.
Θα πρέπει να σταματήσουμε να βλέπουμε την γεωργία και τον πρωτογενή τομέα με την παραδοσιακή μορφή του. Σήμερα πραγματοποιείται μια επανάσταση σε τεχνολογικό επίπεδο με την εφαρμογή προηγμένης τεχνολογίας γεωργίας ακριβείας (precision farming), με τη χρήση υπολογιστικών μεθόδων για διαχείριση καλλιεργειών και με την παρακολούθηση μέσω δορυφόρων και drone. Ο τομέας αυτός λέγεται agtech (agriculture Tech) και εκτιμάται ότι στις ΗΠΑ έχουν επενδυθεί 6,7 δις $ μεταξύ των ετών 2013-2018 – ενώ ανάλογες καινοτομίες εφαρμόζονται στην Ολλανδία.
.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Δυστυχώς οι συζητήσεις στη Βουλή είναι συχνά προσχηματικές – ενώ θα μπορούσαν να προσφέρουν πάρα πολλά στην ελληνική κοινωνία, με προτάσεις και με λύσεις για όλα της τα προβλήματα. Στα πλαίσια αυτά, η συνήθης λεπτομερειακή προετοιμασία μας είναι αρκετές φορές χωρίς νόημα – αφού δεν δίνεται καμία ουσιαστική σημασία. Παράδειγμα η κατωτέρω για μία πολύ σημαντική στιγμή της ΕΕ, όπως είναι η Κοινή Αγροτική Πολιτική για την περίοδο 2020-2027, ειδικά εν ‘όψει του BREXIT.
(Α) Συνολικές Δαπάνες της ΚΑΠ
Οι συνολικές δαπάνες της ΚΑΠ για τα 7 έτη 2021-2027 θα είναι 365 δις € σύμφωνα με τις σημειώσεις του Υπουργείου – με την προϋπόθεση ότι ο συνολικός προϋπολογισμός της ΕΕ, το Πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ), θα ανέλθει στο 1,11% του ΑΕΕ-27.
Με βάση τα παραπάνω, το Υπουργείο σημειώνει πως οι δαπάνες της ΚΑΠ θα μειωθούν κατά 3% σε τρέχουσες τιμές και κατά 15% σε σταθερές. Στην έκθεση όμως για τις συνέπειες του Brexit στην ΚΑΠ (πηγή) εμφανίζονται 363 δις € για την υπάρχουσα ΚΑΠ 2014-2020 – οπότε τα 365 δις € δεν αποτελούν σημαντική μεταβολή, κάτι που είναι θετικό σε πρώτη ανάγνωση.
Όμως εδώ προκύπτει ένα θέμα με το Brexit, αφού πλέον το ΑΕΕ της ΕΕ θα μειωθεί λόγω απώλειας του ΑΕΕ του ΗΒ.
Το σύνολο του Προϋπολογισμού της ΕΕ το 2017 ήταν 115,4 δις € (από εισφορές), από τα οποία το ΗΒ συνείσφερε 10,57 δις € – ενώ υπήρχαν ίδια έσοδα και αποθεματικό ύψους 6,4 δις €, έτσι ώστε ο συνολικός προϋπολογισμός να διαμορφώνεται στα 139 δις € (πηγή). Επομένως, η απώλεια του ΑΕΠ του ΗΒ για τον Προϋπολογισμό είναι περίπου 9%.
Για να δούμε τώρα τι σημαίνει το 1,11% για το ΑΕΕ της ΕΕ 27 και ΕΕ 28, δημιουργήσαμε τον παρακάτω πίνακα, με βάση τα στοιχεία της EUROSTAT (πηγή). Προκύπτει ότι η διαφορά για το 2019 και το 2020 σε επίπεδο 1,11% του ΑΕΕ λόγω αποχώρησης του ΗΒ είναι περίπου 10 δις €. Το 1,11% του ΑΕΕ 27 αντιστοιχεί σε 0,9% του ΑΕΕ 28 δηλαδή μια σημαντική διαφορά.
1: 1,4% αύξηση για το σύνολο της ΕΕ28 με βάση τα πρώτα στοιχεία 1,4% ήταν και η αύξηση του ΑΕΠ του ΗΒ το 2019 οπότε θεωρούμε ότι με 1,4% αυξήθηκε και το ΑΕΕ 27 για το 2019
2: 1,4 % πρόβλεψη αύξηση ΑΕΠ συνόλου ΕΕ για 2020, 2021 (μείωση από 1,5%)
Επίσης, σε προηγούμενη μελέτη της ΕΕ για τις συνέπειες του Brexit στην ΚΑΠ, αναφέρεται πως η αποχώρηση του ΗΒ θα μειώσει τον Κοινοτικό Προϋπολογισμό κατά 10 δις € και μόνο τον Προϋπολογισμό της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής κατά 3 δις € – όπου κατά την ίδια μελέτη η Ελλάδα λαμβάνει καθαρά 2 δις €. Εν προκειμένω, εάν γινόταν μια μείωση των συνολικών δαπανών της ΚΑΠ κατά 3 δις €, η Ελλάδα θα έχανε περί τα 100 εκ. € (γράφημα).
Εάν η μείωση του συνόλου της ΚΑΠ ήταν 10 δις € τότε η Ελλάδα θα έχανε περί τα 500 εκ. € από την ΚΑΠ σε σύνολο καθαρών γεωργικών επιδοτήσεων που ανέρχονται στα 2 δις € (γράφημα). Δηλαδή περίπου το 25% τους.
Να σημειωθεί ότι τα ποσά που αναφέρουμε ως 2 δις € από την ΚΑΠ, είναι τα καθαρά ποσά (εισπράξεις – πληρωμές) – οπότε τα ποσά που αναφέρονται στην έκθεση του Υπουργείου, δηλαδή τα 18,263 δις €, είναι πιθανότατα μόνο οι εισροές. Φαίνεται λοιπόν πως επικράτησε ένα μετριοπαθές σενάριο μείωσης των δαπανών – κάτι που σε πρώτη φάση είναι θετικό για την Ελλάδα. Βέβαια δεν ξέρουμε αν έχει συμφωνηθεί ή θα ισχύσει και στην πορεία.
(Β) Χρηματοδοτήσεις για 2021
Με βάση την επικαιροποιημένη ΚΑΠ 2014-2020 (πηγή) και το προσκομισθέν κείμενο, έχουμε τον παρακάτω πίνακα – από τον οποίο συμπεραίνεται μία μικρή μείωση στα ποσά σε σχέση με το 2020 (κατά 157 εκ. €). Εν προκειμένω αναρωτιόμαστε γιατί γίνεται ειδική αναφορά στο 2021.
| ΚΑΠ 2013 | Πρόταση 2020 | |||||||
| Σε εκατ € | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 |
| Παράρτημα ΙΙ (2013): Εθνικά ανώτατα όρια που αναφέρονται στο άρθρο 6 για Ελλάδα | 1.922,0 | 1.899,2 | 1.876,3 | 1.855,5 | 1.834,6 | 1.931,2 | 1.856,0 | |
| Παράρτημα ΙΙΙ (2013) Καθαρά ανώτατα όρια που αναφέρονται στο άρθρο 7 για Ελλάδα | 2.109,8 | 2.087,0 | 2.064,1 | 2.043,3 | 2.022,4 | 2.119,0 | 2.036,6 | |
(Γ) Ερωτήματα για δαπάνες ΚΑΠ
- Το 1,11% του ΑΕΕ 27 που αποτελεί τη βάση υπολογισμού της ΚΑΠ, είναι κατά 10 δις € χαμηλότερο από το προηγούμενο της ΕΕ28. Πώς μπορεί λοιπόν να παραμένει σταθερό σε απόλυτες τιμές το ποσόν της ΚΑΠ;
- Αν θα υπάρξει τελικά μείωση 3% σε τρέχουσες τιμές στην ΚΑΠ, το συγκεκριμένο ποσοστό είναι χαμηλότερο από τη μείωση του 9% που θα προκαλούσε η απώλεια του ΑΕΠ του ΗΒ. Σημαίνει πως θα συνεχίσει να πληρώνει το ΗΒ ή ότι υπάρχουν κάποιες εξισορροπητικές εισροές, δηλαδή πως θα συνεισφέρουν περισσότερα χρήματα η Γερμανία και η Ολλανδία ως οι μεγαλύτεροι χρηματοδότες; Εάν ναι ποιες είναι αυτές οι εισροές;
- Προφανώς υπάρχει η πιθανότητα συρρίκνωσης του ΑΕΠ της ΕΕ27, λόγω της προβλεπόμενης ύφεσης – αφού ήδη ο ρυθμός ανάπτυξης το τέταρτο τρίμηνο του 2019 ήταν μόλις 0,1% σύμφωνα με το δελτίο τύπου της EUROSTAT από τις 14.02.2020. Έχει προβλεφθεί αυτό το ενδεχόμενο;
- Θα θέλαμε να έχουμε μια ανάλυση σχετικά με τα κονδύλια που αφορά η μείωση του 3% που αναφέρει το Υπουργείο, σε σχέση με τα επιμέρους προγράμματα – για παράδειγμα με το βαμβάκι, με το λάδι κλπ. Είναι θέμα κοινοτικό ή της Ελλάδας ο επιμερισμός των απωλειών;
Επιμέρους τομείς
Βαμβάκι
Θεωρούμε πως δεν υπάρχει σημαντική μεταβολή, αφού καθορίζεται η ίδια μέγιστη έκταση των 250.000 εκταρίων (2.500.000 στρέμματα) και η επιδότηση στα ειδικής ενίσχυσης καθορίζεται στα 720 €/εκτάριο – δηλαδή στα 72 €/στρέμμα, ενώ τώρα είναι 73 €, σύμφωνα με άρθρο που θα καταθέσουμε στα (πηγή). Εν τούτοις δεν αποδίδεται, λόγω της καλλιέργειας μεγαλυτέρων εκτάσεων – οπότε αναλογικά μειώνεται η ενίσχυση.
Εκτός αυτού, με τη νέα ΚΑΠ δίνεται μια επιπλέον ενίσχυση 2€/εκτάριο σε όσους είναι μέλη διεπαγγελματικών οργανώσεων – για παροχή συμβουλών κλπ. Εδώ θεωρούμε πως θα πρέπει να συνεργαστεί περισσότερο το Υπουργείο με τα ΑΕΙ και με τους ιδιώτες επαγγελματίες, με την έννοια πως οι συνεταιρισμοί δεν είναι πανάκεια.
Το πρόβλημα στο βαμβάκι είναι το τιμολογιακό dumping που κατέστρεψε την κλωστοϋφαντουργία στο παρελθόν – όπου έχουν σημειωθεί εμπορικές συγκρούσεις με την Τουρκία, την Ινδία, την Κίνα και την Αίγυπτο για το συγκεκριμένο θέμα. Είναι γενικότερα δύσκολο να επιλυθεί στα πλαίσια του ΠΟΕ – δηλαδή και να υποστηριχθεί η παραγωγή και να μην παραβιασθούν θέματα επιδοτήσεων. Πως θα αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά αυτό το θέμα;
Η Ελλάδα εξήγαγε το 2018 περί τους 214.684 τόνους εκκοκκισμένο βαμβάκι, αξίας 338 εκ. €. Όμως, το πρόβλημα είναι πως εξάγουμε το 28% στην Τουρκία και το επανεισάγουμε κατεργασμένο! Θα έπρεπε λοιπόν να σκεφθεί το Υπουργείο και η ΕΕ πώς θα μπορούσε να ενισχυθεί η μεταποίηση, έτσι ώστε να υπάρξουν καλύτερες τιμές για τον παραγωγό – αντί να δίνει μόνο ενισχύσεις (πηγή). Πρέπει να αναπτυχθεί ολόκληρη η αλυσίδα παραγωγής του βαμβακιού, της κλωστοϋφαντουργίας και της ένδυσης – με στόχο να μένει η προστιθέμενη αξία στη χώρα, αυξάνοντας επί πλέον την απασχόληση.
Τέλος, οι επιχορηγήσεις δίνονται μόνο για πιστοποιημένους σπόρους. Το γεγονός αυτό αποτελεί ένα γενικότερο θέμα για την αγροτική παραγωγή, επειδή ευνοούνται οι μεγάλες εταιρίες και όχι οι μικροί βιολογικοί παραγωγοί – ενώ υπάρχει επί πλέον το πρόβλημα της βιοπειρατείας, της μετάλλαξης / υβριδοποίησης παραδοσιακών σπόρων (πηγή).
Οπωροκηπευτικά
Εδώ δίνεται μεταξύ άλλων έμφαση στις επενδύσεις σε πάγια, όπως στην εξοικονόμηση νερού και ενέργειας. Είναι θετικό εάν μπορέσει να προωθηθεί η δημιουργία θερμοκηπίων, όπως έχουμε τονίσει στο πρόγραμμα της Ε.Λ., η ποιότητα, η βιοποικολότητα κλπ. Θα πρέπει όμως να υπάρξει απαραίτητα μία τράπεζα σπόρων και η πιστοποίηση φυτωρίων.
Ειδικά όσον αφορά το άρθρο 46, η χρηματοδοτική συνδρομή της ΕΕ ανέρχεται στο 50% των δαπανών που όντως πραγματοποιούνται από ενώσεις και συνεταιρισμούς – αν και έχουμε επιφυλάξεις για τους συνεταιρισμούς, αφού δεν είναι σίγουρο πως αποδίδουν στην Ελλάδα. Η βασική χρηματοδοτική συνδρομή της ΕΕ περιορίζεται στα εξής:
(α) στο 4,1% της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο από κάθε οργάνωση παραγωγών,
(β) στο 4,5% της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο από κάθε ένωση οργανώσεων παραγωγών και
(γ) στο 5 % της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο από κάθε διακρατική οργάνωση παραγωγών ή διεθνική ένωση οργανώσεων παραγωγών.
Υπάρχουν λοιπόν κάποιες αυξήσεις για οργανώσεις παραγωγών. Επίσης μπορεί να αποζημιωθεί το 100% για αποσύρσεις από αγορά, για φιλανθρωπική δωρεά, όταν δεν υπερβαίνει το 5% του όγκου παραγωγής.
Όμως η ροδακινοπαραγωγή στην Ελλάδα έχει τρομερά προβλήματα, λόγω των κυρώσεων προς τη Ρωσία και των δασμών των ΗΠΑ – για τα οποία δεν ευθύνεται, αλλά είναι το αποτέλεσμα του εμπορικού πολέμου για να μην επιβαρυνθούν ενδεχομένως άλλοι τομείς της ΕΕ, όπως η Γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία. Τι θα γίνει με το θέμα αυτό; Γνωρίζουμε βέβαια πως έχει τεθεί στην ΕΕ από τον υπουργό αγροτικής ανάπτυξης.
Μελισσοκομία
Η χρηματοδοτική συνδρομή της ΕΕ στις παρεμβάσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 2, είναι το 50 % των δαπανών κατ’ ανώτατο όριο. Το πρόβλημα εδώ είναι οι πειρατικές εισαγωγές από την Κίνα. Το μεγαλύτερο σκάνδαλο έγινε μέσω Γερμανίας (honey gate) το 2013 (πηγή). Το ερώτημα μας είναι πώς θα διασφαλιστούμε και τι θα κάνουμε, όσον αφορά την αναγραφή της χώρας προέλευσης που αντιδράει ο Βορράς, ενώ την απαίτησε ο υπουργός (πηγή).
Ελαιόλαδο
Η χρηματοδοτική συνδρομή της ΕΕ, όσον αφορά τις παρεμβάσεις στον τομέα του ελαιολάδου και των επιτραπέζιων ελιών, κατανέμεται ως εξής:10.666.000 € ετησίως για την Ελλάδα.
Θα πρέπει να δραστηριοποιηθούμε στην προώθηση στο εξωτερικό. Ενδεχομένως με ποσόστωση εξαγωγών ελαιόλαδου από την ΕΕ, για παράδειγμα με 20% από την Ελλάδα, έτσι ώστε να τοποθετηθούν και τα Ελληνικά λάδια στα ράφια στο εξωτερικό – όχι μόνο των μεγάλων ιταλικών και ισπανικών εταιριών που δεν μπορούν να ανταγωνιστούν οι μικρές Ελληνικές. Η επιδότηση του παραγωγού και εδώ, αντί του συνόλου της αλυσίδας παραγωγής, δεν αποτελεί κίνητρο για να προωθηθεί το τελικό προϊόν από Ελληνικές εταιρίες.
Αποτελεί δε αδικία το ότι παρέχεται επιδότηση στους μεσάζοντες της Ισπανίας για αποθεματοποίηση χαμηλότερης ποιότητας λαδιού (πηγή), όταν κάτι ανάλογο δεν δίνεται για τα ελληνικά ροδάκινα.
Θα θέλαμε να προσθέσουμε την ανάγκη προστασίας της παραγωγής από το δάκο. Έχει γίνει πρόταση να υπάρχει αντιμετώπιση του δάκου στα ελαιόδενδρα με ευθύνη των κρατικών υπηρεσιών – καθώς επίσης να καταργηθεί το κόστος του 2%, με το οποίο επιβαρύνονται οι παραγωγοί για τη δακοκτονία. Υπάρχει πρόβλημα καθυστέρησης δακοκτονίας τόσο στην Κρήτη, όσο και Πελοπόννησο, με αποτέλεσμα την καταστροφή της παραγωγής. Πως θα αντιμετωπιστεί;
Εκτός αυτού, την ανάγκη υιοθέτησης μέτρων υδροδότησης για τις ελιές, για την αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής. Είναι πάντως έγκλημα η καταστροφή 22.000 στρεμμάτων ελιάς το Καστέλι (πηγή) – ενώ όλη η πεδιάδα θα μολυνθεί και θα στερηθεί από νερά.
Αμπέλια και οίνος
Στο άρθρο 53 αναφέρεται η χρηματοδοτική συνδρομή της ΕΕ για τις επενδύσεις που αναγράφονται στο άρθρο 52 παράγραφος 1 στοιχείο β), η οποία δεν θα υπερβαίνει τα ακόλουθα όρια:
(α) το 50 % των επιλέξιμων επενδυτικών δαπανών στις λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές,
(β) το 40% των επιλέξιμων επενδυτικών δαπανών σε άλλες περιφέρειες από τις λιγότερο ανεπτυγμένες,
(γ) το 75% των επιλέξιμων επενδυτικών δαπανών στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες που αναφέρονται στο άρθρο 349 της ΣΛΕΕ.
(δ) Το 65 % των επιλέξιμων επενδυτικών δαπανών στα μικρά νησιά του Αιγαίου όπως ορίζεται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 229/2013.
Μικρά Νησιά
Υπάρχουν μειώσεις των επιχορηγήσεων. Θεωρούμε πως θα πρέπει να διεκδικήσουμε περισσότερα – εναλλακτικά να τις χρηματοδοτήσουμε από Προϋπολογισμό.
Διάφορα
Κλείνοντας, όσον αφορά το γάλα, δεν είδαμε κάτι που να αφορά την κτηνοτροφία – όπου έχουμε θέματα με τα βοσκοτόπια που θίγονται από την ΚΑΠ, με τις παραμεθόριες περιοχές και με τη μικρή παραγωγή. Έχει προταθεί η μείωση της διάρκειας του νωπού γάλακτος στις 5 ημέρες κάτι θετικό για την Ελλάδα.
Υπάρχει επίσης πρόβλημα με την πιστοποίηση φέτας, όσον αφορά την προέλευση του γάλακτος (Ελληνοποιήσεις). Επίσης με τους δασμούς στη φέτα που επέβαλλαν οι ΗΠΑ και με τις συμφωνίες CETA για ΠΟΠ κοκ. Θεωρούμε δε πως πρέπει να υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση της μικρής κτηνοτροφίας, από τη μεγάλη και βιομηχανική.
Δεν είδαμε κάτι ούτε για την αλιεία, όπου για την χώρα μας ως νησιωτική είναι σημαντική για τις τοπικές οικονομίες. Εμείς έχουμε προτείνει την ανάπτυξη ιχθυοκαλλιέργειας και μικρών κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων στα μικρά νησιά και για λόγους εθνικούς. Επίσης θα πρέπει να δούμε το γεγονός του ότι η ιχθυοπαραγωγή της Τουρκίας έχει αυξηθεί και εκτοπίζει την Ελληνική – την στιγμή που έχει άλλο επίπεδο κόστους ενώ ίσως δεν δεσμεύεται από τους κανονισμούς της ΕΕ Για να μην αναφερθούμε και στις πάμπολλες παρενοχλήσεις των ψαράδων μας από την Τουρκική Ακτοφυλακή.
Τέλος, θέλουμε να αναφερθούμε στο θέμα των δενδρυλλίων – όπου πρέπει άμεσα να λυθεί το θέμα του κρατικού ελέγχου για την αγορά τους από τους παραγωγούς. Ειδικότερα, μετά το κλείσιμο των κέντρων γεωργικής ανάπτυξης, ο παραγωγός αγοράζει μόνο από ιδιωτικά φυτώρια τα οποία δεν ελέγχονται από το κράτος.
Η ποικιλία του φυτού/δενδρυλλίου είναι αγνώστου προέλευσης καθώς και οι αποδόσεις του, οι οποίες στην πλειονότητα δεν είναι οι αναμενόμενες. Στα φυτά/δενδρύλλια αναπτύσσονται ασθένειες λόγω της μη κατάλληλης ποικιλίας. Ο παραγωγός χρησιμοποιεί φυτοφάρμακα-χημικά για την προστασία της παραγωγής.
Οι λύσεις εν προκειμένω είναι οι εξής:
(α) να δημιουργηθούν ανά περιοχές κρατικά ή και ιδιωτικά «κέντρα ελέγχου και πιστοποίησης του πολλαπλασιαστικού υλικού-υποκειμένου»
(β) να παράγονται σε αυτά τα κέντρα φυτά-δενδρύλλια για να πωλούνται πιστοποιημένα, όπως γίνεται στην Ιταλία και
(γ) να υπάρξει στην Ελλάδα το λεγόμενο «απόθεμα ριζών (root-stock), για την απεξάρτηση της χώρας από ξένες ποικιλίες.
Θα θέλαμε κλείνοντας να σημειώσουμε ότι, ίσως θα πρέπει να σταματήσουμε να βλέπουμε την γεωργία και τον πρωτογενή τομέα με την παραδοσιακή μορφή του. Σήμερα πραγματοποιείται μια επανάσταση σε τεχνολογικό επίπεδο με την εφαρμογή προηγμένης τεχνολογίας γεωργίας ακριβείας (precision farming), με τη χρήση υπολογιστικών μεθόδων για διαχείριση καλλιεργειών και με την παρακολούθηση μέσω δορυφόρων και drone.
Αυτό ουσιαστικά απαιτεί την δραστηριοποίηση πρόσθετων κατηγοριών επιστημόνων στην γεωργία όπως μαθηματικούς, μηχανικούς πληροφορικής, μηχανολόγους, ηλεκτρολόγους, φυσικών και φυσικά οικονομολόγων, ειδικούς πωλήσεων, γεωπόνους, βιολόγων, χημικών κλπ.
Ο τομέας αυτός λέγεται agtech (agriculture Tech) και εκτιμάται ότι στις ΗΠΑ έχουν επενδυθεί 6,7 δις $ μεταξύ των ετών 2013-2018 (πηγή) – ενώ ανάλογες καινοτομίες εφαρμόζονται στην Ολλανδία. Είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να γίνουν πράξη οι επιδιώξεις της ΚΑΠ/ΕΕ για επενδύσεις σε ποιότητα και τεχνολογία. Επίσης για να αναπτυχθούν συνέργειες με άλλα επιστημονικά πεδία και να αυξηθεί η απασχολησιμότητα των πτυχιούχων μας όπως και η οικονομία στην επαρχία. Ενδεχομένως θα πρέπει να διεκδικήσουμε πρόσβαση σε κεφάλαια Venture Capital της ΕΕ (ΕΤΕπ ή άλλα) καθώς και σε Ελληνικό επίπεδο (πχ ΕΤΕΑΝ).
