικό κόστος του περιβόητου swap της Goldman Sachs, που έλαβε χώρα επί κυβερνήσεως Σημίτη το 2001 – με στόχο να κρύψει χρέος 2,8 δις €….. Στην ίδια κατεύθυνση (δηλαδή της υπερχρέωσης των επόμενων γενεών, με την εμφάνιση μίας επίπλαστης ανάπτυξης), ήταν οι μέθοδοι των τιτλοποιήσεων που εφάρμοζε η κυβέρνηση Σημίτη – προεισπράττοντας έσοδα από τα λαϊκά λαχεία, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων κοκ.
Σήμερα, τα έσοδα αυτά απλά λείπουν από τους συγκεκριμένους φορείς – επειδή είναι υποθηκευμένα για πολλά χρόνια, με τις γνωστές συνέπειες. Δηλαδή, την κρατική χρηματοδότηση για την κάλυψη των κενών, τις βιαστικές αποκρατικοποιήσεις κλπ.
Εδώ δεν πρέπει να ξεχασθεί το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου που κορυφώθηκε το 2000 – όπου δεκάδες χιλιάδες Έλληνες έχασαν τα σπίτια και τα χρήματα τους, μαζί με την καταστροφή των ασφαλιστικών ταμείων. Ούτε βέβαια η απίστευτη διαφθορά (μίζες) των υπουργών του κ. Σημίτη, όσον αφορά τα εξοπλιστικά, τις κατασκευές, τα φάρμακα κλπ. Εν προκειμένω, οι δαπάνες για τα εξοπλιστικά την περίοδο 1990-2000 ήταν συνολικά 21,394 δις $, καθιστώντας την Ελλάδα 7η χώρα παγκοσμίως – ενώ η απορρόφηση των ΕΣΠΑ εκτοξεύθηκε επί κ. Σουφλιά, με την κατασκευή πολλών αυτοκινητοδρόμων.
Ακολούθησαν τα «μαύρα ταμεία» της Siemens, με τις γνωστές κατηγορίες του κ. Τσουκάτου – όπου παραδέχθηκε πως τα χρήματα οδηγούνταν στο ΠΑΣΟΚ, ως ένα είδος πολιτικής συνδιαλλαγής! Επίσης οι γνωστές υποθέσεις με το C4I και οι δαπάνες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες – όπου κατά τον κ. Στουρνάρα ανήλθαν σε 8,5 δις €, μειωμένες κατά τα 2 δις € των εισιτηρίων, με κέρδος κατά τον ίδιο τις υποδομές που παρέμειναν στην Ελλάδα.
Οι υποδομές αυτές όμως μεταβιβάσθηκαν στη θυγατρική του Υπερταμείου των ξένων, στην ΕΤΑΔ – χωρίς καν να αποτιμηθούν, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται με αμελητέα αξία. Θα μπορούσε βέβαια να ισχυρισθεί κανείς πως ο πρωθυπουργός μίας χώρας δεν είναι υπεύθυνος για τη διαφθορά των υπουργών του ή δεν τη γνώριζε.
Είναι όμως δυνατόν να πιστέψει κανείς πως δεν τη γνώριζε; Δεν φαινόταν ολοκάθαρα ο πλούτος και τα σπίτια που είχαν συσσωρεύσει, χωρίς κανένα φόβο μήπως αποκαλυφθούν; Αφού λοιπόν ασφαλώς τη γνώριζε, δεν ήταν και είναι υπεύθυνος; Ποια είναι αλήθεια η άποψη της κυρίας Διαμαντοπούλου και όλων αυτών που διοργάνωσαν την πρόσφατη γιορτή προς τιμήν του; Την άξιζε;
Ποια είναι τα όρια της νόμιμης αυτοάμυνας;
Μετά από τέσσερις εβδομάδες ισραηλινών αεροπορικών επιδρομών στη Λωρίδα της Γάζας, ξεπεράστηκε το όριο των 10.000 νεκρών τη Δευτέρα – με περισσότερα από 4.100 παιδιά και 2.640 γυναίκες, σύμφωνα με υποοργανισμούς του ΟΗΕ, συμπεριλαμβανομένης της UNICEF.
Αυτός ο πόλεμος αναμένεται να διαρκέσει αρκετούς μήνες ακόμη – ενώ ξεκίνησε ο εξοπλισμός των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων με χειμερινά ρούχα. Είναι προβλέψιμο δε, τι θα σημαίνει η κρύα, υγρή εποχή για τους εκατοντάδες χιλιάδες βομβαρδισμένους κατοίκους της περιοχής – οι μισοί από τους οποίους είναι παιδιά και νέοι. Χωρίς νερό, χωρίς καύσιμα, χωρίς θέρμανση, χωρίς τροφή και χωρίς ιατρική περίθαλψη.
Σε καμία προηγούμενη στρατιωτική εκστρατεία στα κατεχόμενα εδάφη από το 1967, οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ δεν σκότωσαν και δεν τραυμάτισαν τόσους ανθρώπους, όσο τις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες. Κατά τη διάρκεια των πιο σκληρών και παρατεταμένων συγκρούσεων μέχρι σήμερα, της δεύτερης Intifada, η οποία διήρκεσε από τον Σεπτέμβριο του 2000 έως τον Ιανουάριο του 2005, υπήρξαν μεταξύ 2.700 και 3.350 θάνατοι από την παλαιστινιακή πλευρά.
Οι δυτικοί πολιτικοί, κυρίως η Γερμανία, σε προφανή συμφωνία με την ισραηλινή κυβέρνηση, δικαιολογούν τις μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές επιχειρήσεις, κυρίως αεροπορικές, ως αυτοάμυνα – λογικό σε κάποιον κυνικό βαθμό, αφού η Χαμας σκότωσε εκατοντάδες αθώους και αμάχους Ισραηλινούς, ενώ διέπραξε απίστευτες θηριωδίες.
Ο πρωθυπουργός της χώρας ανακοίνωσε πάντως ότι, «η εκδίκηση του Ισραήλ για τα εγκλήματα που διέπραξαν οι Παλαιστίνιοι τρομοκράτες στις 7 Οκτωβρίου, δεν θα ξεχαστεί για πολλές γενιές» – ενώ ο υπουργός άμυνας είπε πως «ο κόσμος θα θυμάται τα αντίποινα του Ισραήλ, για τα επόμενα 50 χρόνια».
Εύλογα λοιπόν αναρωτιέται κανείς, ποια είναι τα ανώτατα όρια της νόμιμης αυτοάμυνας – επίσης, εάν έτσι θα επιλυθεί το πρόβλημα στην περιοχή, υπό το φόβο αντίστοιχων αντιποίνων από το Ισραήλ που καλείται πράγματι να επιβιώσει σε μία εχθρική περιοχή. Τέλος, εάν το Ισραήλ επιχειρεί μία γενοκτονία – την πρώτη στη σύγχρονη εποχή.
Αισχροκέρδεια
Αυτό που θα έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση, για την καταπολέμηση της εγχώριας αισχροκέρδειας που ασφαλώς δεν είναι εισαγόμενη, είναι πολύ απλό: μια ηλεκτρονική πλατφόρμα που να έχει τις τιμές των βασικών προϊόντων των πολυεθνικών, αλλά και των εξαγόμενων ελληνικών, σε ολόκληρη την ΕΕ – έτσι ώστε να υπάρχει πλήρης διαφάνεια, οπότε ξεκάθαρος έλεγχος από την ίδια την κοινωνία.
Σε μια τέτοια περίπτωση, οι καταναλωτές θα μπορούσαν (και θα έπρεπε) να σαμποτάρουν τα προϊόντα εκείνων των εταιριών που αισχροκερδούν στην Ελλάδα – χωρίς να χρειάζεται καμία κρατική παρέμβαση.
Επιπλέον, να εξασφαλίσει τη σωστή λειτουργία της επιτροπής ανταγωνισμού – με στόχο την καταπολέμηση των καρτέλ που απομυζούν ασύστολα τους Έλληνες. Οι σοβιετικές μέθοδοι που προσπαθεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση, δεν έχουν αποτέλεσμα – όπως δεν είχαν ποτέ στην ιστορία.
Η αισχροκέρδεια της ΔΕΗ
«ΔΕΗ: Έκρηξη κατά +45,4% στα EBITDA (=κέρδη προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων) για το εννεάμηνο του 2023 – Επαναλαμβανόμενο EBITDA ύψους 937 εκ. € το εννεάμηνο 2023 από 644 εκ. € το εννεάμηνο 2022».
Η ΔΕΗ αύξησε 4 φορές, δηλαδή σχεδόν 400% το περιθώριο κερδών της EBIDTA (=προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων) – από 4,68 στο 16,68!. Ποια επιχείρηση αλήθεια θα μπορούσε να κάνει κάτι ανάλογο, χωρίς να χάσει όλους τους πελάτες της; Καμία, εκτός εάν συμμετείχε σε καρτέλ και έκαναν όλες το ίδιο.
Έτσι αγοράζει τον Κωτσόβολο, επεκτείνεται στη Ρουμανία και αυξάνει την τιμή της μετοχής της – με τα χρήματα των κορόιδων που πληρώνουν πανάκριβο το ηλεκτρικό ρεύμα. Στο μέλλον, με τα πολύχρωμα τιμολόγια για ιθαγενείς του κ. Σκυλακάκη.
Απλά για να γνωρίζουν οι Έλληνες το λόγο που πληρώνουν ακριβό το ηλεκτρικό ρεύμα (από το οποίο αυξάνεται επίσης ο πληθωρισμός), τι αποτελέσματα για τους ίδιους έχει η ιδιωτικοποίηση μίας κοινωφελούς επιχείρησης και πώς εξυγιαίνεται μία εταιρία – εις βάρος τους, εις υγείαν των κορόιδων δηλαδή στην καθομιλουμένη, όπως άλλωστε και οι τράπεζες.
Κάτι ανάλογο έχει συμβεί με τα νερά σε άλλες χώρες – ενώ αυτή είναι η συνταγή του κ. Χατζηδάκη, την οποία δοκιμάζει σήμερα για το κράτος, με τη νέα φορολογία/κεφαλικό χαράτσι των ελευθέρων επαγγελματιών.
Όπως λέγεται, θα ακολουθήσουν οι αγρότες, ενώ παράλληλα θα καταργηθούν αρκετές φοροαπαλλαγές – κάτι που είναι συνώνυμο με την αύξηση της φορολογίας, όπως είναι άλλωστε η διατήρηση των ίδιων φορολογικών συντελεστών στις αυξημένες τιμές. Θεωρεί εντελώς ανόητους τους Πολίτες – ελπίζοντας να μην έχει δίκιο.
40ος Αυθεντικός Μαραθώνιος
Με καλούν για την επίσημη παρουσίαση του 40ου Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας, στο πανέμορφο Ωδείο Αθηνών – με διοργανωτή τον ΣΕΓΑΣ. Επειδή πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα, εάν όχι το σημαντικότερο αθλητικό και πολιτιστικό γεγονός της Ελλάδας, στο οποίο θα συμμετέχουν 72.000 αθλητές από 140 χώρες σύμφωνα με την παρουσίαση (τα ξενοδοχεία στην Αθήνα είναι υπερπλήρη), νοιώθω υποχρέωση μου να παρευρεθώ.
Όπως γράφει η πρόσκληση, πέρας προσέλευσης 18.15 και έναρξη 18.30 – οπότε ήμουν φυσικά στις 18.15 και όπως διαπίστωσα ο πρώτος, πολύ πριν ακόμη και από τον «οικοδεσπότη»! Η προσέλευση συνεχίσθηκε έως τις 19.00 και η παρουσίαση ξεκίνησε περίπου στις 19.15!
Περίμενα τώρα μία παρουσίαση αντίστοιχη, με την ιστορία του Μαραθωνίου, με τη νίκη μας εναντίον των Περσών στο Μαραθώνα, με το «νενικήκαμεν» του Φειδιππίδη κλπ. – προφανώς από αθλητές. Είδα με έκπληξη μου ένα «θέαμα» που έμοιαζε με προεκλογική εκδήλωση της ΝΔ – ή με πανηγυρική της εκλογικής της νίκης. Με υπουργούς της που εκθείαζαν τον πρωθυπουργό και που μιλούσαν ανερυθρίαστα για τον εαυτό τους, για ψηφιοποίηση, καθώς επίσης για θέματα κακοποίησης παιδιών – για θέματα δηλαδή που δεν είχαν καμία σχέση με το Μαραθώνιο και με μία γιγαντοοθόνη που διαφήμιζε την υπουργική θέση τους και τα πρόσωπα τους, ενώ έδειχνε και κάποια συνοδευτικά των ομιλιών τους.
Στην αρχή μίλησαν ο Έλληνας επίτροπος στην ΕΕ, εκθειάζοντας την πράσινη πολιτική της ΕΕ, η πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ, και ο απερχόμενος περιφερειάρχης. Μετά τους δύο υπουργούς, έναν υφυπουργό και μία υπουργό με μαγνητοσκοπημένη ομιλία στη γιγαντοοθόνη, εμφανίσθηκε ένας καθηγητής οικονομικών που μιλούσε για θέματα ηγεσίας, επιτυχίας κλπ., από ψυχολογικής πλευράς, σαν να επρόκειτο για σεμινάριο στελεχών επιχειρήσεων – παραπάνω δεν άντεξα και έφυγα.
Ένοιωσα πραγματικά ντροπή, με την ικανότητα μας να εξευτελίζουμε και να χρησιμοποιούμε για κομματικούς σκοπούς, τέτοια σημαντικά γεγονότα – τα οποία θα έπρεπε να σεβόμαστε, να διατηρούμε αναλλοίωτα στη μνήμη μας και να τα παρουσιάζουμε όπως τους αξίζει, τόσο στην ελληνική, όσο και στην παγκόσμια κοινότητα. Παρακάτω η αίθουσα παρουσίασης του Ωδείου, γύρω στις 18.45.
Όλα αυτά, αλλά και πολλά άλλα, θυμίζουν δυστυχώς την Ελλάδα της εικονικής ευημερίας των Ολυμπιακών Αγώνων που παρέδωσε ο δήθεν εκσυγχρονιστής κ. Σημίτης – ιδεολογικός απόγονος και συνεχιστής του οποίου, είναι ξεκάθαρα ο σημερινός πρωθυπουργός.
Όργιο διαφθοράς
Οι 314.006 απευθείας αναθέσεις, ύψους 4,5 δις € μέσα σε δυο μόλις χρόνια που αποκάλυψε το ΕΣ, τεκμηριώνουν πως η κυβερνητική διαφθορά είναι εκτός ελέγχου – επίσης πως δεν αυξήθηκε τυχαία το όριο από 20.000 € στα 30.000 €, όπου όλες οι συμβάσεις αναπροσαρμόστηκαν αμέσως σε αυτό το ύψος.
Δεν αρκεί όμως η αποκάλυψη, αλλά απαιτείται η επέμβαση Εισαγγελέα – ενώ δεν δικαιούται να κατηγορεί ως φοροφυγάδες τους ελεύθερους επαγγελματίες για να τους υπερφορολογήσει, μια κυβέρνηση της διαφθοράς.
Όταν βέβαια οι Πολίτες ανέχονται τη ληστεία τους από τη ΔΕΗ που αύξησε 400% τα κέρδη της εις βάρος τους, από τις τράπεζες που θα έχουν καθαρά κέρδη περί τα 4 δις € χωρίς να αυξήσουν το δανεισμό των Ελλήνων και από τα αλλά καρτέλ που τους απομυζούν, εξαϋλώνοντας τους μισθούς τους, δύσκολα θα απαιτήσουν την επέμβαση Εισαγγελέα – οπότε το όργιο της διαφθοράς θα συνεχιστεί.
Ακρίβεια εκτός ελέγχου
Η ακρίβεια σε σύγκριση με τον Οκτώβρη του 2021 από τους πίνακες της ΕΛΣΤΑΤ, είναι τεράστια – όσον αφορά το γενικό δείκτη, από το 103,75 στο 117, δηλαδή 13,25% αύξηση, ενώ σε σχέση με τα τρόφιμα από το 103,04 στο 130,04, ήτοι άνοδος των τιμών κατά 27%!
Με το μέσο ονομαστικό μισθό στην Ελλάδα κατά 23,9% χαμηλότερο το 2022 από το 2009 και με τις τιμές των τροφίμων αυξημένες κατά 29%, κατανοεί κανείς πως το βιοτικό επίπεδο των μεσαίων και χαμηλών εισοδηματικών τάξεων έχει καταρρεύσει – τουλάχιστον κατά 52,9% το 2022, σε σχέση με το 2009, ενώ η κατάρρευση συνεχίζεται και το 2023.
Όλα αυτά παρά το ότι στην Ευρώπη ο πληθωρισμός υποχωρεί πια – ενώ οι μισθοί στην ΕΕ είναι πολύ υψηλότεροι, με την Ελλάδα να έχει καταντήσει στην τρίτη θέση από το τέλος. Εάν λοιπόν συγκριθεί η ακρίβεια ως ποσοστό επί των μισθών, θα διαπιστωθεί πως στην Ελλάδα είναι πολλαπλάσια και εκτός ελέγχου.
Με δεδομένο δε το ότι, οι χαμηλοί μισθοί σημαίνουν χαμηλή ζήτηση, οπότε χαμηλότερες τιμές, είναι ξεκάθαρο πως στην Ελλάδα οι αυξήσεις οφείλονται στην εγχώρια αισχροκέρδεια και δεν είναι καθόλου εισαγόμενες. Εύλογα, αφού λυμαίνονται τους Έλληνες τα καρτέλ της ενέργειας, των τραπεζών, των Σουπερμάρκετ κλπ.
Στα πλαίσια αυτά, αντί η κυβέρνηση να ελέγξει την αγορά και να εξασφαλίσει τον ανταγωνισμό, επιλέγει τις θεατρινίστικες κινήσεις – με αστεία πρόστιμα σε πολυεθνικές και με επισκέψεις του υπουργού ανάπτυξης, καθώς επίσης του πρωθυπουργού στα Σουπερμάρκετ, με τη συνοδεία τηλεοπτικών συνεργείων!
Την ίδια στιγμή σχεδιάζει την αύξηση των φόρων των ελευθέρων επαγγελματιών, αργότερα των αγροτών και διαφόρων άλλων. Πρόκειται δυστυχώς για τον ορισμό της ληστείας των Ελλήνων και της κυβερνητικής ανικανότητας.
