Η αξιωματική αντιπολίτευση προφανώς και ευνοείται από τον τρόπο διεξαγωγής της προεκλογικής εκστρατείας. Γιατί δεν χρειάζεται να αποδείξει τίποτα. Κι έτσι θα εισπράξει μια λευκή επιταγή, αντί για συγκεκριμένες εντολές από τους πολίτες.
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
Μπαίνουμε στην τελευταία εβδομάδα πριν από τις εκλογές και όλα δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ (είτε αυτοδύναμος είτε όχι) θα κληθεί να έχει τον πρώτο λόγο στη διαχείριση της κρίσης και στη διακυβέρνηση της χώρας. Η μακαριότητα της ηγεσίας του θυμίζει τη μακαριότητα του Γιώργου Παπανδρέου πριν από τις εκλογές του 2009.
Η έλλειψη προετοιμασίας και η τεκμηρίωση ενός εθνικού σχεδίου που θα βγάλει την Ελλάδα από τη μακροχρόνια υπανάπτυξη, υποχρεώνει τα κόμματα και τις ηγεσίες τους να μην είναι προετοιμασμένα, ούτε για ένα σχέδιο διαπραγματεύσεων. Δηλαδή τι θα πάμε να ζητήσουμε στις συνομιλίες και για ποιο λόγο. Τι πρέπει να αρνηθούμε και για ποιο λόγο. Αυτά δεν είναι ξεκάθαρα, ούτε για την κυβέρνηση Σαμαρά που αποχώρησε μόλις διαπίστωσαν οι ξένοι ότι δεν εκπροσωπεί κανέναν, αφού δεν μπορεί να εισπράξει ούτε τους φόρους που υπόσχεται. Γιατί τους φόρους είτε θα πάνε οι πολίτες να τους πληρώσουν οικειοθελώς, είτε δεν θα εισπραχθούν ποτέ. Δεν μπορείς να τους βάλεις όλους φυλακή, ούτε να τους απειλείς με κατασχέσεις, εκτός κι αν αυτό αφορά ένα μικρό ποσοστό της τάξης του 1 έως 2% των φορολογουμένων.
Όπως και το 2009, έτσι και τώρα προετοιμάζεται μια «κρίση ρευστότητας» της Ελλάδας με το στέγνωμα των ταμείων, τη μείωση των αποθεματικών, την αύξηση των επιτοκίων δανεισμού και την εκροή καταθέσεων. Εδώ και πολλές εβδομάδες δημοσιεύονται στοιχεία ότι τα δημόσια έσοδα έχουν καταβαραθρωθεί σε επίπεδο ρεκόρ. Με άλλα λόγια το κράτος δεν εισπράττει τα χρήματα που του χρειάζονται για να συνεχίσει τις πληρωμές του. Λογιστικά έπρεπε να έχει εισπράξει από 5 έως 10 δις ευρώ περισσότερα από όσα έχει εισπράξει, αλλά δεν το κατάφερε με αποτέλεσμα να καθυστερεί πληρωμές που έπρεπε να έχει κάνει. Το αποτέλεσμα είναι ότι αυτά τα χρήματα λείπουν και από την αγορά (τη ζήτηση) και από τα ταμεία του. Γιατί ένα μέρος αυτών των πληρωμών θα κατευθυνόταν στην αγορά προϊόντων και υπηρεσιών και ένα μέρος προοριζόταν να πληρώσει φορολογικές υποχρεώσεις των ίδιων δικαιούχων. Το αποτέλεσμα είναι ύφεση και έλλειμμα δημοσίων εσόδων.
Εκ των υστέρων, αυτό αποδεικνύει ότι το πρόγραμμα που εφαρμόστηκε από το 2012 ήταν λαθεμένο, (όπως είχαμε διαπιστώσει όσοι δεν πληρωνόμαστε για να γράφουμε ψέματα) αφού στην εκπνοή του (τον Φεβρουάριο του 2015) αφήνει τη χώρα στην ίδια ή σε χειρότερη κατάσταση από αυτήν που την παρέλαβε. Το πρώτο μνημόνιο 2010-2012 είχε ομοίως αποδειχθεί λαθεμένο, γιατί στην εκπνοή του άφησε τη χώρα με μεγαλύτερο πρόβλημα από αυτό που είχε στην αρχή. Μέσα σε τέσσερα χρόνια, τα δάνεια πολλαπλασιάστηκαν, οι περιουσίες λεηλατήθηκαν ή έχασαν την αξία τους, οι εργαζόμενοι έχασαν τις δουλειές τους, οι συνταξιούχοι έχασαν τις συντάξεις τους, οι επιχειρήσεις έχασαν τους πελάτες τους ή έκλεισαν και το δημόσιο έχασε προϋπολογισμένα έσοδα από φορολογία, η κοινωνία δοκιμάζεται και μεμονωμένοι άνθρωποι αυτοκτόνησαν, αλλά το αρχικό πρόβλημα επιδεινώθηκε.
Για άλλη μια φορά, η κυβέρνηση Σαμαρά σε συνεργασία με την τρόικα νομοθέτησαν μεγάλους φόρους, πήραν μεγάλα δάνεια με μικρό επιτόκιο αλλά με επαχθείς νομικούς όρους, αλλά μόνον με λογιστικές αλχημείες (που δεν είναι του παρόντος) πέτυχαν πρωτογενές πλεόνασμα. Αν το πλεόνασμα ήταν πραγματικό και μπορούσε να διατηρηθεί, (αφού οι τόκοι έχουν μειωθεί ή δεν πληρώνονται καθόλου, αλλά μαζεύονται για το μέλλον) η σημερινή πορεία της οικονομίας ακόμα και με μηδενική ανάπτυξη θα μπορούσε να συνεχιστεί. Το κράτος θα εισέπραττε τους φόρους και θα πλήρωνε μισθούς και προμηθευτές. Αντί γι αυτό αντιμετωπίζει πρόβλημα ρευστότητας, αύξηση των επιτοκίων βραχυπρόθεσμου δανεισμού, χώρια από την ανάγκη είσπραξης νέων δανείων για την πληρωμή δόσεων από προηγούμενα δάνεια.
Αυτό συνιστά πρόβλημα αφερεγγυότητας και οδηγεί στη χρεοκοπία την οποία υποτίθεται ότι αντιμετωπίσαμε με τόσες θυσίες. Νομοθέτησε τις 100 δόσεις, αλλά επίσης ότι μπορείς να πάς να κάνεις διακανονισμό ως τον Ιούνιο του 2015, δηλαδή ότι επί 6 μήνες δεν είναι ανάγκη να πληρώσεις. Η αντιπολίτευση πρότεινε την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ με αποτέλεσμα ούτε η κυβέρνηση να τον εισπράττει, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ να ξεκαθαρίζει ότι δεν θα επιστρέψει χρήματα που ήδη εισπράχθηκαν ή θα εισπραχθούν ως την κατάργηση του νόμου, ούτε φυσικά θα χαρίσει τον ΕΝΦΙΑ σε όσους τον άφησαν απλήρωτο. Ο ΕΝΦΙΑ είναι το τίμημα που πληρώνουμε όλοι οι Έλληνες επειδή σχηματίστηκε το 2012 η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη και το ίδιο τίμημα πληρώνουμε όλοι ακόμα και όσοι δεν τους ψήφισαν αλλά προτίμησαν τον ΣΥΡΙΖΑ ή άλλα αντιμνημονιακά κόμματα. Αυτή είναι η αλήθεια. Αν επρόκειτο να χαριστεί ο ΕΝΦΙΑ σε όσους δεν τον πλήρωσαν, γιατί να μην επαναπροσληφθούν και όσοι απολύθηκαν και γιατί να μην αποζημιωθούν για τη ζημιά που πάθανε. Ακόμα και οι κληρονόμοι όσων αυτοκτόνησαν θα έπρεπε να διεκδικήσουν αποζημιώσεις. Αυτά τα πράγματα απλώς δεν γίνονται γιατί δεν μπορείς να γυρίσεις το χρόνο πίσω. Ούτε να αναστήσεις τους νεκρούς.
Το 2015 αντιμετωπίζουμε σε λίγες μέρες ανάλογο πρόβλημα με το 2010 και με το 2012. Έλλειψη ρευστότητας, κρίση αφερεγγυότητας και χρεοκοπία. Βλέπετε εσείς να προετοιμάζεται κανείς να την αντιμετωπίσει και μάλιστα με διαφορετικό τρόπο σε σύγκριση με το πρόσφατο παρελθόν; Γι αυτό δεν ανησυχεί ο Σόϊμπλε. Το σενάριο είναι ίδιο. Το έχει απλωμένο σαν τον τραχανά και περιμένει να δει αν θέλει κάποιος να το αγοράσει. Ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος προσφέρθηκαν ήδη να αγοράσουν τον «τραχανά», δηλαδή άλλο ένα μνημόνιο, αλλά ο Σόϊμπλε δεν τους άφησε. Γιατί δεν μπορούν να κυβερνήσουν, δηλαδή να εγγυηθούν πως θα γίνουν όσα υπόσχονται. Περιμένει τον Τσίπρα, χωρίς μεγάλη αγωνία. Ο Τσίπρας δεν έχει δημοσιοποιήσει κανένα διαφορετικό σχέδιο, ούτε έχει επισημανθεί καμιά κίνηση αντιπερισπασμού.
Τι πρέπει να γίνει; (Μετά θα δούμε τι μπορεί να γίνει)
- Κατ αρχήν πρέπει να εισπραχθούν αυτά που υποσχέθηκε ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος και έχουν προϋπολογιστεί. Γιατί αν γίνει μια νέα απογραφή (όπως έκανε ο Αλογοσκούφης το 2004 και ο Παπακωνσταντίνου το 2009) θα χάσουμε χρόνο και θα αποδείξουμε ότι τα στοιχεία είναι ψεύτικα, αλλά δεν θα κερδίσουμε ούτε ένα ευρώ, ούτε το χρόνο που θα χάσουμε. Αυτό που μπορεί να γίνει είναι μια πολιτική συμφωνία με την τρόικα, (Κομισιόν, ΕΚΤ και ΔΝΤ) ότι θα κάνουμε κι εμείς τα στραβά μάτια όπως τα κάνετε κι εσείς, με αντάλλαγμα τη συνεχή παροχή ρευστότητας μέσω της υπόδειξης στις ξένες τράπεζες να συμμετέχουν στις δημοπρασίες βραχυπρόθεσμων έντοκων γραμματίων του δημοσίου ώστε να πέσουν τα επιτόκια σε «γερμανικά» επίπεδα. Έτσι η τρόικα θα διασώσει το κύρος της και δεν θα αποδειχθεί ότι κοροϊδεύει τον κόσμο επί τέσσερα χρόνια με δική της ευθύνη τροφοδοτώντας τους πάντες με ψεύτικα στοιχεία. Η Ελλάδα δεν έχει να κερδίσει τίποτα, ούτε ένα ευρώ, ούτε αξιοπιστία, αν αποκαλύψει το μαγειρείο της Γιούροστατ και της ελληνικής ανεξάρτητης ΕΛΣΤΑΤ.
