.
Δεν είναι δυνατόν να επιτρέπεται ο δανεισμός των παράνομων μεταναστών, όπως με το άρθρο 15, όταν έχουν υποβάλει αίτημα ασύλου και πριν ακόμη εγκριθεί – πόσο μάλλον όταν δεν έχει καμία οικονομική λογική, αφού εάν δεν εγκριθεί το αίτημα ο παράνομος θα φεύγει από τη χώρα, αδυνατώντας προφανώς να πληρώσει τα χρέη του. Η μη ύπαρξη οικονομικής λογικής οδηγεί δυστυχώς σε άλλα συμπεράσματα – ειδικά αφού το νομοσχέδιο δρομολογείται σε μία χρονική στιγμή που λήγουν τα προγράμματα στήριξης των παράνομων μεταναστών, όπως το ΕΣΤΙΑ. Με απλά λόγια, μοιάζει σαν να βοηθάει στη στήριξη τους δήθεν με δανεικά, μέσω εκείνων των οργανισμών που προωθούν την παράνομη μετανάστευση – αφού κανένας λογικός επενδυτής δεν θα διακινδύνευε έτσι τα χρήματα του. Η δυνατότητα δε που δίνεται σε αυτές τις μικρό-τράπεζες να δανείζουν με μηδενικό επιτόκιο, αλλά να χρεώνουν συμβουλευτικές υπηρεσίες με το άρθρο 16, παραπέμπει στην ισλαμική τραπεζική – κάτι που ίσως δεν είναι τόσο αθώο, όσο φαίνεται στο νομοσχέδιο, ειδικά σε μία εποχή που η Ελλάδα απειλείται με τον εποικισμό της από μουσουλμανικούς πληθυσμούς, κατ’ εντολή της Τουρκίας και όχι μόνο. Έχει ενδιαφέρον πάντως η αλλαγή ονόματος των ΜΚΟ που δρομολογείται, σε ΟΚΟΙΠ σύμφωνα με άρθρο που θα καταθέσουμε στα – σε Οργανώσεις Κοινωνίας των Πολιτών, όπως αναλύεται η συντομογραφία. Θυμίζει τη μετονομασία της Τρόικα σε Θεσμούς, για να μην προβληματίζονται οι Πολίτες – παρά το ότι πρόκειται ακριβώς για το ίδιο πράγμα.
.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Θα ξεκινήσουμε την εισήγηση μας επί των άρθρων με τους βασικούς λόγους, για τους οποίους καταψηφίσαμε το σχέδιο νόμου επί της Αρχής – οι οποίοι είναι οι εξής:
(α) Παρά τις αντιρρήσεις μας, ο υφυπουργός δεν τοποθέτησε ανώτατο όριο στο επιτόκιο δανεισμού – αναφέροντας πως στην Ευρώπη είναι μεταξύ 15% και 25%, ενώ θα μπορεί να το καθορίσει αργότερα ο υπουργός οικονομικών, με δική του απόφαση.
Καταθέσαμε βέβαια τη δική μας πρόταση με επιτόκιο χαμηλότερο του 11%, όπου η μηνιαία δόση για δάνειο 25.000 € είναι της τάξης των 350 €, ενώ το τελικό ποσόν διαμορφώνεται πάνω από τις 42.000 € – σημειώνοντας πως το πραγματικό επιτόκιο στην Ελλάδα θα είναι εκ των πραγμάτων ακόμη υψηλότερο, αφού θα πρέπει να προστεθεί ο αποπληθωρισμός που ήταν ήδη στο 1,1% το πρώτο τρίμηνο.
Εκτός του ότι λοιπόν οι άνεργοι και οι υπόλοιπες ευάλωτες ομάδες ασφαλώς δεν θα μπορούν να πληρώσουν τέτοιες δόσεις, μοιάζει σαν να νομιμοποιεί η κυβέρνηση την τοκογλυφία – αφού σε κάτι τέτοιο οδηγεί η δυνατότητα επιβολής επιτοκίων κατά το δοκούν. Επαναλαμβάνουμε λοιπόν, πρόκειται για τη νομιμοποίηση της τοκογλυφίας – κάτι που θα οδηγήσει σε δεκάδες αυτοκτονίες, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν στην Ινδία και στις ΗΠΑ.
Αν μη τι άλλο, οφείλει να τοποθετηθεί όριο, όσον αφορά τους τόκους που θα εξοφλούνται – να μην υπερβαίνουν δηλαδή οι τόκοι το 40% του Κεφαλαίου, ήτοι τις 10.000 € στην ημερομηνία εξόφλησης τους, μετά από δέκα έτη. Ανάλογα φυσικά για δάνεια χαμηλότερα των 25.000 € – αφού διαφορετικά θα πρόκειται για καθαρή αισχροκέρδεια και τοκογλυφία.
Εκτός αυτού είναι απαράδεκτος ο περιοριστικός όρος που υιοθετείται με το άρθρο 17, η αποπληρωμή δηλαδή σε ένα έως δέκα έτη, με καμία δυνατότητα προεξόφλησης.
Όσον αφορά τη μη παροχή εμπράγματων εγγυήσεων, όλοι γνωρίζουμε τον τρόπο, με τον οποίο εισπράττουν τα χρήματα τους οι τοκογλύφοι – οπότε είναι απλά για τα μάτια του κόσμου. Στο πρόβλημα του ΤΕΙΡΕΣΙΑ αναφερθήκαμε επίσης – ειδικά σε μία χώρα που ο μισός πληθυσμός της είναι γραμμένος στους μαύρους πίνακες του.
(β) Δεν είναι δυνατόν να επιτρέπεται ο δανεισμός των παράνομων μεταναστών, όπως με το άρθρο 15, όταν έχουν υποβάλει αίτημα ασύλου και πριν ακόμη εγκριθεί – πόσο μάλλον όταν δεν έχει καμία οικονομική λογική, αφού εάν δεν εγκριθεί το αίτημα ο παράνομος θα φεύγει από τη χώρα, αδυνατώντας προφανώς να πληρώσει τα χρέη του.
Η μη ύπαρξη οικονομικής λογικής οδηγεί δυστυχώς σε άλλα συμπεράσματα – ειδικά αφού το νομοσχέδιο δρομολογείται σε μία χρονική στιγμή που λήγουν τα προγράμματα στήριξης των παράνομων μεταναστών, όπως το ΕΣΤΙΑ.
Με απλά λόγια, μοιάζει σαν να βοηθάει στη στήριξη τους δήθεν με δανεικά, μέσω εκείνων των οργανισμών που προωθούν την παράνομη μετανάστευση – αφού κανένας λογικός επενδυτής δεν θα διακινδύνευε έτσι τα χρήματα του.
Η δυνατότητα δε που δίνεται σε αυτές τις μικρό-τράπεζες να δανείζουν με μηδενικό επιτόκιο, αλλά να χρεώνουν συμβουλευτικές υπηρεσίες με το άρθρο 16, παραπέμπει στην ισλαμική τραπεζική – κάτι που ίσως δεν είναι τόσο αθώο, όσο φαίνεται στο νομοσχέδιο, ειδικά σε μία εποχή που η Ελλάδα απειλείται με τον εποικισμό της από μουσουλμανικούς πληθυσμούς, κατ’ εντολή της Τουρκίας και όχι μόνο.
Έχει ενδιαφέρον πάντων η αλλαγή ονόματος των ΜΚΟ που δρομολογείται, σε ΟΚΟΙΠ σύμφωνα με άρθρο που θα καταθέσουμε στα (πρακτικά) – σε Οργανώσεις Κοινωνίας των Πολιτών, όπως αναλύεται η συντομογραφία. Θυμίζει τη μετονομασία της Τρόικα σε Θεσμούς, για να μην προβληματίζονται οι Πολίτες – παρά το ότι πρόκειται ακριβώς για το ίδιο πράγμα.
(γ) Ο τρίτος λόγος είναι η μόχλευση χωρίς όρια – όταν τουλάχιστον ο ΣΥΡΙΖΑ στο δικό του ανάλογο σχέδιο προέβλεπε έως το πενταπλάσιο. Με τον τρόπο αυτό η κάθε μικρό-τράπεζα θα μπορεί να λειτουργεί κερδοσκοπικά – να δανείζει δηλαδή πολλαπλάσια χρήματα, σε σχέση με το κατατεθειμένο της κεφάλαιο.
Για παράδειγμα, θα είναι σε θέση να δανείζει 25.000 €, να τοποθετεί το δάνειο ως εγγύηση εισπράττοντας τα 25.000 € και να τα δανείζει ξανά – γεγονός που σημαίνει πως με ένα κεφάλαιο 250.000 € θα μπορεί να δανείζει εκατομμύρια, με τη μορφή της γνωστής πυραμίδας.
Έτσι η αγορά θα είναι ανεξέλεγκτη, με τρομακτικές συνέπειες για την οικονομία μας, όταν καταρρεύσουν αυτού του είδους οι πυραμίδες – κάτι που ασφαλώς θα προκαλέσει μεγάλες κοινωνικές αναταραχές.
(δ) Εκφράσαμε τις αντιρρήσεις μας για την εποπτεία τους από την ΤτΕ – όταν σε άλλες ευνομούμενες χώρες ο έλεγχος διενεργείται από μία κρατική υπηρεσία, ενώ η ΤτΕ δεν ανήκει στο δημόσιο.
Ο υφυπουργός ισχυρίσθηκε πως η ΤτΕ είναι ο μοναδικός οργανισμός που διαθέτει το απαραίτητο Know How – κάτι που φυσικά είναι αδύνατον να μας πείσει αφού, εάν πράγματι το είχε, δεν θα χρεοκοπούσαν οι τράπεζες κοστίζοντας ήδη πάνω από 60 δις € στους Πολίτες, ενώ θα κοστίσουν ακόμη περισσότερο. Το γεγονός δε ότι, δεν θα χρεώνει κόστος για την εποπτεία, είναι εντελώς αφύσικο – οπότε κάτι άλλο κρύβεται από πίσω.
Εκτός αυτού, εάν η ΤτΕ διέθετε πράγματι Know How εποπτείας, οι τράπεζες δεν θα αφελληνίζονταν, ούτε θα δρομολογούταν η επόμενη μεγάλη ληστεία των Ελλήνων – με το σχέδιο Ηρακλής και με το Hive Down που ξεκίνησε η EUROBANK, ενώ σίγουρα θα την ακολουθήσουν οι τρεις άλλες αδελφές.
Είναι δε εξοργιστικό το ότι, ενώ πήραν 25 δις € από την ΕΚΤ, σύμφωνα με αυτά που μας είπε ο πρόεδρος της Ένωσης τους, ενώ τους υποσχέθηκε ακόμη περισσότερα η ΕΚΤ, συνολικά 38 δις €, δεν δανείζουν σχεδόν καθόλου την ελληνική οικονομία – εκτός εάν το κράτος εγγυηθεί για το 80% των δανείων τους και οι οφειλέτες τους καταθέσουν το υπόλοιπο 20%.
Την ίδια στιγμή χρεώνουν πολύ υψηλές προμήθειες, ενώ έχουν το διπλάσιο επιτόκιο συγκριτικά με τις άλλες χώρες της ΕΕ, παρέχοντας λιγότερες και χειρότερες υπηρεσίες – όπως τεκμηριώσαμε με τους υπολογισμούς που καταθέσαμε, όταν απευθύναμε την ερώτηση στον υπουργό Ανάπτυξης.
Περαιτέρω, σύμφωνα με άρθρα που θα καταθέσουμε στα (πρακτικά), οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας που χρεώνουν 150% περισσότερα τέλη στους Έλληνες από το μέσον όρο της ΕΕ, σχεδιάζουν τη δημιουργία μικρό-τραπεζών, έχοντας καταθέσει ήδη αιτήσεις. Ισχύει; Θα χρησιμοποιούν το δίκτυο των καταστημάτων τους; Δεν θα μοιάζει με ένα παράλληλο τραπεζικό σύστημα; Ποιός θα τις ελέγχει με την ισχύ που διαθέτουν;
Τέλος, η μη ύπαρξη ηλεκτρονικής πλατφόρμας Ρ2Ρ και ορισμένα άλλα που αναφέραμε στις επιτροπές, είναι λάθη που δεν έπρεπε να υπάρχουν – αν μη τι άλλο τεκμηριώνοντας τη συνήθη προχειρότητα εκ μέρους της κυβέρνησης.
Σε ορισμένα άρθρα τώρα που δεν προλάβαμε να αναφερθούμε στις επιτροπές, τα εξής:
Άρθρο 17: Θα μπορούν τα ιδρύματα να ζητούν εγγυήσεις. Το θέμα είναι πότε και από ποιους θα την απαιτούν. Εάν για ορισμένους είναι ελαστικά και για άλλους όχι. Εκτός αυτού, κάποιοι απελπισμένοι μπορεί να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης – ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε τις πάμπολλες περιπτώσεις εκβιασμού μεταναστών, από εγκληματικά στοιχεία.
Συνεχίζοντας, θα μπορούν να μπαίνουν εγγυητές τρίτα άτομα; Τι ευθύνες θα έχουν αυτοί οι εγγυητές; Αναφερόταν κάτι για ενοχική ασφάλεια στο αρχικό κείμενο που διαγράφηκε. Επομένως υπάρχει ενοχική ασφάλεια;
Η υπεύθυνη δήλωση, όσον αφορά το μέγιστο ύψος των μικρό-χρηματοδοτήσεων, είναι δύσκολο να τηρηθεί – όπως και η ανταλλαγή πληροφοριών. Αρνητική είναι πάντως η διάταξη της παραγράφου 5 – η οποία προβλέπει επιβάρυνση όσων θελήσουν να προεξοφλήσουν τις χρηματοδοτήσεις που θα λάβουν πριν την λήξη.
Άρθρο 18: Σε σχέση με το αρχικό, αφαιρέθηκε η υποχρέωση χρήσης τραπεζικών λογαριασμών για τις συναλλαγές – οπότε πολύ σωστά ο χώρος ανεξαρτητοποιείται πλήρως από τις τράπεζες.
Εν προκειμένω, θα είναι δυνατή η χρήση τόσο φυσικών νομισμάτων, όσο και ηλεκτρονικών; Εάν διαθέτουν και φυσικά νομίσματα, θα πρέπει να ιδρύσουν καταστήματα με ταμείο και με θησαυροφυλάκιο όπως οι τράπεζες;
Άρθρο 19: Τα συγκεκριμένα ιδρύματα απαλλάσσονται από τέλη και εισφορές του 0,6% του ν.128/75. Ποιο είναι το κόστος για την οικονομία; Δεν υπάρχει ποσοτικοποίηση από ΓΛΚ.
Είναι άδικη βέβαια η παράνομη εισφορά του άρθρου 1 του νόμου 128/1975 που επιβάλλεται όλα αυτά τα χρόνια – οπότε πρέπει να καταργηθεί, αφαιρούμενη από όλα τα δάνεια και ειδικά από τα κόκκινα.
Εν προκειμένω, ρωτήσαμε χωρίς να πάρουμε απάντηση, εάν πράγματι η εισφορά αποδίδεται στο δημόσιο – καθώς επίσης εάν ναι, πού και πώς εγγράφεται στον προϋπολογισμό. Περιμένουμε λοιπόν να πάρουμε απάντηση σήμερα – ελπίζοντας να μη μας την αρνηθεί ο υπουργός.
Άρθρο 20: Εύλογη η διαφήμιση και η εμπορική προώθηση, αλλά ποιος θα την ελέγχει, αφού δεν παρεμβάλλεται κάποια δημόσια υπηρεσία, όπως η προστασία του καταναλωτή; Η ΤτΕ; Μάλλον δεν έχει την ικανότητα – για αυτό και η εκπρόσωπός της ζήτησε στη διαβούλευση της συμμετοχή της ΓΓ του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Εκτός αυτού, πώς θα μπορεί κάποιος να ενημερωθεί για το κόστος των συμβουλευτικών υπηρεσιών; Θα ελέγχεται και από ποιόν; Στη διαβούλευση πάντως ζητήθηκε να επιτραπούν και άτοκα δάνεια – κάτι που έγινε δεκτό με σχετική διαγραφή της εξαίρεσής τους, στο άρθρο 4 του αρχικού που διαγράφηκε εντελώς. Όλα αυτά παραπέμπουν σε ισλαμική τραπεζική, όπως έχουμε ήδη αναφέρει.
Άρθρο 21: Θετικό το ότι αναφέρεται πως το πλαίσιο των εισπράξεων πρέπει να συμφωνεί με τον Κώδικα Δεοντολογίας των Τραπεζών. Είναι όμως υποχρεωτική η συμμόρφωση και ποιες είναι οι ποινές για παραβάσεις;
Άρθρο 22: Το ΠΔΕ πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο για επενδύσεις, όπως και η Αναπτυξιακή Τράπεζα – για τίποτα άλλο. Σε καμία περίπτωση για κοινωνικό έργο, όπως είναι στην ουσία το παρόν – ειδικά εάν αφορά «ευάλωτες» ομάδες.
Άρθρο 23 : Δίνεται η δυνατότητα στην ΤτΕ να συμμετέχει σε συζητήσεις με τους Ορκωτούς Ελεγκτές των Τραπεζών – έτσι ώστε να λαμβάνει πληροφορίες για θέματα Εσωτερικού Ελέγχου! Κατά την άποψη μας είναι αθέμιτο.
Άρθρο 27: Πιθανολογούμε πως και το άρθρο αυτό, όπως το 28, αφορά το Hive Down, δίνοντας τη δυνατότητα στη θυγατρική καλή τράπεζα να μην εκδίδει τριμηνιαίες καταστάσεις – αφού εκδίδει ενοποιημένες η μητρική εισηγμένη κακή τράπεζα.
Θα ήταν μεν λογικό, αλλά επειδή πλέον θα αφορά το κύριο μέρος των καλών τραπεζικών εργασιών που έχουν μεταφερθεί εκτός, δεν πρέπει να επιτραπεί. Αναφέρεται επίσης σε αυξήσεις κεφαλαίου, σε εταιρίες διαχείρισης – ενώ καθορίζεται ένα πρόστιμο ύψους 300.000 € για τη μη συμμόρφωση που είναι πολύ χαμηλό.
Άρθρο 30: Αφορά τα αναδρομικά των συντάξεων που καταβλήθηκαν εκ των υστέρων – για τις χρήσεις 2010-2013 που προέκυψαν μετά από έλεγχο της ΑΑΔΕ. Λογικά, προκλήθηκε από την αδυναμία του κράτους στην καταβολή συντάξεων – για τις οποίες δεν καταβλήθηκε φόρος και πλέον επιβάλλεται με αυτήν τη διάταξη, όπου οι προσαυξήσεις περιορίζονται στο 20% του κυρίου φόρου.
Το οφειλόμενο αυτό ποσόν είναι συνολικά 93 εκ. € για 71.000 συνταξιούχους – με μέσο φόρο 1.310 € κατά τα δημοσιεύματα. Τόσο είναι και μετά την παρούσα ρύθμιση; Ούτε εδώ το έχει ποσοτικοποιήσει το ΓΛΚ!
Θετική μεν η ρύθμιση αλλά οφείλεται σε αδικία η σε κρατική αδυναμία; Θα πρέπει να διερευνηθεί, εάν υπάρχει πράγματι παραγραφή των χρήσεων 2010-12, όπως τέθηκε στην διαβούλευση. Επίσης συμφωνούμε με τις προτάσεις των συνταξιούχων για τα υπόλοιπα, ως προς τα εξής:
(α) να φορολογηθούν με τη φορολογική κλίμακα που ίσχυε σε κάθε χρονιά, επειδή έχουν υπάρξει αλλαγές,
(β) να μην επιβληθεί κανένα πρόστιμο – ούτε καν το 20%,
(γ) να τους αφαιρεθούν ή να συμψηφισθούν με τα παρατύπως παρακρατηθέντα ποσά.
(δ) Να μην υποστούν την ταλαιπωρία της υποβολής συμπληρωματικών δηλώσεων – αλλά να βρεθεί κάποιος άλλος διαδικαστικός τρόπος.
Άρθρο 32: Είναι θετικό το ότι δίνεται η δυνατότητα τμηματικής πληρωμής των τελών κυκλοφορίας και άρσης ακινησίας. Εν τούτοις, θα πρέπει να αφαιρεθούν και οι μήνες του Lock Down από τα τέλη – για να είμαστε δίκαιοι.
Άρθρο 39: Εν προκειμένω, αναγνωρίζεται λογιστικά μία υποχρέωση, όταν εφαρμόζεται και όχι όταν λαμβάνεται η απόφαση. Έτσι όμως θα μπορούν να αναλαμβάνονται υποχρεώσεις, χωρίς να καταγράφονται – οπότε δεν θα έχουμε καμία εικόνα για την επόμενη ημέρα.
Το γεγονός αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο σε περιόδους εκλογών – όπου η επόμενη κυβέρνηση μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη με βουνά υποχρεώσεων που δεν γνώριζε από πριν. Εκτός αυτού, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον εξωραϊσμό της οικονομικής κατάστασης της χώρας μας – ειδικά στη σημερινή εποχή του COVID-19.
Κατά την αιτιολογική έκθεση βέβαια, το θετικό της ρύθμισης έγκειται στο ότι, δεν απαιτείται δέσμευση πιστώσεων κατά το τρέχον έτος – κάτι που όμως δημιουργεί μία στρεβλή εικόνα των υποχρεώσεων του εκάστοτε φορέα.
Έτσι μειώνεται και η υπευθυνότητα του, όσον αφορά την υπογραφή συμβάσεων ή/και την ανάληψη άλλου είδους υποχρεώσεων – κάτι που δεν θεωρούμε θετικό, με μοναδική εξαίρεση τις αμυντικές δαπάνες, εάν κάτι τέτοιο είναι αποδεκτό από την ΕΕ.
Κλείνοντας, θα αναφέρουμε επιγραμματικά αυτά που ζήτησαν οι δανειολήπτες, κατά την ακρόαση των φορέων – τα οποία ασφαλώς θα έπρεπε να ληφθούν υπ’ όψιν:
(1) Σύμφωνα με τις επιχειρήσεις, το κόστος δανεισμού είναι πολύ υψηλό – ενώ οι τράπεζες δεν τις χρηματοδοτούν ή τοποθετούν πολλά εμπόδια για να το αποφύγουν.
Ως εκ τούτου, θα πρέπει να επέμβει η Πολιτεία – η οποία έχει κάθε δικαίωμα, πόσο μάλλον αφού διασώθηκαν τόσες φορές με τα χρήματα των φορολογουμένων.
(2) Απαίτησαν πολύ σωστά να είναι χαμηλό το επιτόκιο, καθώς επίσης το συνολικό κόστος των μικρών χρηματοδοτήσεων, μαζί με το κόστος των συμβουλών – να μην υπερβαίνει δηλαδή το 40% του Κεφαλαίου, οπότε για ένα δάνειο 25.000 € να τοποθετηθεί ως ανώτατο ποσόν εξόφλησης οι 35.000 €. Από ότι καταλάβαμε όμως, ο υπουργός δεν συμφωνεί – κάτι που θα έχει πολύ σοβαρές συνέπειες για την οικονομία και για την κοινωνία μας.
(3) Να μην υπάρχει σύνδεση με τον ΤΕΙΡΕΣΙΑ, στο βαθμό που θα αποκλείει τις δανειοδοτήσεις – αλλά μόνο για την ενημέρωση του δανειστή.
(4) Να συμπεριληφθεί η ΓΓ Προστασίας Καταναλωτών – κάτι που ζήτησαν κυρίως οι ιδιώτες, ενώ δεν φαίνεται να γίνεται αποδεκτό από την κυβέρνηση. Κακώς κατά την άποψη μας.
(5) Να αυξηθεί το όριο για Leasing στις 50.000 € και
(6) Να υπάρχουν κριτήρια για τον έλεγχο της πιστοληπτικής ικανότητας των οφειλετών.
Κατά την άποψη μας, πρόκειται για σωστές τοποθετήσεις που θα πρέπει να εφαρμοσθούν μαζί με το νομοσχέδιο – αφού διαφορετικά δεν θα βοηθηθεί η επιχειρηματικότητα και η κοινωνία αλλά, αντίθετα, θα στραγγαλισθούν ακόμη περισσότερο.
Οι φορείς των ιδρυμάτων τώρα ζήτησαν να παραμείνει η διάταξη του μη καθορισμού ανώτατου ορίου στα επιτόκια, να επιτρέπονται οι εγγυήσεις, επίσης από τρίτους, να μπορούν να παίρνουν κεφάλαια μηδενικού κόστους από την ΕΕ, να τους δανείζουν οι τράπεζες με χαμηλά επιτόκια, να μην απαιτούνται στοιχεία αυτών που θα τους δίνουν χρήματα ως δωρεά κλπ. – απαιτήσεις δηλαδή που, εάν παρ’ ελπίδα υιοθετηθούν, θα προξενήσουν ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα στην οικονομία και στην κοινωνία μας.
