Εάν εξέταζε κανείς τη συμπεριφορά της Κίνας, θα συμφωνούσε με τις υποψίες των Η.Π.Α. – οι οποίες γνωρίζουν πως εάν τυχόν χάσουν το παιχνίδι με τη Ρωσία, καθώς επίσης τους πολέμους του δολαρίου, η κατάρρευση τους θα είναι τρομακτική
.
Ο κίτρινος γίγαντας υποτίμησε το νόμισμα του για δεύτερη συνεχόμενη φορά, μετά το -2% χθες (γράφημα), προκαλώντας μία ακόμη πτώση των διεθνών χρηματιστηρίων – τόσο όσον αφορά τις μετοχές, όσο και τις πρώτες ύλες. Εκτός αυτού, είχε σαν αποτέλεσμα την παράλληλη υποτίμηση αρκετών νομισμάτων των αναπτυσσομένων χωρών, καθώς επίσης την αύξηση της τιμής του χρυσού – δίνοντας την εντύπωση πως η διαδικασία αυτή θα συνεχιστεί.
.
.
Η κεντρική τράπεζα της Κίνας αιτιολόγησε την κίνηση της αυτή, ισχυριζόμενη πως το νόμισμα της είναι πολύ ισχυρό, συγκριτικά με αρκετά άλλα, αποκλίνοντας από τις προσδοκίες των αγορών – οπότε ήταν υποχρεωμένη να ανταποκριθεί με τις απαιτήσεις τους, μειώνοντας την ισοτιμία του.
Εν τούτοις, πίσω από τις θολές αυτές ανακοινώσεις ίσως κρύβονται πολύ πιο βαθιές και δραματικές αιτίες – τα γνωστά οικονομικά της προβλήματα που προέρχονται από το μειωμένο ρυθμό ανάπτυξης (γράφημα), από τις δυσκολίες στις εξαγωγές, από το κραχ των χρηματιστηρίων της, από τη φούσκα των ακινήτων, καθώς επίσης από την υπερχρέωση των τραπεζών (άρθρο).
.
.
Όπως διαπιστώνεται από το γράφημα, ο ρυθμός ανάπτυξης στο δεύτερο τρίμηνο, σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, μειώθηκε στο 7%, ακριβώς όσο ήταν οι προβλέψεις της κυβέρνησης της – γεγονός που δημιουργεί υποψίες, όσον αφορά την παραποίηση των στατιστικών, κατά την προσφιλή πλέον μέθοδο πολλών χωρών του πλανήτη.
Οι διεθνείς τράπεζες πάντως, κρίνοντας μεταξύ άλλων από την υποχώρηση των εξαγωγών της Κίνας κατά -8,3% τον Ιούλιο, θεωρούν πως ο ρυθμός ανάπτυξης δεν υπερβαίνει πλέον το 5% – οπότε η χώρα, θέλοντας να επιταχύνει την ανάπτυξη της μέσω των εξαγωγών, μειώνει την ισοτιμία του νομίσματος της, το οποίο άλλωστε θεωρείται υπερτιμημένο κατά 13%.
Αυτό σημαίνει βέβαια πως η Κίνα άλλαξε ξαφνικά τη στρατηγική της, με βάση την οποία η κεντρική τράπεζα στήριζε το νόμισμα το τελευταίο έτος, διαθέτοντας περί τα 100 δις $ για να το διατηρήσει σταθερό – με στόχο τη συμμετοχή του στο καλάθι των νομισμάτων του ΔΝΤ, μαζί με το δολάριο, το ευρώ, τη βρετανική στερλίνα και το γεν.
Προφανώς αυτό οφείλεται στις δηλώσεις του ΔΝΤ, σύμφωνα με τις οποίες δεν θα συμμετέχει τελικά το γουάν στο καλάθι των νομισμάτων του αυτό το έτος – επειδή η Κίνα δεν έκανε τα απαιτούμενα βήματα φιλελευθεροποίησης του χρηματοπιστωτικού της συστήματος (!), ενώ η ισοτιμία του νομίσματος της θα έπρεπε να καθορίζεται από τις αγορές και όχι από το κράτος.
.
Οι εκροές κεφαλαίων
Συνεχίζοντας, η πτώση της ισοτιμίας του κινεζικού νομίσματος θα προκαλέσει την αύξηση των εκροών κεφαλαίων, οπότε την περαιτέρω υποτίμηση του – η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα ένα είδος «ντόμινο», επειδή η αγοραστική δύναμη τόσο των νοικοκυριών όσο και των επιχειρήσεων θα μειωθεί, οπότε η ζήτηση και οι επενδύσεις, οι εισαγωγές θα περιοριστούν και το ΑΕΠ θα συρρικνωθεί πολύ περισσότερο.
Η εξέλιξη αυτή δεν θα επηρεάσει μόνο την Κίνα αλλά, επίσης, όλες τις χώρες που εξάγουν σε αυτήν, όπως τις γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες – γεγονός που επεξηγεί την πτώση των τιμών των μετοχών τους, η οποία παρέσυρε το βιομηχανικό δείκτη της Γερμανίας. Φυσικά τις πρώτες ύλες, οι οποίες ευρίσκονται ήδη σε ελεύθερη πτώση, καθώς επίσης την ενέργεια (άρθρο) – με σημαντικά επακόλουθα για τις χώρες εξαγωγής τους.
Εάν τώρα μειωθούν ακόμη περισσότερο οι τιμές των πρώτων υλών, ο πλανήτης και ειδικά η Ευρώπη θα απειληθεί με αποπληθωρισμό, οπότε οι κεντρικές τράπεζες θα αναγκασθούν να συνεχίσουν την πολιτική των μηδενικών επιτοκίων – ειδικά η Fed, η οποία αναβάλλει διαρκώς την αύξηση τους, παρά τις δηλώσεις της.
.
Ο χρυσός
Παραδόξως, η κεντρική τράπεζα της Κίνας δημοσίευσε για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια τα επίσημα συναλλαγματικά της αποθέματα σε χρυσό – τα οποία φτάνουν συνολικά στους 1.658 τόνους, από 1.054 τόνους το 2009 (αύξηση κατά57%). Ευρίσκεται έτσι στην 6η θέση διεθνώς (πηγή), μετά τις Η.Π.Α. (8.133 τόνους), τη Γερμανία (3.387), το ΔΝΤ (2.814), την Ιταλία (2.451) και τη Γαλλία (2.435).
Η δημοσίευση αυτή έγινε ακριβώς την ημέρα που ο χρυσός κατέγραψε τη χαμηλότερη τιμή του (1.077 $ ανά ουγγιά ή 31,1 γραμμάρια), ενώ δημιούργησε επίσης υποψίες – επειδή η Κίνα είναι η χώρα με τις μεγαλύτερες ποσότητες εξόρυξης χρυσού παγκοσμίως, ενώ ευρίσκεται στην πρώτη θέση των εισαγωγών μαζί με την Ινδία.
Εκτός αυτού, η ζήτηση του χρυσού στο εσωτερικό της είναι τεράστια, με αποτέλεσμα οι εισαγωγές της να έχουν αυξηθεί κατακόρυφα – ενώ ο διεθνής τύπος ανέμενε πως τα αποθέματα της θα ήταν τουλάχιστον διπλάσια των ανακοινωθέντων.
Επειδή τώρα θεωρείται ως ο βασικός διεκδικητής της παγκόσμιας ηγεμονίας από τις Η.Π.Α., γεγονός που σημαίνει πως το νόμισμα της θα έπρεπε να διαδεχθεί το δολάριο στο θρόνο του πλανήτη, η απόκρυψη του πραγματικού ύψους των αποθεμάτων της σε χρυσό ίσως σημαίνει πως σχεδιάζει μυστικά τη σύνδεση του γουάν μαζί του – κάτι που ασφαλώς θα αποτελούσε ένα θανατηφόρο πλήγμα για το δολάριο, ειδικά εάν το δρομολογούσε από κοινού με τη Ρωσία.
Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με αναλύσεις (πηγή), φαίνεται πως η Κίνα εισήγαγε 3.967 τόνους χρυσού μεταξύ των ετών 2010 και 2014, ενώ παρήγαγε μόνη της 1.979 τόνους – άρα συνολικά 5.964 τόνους, ενώ δεν αθροίζονται τα αποθέματα της σε άλλες «χώρες», όπως στο Χονγκ Κονγκ. Υπολογίζεται πάντως πως ευρίσκονται 13.781 τόνοι χρυσού στην Κίνα – εκ των οποίων οι 1.650 τόνοι αποτελούν τα επίσημα συναλλαγματικά της αποθέματα, ενώ οι 12.123 τόνοι είναι ιδιωτικά αποθέματα.
Ως εκ τούτου, θεωρείται πως η Κίνα ακολουθεί μία στρατηγική αποθήκευσης αποθεμάτων χρυσού στον ιδιωτικό τομέα, έτσι ώστε να διατηρεί κρυφά τα σχέδια της – παρέχοντας φορολογικά και άλλα κίνητρα στους Πολίτες της, με στόχο την αγορά χρυσού εκ μέρους τους.
.
Επίλογος
Όλα τα παραπάνω αποτελούν ενδείξεις, σχετικά με τις προθέσεις της ασιατικής χώρας – όσον αφορά την κατάκτηση της ηγεμονικής θέσης στον πλανήτη, διαδεχόμενη τις Η.Π.Α. Σε καμία περίπτωση όμως αποδείξεις, παρά το ότι η υπερδύναμη είναι σίγουρη πως η Κίνα ακολουθεί πιστά έναν τέτοιο μακροπρόθεσμο σχεδιασμό.
Εν τούτοις, εάν θα ήθελε κανείς να εξετάσει καλύτερα τη γριφώδη συμπεριφορά της Κίνας, θα συμφωνούσε με τις υποψίες των αμερικανών – οι οποίοι γνωρίζουν πως εάν τυχόν χάσουν το παιχνίδι με τη Ρωσία, καθώς επίσης τους πολέμους του δολαρίου που διεξάγουν (άρθρο), η κατάρρευση τους θα είναι παταγώδης και τρομακτική.
