.
Η Lehman Brothers χρεοκόπησε με μόχλευση περίπου 1:33, όταν η Deutsche Bank έφτασε να έχει μόχλευση στα παράγωγα 1:100 – γεγονότα που σημαίνουν πως είμαστε αντιμέτωποι με έναν χάρτινο πύργο, ο οποίος μπορεί ανά πάσα στιγμή να καταρρεύσει, εάν συμπαρασύρει κάποιες εταιρίες και προκληθεί το φαινόμενο του ντόμινο. Δυστυχώς σήμερα, λόγω της επεκτατικής νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής τόσων ετών, κάποιες τράπεζες και εταιρίες δεν είναι πια μόνο πολύ μεγάλες για να χρεοκοπήσουν – αλλά, επί πλέον, πολύ μεγάλες για να διασωθούν από τα υπερχρεωμένα κράτη και νοικοκυριά. Εύλογα λοιπόν δεν μας καθησυχάζουν οι δηλώσεις για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα – πόσο μάλλον με δεδομένη την υπερχρέωση της χώρας μας. Εν προκειμένω, ναι μεν το χρέος μας είναι ελάχιστα διαπραγματεύσιμο, αλλά δεν παύει να υπάρχει μεγάλη έκθεση των τραπεζών – όπως επίσης ο αναβαλλόμενος φόρος στα κεφάλαια τους. Μια οποιαδήποτε αναταραχή λοιπόν, μπορεί να τους προκαλέσει κεφαλαιακά προβλήματα – ενώ οι οίκοι μπορεί να αλλάξουν τις αξιολογήσεις τους.
.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Επιτρέψτε μας να ξεκινήσουμε από δύο ερωτήματα συμπολιτών μας και ένα δικό μας – ενώ αμέσως μετά θα αναφερθούμε στο νομοσχέδιο:
Το πρώτο είναι γιατί καθυστερεί τόσα χρόνια ο Φορέας Απόκτησης και Επαναμίσθωσης Ακινήτων – ο οποίος θα αγόραζε την πρώτη κατοικία των ευάλωτων οφειλετών και θα τους τη μίσθωνε για 12 χρόνια, έτσι ώστε να αποτραπούν οι εξώσεις.
Όπως είχε ψηφισθεί δε, ο οφειλέτης θα μπορεί να την επαναγοράσει στο τέλος των 12 ετών – κατά τη διάρκεια των οποίων θα λαμβάνει επίδομα ενοικίου από το δημόσιο, για να μπορεί να ανταπεξέρχεται με τα έξοδα.
Εδώ πρόκειται για μία υποχρέωση που αναλάβατε με τον πτωχευτικό νόμο έκτρωμα και δεν την εκπληρώνετε – οπότε είναι αδιανόητο να περιμένετε να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους οι Πολίτες, όταν εσείς δεν το κάνετε.
Από την άλλη πλευρά, όπως ενημερωθήκαμε, η Κύπρος έχει ήδη ιδρύσει το δικό της αντίστοιχο Φορέα, με κρατικά κεφάλαια και σε συνεννόηση με την ΕΕ – όσον αφορά τη συμβατότητα του με τους κανόνες του ανταγωνισμού.
Εσείς, αντίθετα, παρά το ότι ισχυρίζεσθε πως η Οικονομία μας είναι σε εξαιρετική κατάσταση, περιμένετε να ιδρυθεί ο φορέας από ιδιώτες – κάτι που μάλλον δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ, αφού οι ιδιώτες έχουν άλλη άποψη για την Οικονομία μας.
Επιστρέφοντας στο κυπριακό μοντέλο, αφορά ακίνητα αξίας έως 250.000 € – ενώ ο οφειλέτης καταβάλει ενοίκιο για 14 χρόνια και έχει δικαίωμα επαναγοράς στα πέντε.
Εάν δε ο αρχικός δανειολήπτης είναι άνω των 65 ετών, μπορεί να παραμείνει στο ακίνητο εφ’ όρου ζωής – κάτι που δεν υπάρχει στο δικό σας νόμο.
Η ερώτηση λοιπόν είναι πότε υπολογίζετε να ιδρυθεί ο Φορέας, τι προβλέπεται εάν δεν ιδρυθεί και γιατί δεν υιοθετείτε το κυπριακό μοντέλο – αφού είναι εγκεκριμένο από την ΕΕ και θα συμβάλει σε κάποιο βαθμό στην επίλυση του κοινωνικού μας προβλήματος.
Δεν φανταζόμαστε να αδιαφορείτε σε τέτοιο βαθμό για τους Πολίτες – οπότε περιμένουμε να μας πείτε τι ακριβώς συμβαίνει.
Το δεύτερο ερώτημα αφορά το ακίνητο στη Φειδίου 8, το οποίο λέγεται πως εκτιμήθηκε από το υπουργείο σας μόλις για 312.000 και πουλήθηκε έναντι 510.000 – όταν έχει αντικειμενική αξία 2 εκ. και εμπορική 4,4 εκ., από πολύ σοβαρούς εκτιμητές της αγοράς.
Ισχύει; Εάν ναι, υπάρχουν και άλλες τέτοιες εκτιμήσεις του υπουργείου σας και τι σχεδιάζετε να κάνετε; Δεν πρόκειται, αν μη τι άλλο, για ένα σοβαρό πλήγμα στην αξιοπιστία σας;
Μία τρίτη δική μας ερώτηση είναι σε ποιο ύψος έχει διαμορφωθεί το ιδιωτικό μας χρέος – όπου μας είχατε ενημερώσει ότι, στα τέλη Ιουνίου του 2022 ήταν στα 406 δις €.
Αλήθεια, πώς είχατε υπολογίσει τότε ότι, αντιστοιχούσε κάτω από το 130% του ΑΕΠ μας; 300 δις ΑΕΠ έχουμε;
Συνεχίζοντας στο νομοσχέδιο, μας στάλθηκε τα ξημερώματα της Τετάρτης, για να συζητηθεί σήμερα, την Πέμπτη – ενώ δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει.
Πού οφείλεται αυτή η αδιαφορία στους κοινοβουλευτικούς κανόνες; Αυτήν την ώρα το έστειλε το υπουργείο οικονομικών στη Βουλή; Εάν ναι, τόσο ανοργάνωτο είναι και γιατί πρέπει να επιβαρυνόμαστε εμείς με την ανοργανωσιά του;
Σε κάθε περίπτωση, έχουμε την εντύπωση πως το είδος του νομοσχεδίου έχει σχέση με τη χρηματοοικονομική αστάθεια που εμφανίσθηκε στη Δύση, στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, από την κατάρρευση τραπεζών – αν και για άλλους λόγους στην κάθε μία περιοχή.
Δυστυχώς πρόκειται για ένα επαναλαμβανόμενο φαινόμενο που δεν θεραπεύθηκε μετά την κρίση του 2008 – αλλά, αντίθετα, μεγεθύνθηκε η ποσότητα του χρήματος και η μόχλευση.
Ενδεικτικά, η Lehman Brothers χρεοκόπησε με μόχλευση περίπου 1:33, όταν η Deutsche Bank έφτασε να έχει μόχλευση στα παράγωγα 1:100 – γεγονότα που σημαίνουν πως είμαστε αντιμέτωποι με έναν χάρτινο πύργο, ο οποίος μπορεί ανά πάσα στιγμή να καταρρεύσει, εάν συμπαρασύρει κάποιες εταιρίες και προκληθεί το φαινόμενο του ντόμινο.
Δυστυχώς σήμερα, λόγω της επεκτατικής νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής τόσων ετών, κάποιες τράπεζες και εταιρίες δεν είναι πια μόνο πολύ μεγάλες για να χρεοκοπήσουν – αλλά, επί πλέον, πολύ μεγάλες για να διασωθούν από τα υπερχρεωμένα κράτη και νοικοκυριά.
Εύλογα λοιπόν δεν μας καθησυχάζουν οι δηλώσεις για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα – πόσο μάλλον με δεδομένη την υπερχρέωση της χώρας μας.
Εν προκειμένω, ναι μεν το χρέος μας είναι ελάχιστα διαπραγματεύσιμο, αλλά δεν παύει να υπάρχει μεγάλη έκθεση των τραπεζών – όπως επίσης ο αναβαλλόμενος φόρος στα κεφάλαια τους.
Μια οποιαδήποτε αναταραχή λοιπόν, μπορεί να τους προκαλέσει κεφαλαιακά προβλήματα – ενώ οι οίκοι μπορεί να αλλάξουν τις αξιολογήσεις τους.
Επομένως χρειάζεται μεγάλη προσοχή – καθόλου μεγάλα λόγια και εφησυχασμός.
Θεωρούμε δε μεγάλο λάθος το χθεσινό βραχυπρόθεσμο δανεισμό με 5ετη ομόλογα και με επιτόκιο 3,92% – αφού κάτι τέτοιο οδήγησε στη λανθασμένη δομή του χρέους μας που είχε ως αποτέλεσμα την αδυναμία πληρωμών του 2010.
Βέβαια, είμαστε η μοναδική χώρα που χρεοκόπησε με γεμάτα τα ταμεία των οργανισμών του δημοσίου – με τα οποία αργότερα δημιουργήθηκε το μαξιλάρι, μαζί με το δάνειο του ESM.
Στα περιεχόμενα του νομοσχεδίου τώρα, το πρώτο μέρος αφορά τη διαχείριση των δεσμευμένων περιουσιακών στοιχείων που προέρχονται από εγκληματικές δραστηριότητες – υπό την εποπτεία ενός Φορέα, καθώς επίσης μέσω της δημιουργίας ενός ηλεκτρονικού μητρώου:
του κεντρικού μητρώου διαχείρισης δεσμευμένων, κατασχεμένων και δημευμένων περιουσιακών στοιχείων – σύμφωνα με τις επιταγές της οδηγίας 2014/42 της ΕΕ.
Το δεύτερο μέρος αφορά την εφαρμογή του Κανονισμού (ΕΕ) 2021/23 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου του 2020 – σχετικά με το πλαίσιο για την ανάκαμψη και την εξυγίανση κεντρικών αντισυμβαλλομένων, τροποποιώντας προηγούμενες οδηγίες.
Στο τρίτο μέρος έχουμε τη θέσπιση του πανευρωπαϊκού ατομικού συνταξιοδοτικού προϊόντος ή ΡΕΡΡ – προς εφαρμογή του Κανονισμού (ΕΕ) 2019/1238 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ης Ιουνίου 2019.
Τέλος το τέταρτο μέρος περιλαμβάνει διάφορες τροπολογίες, σχετικές με τα θέματα αυτά – όπως το Επικουρικό Κεφάλαιο Ασφαλειών και το Κεντρικό Μητρώο Πιστώσεων.
Ξεκινώντας από το πρώτο μέρος, ως φορέας διαχείρισης ορίζεται η γενική διεύθυνση του ΣΔΟΕ – της Γενικής Γραμματείας Φορολογικής Πολιτικής και Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών.
Εν προκειμένω, δεν είναι καθαρό πώς και πού ακριβώς θα αξιοποιούνται τα δεσμευμένα και δημευμένα περιουσιακά στοιχεία – ενώ θα θέλαμε να ρωτήσουμε ποιοι θεωρούνται ως «κοινωνικοί σκοποί», για τους οποίους μπορούν να αξιοποιηθούν τα συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία.
Ακόμα πιο προβληματικό, εάν όχι εξοργιστικό είναι το γεγονός ότι, τα ακίνητα θα μπορεί να τα διαχειρίζεται η ΕΤΑΔ του Υπερταμείου – η οποία δεν ανήκει στο κράτος, ενώ της έχουν μεταφερθεί τα ακίνητα του δημοσίου, χωρίς αποτίμηση και χωρίς καταγραφή.
Εκτός αυτού, τα χρήματα θα διατηρούνται σε δεσμευμένο, έντοκο καταθετικό λογαριασμό, στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων – ενώ το επιτόκιο πρέπει να καθορίζεται ρητά στο νόμο (για παράδειγμα το δεκαετές ομόλογο) και όχι με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, ελεύθερα και ανέλεγκτα, όπως φαίνεται από την παρ. 7 του άρθρου 24.
Επιπλέον, καθορίζεται η διαδικασία απόδοσης των ποσών που επιστρέφονται στους δικαιούχους έντοκα, σε εκτέλεση σχετικής δικαστικής απόφασης, περί απόδοσης δεσμευμένων περιουσιακών στοιχείων που εκποιήθηκαν ή αξιοποιήθηκαν κατά το στάδιο της δέσμευσης ή κατάσχεσής τους – εφόσον δεν υφίστανται εκκρεμείς αξιώσεις τρίτων και αφού λάβει χώρα εκκαθάριση, με επιμέλεια του Φορέα Διαχείρισης.
Πρόταση μας εδώ είναι να προκρίνεται η αποζημίωση των τυχόν θυμάτων από τις εγκληματικές δραστηριότητες, με ρητή νομοθετική πρόβλεψη – οπότε να ακολουθεί η δυνατότητα εκποίησης και διάθεσης των δημευμένων, για κοινωφελείς σκοπούς.
Έτσι, θα είναι δυνατή η πραγματική αποζημίωση των θυμάτων που σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορούν καν να λάβουν τις επιδικασθείσες υπέρ τους αστικές τους αξιώσεις, ακόμη και αν είναι αμετάκλητες – λόγω μη ύπαρξης περιουσίας των δραστών. Ειδικά δε, εάν μέρος αυτής της περιουσίας έχει αναλωθεί σε έξοδα διαχείρισης.
Για όλα τα παραπάνω όμως, δεν υπάρχει καμία κοστολόγηση από το ΓΛΚ – τόσο για οργανωτικά θέματα, όπως για παράδειγμα του Κεντρικού Μητρώου, όσο και για τη διαχείριση δεσμευμένων που θα έπρεπε να υπάρχει.
Επίσης για τη διαχείριση από την ΕΤΑΔ – όπου θα έπρεπε να είχαμε κάποια ενδεικτική τιμολόγηση, όπως τα τέλη ως ποσοστό της αξίας των ακινήτων κλπ.
Διαφορετικά θα έχουμε και εδώ το «πάμε και όπου βγει» – ενώ φυσικά δεν συμφωνούμε με τη διαχείριση από το Υπερταμείο των ξένων.
Στο δεύτερο μέρος τώρα που αφορά τους αντισυμβαλλομένους και την κοινοτική οδηγία, διαπιστώσαμε πως έχουν μεταφερθεί πολύ λίγα από τα άρθρα της – συγκεκριμένα το εισαγωγικό 3 και μετά αυτά που αφορούν κυρώσεις (82,83,85,89,90,92,93) στα άρθρα 30-39, ενώ μετά υπάρχουν στα άρθρα 40 και 44 τροπολογίες σε άλλους σχετικούς νόμους.
Δηλαδή λείπουν όλα τα άρθρα της οδηγίας, σχετικά με την κατάρτιση των Σχεδίων Εξυγίανσης των αντισυμβαλλόμενων – όπου παρεμπιπτόντως, σε περιόδους κρίσης, γνωρίζουμε ότι καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων, όπως συνέβη με την Credit Suisse που είχε περάσει με επιτυχία τα stress tests.
Τέλος, ως Αρχή Εξυγίανσης ορίζεται η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς – χωρίς να γνωρίζουμε εάν έχει τη σχετική στελέχωση, ενώ δεν παρέχονται στοιχεία για την περαιτέρω στελέχωση της από το ΓΛΚ, ούτε ενδεχόμενα έξοδα της διαδικασίας.
Σε κάθε περίπτωση, το παρόν θέμα της πτώχευσης και εξυγίανσης κεντρικών αντισυμβαλλόμενων είναι πολύ σημαντικό – ενώ αφορά την αντιμετώπιση του ενδεχομένου πτώχευσης ενός κεντρικού αντισυμβαλλόμενου, όπου λαμβάνεται υπ’ όψιν και η διασυνδεσιμότητα με το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Εν προκειμένω, θα αναφερθούμε στις επόμενες επιτροπές – εκφράζοντας εδώ την απορία μας, σχετικά με το πώς μπορεί να γίνει μια ουσιώδης διαχείριση, όταν δεν υπάρχει τραπεζική ενοποίηση στην ΕΕ, ενώ ο ESM είναι πολύ μικρός για τα μεγέθη των αγορών.
Στην Ελλάδα πάντως έχουμε λίγους αντισυμβαλλόμενους στην αγορά παραγώγων, όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά – οι οποίοι όμως σχετίζονται με τις συστημικές τράπεζες που εισάγουν ανασφάλεια σε ολόκληρη την οικονομία.
Συνεχίζοντας με το τρίτο μέρος, με την ευρωπαϊκή σύνταξη, πρόκειται εάν καταλάβαμε καλά για ένα εθελοντικό πρόγραμμα σε επίπεδο ΕΕ – το οποίο δίνει τη δυνατότητα στους πολίτες να αποταμιεύουν για τη συνταξιοδότησή τους, μέσω ενός ευρέος φάσματος χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων σε ολόκληρη την ΕΕ, τα οποία θα είναι σε θέση να το προσφέρουν.
Ορίζονται οι εξουσίες των αρμοδίων αρχών για την εποπτεία των παρόχων διανομέων ΡΕΡΡ – καθώς επίσης για την εκτέλεση των σχετικών καθηκόντων που προβλέπονται από τον Κανονισμό (ΕΕ) 2019/1238, για τους παρόχους διανομείς ΡΕΡΡ.
Οι πάροχοι αυτοί πρέπει να συμμορφώνονται με τις κατευθυντήριες γραμμές, με τις συστάσεις και με τα Πρότυπα που εκδίδονται από την Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων – ενώ εισάγεται επί πλέον η δυνατότητα επιβολής κυρώσεων.
Θα αναφερθούμε αναλυτικά στη συζήτηση επί των άρθρων – κυρίως στους ενδεχόμενους κινδύνους και υποχρεώσεις, αφού και εδώ δεν υπάρχει κάποια αναφορά από το ΓΛΚ.
Τέλος, στο τέταρτο μέρος υπάρχουν διάφορες τροπολογίες – όπου επαναπροσδιορίζεται το ανώτατο όριο της αποζημίωσης που καταβάλλει το Επικουρικό Κεφάλαιο Ασφάλισης Ευθύνης από Ατυχήματα Αυτοκινήτων, δίνεται Εξουσιοδότηση του Επικουρικού Κεφαλαίου για σύναψη συμφωνιών με τους Οργανισμούς αποζημίωσης άλλων Κρατών μελών, αναφέρονται διατάξεις για το Κεντρικό Μητρώο Πιστώσεων και ορίζεται η ΤτΕ ως αρμόδια αρχή, για τη διαπίστωση κάθε συναλλαγής που θεωρείται ασυνήθης ή ύποπτη για τη διάπραξη νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες.
Εν προκειμένω, θεωρούμε πως το μέρος αυτό υπερβαίνει τις εξουσίες μιας δημοκρατίας και ενδεχομένως είναι αντισυνταγματικό – ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που διαπιστώνεται ασυδοσία από τις τράπεζες και τα στελέχη τους.
Ειδικά με το νέο πτωχευτικό – ενώ η γραφειοκρατία, η ταλαιπωρία και οι προμήθειες τους έχουν αυξηθεί, παρά την ψηφιοποίηση και το κλείσιμο των καταστημάτων.
