Κανένας οικονομολόγος στον πλανήτη δεν αμφιβάλλει πλέον για την καταστροφή που προκάλεσε η λάθος συνταγή που επέβαλλε στην Ελλάδα ένας εντελώς ανεπαρκής οργανισμός, το ΔΝΤ – ξεπερνώντας ακόμη και τον εαυτό του στην ανικανότητα
(To άρθρο αποτελείται από 3 Σελίδες)
.
“Δυστυχώς το κόμμα που κυβερνάει, από τη φύση του, καθώς επίσης από το βιογραφικό πλήθους στελεχών του, συμπεριφέρεται όπως ένας συνδικαλιστής που απαιτεί από τον εργοδότη του αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων και μεγαλύτερες παροχές – παρά το ότι η επιχείρηση είναι ζημιογόνα, ευρισκόμενη στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Αντί λοιπόν να ενεργεί όπως ένας επιχειρηματίας, ο οποίος προσπαθεί πρώτα να διασώσει την επιχείρηση του, διαπραγματευόμενος με τις τράπεζες τη διαγραφή ή την επιμήκυνση των χρεών του, έτσι ώστε να είναι σε θέση να τα εξυπηρετήσει, επενδύοντας στην αύξηση του τζίρου και της κερδοφορίας του, οπότε να μπορεί να διατηρήσει το προσωπικό και την εταιρεία του, αδιαφορεί εντελώς – θεωρώντας την επιχείρηση και τους εργαζομένους της ως διαφορετικές «οντότητες», με αντικρουόμενα συμφέροντα”.
.
Ανάλυση
Με την αγωνία να κορυφώνεται, αφού οι τράπεζες κινδυνεύουν να καταρρεύσουν είτε από μία μαζική επίθεση των καταθετών (Bank run), είτε επειδή τα κεφάλαια όλων σχεδόν είναι πλέον «ελλιπή» (γράφημα), οπότε έχουν ουσιαστικά χρεοκοπήσει, είναι ίσως εκτός τόπου και χρόνου η ανάλυση των αιτίων της καταστροφής, καθώς επίσης των ισχυρών και αδύνατων σημείων της ελληνικής οικονομίας – παρά το ότι η σωστή εκμετάλλευση των πρώτων, καθώς επίσης η διόρθωση των δεύτερων, θα μπορούσε να οδηγήσει την Ελλάδα στην έξοδο από την κρίση.
.
.
Εν τούτοις, θεωρούμε πως πρέπει να το επιδιώξουμε αφού, ακόμη και να χρεοκοπήσει η Ελλάδα ή να διαπραγματευθεί την έξοδο της από την Ευρωζώνη, εάν υποχρεωθεί να το κάνει ή εάν αποφασίσει πως είναι καλύτερα να πάψει να αποδέχεται τις προσβολές των «εταίρων» της, οφείλει να έχει ένα έτοιμο σχέδιο αναβίωσης της οικονομίας της.
Φυσικά η ενδεχόμενη καταναγκαστική υιοθέτηση του εθνικού νομίσματος, οφείλει να είναι συνδεδεμένη με τη διαγραφή των χρεών της προς τη νομισματική ένωση, ως αντάλλαγμα για τις ζημίες που της προκάλεσε η τρόικα με τα μνημόνια της ή/και ως αντίτιμο της εξόδου της – υπενθυμίζοντας πως οφείλει σήμερα τα εξής:
.
| Δάνεια σε δις € | Εκταμιευμένα | Σημειώσεις |
| ΔΝΤ (επιτόκιο 3,5%) | 31,8 | 16,3 δεν εκταμιεύθηκαν |
| ΕΚΤ | 19,8 | Ομόλογα αγορασμένα με έκπτωση 40% |
| Κεντρικές τράπεζες Ευρωζώνης | 7,2 | |
| Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις | 52,9 | |
| EFSF | 141,8 | Υπάρχει υπόλοιπο – μέσο επιτόκιο 0,8% |
| Σύνολο | 253,5 | Συν τους τόκους των δανείων |
Πηγή: Reuters – Το ΔΝΤ είχε εγκρίνει 48,1 δις € – Η έκτακτη βοήθεια της ΕΚΤ προς τις τράπεζες υπολογίζεται συνολικά στα 110 δις €
.
Εξαιρώντας την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, τα ευρωπαϊκά δάνεια είναι της τάξης των 201,9 δις € – οπότε η διαγραφή τους θα περιόριζε το δημόσιο χρέος κάτω από τα 120 δις € ή σε λιγότερο από το 70% του ΑΕΠ της χώρας μας.
Κλείνοντας, υπάρχουν πολλές τεχνικές δυνατότητες για να διενεργηθεί η διαγραφή, χωρίς να χρειασθεί η συμφωνία των κοινοβουλίων, ακόμη και του συνολικού ποσού – όπως, για παράδειγμα, η εξαγορά των απαιτήσεων του ΔΝΤ, καθώς επίσης της ΕΚΤ, από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό EFSF και, στη συνέχεια, το πάγωμα τους στο διηνεκές, με ένα μηδαμινό επιτόκιο (πηγή). Περαιτέρω, τονίζοντας πως η σωστή διάγνωση αποτελεί το 90% της θεραπείας, ενώ η λάθος διάγνωση μπορεί να αποδειχθεί θανατηφόρα, τα εξής:
