.
Συλλογική ευθύνη, Υμνητές των μνημονίων, Πληθωρισμός, Ο 1ος αλαζονικός προϋπολογισμός της ΝΔ, Πόλεμος στο Ισραήλ, Η ληστεία συνεχίζεται, Η κυβέρνηση της καταστροφής, Άδικη η Δικαιοσύνη, Η αλήθεια για την οικονομία μας.
.
Συλλογική ευθύνη;
«Αυτό που βλέπουμε δυστυχώς στη Γάζα, δεν είναι ένας ισραηλινός πόλεμος εναντίον της Χαμάς – είναι μια συστηματική καταστροφή ανθρώπων και εστιών. Οι ισραηλινές αεροπορικές επιθέσεις, τα πυρά του πυροβολικού και ενδεχομένως αύριο μια χερσαία εισβολή, δεν κάνουν καμία διάκριση.
Η αίσθηση είναι ότι το Ισραήλ θέλει να εκδιώξει τους Παλαιστίνιους κατοίκους από τη Γάζα – να ανακαταλάβει αυτή τη λωρίδα γης, από την οποία είχε αποχωρήσει το 2006. Και μετά τη Γάζα, η Δυτική Όχθη; Όχι, δεν μπορούμε να ανεχθούμε καμιά συλλογική τιμωρία – επειδή αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Είναι ευθύνη της πολιτισμένης Δύσης να πάρει θέση και να το σταματήσει».
Η αλήθεια είναι πως το Ισραήλ έχει κάτι περισσότερο από δίκιο, αναφορικά με τις θηριωδίες της Χαμάς – ειδικά τις δολοφονικές επιθέσεις της στη συναυλία των νέων. Ως εκ τούτου, φυσικά έχει κάθε δικαίωμα να αμυνθεί – όσον αφορά όμως τον πραγματικό επιτιθέμενο που είναι η Χαμάς και όχι ο άμαχος πληθυσμός της Παλαιστίνης.
Σε σχέση τώρα με το τελεσίγραφο που εξέδωσε για την εγκατάλειψη της Γάζας από 1 εκ. κατοίκους της, είναι προσχηματικό – αφού είναι αδύνατον να συμβεί, από τόσους πολλούς ανθρώπους που δεν θα ξέρουν καν πού να πάνε. Σωστά λοιπόν το κατέκρινε η υπουργός εξωτερικών της Νορβηγίας, λέγοντας πως το Ισραήλ έχει δικαίωμα να υπερασπίζεται τον εαυτό του, αλλά δεν μπορεί να χρησιμοποιεί κάθε πιθανό μέσο – συμπληρώνοντας πως καταδικάζει τον αποκλεισμό της Γάζας, καθώς επίσης το ότι, το Ισραήλ ζητάει από τόσους πολλούς ανθρώπους να μετακινηθούν, όταν οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν πρόσβαση σε τρόφιμα και φάρμακα.
Σημειώνουμε δε πως η απόφαση του Ισραήλ έχει προκαλέσει διεθνείς αντιδράσεις – με τους Δημοκρατικούς της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, να καλούν το Τελ Αβίβ να σταματήσει. Εκτός αυτού, είναι αδιανόητος ο αποκλεισμός του άμαχου πληθυσμού και των παιδιών από τρόφιμα, ηλεκτρικό κλπ.
Τέλος, η προσφυγική κρίση που αναμένεται και οι επιπτώσεις του πολέμου, πολύ περισσότερο εάν διευρυνθεί στις γειτονικές χώρες, θα είναι τεράστιες – ενώ δεν είναι σωστό να μετατρέψει την αποτυχία του ο Μ. Νετανιάχου, όσον αφορά την πρόληψη αυτής της φρίκης, σε εκδίκηση που θα έχει θύματα χιλιάδες αμάχους και παιδιά. Η συλλογική ευθύνη είναι φασιστικό χαρακτηριστικό – το οποίο δεν ταιριάζει σε μία δημοκρατική χώρα, όπως το Ισραήλ.
Υμνητές των μνημονίων
«Αν δεν είχαν γίνει οι μνημονιακές περικοπές, η συνταξιοδοτική δαπάνη σήμερα θα ήταν κοντά στα 40 δισ. ευρώ και μαζί με τη μισθολογική δαπάνη του Δημοσίου, θα αντιπροσώπευαν πάνω από τα 2/3 των εσόδων του προϋπολογισμού. Τούτο σημαίνει πως δεν θα περίσσευαν χρήματα για σχολεία, αντιπλημμυρικά, περιπολικά, αμυντικό εξοπλισμό, δικαστικές αίθουσες κλπ.».
Δεν με εξοργίζουν τα παραπάνω, αφού θεωρώ πως δεν είναι σκόπιμη η άγνοια ή, έστω, «στενοκεφαλιά» ορισμένων συμπολιτών μας – αν και δεν είναι σωστό να «διασπείρουν» υποκειμενικές εκτιμήσεις, όταν πρόκειται για δημοσιογράφους. Με στενοχωρούν όμως σε πολύ μεγάλο βαθμό! Ο παραπάνω, δεν υπολογίζει πως τα μνημόνια μας κόστισαν περί τα 60 δις € ΑΕΠ, οπότε σχεδόν 17 δις € ετήσια έσοδα του δημοσίου που ασφαλώς θα κάλυπταν τα επί πλέον 10 δις € των συντάξεων – ένα μεγάλο μέρος της αντισυνταγματικής περικοπής των οποίων ήταν άδικο, αφού είχε πληρωθεί από τις εισφορές των συνταξιούχων.
Δεν υπολογίζει πως λογικά θα είχε αυξηθεί τουλάχιστον κατά 10 δις € το ΑΕΠ μας όλα αυτά τα χρόνια – οπότε χάθηκαν επί πλέον δημόσια έσοδα άνω των 2 δις €. Ούτε ότι κυριαρχούσαμε στα Βαλκάνια και σε ένα μεγάλο μέρος της πρώην Ανατολικής Ευρώπης – σε περιοχές, από τις οποίες κυριολεκτικά εκδιώχθηκαν οι περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις, ιδίως οι τράπεζες, για να αντικατασταθούν από γερμανικές, γαλλικές κλπ.
Δεν υπολογίζει πως το δημόσιο χρέος μας αυξήθηκε κατά 100 δις € παρά το PSI, ότι το κόκκινο ιδιωτικό χρέος εκτοξεύθηκε στα ύψη από αμελητέο προηγουμένως, πως εξανεμίσθηκαν περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων πάνω από 500 δις € λόγω της πτώσης των τιμών των ακινήτων και πάνω από 100 δις € χρηματιστηριακή αξία, πως οι μισθοί κατακρεουργήθηκαν, ότι υποθηκεύθηκε η δημόσια περιουσία μας για 99 χρόνια, πως ξεπουλήθηκε μαζί με ένα μεγάλο μέρος της ιδιωτικής περιουσίας και ότι αλλάζει σταδιακά το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Ελλάδας, μαζί με τον πληθυσμό της – αφού εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά μας μετανάστευσαν, επιδεινώνοντας μαζί με τις πτωτικές λόγω φτώχειας γεννήσεις και τους αυξημένους θανάτους το δημογραφικό μας, ενώ αντικαταστάθηκαν σε κάποιο βαθμό από μετανάστες.
Δεν υπολογίζει ότι καταδικασθήκαμε σε μία κυλιόμενη χρεοκοπία που αποτελεί τη χειρότερη δυνατή μορφή της, πως χρεοκόπησαν χιλιάδες επιχειρήσεις και νοικοκυριά, ενώ χάθηκαν πάνω από 50 δις € από τις τράπεζες, συν τα 17 δις € του αναβαλλομένου φόρου, συν όποια από τα 18,7 δις € των εγγυήσεων του Ηρακλής εκπέσουν – ούτε την κατακόρυφη πτώση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων.
Δεν υπολογίζει πολλά άλλα που θα επιβαρύνουν ακόμη εμάς και τις επόμενες γενιές – αφού η πάμπλουτη Ελλάδα έχει μετατραπεί σε μία εξαθλιωμένη αποικία χρέους των δανειστών της που τη λεηλατούν διαχρονικά. Τέλος, θυμίζω εδώ πως το τελευταίο δάνειο της χρεοκοπίας του 1893 και του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου που μας επιβλήθηκε το 1898, ενώ αποχώρησε από την Ελλάδα μόλις το 1978, αποπληρώθηκε το 1999 – σχεδόν 100 χρόνια μετά!
Δυστυχώς όμως, όπως και τότε, έτσι και τώρα, υπάρχουν αυτοί οι Έλληνες που «δοξάζουν» τα μνημόνια – τεκμηριώνοντας πως είμαστε Πολίτες μίας χώρας που έχει ένα τρομακτικό ελάττωμα: δεν μαθαίνει ούτε από την ιστορία της, ούτε από τα λάθη της, με κάποιους από τους Πολίτες της να σκέφτονται (μεταφορικά) ως γενίτσαροι.
Πληθωρισμός
«ΕΛΣΤΑΤ: Αυξημένες κατά 9,4% οι τιμές στα τρόφιμα τον Σεπτέμβριο – στο 1,6% πτωτικός ο εγχώριος πληθωρισμός (ΔΤΚ) και στο 2,4% ο εναρμονισμένος». Είναι εύλογη η υποχώρηση του Δείκτη Τιμών καταναλωτή στην Ελλάδα, αφού έχει φτωχοποιηθεί ο πληθυσμός από την υπερφορολόγηση και από την άνοδο των τιμών, οπότε μειώνεται σταδιακά η ζήτηση – ενώ στα τρόφιμα που επηρεάζουν τις μεσαίες και χαμηλότερες εισοδηματικές ομάδες, με τις τιμές τους να είναι σε κάποιο βαθμό «ανελαστικές», συνεχίζεται η ακρίβεια.
Το σωστό είναι η σύγκριση των τιμών του 2023 με το 2021, στις τρεις μεσαίες υπό-στήλες (στην τελευταία το ποσοστό του 23/22, είναι επί πλέον του ποσοστού του 22/21). Εδώ φαίνεται μία άνοδος των τιμών των τροφίμων και μη αλκοολούχων ποτών, από 105,30 το 2021 στο 130,28 το 2023, οπότε κατά 24,98% – ενώ συνολικά από 102,83 στο 118,04, οπότε κατά 15,21%. Κατά 15,21% λοιπόν μειώθηκε η αγοραστική αξία των εισοδημάτων των Ελλήνων σε σχέση με το 2021 – ενώ, όσον αφορά τα τρόφιμα και μη αλκοολούχα ποτά, κατά 24,98%!
Η όποια άνοδος των μισθών και των συντάξεων ήταν πολύ μικρότερη και ασφαλώς δεν κάλυψε τη διαφορά – ενώ η μεγάλη ληστεία γίνεται από τις τράπεζες στις καταθέσεις, οι οποίες σε σχέση με το 2021 έχασαν το 15,21% της αξίας τους. Στα 195 δις € που υπολογίζονται, χάθηκαν σχεδόν 30 δις € που ωφέλησαν τις τράπεζες – αφού οι καταθέτες θεωρούνται δανειστές τους, τους δίνουν σχεδόν μηδενικά επιτόκια και θα τους επιστρέψουν σχεδόν 30 δις € λιγότερα σε αγοραστική δύναμη, στις αναλήψεις.
Εάν θεωρεί λοιπόν κανείς πως η όποια ανάπτυξη ισοσταθμίζει το λιγότερο φαγητό, τα χαμηλότερα πραγματικά εισοδήματα, την κλοπή των καταθέσεων, τα 10.000 παιδιά λιγότερα που γεννήθηκαν και τους νέους που συνεχίζουν να εγκαταλείπουν την Ελλάδα για να επιβιώσουν, επιδεινώνοντας ακόμη περισσότερο το δημογραφικό, είναι άξιος της μοίρας του – ειδικά όταν ζει σε μία πάμπλουτη χώρα που θα μπορούσε να προσφέρει ευημερία στους Πολίτες της, εάν δεν υπήρχε η συνεχής κυβερνητική κακοδιαχείριση.
Ο 1ος αλαζονικός προϋπολογισμός της ΝΔ
Στο προσχέδιο, ο ρυθμός ανάπτυξης του 2024 υπολογίζεται στο 3% και για πρώτη φορά υψηλότερος από τις διεθνείς προβλέψεις – με τις επενδύσεις (ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου) να αυξάνονται κατά 12,3%! Με δεδομένο όμως το ότι, ο προϋπολογισμός του 2023 προέβλεπε αύξηση τους κατά 15,5%, με την πρόβλεψη τώρα να έχει μειωθεί στο 8,3%, πρόκειται πιθανότατα για ένα μέγεθος που δεν θα επιτευχθεί ούτε το 2024 – σημειώνοντας πως το μεγαλύτερο μέρος τους αφορά κατοικίες και κατασκευές, οπότε το οικονομικό μοντέλο που χρεοκόπησε την Ελλάδα.
Περαιτέρω, με την αποταμίευση αρνητική (-1,4% στο 1ο τρίμηνο του 2023), με την ακρίβεια στο ζενίθ, ειδικά όσον αφορά τα τρόφιμα, με τους μισθούς στο ναδίρ και με μία νέα ενεργειακή κρίση στον ορίζοντα, μάλλον δεν θα αυξηθεί η ιδιωτική κατανάλωση, όπως προβλέπεται στο προσχέδιο – με τον τουρισμό του 2024 να αποτελεί ένα μεγάλο ερώτημα.
Η άνοδος των εξαγωγών τώρα κατά 6,3% το 2024, όταν η πτώση τους στο 8μηνο του 2023 ήταν της τάξης του -5,7% (-24,5% τον Αύγουστο), είναι εξαιρετικά αισιόδοξη – εκτός εάν η άνοδος των τιμών του πετρελαίου που προβλέπεται από τις πρόσφατες εξελίξεις στο Ισραήλ, αυξήσει τιμολογιακά τις εξαγωγές πετρελαιοειδών, στραγγαλίζοντας όμως τους Πολίτες.
Ενδιαφέρον έχει η ονομαστική άνοδος του ΑΕΠ το 2023 (=με τον πληθωρισμό) κατά 7,6%, όταν τα φορολογικά έσοδα του κράτους θα αυξηθούν κατά 9,1% – γεγονός που σημαίνει πως πρόκειται για υπερφορολόγηση, επί πλέον αυτής από τη διατήρηση των ίδιων φορολογικών συντελεστών στις αυξημένες τιμές. Κυριολεκτικά λοιπόν έχει δρομολογηθεί μία φορολογική κλοπή των Ελλήνων και ξανά της μεσαίας τάξης, όπως επί ΣΥΡΙΖΑ – προφανώς επειδή έχει πεισθεί η κυβέρνηση πως είναι ανίκανοι να αντιδράσουν.
Δεν υπάρχει πάντως σχεδόν κανένας οικονομικός δείκτης που να είναι ρεαλιστικός ενώ, το χειρότερο, είναι η κατακόρυφη άνοδος των τόκων του χρέους (πριν τα swaps του ΣΥΡΙΖΑ που για πρώτη φορά λειτούργησαν θετικά), από 4,9 δις € το 2022 στα 7,45 δις € το 2023 – ως αποτέλεσμα του συνεχούς δανεισμού της κυβέρνησης, η οποία έχει εκτοξεύσει τα βραχυπρόθεσμα δάνεια της με έντοκα γραμμάτια και με repos στη στρατόσφαιρα.
Συμπερασματικά, μία χώρα όπως η Ελλάδα, πάμπλουτη και με τεράστιες δυνατότητες ευημερίας των Πολιτών της, οδηγείται ξανά στη χρεοκοπία – με τον ίδιο τρόπο που συνέβη η προηγούμενη, με το ίδιο χρεοκοπημένο οικονομικό μοντέλο, με τις ίδιες αλχημείες (=δεν υπάρχει ακόμη ούτε σωστός Ισολογισμός του κράτους, ούτε εκτίμηση των παγίων, ούτε διπλογραφικό σύστημα στο δημόσιο) και με τα ίδια λάθη.
Πόλεμος στο Ισραήλ
Αυτά που έχουν συμβεί με τους Αρμενίους στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ από το Αζερμπαϊτζάν, με τη στήριξη των Τούρκων και τώρα στο Ισραήλ από την Χαμάς που επίσης στηρίζουν οι Τούρκοι, αλλά και το Ιράν, είναι αρκετά για να καταλάβουμε πόσο κινδυνεύουμε.
Το γεγονός δε ότι, οι παράνομοι μετανάστες στις δομές στην Ελλάδα πανηγυρίζουν για τις φρικαλεότητες των φανατικών ομοθρήσκων τους στο Ισραήλ, όπως είναι η περιφορά γυμνής γυναίκας στους δρόμους με φωνές «Αλλαχού άκμπαρ», θα πρέπει να μας προβληματίσει για το τι θα συμβεί στην Ελλάδα – εάν τους δοθούν οδηγίες από αυτούς που τους έχουν στείλει.
Θα ήταν τεράστια παράλειψη της κυβέρνησης το να μη λειτουργήσει ξανά προληπτικά – όπως δεν το έκανε στα Τέμπη, στις πυρκαγιές, στις πλημμύρες κλπ. Όσον αφορά την αποσταθεροποίηση στη Μέση Ανατολή από τους φανατικούς ισλαμιστές και τον πόλεμο που κήρυξαν στο Ισραήλ, με 200 θανάτους έως τώρα, θα έχει πιθανότατα συνέπειες και για την Ελλάδα – σημειώνοντας πως το Ισραήλ θεωρεί ότι, δεν θα είναι εύκολος ή σύντομος πόλεμος και θα διεξαχθεί σε πολλαπλά μέτωπα.
Η ληστεία συνεχίζεται
«World Bank: Μεταξύ 214 κρατών, οι επιδόσεις της Ελλάδας όσον αφορά το δείκτη «κυβερνητικής αποτελεσματικότητας», δηλαδή την ποιότητα των παρεχόμενων δημόσιων υπηρεσιών και το βαθμό ανεξαρτησίας του κρατικού μηχανισμού από πολιτικές πιέσεις, επιδεινώθηκαν – με την κατάταξη της στην 72η θέση το 2022, σε σχέση με την 70η θέση τόσο το 2021 όσο και το 2020, με πρώτη στην κατάταξη τη Σιγκαπούρη.
Στον δείκτη «αντιμετώπισης της διαφθοράς» η Ελλάδα έκανε πολλά βήματα προς τα πίσω το 2022 – στην 93η θέση σε σχέση με την 87η θέση το 2021. Στον δείκτη «ποιότητας των θεσμών και κανονισμών», ο οποίος καταγράφει την ικανότητα του κράτους να εφαρμόζει πολιτικές οι οποίες παροτρύνουν την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα, η Ελλάδα βυθίστηκε στην 70η θέση – από την 61η θέση το 2020.
Το χειρότερο, μελέτες συμπεραίνουν πως όταν μια χώρα αναρριχηθεί στο τελευταίο σκαλί της επενδυτικής βαθμίδας, όπως η Ελλάδα, αν και μόνο από την DBRS (η Scope δεν είναι εγκεκριμένη), «αγκυροβολεί» δυστυχώς εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα».
Όλα αυτά δεν είναι σίγουρα καλά νέα για τη χώρα μας – η οποία συγκαταλέγεται στις χειρότερες της Ευρώπης, έχοντας μία κυβέρνηση που έχει χάσει την επαφή της με την πραγματικότητα. Οι τράπεζες βέβαια, με την ανοχή της, διευρύνουν συνεχώς την απόσταση μεταξύ επιτοκίων καταθέσεων και χορηγήσεων (πίνακας) – με το επιτόκιο των καταναλωτικών δανείων στο 14,77%, όταν ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι 8,7%! Η φορολογική, πληθωριστική και τραπεζική ληστεία λοιπόν των Ελλήνων συνεχίζεται – χωρίς όμως να υπάρχει η παραμικρή διαμαρτυρία από τους Πολίτες.
Η κυβέρνηση της καταστροφής
Η τετραετία που πέρασε ήταν γεμάτη πολιτικά δώρα για την κυβέρνηση της ΝΔ – με αντίστοιχες πληγές για τους Έλληνες Πολίτες, αλλά και γενικότερα την Ελλάδα. Ξεκινώντας από την πανδημία, έφερε το Ταμείο Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης ύψους άνω των 30 δις €, ενώ επέτρεψε στην κυβέρνηση να δανεισθεί πάνω από 50 δις €, με την κατ’ εξαίρεση αποδοχή των ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ – με την αντίστοιχη όμως άνοδο των δίδυμων ελλειμμάτων και χρεών που θα επιβαρύνουν πολλές γενιές Ελλήνων, ενώ το εξωτερικό χρέος (άνω των 550 δις €), το δημόσιο και το κόκκινο ιδιωτικό έχουν εκτοξευθεί στα ύψη.
Ταυτόχρονα, η Ελλάδα είχε τους περισσότερους θανάτους στην Ευρώπη ανά εκατομμύριο – οι οποίοι έχουν ξεπεράσει τους 37.000. Συνεχίζοντας με την ενεργειακή κρίση, αύξησε τον «πληθωρισμό» – οπότε έδωσε την ευκαιρία στην κυβέρνηση να μειώσει τη σχέση δημοσίου χρέους ως προς το πληθωριστικό ΑΕΠ, εισπράττοντας ταυτόχρονα πολύ περισσότερους φόρους, με τη διατήρηση των ίδιων φορολογικών συντελεστών στις αυξημένες τιμές.
Για τους Έλληνες όμως άνοιξε μία ακόμη πληγή – με την υπερφορολόγηση τους και με τη συρρίκνωση των διαθεσίμων εισοδημάτων τους πάνω από 8% μόνο το 2022, παρά το ότι η Ελλάδα είναι τρίτη από το τέλος στην ΕΕ. Όσον αφορά τους Ολιγάρχες της ενέργειας, αλλά και τα καρτέλ των τραπεζών, των σουπερμάρκετ κλπ., θησαυρίζουν από την ενεργειακή κρίση και τον πληθωρισμό – εις βάρος των Πολιτών.
Τέλος, οι τρομακτικές πυρκαγιές και πλημμύρες, δεν ανέδειξαν μόνο την ανικανότητα της κυβέρνησης, αλλά της επέτρεψαν μία νέα ευρωπαϊκή στήριξη της τάξης των 2 δις € – ενώ κατέστρεψαν ένα σημαντικό μέρος των παγίων, με αποτέλεσμα να αυξηθούν μελλοντικά οι επενδύσεις για την αντικατάσταση τους, οπότε αντίστοιχα το ΑΕΠ της χώρας.
Ταυτόχρονα, με τον κατάπτυστο νόμο του 2012 της κυρίας Σακελλαροπούλου, θα τοποθετηθούν ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά στα καμένα – προς όφελος ξανά των επενδύσεων, των Ολιγαρχών και του ΑΕΠ. Για τους Πολίτες όμως ήταν μία επί πλέον μεγάλη πληγή – αφού κάηκαν δάση, επιδεινώθηκαν οι περιβαλλοντικές συνθήκες, θα επιδεινωθούν ακόμη περισσότερο από τις ΑΠΕ, έχασαν τα σπίτια τους, καταστράφηκαν οι σοδειές τους, βρέθηκαν στο δρόμο και πολλοί από αυτούς θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την πατρική τους γη για να επιβιώσουν.
Με απλά λόγια, πρόκειται για την πλέον καταστροφική κυβέρνηση που πέρασε ποτέ από την πατρίδα μας, από την οπτική γωνία των Πολιτών – οι οποίοι όμως δυστυχώς θα το καταλάβουν, όταν θα είναι πια πολύ αργά.
Άδικη η Δικαιοσύνη;
«Χατζηδάκης για συντάξεις δικαστικών: Η κυβέρνηση επαναλαμβάνει ότι σέβεται την Δικαιοσύνη. Μετά τις αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η κυβέρνηση θα αναλάβει χωρίς καθυστέρηση σχετική νομοθετική πρωτοβουλία, που όμως ως βασικό της άξονα θα έχει την προστασία του ασφαλιστικού συστήματος από νέα ελλείμματα – των οποίων θύματα θα ήταν τελικά οι φορολογούμενοι και οι υπόλοιποι συνταξιούχοι». Ντροπή δεν έχει!
Τρεις δικαστικοί προσέφυγαν εναντίον των περικοπών των μισθών και συντάξεων τους το 2012 με τα μνημόνια, ισχυριζόμενοι πως ήταν αντισυνταγματικές – ενώ δικαιώθηκαν από το Δικαστήριο. Εν τούτοις ο κ. Χατζηδάκης, παρά το ότι τυπικά δήλωσε πως σέβεται τη Δικαιοσύνη, ανακοίνωσε πως θα ακυρώσει την απόφαση της – έχοντας με το μέρος του την κοινή γνώμη αφού όλοι οι Πολίτες, εμείς επίσης αρχικά, θεώρησαν πως ήταν άδικη η απόφαση, λόγω της ιδιοτέλειας των δικαστικών (=αποφασίζουν για τον εαυτό τους).
Είναι όμως έτσι, ή μήπως απλά ο κ. Χατζηδάκης χρησιμοποίησε τον κοινωνικό αυτοματισμό; Δηλαδή το να στρέψει τη μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης, για να πετύχει αυτά που θέλουν οι δανειστές που υπηρετεί; Τι θα συνέβαινε εάν προσέφευγαν όλοι οι Έλληνες εναντίον των εξοντωτικών περικοπών που τους επιβλήθηκαν με τα μνημόνια, σημειώνοντας πως οι Έλληνες εργαζόμενοι είναι οι μοναδικοί στην ιστορία που έχουν αποδεχθεί την ονομαστική μείωση των μισθών τους;
Αφού οι περικοπές κρίθηκαν αντισυνταγματικές, δεν θα κέρδιζαν αλήθεια όλοι όσοι προσέφευγαν εναντίον τους; Εμείς που είμαστε ανέκαθεν εναντίον των μνημονίων, αφού τεκμηριωμένα κατέστρεψαν την οικονομία μας προς όφελος των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών, γιατί να συμφωνήσουμε με τις δηλώσεις του υπουργού του κομματικού σωλήνα που ασφαλώς δεν έχει ανάγκη το μισθό ή τη σύνταξη του, κρίνοντας από την περιουσιακή και λοιπή του κατάσταση;
Ο άλλος υπουργός, ο κ. Γεωργιάδης, δήλωσε πως εάν γίνει σεβαστή η απόφαση του Δικαστηρίου που επίσης σέβεται (!), θα χρεοκοπήσει η Ελλάδα. Όταν όμως η κυβέρνηση του σπαταλούσε πάνω από 50 δις € με δανεικά για τα αχρείαστα lockdowns, δεν φοβήθηκε μήπως χρεοκοπήσει η Ελλάδα; Όταν στήριζε την Aegean, τις εταιρίες των διοδίων και τον αερολιμένα Αθηνών με δεκάδες εκατομμύρια ή τις τράπεζες με πάνω από 60 δις €, δεν υπήρχε κίνδυνος χρεοκοπίας της Ελλάδας;
Μόνο από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους απειλείται η χώρα με χρεοκοπία; Όταν ο κ. Μητσοτάκης δήλωνε πριν τις εκλογές του 2019 πως θα καταργήσει το νόμο Κατρούγκαλου (λέγοντας μετά τις εκλογές πως εννοούσε ότι θα τον διορθώσει!), δεν υπήρχε ο φόβος της χρεοκοπίας; Δεν ήταν ο ορισμός του λαϊκισμού; Όχι, δεν είναι άδικη η Δικαιοσύνη σε αυτήν την περίπτωση – αρκεί φυσικά να μην αφορά μόνο τους δικαστικούς. Είναι θλιβερό δε που η Ελλάδα, σκόπιμα προφανώς για να μην κινδυνεύσει το πελατειακό κράτος, δεν έχει Συνταγματικό Δικαστήριο, ως μία από τις ελάχιστες χώρες στον πλανήτη – η απόφαση του οποίου θα εφαρμοζόταν για όλους και όχι μόνο για αυτούς που προσφεύγουν στα δικαστήρια.
Η αλήθεια για την οικονομία μας
“Η Ελλάδα παρουσιάζει τα δύο τελευταία έτη σημαντική μείωση της παραγωγικότητας – αφού ο δείκτης της Eurostat για την παραγωγικότητα από το 105 που ήταν το 2020, μειώθηκε στο 102 το 2021 και στο 99 το 2022! Ταυτόχρονα, η χώρα μας παρουσιάζει τις περισσότερες ώρες εργασίας την εβδομάδα (41 ώρες), με τους μισθούς όμως να μειώνονται συνεχώς – όταν στην Ολλανδία που έχει τις λιγότερες ώρες εργασίας την εβδομάδα (33 ώρες), ο δείκτης παραγωγικότητας το 2022 είχε τιμή 115, με τους μισθούς να αυξάνονται ανάλογα.
Διαπιστώνεται λοιπόν ότι, κατά τα δύο τελευταία έτη υπήρξε επιδείνωση του διαρθρωτικού προβλήματος της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή της παραγωγικότητας – με την μείωση του επιπέδου της κατά 3,2% και κατά 2,3% τα έτη 2021 και 2022 αντίστοιχα. Με δεδομένο δε το ότι, αναμενόταν πως η παραγωγικότητα στην Ελλάδα θα αυξανόταν, με ετήσιο ρυθμό της τάξης του 1,5%, καταλαβαίνει κανείς πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα – οφειλόμενο κυρίως στις μειωμένες επενδύσεις”.
Για μία πάμπλουτη χώρα, όπως η Ελλάδα, με ικανότατα άτομα, είναι κάτι περισσότερο από απογοητευτικά αυτά τα μεγέθη – ενώ η κυβέρνηση, αντί να βλέπει το πρόβλημα και να προσπαθεί να το διορθώσει, ενδιαφέρεται μόνο για την επικοινωνιακή διαχείριση του, κρύβοντας το κάτω από το χαλί.
