Για να ερμηνεύσουμε τι σημαίνει Επανεκκίνηση, παρακάτω αναφέρουμε δεδομένα και προηγούμενα ιστορικά συμβάντα που θα μας βοηθήσουν στο συλλογισμό.
Ο άνθρωπος, όπως έλεγε ο Πλάτωνας, είναι ήμερο ζώο, αλλά επιδίδεται σε ανθρωποθηρία.
Μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα έχει βιώσει άπειρες τραγωδίες, προμελετημένες μαζικές δολοφονίες, γενοκτονίες (ανθρωποθηρίες) με διάφορα προσχήματα. Την τελευταία, μεγαλύτερης έκτασης και νωπή ακόμα στις μνήμες εξολόθρευση σηματοδότησε ο 2ος ΠΠ. Στο ναζισμό και τον ηγέτη του γερμανικού επεκτατισμού Χίτλερ αποδόθηκε ο μισανθρωπισμός και η επίδειξη πρωτοφανούς φρικαλεότητας που οδήγησε στην εξαφάνιση 70-85 εκατομμυρίων ανθρώπων, κυρίως άμαχου πληθυσμού. Ήταν όμως μόνος του ο Χίτλερ που ξεκίνησε και ηγήθηκε ενός τέτοιου εγχειρήματος; Θα μπορούσε μόνος του ένας ηγέτης, όσο χαρισματικός κι αν ήταν, όση ρητορική δεινότητα στον επηρεασμό των μαζών και όση στρατηγική δεινότητα κι αν διέθετε, να ξεκινήσει έναν αγώνα, έναν ελπιδοφόρο πόλεμο αν δεν τον στήριζε η τεχνο- οικονομική δύναμη της οντότητας της οποίας ηγείτο; Οι εθνικοσοσιαλιστές ήταν μια μικρή ομάδα εγκληματιών; Όχι βέβαια, οι εγκληματίες ήταν πολλοί περισσότεροι. Για να λειτουργήσει αποτελεσματικά ένας ηγέτης πρέπει να υπάρχει το όραμα και οι κινητήριες δυνάμεις. Στην προκείμενη περίπτωση το όραμα ήταν η κατάκτηση νέων εδαφών με την «εκκαθάριση των εκφυλισμένων υποδεέστρων φυλών» που τους κατοικούσαν, κινητήριες δε δυνάμεις ήταν η μηχανή-το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα και το χ/ο σύστημα που τον στήριξε. Τη δύναμη στους παράγοντες της οικονομίας και της βιομηχανίας εγγυήθηκε, όπως συμβαίνει πάντα, η τεχνολογική υπεροχή (η οποία παρέχει στον επιτιθέμενο τη σιγουριά για επικράτηση). Επιπλέον, χρειάστηκε η δύναμη της προπαγάνδας, η οποία εμφύσησε στις εθνικές ομάδες την ομοψυχία, με την ελπίδα βελτίωσης των συνθηκών και παρείχε στις πολιτικές δυνάμεις την απερίσπαστη δύναμη και στήριξη να υλοποιήσουν το όραμα. Επομένως, στους εγκληματίες πρέπει να συμπεριλάβουμε όλους αυτούς τους συγκεκριμένους ανθρώπους που εμπλέκονταν (stakeholders) στις εγκληματικές πράξεις του πολέμου (εκπρόσωπους στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος, τραπεζών, προπαγάνδας- Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, θεωρητικούς βιολογικής υπεροχής, πανεπιστημιακούς, πολιτικούς και κάθε άλλο μεσάζοντα). Αυτοί δε δικάστηκαν. Δεν ακούσαμε ποτέ γι’ αυτούς.
«Μη χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος. H σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό.» Μπ. Μπρέχτ, για τους πανηγυρισμούς κατά τη λήξη του πολέμου
Κάθε αναγνώστης μπορεί να κάνει μια αναγωγή των συνθηκών που ήταν παρούσες τόσο στην παραμονή όσο και κατά τη διάρκεια του ναζιστικού πολέμου και θα διαπιστώσει με έκπληξη ότι όλες οι παράμετροι είναι παρούσες και σήμερα. Με κάποιες διαφοροποιήσεις. Τα κράτη έχουν απονευροποιηθεί. Το ρόλο των εθνικών κρατών σήμερα έχουν οι μεγάλες εταιρείες που θέλουν να επεκταθούν με το μοντέλο της επανεκκίννησης. Ο πόλεμος δεν είναι φανερός. Οι «υποδεέστεροι» δεν είναι οι εβραίοι, οι σλάβοι, οι τσιγγάνοι, οι κομμουνιστές αλλά οι «άνεργοι της τεχνολογίας» όλων των επαγγελμάτων και επιστήμονες χωρίς επαγγελματικό αντικείμενο λόγω των ρομπότ και της ΑΙ. Γι’ αυτό, οι αναμενόμενες απώλειες της ανεργίας θα είναι πολύ μεγαλύτερες ενός συμβατικού πολέμου. Κατά τα λοιπά, συνυπάρχουν: Τεχνολογική ελίτ με περιουσία πολύ μεγαλύτερη από το ΑΕΠ των μεγαλύτερων κρατών. Τεχνολογίες βέβαιες για επικράτηση, άμεσα συνδεδεμένες με το βιομηχανικό στρατιωτικό σύμπλεγμα, όπως drones, αυτόνομα όπλα LAWS. Υπερμεγέθεις χ/ο φορείς. Ανηλεής πανίσχυρη προπαγάνδα 24/7 σε όλη την υφήλιο που οδηγεί σε συσπειρώσεις και ομοψυχία γύρω από τις κυβερνήσεις. Και τέλος, γενετικές θεωρίες ως υποκλάδοι της βιολογίας, όπως η πληθυσμιακή γενετική, που αποκρύπτονται επιμελώς.
“H επιστήμη είναι η θρησκεία της εποχής μας” Αφιέρωση του Αϊνστάιν στο φίλο του Sanehito Yamamoto κατά την επίσκεψη του στην Ιαπωνία, 1922
Επειδή αυτή η ρήση επιβεβαιώνεται και επειδή αυτή η θρησκεία από μόνη της δεν έχει ηθικούς περιορισμούς οφείλουμε για την επιβίωση του είδους μας να τους θέτουμε εμείς. Αλλιώς, αν τη θεωρήσουμε δόγμα θα υπάρξουμε θύματα της. Ιδιαίτερα δε όσοι σπούδασαν επιστημονικά επαγγέλματα και βρίσκονται σήμερα πρώτοι στις λίστες της τεχνολογικής ανεργίας κινδυνεύουν να πέσουν θύματα του ίδιου του απόλυτου «πιστεύω» τους στην επιστήμη. Γιατί χειραγωγούνται ευκολότερα μέσω της απόλυτης πίστης.
Η γενετική και ο ευγονισμός, μετά τον πόλεμο μετακόμισε από τα ναζιστικά στρατόπεδα των εργαστηρίων Μέγκελε. Σήμερα, ως υποκλάδος της βιολογίας με διάφορα παρακλάδια, φιλοξενείται στα πιο καταξιωμένα ερευνητικά εργαστήρια κορυφαίων πανεπιστημίων και άλλων χρηματοδοτούμενων φορέων. Η δε έρευνα, η οποία δεν είναι προοδευτική ) εξ’ ορισμού (με σημείο αναφοράς τον άνθρωπο, ενισχύθηκε στην περίοδο της απορρύθμισης του νεοφιλελευθερισμού.
«Μερικές φορές είναι πιο σημαντικό να είσαι άνθρωπος από το να έχεις καλό γούστο». Μπ. Μπρεχτ
Με την απουσία κάθε ηθικού φραγμού, τον οποίο μπορεί να επιβάλλει μόνο το συλλογικά οργανωμένο συμφέρον των πολλών μέσω των δημοκρατικών θεσμών, φτάσαμε σε σημείο της απόλυτης ηθικής κατάπτωσης. Τα εμβόλια εγκρίνουν μυστικές επιτροπές, των οποίων τα μέλη – ερευνητές χρηματοδοτούνται ή/και χρηματίζονται αδρά από τις εταιρείες παραγωγής των εμβολίων.
Στο χώρο της επιστήμης υπάρχουν επιστήμονες με ηθικές αρχές και συνείδηση και άλλοι ασυνείδητοι, άπληστοι χωρίς ηθικούς φραγμούς και όρια. Αυτή η παρατήρηση είναι απαραίτητη για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους σε σχέση με τους «ειδικούς» και τους «ερευνητές» που μας βομβαρδίζουν αυτό τον καιρό. Η λέξη «ειδικός» από μόνη της δε σημαίνει τίποτα. «Ειδικός» ήταν ο αποτρόπαιος εγκληματίας Μέγκελε και μάλιστα ο πιο «ειδικός» ερευνητής που έκανε πειράματα ευγονικής σκοτώνοντας ανθρώπους στα ναζιστικά στρατόπεδα, «ειδικοί» πρότειναν να κάνουν τους ανθρώπους σαπούνι.
Τι θα λέγατε αν κάποιος «ειδικός»- expert με πολλά credentials επιστήμονας, σας τεκμηρίωνε με καμπύλες υψηλής απόδοσης ότι τα θύματα της τεχνολογικής ανεργίας θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως βιομάζα στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας; (ακούγεται ανατριχιαστικό και ας μη συνεχίσουμε γιατί αυτός είναι ο τίτλος δοκιμίου που τώρα γράφουμε με τίτλο «Περί αποδοτικότητας της ψυχής»).
Επανερχόμενοι στην ιστορική συνέχεια: Μετά την ήττα της Γερμανίας, οι γενετικές θεωρίες ξεχάστηκαν, η κοινή γνώμη καθησυχάστηκε με τη δίκη της Νυρεμβέργης -που καταδίκασε ελάχιστους από τους πρωταγωνιστές της φρίκης (ανάμεσα τους λίγους μόνο γιατρούς)- ο Χίτλερ απαξιώθηκε ως τρελός και ακόμα μελετάται ως παρανοϊκή προσωπικότητα. Φυσικά, σύμφωνα με τα υγιή αντανακλαστικά της ομάδας, ποιος άνθρωπος με σώας τας φρένας δολοφονεί τόσα εκατομμύρια αθώους ανθρώπους για την επιδίωξη ενός προσωπικού στοιχήματος; Ποιος εμπνέεται από θεωρίες βιολογικής ανωτερότητας (γραμμένες από άρρωστους ανθρώπους- ο Τσάμπερλε έπασχε από σπάνια νόσο) και δεν είναι άρρωστος; Όμως, οι πόλεμοι δε γράφονται από τους λογικούς.
Στην τερατώδη ανεξέλεγκτη εξουσία και στην άμετρη φιλοδοξία δε μπορεί να αντέξει και ο πιο υγιής νους. Η κάθε παρόμοιου μεγέθους φιλοδοξία υποκρύπτει μια αντίστοιχου μεγέθους ανισορροπία. Που φέρνει στον κόσμο αντίστοιχη δυστυχία.
Ο πόλεμος εκμεταλλεύεται την επιστήμη κάνοντας τους ανθρώπους πειραματόζωα για τους δικούς του σκοπούς. Παράδειγμα αποτελεί η ατομική βόμβα. Η πυρηνική σχάση ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα επιστημονική ανακάλυψη. Όμως, η πειραματική εφαρμογή της, ως μη ελεγχόμενη αλυσιδωτή αντίδραση, από τις ΗΠΑ στις πυρηνικές βόμβες- βόμβα ουρανίου που βομβάρδισε τη Χιροσίμα και βόμβα πλουτωνίου που βομβάρδισε το Ναγκασάκι -σφράγισε ένα από τα τραγικότερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας του 2ου ΠΠ και του 20ου αιώνα με τουλάχιστον 200.000 θύματα, άμαχο πληθυσμό. Ένα χρόνο πριν πεθάνει ο Αϊνστάιν ανέφερε ότι η σχεδίαση και ανάπτυξη ατομικής βόμβας ήταν το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του.
«Ο πόλεμος είναι όπως η αγάπη: πάντα βρίσκει έναν τρόπο» Μπ. Μπρεχτ
Σήμερα, διακυβεύεται εκ νέου η μοίρα του πολιτισμού μας και η επιστροφή τη βαρβαρότητα με νέα μεγαλύτερου μεγέθους λάθη. Με τη χρήση άλλων τεχνολογικών επιτευγμάτων αυτή τη φορά. Τα «σπασικλάκια» (κατά τη δική τους ρήση) της γενιάς μετά τον πόλεμο, που ήξεραν να φτιάχνουν μόνο προγράμματα, που δεν ήταν σε επαφή με τη φύση, πειραματίζονται στη μαθηματική περιγραφή της κοινωνίας, σαν οι άνθρωποι να είναι μόνο αριθμοί που μπορούν να σβηστούν εύκολα, σα να πρόκειται για ηλεκτρονικό παιχνίδι προσομοίωσης και κινδυνεύουν να τινάξουν την ανθρωπότητα στον αέρα. Μπροστά σε αυτή την απειλή για την ανθρωπότητα τα πυρηνικά όπλα ωχριούν.
Ο 2ος ΠΠ και η περίοδος που ακολούθησε, αποτέλεσαν ένα μεγάλο εργαστήρι, τα αποτελέσματα του οποίου αποκρυσταλλώθηκαν σε 80 χρόνια (1941-2021) και θα αναγγελθούν στο φετινό Παγκόσμιο Οικονομικό Forum, με τον όρο Μεγάλη Επανεκκίνηση. Την ερμηνεύουμε ως δόλια κήρυξη ενός μη επίσημα κηρυγμένου πολέμου κατά της ανθρωπότητας, με ταξική στόχευση.
Τα πεδία στα οποία απέδωσε το εργαστήρι της μεταπολεμικής εποχής είναι πολλά.
Ένα κομβικό θέμα, στο οποίο εξειδικεύτηκε πολύ, είναι η προπαγάνδα. Εμβάθυνε η ανάλυση στο πως ένας ολόκληρος λαός, ο Γερμανικός, ακολούθησε σχεδόν ομόψυχα έναν παράφρονα ηγέτη.
Αποτέλεσμα της εξέλιξης της προπαγάνδας , στη soft – εκλεπτυσμένη της εκδοχή, ήταν το μάρκετιγκ – που έγινε επιστήμη σε συνεργασία με την ψυχολογία, συμπεριφορική και απέφερε τεράστια οικονομικά οφέλη. Συνεχίζει δε να εξελίσσεται σε προσωποποιημένο στοχευμένο μάρκετινγκ με τη δόλια εκμετάλλευση των προσωπικών δεδομένων από τους αλγόριθμους της ΑΙ. Το μάρκετινγκ απέδειξε ότι δεν είναι απαραίτητη η χρήση βίας αν μπορείς να έχεις πολλαπλάσια αποτελέσματα με τη θέληση του ίδιου του ανθρώπου ή αν πιστέψει πως ότι κάνει το κάνει με δική του θέληση.
Η χονδροειδής μορφή της προπαγάνδας εξακολουθεί πάντα να παραμένει το μεγάλο ψέμα. Και μάλιστα, όπως έλεγε ο Γκαίμπελς, όσο μεγαλύτερο το ψέμα, τόσο πιο εύκολα γίνεται πιστευτό από τις μάζες. Πριν την επέμβαση στο Ιράκ, έγινε πλύση εγκεφάλου της κοινής γνώμης ότι ο Σαντάμ Χουσείν είχε πυρηνικά όπλα (στις οθόνες επιστρατεύτηκαν ο πρόεδρος των ΗΠΑ και ο πρωθυπουργός του ΗΒ με το αζημίωτο), για την επέμβαση στη Συρία ότι ο Άσαντ είχε βιολογικά όπλα , για τον Covid έχουν παρελάσει από τις οθόνες όλοι σχεδόν οι πρωθυπουργοί του κόσμου την ώρα που κάνουν εμβόλιο! (να μη βάλουμε τους αρχηγούς της αντιπολίτευσης και άλλους δευτεροκλασάτους μνηστήρες του χρίσματος της εξουσίας).
Η προπαγάνδα έχει τεράστια δύναμη γιατί στηρίζεται στο γεγονός ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε εκ φύσεως αγελαία ζώα και ακολουθούμε το κύριο ρεύμα για να μη μείνουμε απ΄έξω (peers pressure).
Γι’ αυτό είναι πολύ επικίνδυνη η χειραγώγηση. Γιατί χωρίς τη χρήση όπλων μπορούμε να οδηγηθούμε στο θάνατο ομαδικά, ακολουθώντας εκούσια μια ψευδή ιδέα, όπως αυτοκτονούν μαζικά οπαδοί κάποιων αιρέσεων. Είναι η παλιά τεχνική θήρευσης του βίσωνα γνωστή ως το «πήδημα του βίσωνα-buffalo jump».
Επειδή η επόμενη προπαγάνδα για την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή ήδη άρχισε και επειδή μια νέα τρομολαγνεία μας περιμένει, αξίζει να είμαστε προετοιμασμένοι πως οργανώνεται «επιστημονικά» και στοχευμένα μια προπαγάνδα, πως ο δημόσιος διάλογος δεν έχει θέση στα ΜΜΕ, τα credentials θάβουν τα όποια επιστημονικά επιχειρήματα και οι επιστημονικές αβεβαιότητες μετατρέπονται σε θεολογικά δόγματα.
«Μια παρεξήγηση ήταν, κι απ’ αυτήν θα καταστραφούμε». Μπ. Μπρεχτ
Η χειραγώγηση είχε αναγνωριστεί από την αρχαιότητα. Κατά τον Πλάτωνα, σύμφωνα με τη μέθοδο διαίρεσης που αναφέρεται στο Σοφιστή, με την οποία ιεραρχεί τις δύο τέχνες – κτητική και ποιητική -που χειρίζεται ο άνθρωπος, η προπαγάνδα θα λέγαμε ότι ανήκει στις κτητικές τέχνες [δηλαδή αυτές που κυριαρχούν σε όντα και πράγματα- εκεί κατατάσσεται και η απόκτηση χρήματος], ειδικότερα στις χειρωτικές τέχνες [αυτές που υποτάσσουν (χειραγωγούν) και αρπάζουν με λόγια ή πράξεις], ακόμα δε πιο ειδικά στις θηρευτικές [αυτές που χειρίζεται ο άνθρωπος με κρυφό και δόλιο τρόπο], όπως στην παρακάτω φωτογραφία.
«Αυτούς στο σκοτάδι δεν τους βλέπει κανείς» Μπ. Μπρεχτ
Άλλο εργαστήρι που απέδωσε καρπούς ήταν η ενδυνάμωση των πολυεθνικών, με κεφάλαια που εισέρευσαν στην Ευρώπη μετά τον πόλεμο και η δημιουργία τεχνολογικών επιχειρήσεων στη Silicon Valley μετά το 1970 που σε διάστημα 50 χρόνων κατέστησαν κυρίαρχες. Το μοντέλο αυτό μεταφέρθηκε και στην Κίνα, όπου πολλές εταιρείες μετέφεραν την παραγωγή τους.
Καθώς οι εταιρείες μεγεθύνονταν, κατακτούσαν νέα δύναμη και αποξενώνονταν από τα κράτη φιλοξενίας τους (ακόμα κι εκεί που τα κράτη είχαν χρηματοδοτήσει άμεσα ή έμμεσα τη λειτουργία τους) επιβάλλοντας τους δικούς τους κανόνες (όπως φοροαποφυγή, υπερεθνικά δικαστήρια, ανεξάρτητες αρχές, ΜΚΟ).
Εν συνεχεία, εγκαθιδρύουν μια άτυπη παγκόσμια διακυβέρνηση μέσω παγκόσμιων οργανισμών, τους οποίους αποκτούν ως περιουσιακό στοιχείο (όπως ο ΠΟΥ του οποίου μεγαλύτερος χρηματοδότης είναι το «φιλέσπλαχνο» ίδρυμα του κ. Γκέιτς) και τους οποίους προβάλλουν ψευδώς ως δημοσίου συμφέροντος (κατά το πρότυπο της Fed) με σκοπό την πρόκληση αισθήματος ομοψυχίας της κοινής γνώμης. Δεν έχουν αποκτήσει ακόμα πλήρως τον ΟΗΕ, αν και αυτή η τάση διακρίνεται ευκρινώς. Με αυτό τον τρόπο επιβάλλουν τις αποφάσεις τους στις κυβερνήσεις όλων των κρατών. ’Ισως ο ΠΟΥ να είναι ο πρώτος διεθνής οργανισμός που εξαγοράστηκε και ίσως γι’ αυτό, είναι ο πρώτος που χρησιμοποιήθηκε στην παγκόσμια πανομοιότυπη επιβολή μέτρων για τον ιό.
Η παγκόσμια διαχείριση του ιού προσέβλεπε στην επισημοποίηση της απόλυτης υποταγής των κρατών στις εταιρείες για να προχωρήσει η Μεγάλη Επανεκκίνηση. Όλα τα κράτη υπέγραψαν δήλωση μετανοίας και σφράγισαν τη συμφωνία με επίσημη σφραγίδα τα lockdown. (κάποια αντιστάθηκαν αλλά στο τέλος υπέκυψαν, όπως οι ΗΠΑ, η Βραζιλία, η Σουηδία).
Αυτό συνέβη γιατί η σημερινή δύναμη των εταιρειών έχει ξεπεράσει αυτή των κρατών. Το παγκόσμιο δημόσιο χρέος έχει εκτιναχθεί σε δυσθεώρητα ύψη. Τα μεγαλύτερα κράτη ακόμα αμύνονται περιστασιακά, αλλά συχνότερα αποτυγχάνουν (δες δικαίωση Uber στις ΗΠΑ- ανασφάλιστοι οδηγοί). Υπερχρεωμένα και συνεχώς υποχρεωμένα δόλια να χρεώνονται, είναι πλέον ανήμπορες οντότητες. Άλλα γίνονται και άλλα γίνανε ήδη (τα ασθενέστερα, όπως το δικό μας), τσόφλια χωρίς περιεχόμενο.
Σταδιακά, από παράγοντες καθοριστικοί στην ισορροπία συμφερόντων, που ήταν τις πρώτες δεκαετίες μετά τον πόλεμο, με ισχυρούς ηγέτες, μετατράπηκαν ειδικά την τελευταία 20ετία σε δυνάμεις υπεράσπισης της νέας τάξης πραγμάτων και βασικούς αγοραστές των προϊόντων της.
«Τι ωφελεί χωμένος μες τη λάσπη να κρατάς τα νύχια των χεριών σου καθαρά;» Μπ. Μπρεχτ
Μετά τη υπογραφή της υποταγής τα κράτη αλλάζουν ρόλο. Χρίζονται σε δυνάμεις καταστολής και ελέγχου, αυταρχικές και μισάνθρωπες, ώστε να υλοποιηθούν οι πολιτικές της Επανεκκίνησης. Εφαρμόζουν ανελέητα μέτρα εγκλεισμού- ψυχολογικά βασανιστήρια, με την αρωγή των προθύμων. Η κυβέρνηση, στο πλαίσιο του διαγωνισμού για καλή διαγωγή εφάρμοσε από τα πιο ανηλεή μέτρα (ακόμα και στις γιορτές, ενώ άλλες χώρες όπως η Αγγλία και η Ολλανδία είναι πολύ πιο ήπιες). Στο πλαίσιο των διωγμών ανήγγειλε πρόστιμο στέρησης ζωής ενός μήνα για μη τήρηση της μάσκας. Με αυτούς τους ρόλους τα κράτη- τσόφλια δεν χρειάζονται ηγέτες, αλλά ανδρείκελα. Που θα δίνουν εξετάσεις για το χρίσμα στις εταιρείες. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Πράσινοι του Ευρωκοινοβουλίου, οι οποίοι προσβλέπουν σε ανάθεση κυβερνητικού ρόλου- λόγω πράσινων πολιτικών- πρότειναν την ποινικοποίηση των αρνητών μάσκας! τους οποίους αρνητές τα κράτη θα έπρεπε, σύμφωνα με την πρόταση τους, να αντιμετωπίζουν ως δεξιούς ή αριστερούς τρομοκράτες! Ο πρωθυπουργός εν όψει εκλογών πρότεινε στην Ε.Ε πιστοποιητικό εμβολιασμού! (αφού έλαβε το μήνυμα ο ΠΟΥ, δηλαδή οι εταιρείες, λίγο μετά χαλάρωσαν τα μέτρα). Όσο πλησιάζει η σύνοδος κορυφής αναμένουμε αυστηροποίηση πάλι των μέτρων, σαν το βασανιστήριο καυτού και παγωμένου νερού. Παράλληλα, η βάση του παγόβουνου, οι εμπλεκόμενοι/stakeholders θα μένoυν στο απυρόβλητο.
«Οι εχθροί μας περιμένουν να κουραστούμε… Αλλά οι κουρασμένοι χάνουν τη μάχη». Μπ. Μπρεχτ
Μετά από τη σφραγίδα των lockdown, μια νέα σελίδα της ιστορίας αρχίζει να γράφεται. Ο νεοαποικισμός του κόσμου. Αυτή τη φορά, όχι από την εταιρεία Ανατολικών Ινδιών στον τότε νέο κόσμο. Αλλά, από τις τεχνολογικές εταιρείες σε όλες τις χώρες του γνωστού κόσμου.
Από την αποδυνάμωση των κρατών οι μεγάλοι χαμένοι είναι οι αδύναμοι πολίτες και οι Μικρομεσαίες επιχειρήσεις, καθώς δεν μπορούν να προβάλλουν θεσμική αντίσταση μέσω ενός συλλογικού οργάνου. Τα κράτη, τα άλλοτε δυνατά όργανα έχουν ηττηθεί. Γι’ αυτό, οι πολίτες και οι επιχειρήσεις θα βρίσκουν ολοένα και περισσότερο τα κράτη απέναντι τους και όχι δίπλα τους, αρωγούς στην προσπάθεια επιβίωσης. Δεν προβάλλει σήμερα καμιά μεγάλη δύναμη που θα μπορούσε να επιβάλλει ισορροπία και η μεγάλη ψαλίδα στην ισχύ, μεταξύ εταιρειών και κρατών, καθιστά τον οποιοδήποτε αγώνα εν δυνάμει ατελέσφορο. Αυτό, για όσο διάστημα οι άνθρωποι ελέγχονται από την προπαγάνδα. Ας σκεφτούμε ότι κανείς δεν είναι ασφαλής από αυτό τον κίνδυνο.
«Όταν οι Ναζί πήραν τους κομμουνιστές, εσιώπησα, δεν ήμουν δα κομμουνιστής.Όταν έκλεισαν μέσα τους σοσιαλδημοκράτες, εσιώπησα, δεν ήμουν δα σοσιαλδημοκράτης. Όταν πήραν τους συνδικαλιστές, εσιώπησα, δεν ήμουν δα συνδικαλιστής.Όταν πήραν εμένα, δεν υπήρχε κανείς πλέον, που να μπορούσε να διαμαρτυρηθεί. Friedrich Gustav Emil Martin Niemöller, Λουθηριανός ιερέας
Εν κατακλείδι, θεωρούμε ότι «Μεγάλη επανεκκίνηση» σημαίνει Πόλεμο Διαρκείας, που υποκρύπτει ευγονισμό, με μικρό κίνδυνο για μεγάλα κέρδη των ισχυρών εταιρειών από τη μια πλευρά και Μεγάλο Κίνδυνο για την επιβίωση των πολλών αδύναμων του πλανήτη, χωρίς κανένα δίχτυ ασφαλείας από την άλλη πλευρά.
Μακάρι να αποτρέψουμε αυτή την τραγωδία απαντώντας ο καθένας από μας το ερώτημα «με τον πολιτισμό ή με τη βαρβαρότητα;».
Κατερίνα Μπερλή
