.
Η σημερινή ανακοίνωση, σε σχέση με την αποκοπή ορισμένων τραπεζών της Ρωσίας από το Swift, σημαίνει πως έχει κηρυχθεί ένας πυρηνικός οικονομικός πόλεμος των Η.Π.Α. με τους δυτικούς υποτελείς τους, εναντίον της – ενώ δεν είναι ξεκάθαρες οι αναφορές στο πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων της ρωσικής κεντρικής τράπεζας και στο τι ακριβώς σημαίνει. Αυτό που όμως θα μπορούσε να συμβεί αύριο στη Ρωσία, όταν ανοίξουν οι αγορές, εάν βέβαια εφαρμοσθεί άμεσα ο αποκλεισμός της Ρωσίας από το Swift και το πάγωμα της κεντρικής της τράπεζας, θα είναι η πλήρης κατάρρευση του νομίσματος της, αφού δεν θα μπορεί να στηριχθεί από την κεντρική της τράπεζα – καθώς επίσης της οικονομίας, των τραπεζών και των επιχειρήσεων της. Επομένως η πλήρης εξαθλίωση του πληθυσμού της, με αποτέλεσμα να πλημμυρίσει αργά ή γρήγορα τους δρόμους – για να ανατρέψει τον πρόεδρο Putin και τη σημερινή πολιτική ηγεσία της χώρας. Το μεγάλο ερώτημα εδώ λοιπόν είναι το πώς θα αντιδράσει ο Ρώσος, ο οποίος έχει στριμωχτεί στη γωνία – εάν θα συμβιβασθεί όπως το Ιράν, αποδεχόμενος όλα όσα του ζητήσουν οι Η.Π.Α. και ο μπάτλερ τους, η Μ. Βρετανία ή εάν θα λειτουργήσει ακόμη πιο επιθετικά – αποκόπτοντας την Ευρώπη από την τροφοδοσία της με φυσικό αέριο ή/και χρησιμοποιώντας το τεράστιο πυρηνικό του οπλοστάσιο. Στη δεύτερη περίπτωση, το μεγάλο θύμα θα είναι δυστυχώς η Ευρώπη – ενώ εάν γίνει χρήση πυρηνικών, ενδεχομένως ολόκληρος ο πλανήτης.
.
Ανάλυση
Έχουμε γράψει πολλές φορές πως το ισχυρότερο όπλο των Η.Π.Α. είναι το δολάριο – το οποίο στην ουσία έχει αντικαταστήσει το χρυσό, μετά τη συμφωνία του Bretton Woods, όπου όλα τα νομίσματα είχαν αντίκρισμα στο δολάριο, ενώ το δολάριο στο χρυσό. Έγινε δε ακόμη πιο ισχυρό μετά την έξοδο των Η.Π.Α. από τον κανόνα του χρυσού (ανάλυση) – όπου έπαψαν να είναι υποχρεωμένες να διαθέτουν χρυσό, ως αντίκρισμα του δολαρίου.
Έκτοτε δε, μετά το 1971, η διαρκώς ελλειμματική (=ζημιογόνα) αμερικανική οικονομία και οι πόλεμοι που διεξάγουν οι Η.Π.Α. σε ολόκληρο τον πλανήτη (Βιετνάμ, Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία κλπ.), χρηματοδοτούνται με τυπωμένα χρήματα, χωρίς κανένα αντίκρισμα – με απλά λόγια, οι Η.Π.Α. ζουν εις βάρος όλων των άλλων κρατών της υφηλίου.
Βέβαια οι Η.Π.Α. αντιμετώπισαν αρχικά προβλήματα, επιλύοντας τα με την ανάδειξη του δολαρίου ως το μοναδικό νόμισμα για τις συναλλαγές πετρελαίου διεθνώς – με τη στήριξη τότε της Σαουδικής Αραβίας και με αντάλλαγμα την αμυντική προστασία της. Το αποτέλεσμα των δύο παραπάνω εξελίξεων ήταν το εξής:
(α) να αποτελεί το 2020 το δολάριο το 59,02% των παγκοσμίων συναλλαγματικών αποθεμάτων του πλανήτη, ως το νούμερο ένα παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, με το ευρώ που ελέγχουν οι Η.Π.Α. στη δεύτερη θέση με 21,24% και με το γεν στην τρίτη με 6,03%
(β) το 80% των παγκοσμίων πληρωμών και
(γ) σχεδόν το 100% των παγκοσμίων συναλλαγών πετρελαίου.
Επάνω στο δολάριο δε, οι Η.Π.Α. έχουν οικοδομήσει το σύστημα του χρέους (ανάλυση) – ενώ το δολάριο προστατεύεται από το παγκόσμιο καρτέλ και από τον αμερικανικό στρατό (ανάλυση). Ο μεγάλος νομισματικός αντίπαλος του δολαρίου είναι βέβαια ο χρυσός, την τιμή του οποίου όμως οι Η.Π.Α. χειραγωγούν με διάφορους τρόπους (ανάλυση) – αν και εκείνες οι χώρες που προσπαθούν να ανεξαρτητοποιηθούν από το δολάριο, όπως η Ρωσία και η Κίνα, αυξάνουν τα αποθέματα του χρυσού τους, με πιθανό στόχο να συναλλάσσονται με χρυσό ή να έχουν ως αντίκρισμα στα νομίσματα τους το χρυσό. Η Κίνα με το πετρογουάν (ανάλυση) και η Ρωσία με το χρυσό ρούβλι (ανάλυση).
Τέλος, οι Η.Π.Α. χρησιμοποιούν στρατηγικά το δολάριο, για να ανταμείψουν φίλους και για να τιμωρήσουν τους εχθρούς τους – ενώ η χρήση του δολαρίου δεν περιορίζεται μόνο σε εμπορικούς και σε νομισματικούς πολέμους. Χρησιμοποιείται βέβαια τακτικά και σε αυτούς, αλλά το δολάριο είναι πολύ πιο ισχυρό – αφού μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αλλαγή καθεστώτων, μέσω της πρόκλησης υπερπληθωρισμού, τραπεζικών καταστροφών και εμφυλίων πολέμων.
Περαιτέρω, όλες εκείνες οι τράπεζες διεθνώς που χορηγούν δάνεια σε δολάρια στους πελάτες τους, για τις διεθνείς συναλλαγές τους συμπεριλαμβανομένου του πετρελαίου, πρέπει να δανείζονται δολάρια για να χρηματοδοτήσουν αυτές τις υποχρεώσεις τους – γεγονός που σημαίνει πως η έδρα στη Μ. Βρετανία, στη Γερμανία ή στη Γαλλία, δεν επιτρέπει σε κανέναν να ξεφύγει από την κυριαρχία του δολαρίου.
Οι Η.Π.Α. τώρα δεν ελέγχουν μόνο το ίδιο το δολάριο, αλλά και το σύστημα πληρωμών σε δολάρια – το οποίο αποτελείται από τα εξής:
(α) από το ψηφιακό βιβλίο των κατόχων ομολόγων, χρέους δηλαδή των Η.Π.Α. του Υπουργείου Οικονομικών τους,
(β) από το σύστημα Fedwire μεταξύ των τραπεζών μελών της Fed, καθώς επίσης
(γ) από το Clearing House Association. Το τελευταίο είναι διάδοχος του New York Clearing House και ιδιοκτήτης του CHIPS (Clearing House Interbank Payment System) – το οποίο αποτελείται από τις μεγαλύτερες αμερικανικές τράπεζες.
Εν προκειμένω, μία πληρωμή σε δολάρια που πραγματοποιείται για παράδειγμα από μία τράπεζα στη Σαγκάη σε μια άλλη τράπεζα στο Τόκυο, διέρχεται μέσα από τα παραπάνω συστήματα πληρωμών που ελέγχονται από τις Η.Π.Α. – γεγονός που σημαίνει πως το δολάριο είναι η παροχή οξυγόνου του παγκοσμίου εμπορίου, ενώ οι Η.Π.Α. μπορούν να σταματήσουν τη ροή αυτού του οξυγόνου όποτε θελήσουν, καταστρέφοντας ολοσχερώς το εκάστοτε θύμα τους.
Οι δολαριακές επιθέσεις των Η.Π.Α.
Συνεχίζοντας, ο κατάλογος των τρόπων, με τους οποίους μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως όπλο το δολάριο, είναι πολύ μεγάλος – από τον εξαναγκασμό των εχθρών τους να υποκύψουν σε όλα τα μέτωπα, έως τις ανταλλαγές πετρελαίου ή στη μαύρη αγορά, εάν θέλουν να επιχειρήσουν εκεί.
Κλασσικό παράδειγμα ο οικονομικός πόλεμος πλήρους κλίμακας εναντίον του Ιράν από το 2011 έως το 2013 – ο οποίος είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή των ιρανικών τραπεζών (πηγή), την υποτίμηση του εγχωρίου νομίσματος, τον υπερπληθωρισμό και τις μεγάλες κοινωνικές αναταραχές.
Στην περίπτωση αυτή, οι Η.Π.Α. χρησιμοποίησαν και το σύστημα Swift που εδρεύει μεν στην Ευρώπη, αλλά ελέγχεται από τις ίδιες, όπως άλλωστε και το ευρώ – σημειώνοντας τα εξής για τον τρόπο διεξαγωγής του οικονομικού πολέμου:
«Το Μάρτιο του 2012 οι Η.Π.Α. διέκοψαν τη σύνδεση των τραπεζών του Ιράν, στα πλαίσια των κυρώσεων που επέβαλλαν – με αποτέλεσμα να σταματήσει σε μεγάλο βαθμό το διεθνές εμπόριο με τη χώρα, οπότε να ζημιωθεί βαριά η οικονομία της, με το ΑΕΠ της να καταρρέει. Όταν δε εντάθηκαν οι κυρώσεις, άρχισαν να λείπουν τα φάρμακα – οπότε δημιουργούνταν μεγάλες ουρές στα φαρμακεία, ενώ υπήρχαν πολλές αναφορές για βαριά αρρώστους που δεν μπορούσαν να υποβληθούν σε θεραπεία.
Όπως τότε έγινε γνωστό, ο σκιώδης επικεφαλής του αμερικανικού συστήματος διεξάγει τις επιθέσεις του από ένα πολεμικό δωμάτιο – στο οποίο φτάνει από ένα υπόγειο τούνελ που το συνδέει με το αμερικανικό υπουργείο οικονομικών. Στην οροφή του δωματίου υπάρχει μία γιγαντιαία καλωδίωση, μέσω της οποίας παρέχει στους χρηματοπιστωτικούς στρατιώτες του όλα όσα χρειάζονται για τις επιθέσεις τους: πληροφορίες και αναλύσεις των μυστικών υπηρεσιών, των οικονομολόγων, των τραπεζών και των χρηματιστηρίων.
Στην άλλη άκρη του τούνελ κάθονται λεπτοί νεαροί άνδρες ντυμένοι με κοστούμια μπροστά στις οθόνες των υπολογιστών τους – θυμίζοντας υπαλλήλους μίας τράπεζας ή μίας ασφαλιστικής εταιρείας, οι οποίοι όμως δεν συνεργάζονται με πελάτες, αλλά επιτίθενται σε εχθρούς, που θέλουν να παραλύσουν οικονομικά: ιδιώτες, τράπεζες, επιχειρήσεις ή ολόκληρους οικονομικούς κλάδους σε κάθε περιοχή του πλανήτη, 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, επτά ημέρες την εβδομάδα, χωρίς καμία αργία» (πηγή).
Περαιτέρω, οι Η.Π.Α. επέβαλαν κυρώσεις στη Ρωσία με αιτιολογία την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014, προκαλώντας τεράστια προβλήματα στην οικονομία της – χωρίς όμως να την αποκόψουν από το διεθνές διατραπεζικό σύστημα Swift, όπως έκαναν με το Ιράν. Επέβαλαν επίσης κυρώσεις στην Κίνα για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας – ενώ άλλα «νομισματικά» θύματα τους είναι η Κούβα, η Βενεζουέλα κλπ.
Εν προκειμένω, οι ρωσικές, οι ιρανικές και οι άλλες κυρώσεις είναι ξεκάθαρα γεωπολιτικές – ενώ οι κινεζικές θεωρούνται γεωστρατηγικές, στο βαθμό που οι Η.Π.Α. και η Κίνα ανταγωνίζονται μεταξύ τους, εν πρώτοις για την τεχνολογική υπεροχή και κυριαρχία στον 21ο αιώνα.
Προφανώς όμως, καμία από αυτές τις κυρώσεις δεν θα ήταν αποτελεσματική ή ακόμη και δυνατή, χωρίς τη χρήση του δολαρίου και του συστήματος πληρωμών σε δολάρια – με το διατραπεζικό σύστημα Swift να θεωρείται ως το απόλυτο υπερόπλο.
Δράση και αντίδραση
Συνεχίζοντας, οι αντίπαλοι των Η.Π.Α. έχουν συνειδητοποιήσει πόσο ευάλωτοι είναι σε κυρώσεις που βασίζονται στο δολάριο – δεν είναι σε θέση όμως να αντιδράσουν βραχυπρόθεσμα, αφού είναι απόλυτα εξαρτημένοι. Η αιτία είναι το ότι, έχουν επενδύσει πλήρως στο δολάριο τόσο τα αποθέματα τους, όσο και τις μεγάλες εταιρίες τους – με την έννοια πως επιχειρήσεις όπως η ρωσική Gazprom και η κινεζική Huawei δεν μπορούν να εξελιχθούν σε παγκόσμιους παίκτες, χωρίς να συμμετέχουν στο σύστημα του δολαρίου.
Επειδή όμως για κάθε δράση υπάρχει μία αντίδραση, τόσο οι αντίπαλοι των Η.Π.Α., όσο και ορισμένοι σύμμαχοι τους, οραματίζονται έναν πλανήτη που το δολάριο δεν θα είναι το βασικό αποθεματικό και εμπορικό νόμισμα – με τη Ρωσία, την Κίνα, το Ιράν και άλλα κράτη να δρομολογούν σταδιακά ανεξάρτητα νομίσματα συναλλαγών και συστήματα πληρωμών.
Αυτές οι χώρες γνωρίζουν πως για να ξεφύγουν από την παγκόσμια κυριαρχία των Η.Π.Α, πρέπει προηγουμένως να ξεφύγουν από την παγκόσμια ηγεμονία του δολαρίου – δημιουργώντας ένα νέο χρηματοπιστωτικό σύστημα που δεν θα εξαρτάται από το δολάριο, οπότε δεν θα είναι εφικτές οι κυρώσεις εναντίον τους.
Ειδικά όσον αφορά την Ευρώπη, η Γερμανία είναι αυτή που θέλει να ξεφύγει από την ηγεμονία του δολαρίου – με κριτήριο το ότι, η υπουργός εξωτερικών της ζήτησε ένα νέο σύστημα πληρωμών με βάση την ΕΕ, ανεξάρτητο από τις Η.Π.Α. και το Swift, χωρίς να συμπεριλαμβάνει το δολάριο.
Υπενθυμίζουμε εδώ πως οι Η.Π.Α. είχαν απαγορεύσει εν πρώτοις στο Ιράν το σύστημα πληρωμών σε δολάρια – το Fedwire που αναφέραμε προηγουμένως. Αμέσως μετά όμως το Ιράν στράφηκε στη SWIFT, για να μεταφέρει ευρώ και γεν – έτσι ώστε να μπορεί να εισπράττει «σκληρό νόμισμα», για της εξαγωγές πετρελαίου του. Στη συνέχεια όμως, το 2013, οι Η.Π.Α. απομόνωσαν το Ιράν και από το Swift – γεγονός που ανάγκασε το Ιράν να συνθηκολογήσει πλήρως, αποδεχόμενο την πυρηνική συμφωνία με τις Η.Π.Α.
Εν τούτοις, πολλές χώρες αναζητούν λύσεις «αποδολαριοποίησης» – ενώ φαίνεται πως η Ρωσία και η Κίνα είναι πολύ κοντά στην επιτυχία (πηγή), έχοντας ήδη δρομολογήσει ανάλογα συστήματα πληρωμών. Εκτός αυτού, έχουν αυξήσει τα αποθέματα τους σε χρυσό, με τον οποίο ασφαλώς μπορούν να συναλλάσσονται με οποιαδήποτε χώρα του κόσμου – ενώ έχουν επενδύσει επί πλέον σε συστήματα πληρωμών με κρυπτονομίσματα.
Εν προκειμένω, η χρήση του blockchain θα μπορούσε να καταγράψει και να συμψηφίσει σε τριμηνιαία βάση όλες τις συναλλαγές σε χρυσό – οπότε να αποστέλλεται το ποσόν που απομένει, το καθαρό υπόλοιπο, σε χρυσό από τη μία χώρα στην άλλη.
Σε κάθε περίπτωση, όσο χρησιμοποιούν οι Η.Π.Α. το δολάριο, καθώς επίσης τα συστήματα Fedwire και Swift για να επιβάλλουν κυρώσεις, κάτι που δεν συνέβαινε σε τέτοια έκταση στο παρελθόν, τόσο πιο πολλές χώρες θα αναζητούν την ανεξαρτησία τους – η οποία για τις Η.Π.Α. θα ήταν θανατηφόρος, αφού αποκλείεται να επιβιώσει η οικονομία τους χωρίς το προνόμιο του παγκόσμιου αποθεματικού και συναλλακτικού νομίσματος.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, η σημερινή ανακοίνωση σε σχέση με την αποκοπή ορισμένων τραπεζών της Ρωσίας από το Swift, σημαίνει πως έχει κηρυχθεί ένας πυρηνικός οικονομικός πόλεμος των Η.Π.Α. με τους δυτικούς υποτελείς τους, εναντίον της – ενώ δεν είναι ξεκάθαρες οι αναφορές στο πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων της ρωσικής κεντρικής τράπεζας και στο τι ακριβώς σημαίνει, για την οποία υπενθυμίζουμε τα εξής:
«Εάν κανείς διαβάσει τους νόμους που ισχύουν για την κεντρική τράπεζα της Ρωσίας, θα βρει πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Ειδικότερα, υπάρχει ένας κατάλογος πολλών κρατών, από τα οποία η κεντρική τράπεζα μπορεί να αγοράσει ομόλογα – όπου όμως δεν συναντάει κανείς το όνομα της Ρωσίας. Εκτός αυτού υπάρχει μία παράγραφος, η οποία απαγορεύει στην κεντρική τράπεζα να δανείζει το κράτος – όπως άλλωστε συμβαίνει επίσης στην Ευρωζώνη με την ΕΚΤ.
Με απλά λόγια, η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας μπορεί να χρηματοδοτήσει τις Η.Π.Α., την Ιαπωνία, τη Βρετανία κοκ. αγοράζοντας ομόλογα του δημοσίου τους, αλλά όχι την ίδια της τη χώρα – οπότε εύλογα δημιουργείται το ερώτημα, ποια συμφέροντα εξυπηρετεί η λειτουργία της. Η λογική απάντηση είναι προφανώς το ότι, εξυπηρετεί τα συμφέροντα εκείνων των χωρών, τα ομόλογα των οποίων αγοράζει: άρα των Η.Π.Α., της Βρετανίας, της Ιαπωνίας κλπ., αλλά όχι της Ρωσίας.
Τέλος, η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας δεν μπορεί να δημιουργήσει χρήματα από το πουθενά – όπως ακριβώς συμβαίνει με τις επί μέρους κεντρικές τράπεζες των χωρών της Ευρωζώνης. Ουσιαστικά λοιπόν λειτουργεί σαν ένα απλό ανταλλακτήριο νομισμάτων.
Ειδικότερα, η Ρωσία εξάγει πετρέλαιο στις διεθνείς αγορές, ενώ οι Η.Π.Α. παρέχουν δολάρια έναντι αυτού – οπότε η αντίστοιχη ποσότητα δολαρίων εισρέει στη Ρωσία, μέσω των πετρελαϊκών της εταιρειών, καταλήγοντας στο χρηματιστήριο της. Εντός της Ρωσίας δεν διενεργούνται πληρωμές σε δολάρια, αλλά σε ρούβλια. Τι συμβαίνει τότε στο χρηματιστήριο;
Ο βασικός αγοραστής των δολαρίων εδώ είναι η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας, η οποία καθορίζει την ισοτιμία τους με το ρούβλι – ενώ αγοράζει όλα τα δολάρια που εισρέουν στη χώρα έναντι ρουβλιών, τα οποία δημιουργεί επίσης από το πουθενά, συγκεντρώνοντας τα στα συναλλαγματικά της αποθέματα. Εν τούτοις, αφενός μεν τα συναλλαγματικά αποθέματα δεν ανήκουν στη Ρωσία, αλλά στην κεντρική της τράπεζα που δεν είναι στην ιδιοκτησία του κράτους και δεν ελέγχεται από αυτό, αφετέρου δεν δημιουργεί τα ρούβλια όπως η Fed» (πηγή).
Στα παραπάνω πλαίσια, αυτό που θα μπορούσε να συμβεί αύριο στη Ρωσία, όταν ανοίξουν οι αγορές, εάν βέβαια εφαρμοσθεί άμεσα ο αποκλεισμός της Ρωσίας από το Swift και το πάγωμα της κεντρικής της τράπεζας, θα είναι η πλήρης κατάρρευση του νομίσματος της, αφού δεν θα μπορεί να στηριχθεί από την κεντρική της τράπεζα – καθώς επίσης της οικονομίας, των τραπεζών και των επιχειρήσεων της (ήδη έχει ξεκινήσει ένα bankrun στη Ρωσία). Επομένως η πλήρης εξαθλίωση του πληθυσμού της, με αποτέλεσμα να πλημμυρίσει αργά ή γρήγορα τους δρόμους – για να ανατρέψει τον πρόεδρο Putin και τη σημερινή πολιτική ηγεσία της χώρας.
Το μεγάλο ερώτημα εδώ λοιπόν είναι το πώς θα αντιδράσει ο Ρώσος , ο οποίος έχει στριμωχτεί στη γωνία – εάν θα συμβιβασθεί όπως το Ιράν, αποδεχόμενος όλα όσα του ζητήσουν οι Η.Π.Α. και ο μπάτλερ τους, η Μ. Βρετανία ή εάν θα λειτουργήσει ακόμη πιο επιθετικά – αποκόπτοντας την Ευρώπη από την τροφοδοσία της με φυσικό αέριο ή/και χρησιμοποιώντας το τεράστιο πυρηνικό του οπλοστάσιο. Στη δεύτερη περίπτωση, το μεγάλο θύμα θα είναι δυστυχώς η Ευρώπη – ενώ εάν γίνει χρήση πυρηνικών, ενδεχομένως ολόκληρος ο πλανήτης.
