Έχουν ανάψει όλες οι λάμπες που προειδοποιούν για κόκκινο συναγερμό, εν πρώτοις ορατές μόνο από τις κεντρικές τράπεζες της Δύσης – ενώ μάλλον δεν θα επιτραπεί σε μία τόσο μικρή χώρα, όπως η Ελλάδα, να πατήσει το κουμπί της πυρηνικής έκρηξης
.
“Ο οδηγός του λεωφορείου που κατεβαίνει σαν τρελός την κατηφόρα, χωρίς να προσέχει ούτε τις επικίνδυνες στροφές, ούτε το γκρεμό που χάσκει κάτω από το δρόμο, δεν ξέρει σίγουρα να οδηγεί – ενώ δεν είναι τόσο θαρραλέος, όσο θα συμπέραινε κανείς, εάν δεν γνώριζε πως έχει πλήρη άγνοια του κινδύνου.
Αντίθετα, ο επίδοξος αντικαταστάτης του είναι τόσο δειλός και φοβητσιάρης, που δεν θα μπορούσε να αναλάβει την οδήγηση – ενώ οι επιβάτες, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους στηρίζουν τον παράτολμο οδηγό, δεν το κάνουν από συμπάθεια, αλλά επειδή οι πόρτες του λεωφορείου είναι ερμητικά κλειστές, ενώ δεν έχουν καμία άλλη εναλλακτική λύση.
Προσεύχονται λοιπόν και παρακαλούν να μην συμβεί το μοιραίο – έχοντας εναποθέσει όλες τις ελπίδες τους στην τύχη, στον από μηχανής Θεό, ο οποίος δεν θα επιτρέψει να συντριβεί το λεωφορείο στα βράχια. Εάν βέβαια τα καταφέρει και σταματήσει σώο κάποια στιγμή, φτάνοντας σε μία επίπεδη επιφάνεια, θα κάνουν ότι μπορούν για να μην επιχειρήσει ο ίδιος οδηγός να οδηγήσει περαιτέρω – γνωρίζοντας πλέον πως μόνο μία φορά μπορεί να έχει κανείς τύχη”.
.
Άρθρο
Αρκετά γερμανικά ΜΜΕ αναφέρουν πως εάν αποτύχει η Ελλάδα, θα αποτύχει το ευρώ – ενώ τα αμερικανικά περιγράφουν τη χώρα μας ως ένα αεροπλανοφόρο του ΝΑΤΟ, η απώλεια του οποίου θα αποσταθεροποιούσε σημαντικά το καθεστώς που επικρατεί στη Μαύρη Θάλασσα, λειτουργώντας υπέρ της Ρωσίας.
Η επενδυτική κοινότητα βέβαια εξετάζει τα τεκταινόμενα από μία εντελώς διαφορετική οπτική γωνία – γνωρίζοντας τη μεγάλη καταστροφή που θα μπορούσε να προκαλέσει μία σπίθα, όσο μικρή και αν θα ήταν, στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Πόσο μάλλον όταν ο μεγάλος κίνδυνος κρύβεται στις αγορές ομολόγων – οι οποίες είναι τεράστιες, καθώς επίσης εντελώς αδιαφανείς.
Ειδικότερα, υπό φυσιολογικές συνθήκες οι αγορές ομολόγων σταθερού επιτοκίου λειτουργούν χωρίς προβλήματα – γεγονός που αλλάζει ραγδαία, εντελώς ξαφνικά και απροειδοποίητα, εάν υπάρξουν προβλήματα ρευστότητας, σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης. Στα πλαίσια αυτά τις περασμένες εβδομάδες, όταν οι αγορές «σείσθηκαν» από μεγαλύτερους και μικρότερους σεισμούς, έμοιαζε σαν ανέκδοτο να ακούει κανείς κάθε φορά πως η ρευστότητα στέρεψε ξαφνικά – ενώ δεν εμφανιζόταν κανένας πλέον αγοραστής.
Εν τούτοις, όλοι όσοι γνωρίζουν καλύτερα τη λειτουργία των αγορών, αναρωτήθηκαν σχετικά με το τί θα συνέβαινε, εάν υπάρξει κάποιο σοκ, όπως θα ήταν ίσως η χρεοκοπία της Ελλάδας – με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν μαζικές πωλήσεις ομολόγων, εν ανυπαρξία αγοραστών. Το πρόβλημα της έλλειψης ρευστότητας στις αγορές ομολόγων φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί (πηγή: Pictet).
.
.
Αναλυτικότερα, η μπλε σκούρα καμπύλη απεικονίζει τα συσσωρευμένα αποθέματα των επενδυτικών κεφαλαίων, όσον αφορά τα εταιρικά ομόλογα που κατέχουν – ενώ η κόκκινη τα ίδια συσσωρευμένα αποθέματα, αλλά μαζί με τα ETF (Exchange Trade Funds – διαπραγματεύσιμα αμοιβαία κεφάλαια). Συνολικά έχουν φθάσει στο ποσόν των 900 δις $, το οποίο είναι περίπου τρεις φορές υψηλότερο, σε σχέση με έξι χρόνια πριν (την περίοδο μετά την κρίση).
Η γαλάζια καμπύλη περιγράφει τα αποθέματα των ομολόγων στους ισολογισμούς των εμπορικών τραπεζών – οι οποίες υπεισέρχονται ως ειδικοί διαπραγματευτές (market makers) στις αγορές ομολόγων, φροντίζοντας να υπάρχει η απαραίτητη ρευστότητα. Τα αποθέματα αυτά έχουν περιορισθεί σημαντικά, μεταξύ άλλων επειδή έχουν αυξηθεί οι απαιτήσεις για υψηλότερα ίδια κεφάλαια – λόγω των οποίων οι τράπεζες έχουν κίνητρο να μειώσουν τον όγκο των ισολογισμών τους.
.
Το πρόβλημα της απουσίας αγοραστών
Έτσι, έχει δημιουργηθεί το εξής πρόβλημα: ως γνωστόν τα ETF, καθώς επίσης τα ανοιχτά επενδυτικά κεφάλαια, υπόσχονται στους επενδυτές τους καθημερινή ρευστότητα – γεγονός που σημαίνει ότι, μπορούν ανά πάσα στιγμή να πουλούν τα μερίδια που έχουν αγοράσει, εισπράττοντας τα χρήματα τους.
Εάν όμως ακολουθήσουν μαζικές πωλήσεις, υπάρχουν αγοραστές; Με κριτήριο αυτά που παρατηρούνται σήμερα στις αγορές, δεν υπάρχουν καθόλου αγοραστές – οπότε, τυχόν μαζικές πωλήσεις θα προκαλούσαν κυριολεκτικά την καταιγίδα των καταιγίδων.
Το πρόβλημα φαίνεται καθαρά από τις αγορές ομολόγων του γερμανικού δημοσίου, τα οποία θεωρούνταν ανέκαθεν ως «σίγουρο λιμάνι» για τους επενδυτές – όπου, αφενός μεν τα επιτόκια τους εκτοξεύτηκαν στα ύψη μέσα σε χρόνο μηδέν (κάτι που, σύμφωνα με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, συμβαίνει μόνο μία φορά σε 15.000 χρόνια), αφετέρου η Γερμανία δεν μπόρεσε να πουλήσει όλα τα καινούργια ομόλογα που εξέδωσε.
Εύλογα δε συνέβη, αφού κανένας δεν επενδύει ευχάριστα τα χρήματα του με μηδενικές αποδόσεις, ως αποτέλεσμα της πολιτικής ποσοτικής διευκόλυνσης της ΕΚΤ – γεγονός που σημαίνει ότι, ήλθε ίσως εκείνη η στιγμή που τα όπλα των κεντρικών τραπεζών θα εκπυρσοκροτήσουν προς τα πίσω, δίνοντας τη χαριστική βολή σε μία οικονομία που στενάζει κάτω από το βάρος υπέρογκων χρεών (γράφημα), τα οποία είναι αδύνατον ποτέ να πληρωθούν.
.
.
Από την άλλη πλευρά, η πραγματική οικονομία υποφέρει, η μεσαία τάξη «αποψιλώνεται» σταδιακά και η νομισματική καταιγίδα μαίνεται (ανάλυση) – ενώ οι αναπτυσσόμενες χώρες, έχοντας διπλάσια χρέη σε δολάρια, συγκριτικά με πέντε χρόνια πριν, εμποδίζουν τη Fed να αυξήσει τα βασικά επιτόκια, διασώζοντας τις αγορές ομολόγων έστω την ύστατη στιγμή.
Η αιτία είναι το ότι, η αμερικανική τράπεζα γνωρίζει πως μία τέτοια ενέργεια της θα αύξανε την ισοτιμία του δολαρίου, οπότε έμμεσα τα χρέη τους – με πιθανό αποτέλεσμα να ακολουθήσει ένα κύμα χρεοκοπιών κρατών και επιχειρήσεων, καταστρέφοντας εντελώς το σύστημα.
.
Συμπέρασμα
Όπως συμπεραίνεται από τα παραπάνω, έχουν αυξηθεί κατακόρυφα οι πιθανότητες να μην μπορεί να αποτρέψει η αχόρταγη ελίτ το κραχ, παρά τις πυρετώδεις προσπάθειες της – υπενθυμίζοντας πως η τελευταία κρίση των ενυπόθηκων δανείων χαμηλής εξασφάλισης (sub primes) που πυροδοτήθηκε από τις Η.Π.Α. ήταν ύψους 1,3 τρις $, ενώ η καινούργια φούσκα που έχει δημιουργηθεί είναι διπλασίου μεγέθους (2,8 τρις $), απειλώντας να εκραγεί ανά πάσα στιγμή.
Στα πλαίσια αυτά, έχουν ανάψει όλες οι λάμπες που προειδοποιούν για κόκκινο συναγερμό, εν πρώτοις ορατές μόνο από τις κεντρικές τράπεζες της Δύσης – ενώ μάλλον δεν θα επιτραπεί σε μία τόσο μικρή χώρα, όπως η Ελλάδα, να πατήσει το κουμπί της πυρηνικής έκρηξης, προκαλώντας στο σύστημα μία ανυπολόγιστη καταστροφή.
