Το αφύσικο έχει γίνει φυσιολογικό, το παράλογο λογικό και η ανωμαλία ομαλότητα, αναφέρει έμμεσα η κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών – με αποτέλεσμα το χρηματοπιστωτικό σύστημα να έχει γίνει εύθραυστο, ικανό να καταρρεύσει
.
Οι κεντρικές τράπεζες της Ευρώπης, η μία μετά την άλλη, ζητούν τον επαναπατρισμό των αποθεμάτων τους σε χρυσό, ο οποίος βρίσκεται αποθηκευμένος στις Η.Π.Α. – πρώτη η γερμανική, ακολουθούμενη από τη γαλλική, την ολλανδική και σήμερα τη βελγική.
Η εύλογη απορία λοιπόν που δημιουργείται, όταν συνδυάζει κανείς πολλά γεγονότα μαζί, είναι εάν προβλέπουν την κατάρρευση του δολαρίου, το τέλος των χάρτινων χρημάτων (Fiat money) ή ένα νέο διεθνές συναλλαγματικό σύστημα, στο οποίο τα νομίσματα θα έχουν αντίκρισμα σε χρυσό.
Οι «υποψίες» αυτές εντείνονται, όταν διαπιστώνονται οι αυξημένες αγορές χρυσού εκ μέρους των χωρών της BRICS, ειδικά της Ρωσίας και της Κίνας – όπου η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας πρόσθεσε περισσότερο χρυσό στα συναλλαγματικά της αποθέματα, από κάθε άλλη στον πλανήτη.
Με δεδομένη δε την κατάρρευση του ρουβλίου, το οποίο έχει χάσει σχεδόν το 40% της αξίας του απέναντι στο δολάριο, δεν είναι καθόλου απίθανη η σύνδεση του με το χρυσό – η επιστροφή της Ρωσίας στον κανόνα του χρυσού, παρά το ότι όλες οι κεντρικές τράπεζες της Δύσης προσπαθούν να το αποτρέψουν με κάθε θυσία, χειραγωγώντας την τιμή του πολυτίμου μετάλλου όσο καλύτερα μπορούν.
Σε κάθε περίπτωση το γεγονός ότι, όλο και πιο πολλές κεντρικές τράπεζες απαιτούν την επιστροφή του χρυσού στις χώρες τους, σηματοδοτεί μία αυξημένη δυσπιστία απέναντι στις Η.Π.Α. και στη Fed, ενδεχομένως δε απέναντι στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, το οποίο έχει πάψει προ πολλού να είναι ασφαλές – ιδίως μετά τα εξαιρετικά επικίνδυνα πειράματα της ιαπωνικής τράπεζας, καθώς επίσης των συνεχών πακέτων ποσοτικής διευκόλυνσης της Fed, της ΕΚΤ και της τράπεζας της Αγγλίας.
Από την άλλη πλευρά η κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών, η BIS, προειδοποιεί για τέταρτη συνεχόμενη φορά (Σεπτέμβριος 2013, Ιούνιος και Οκτώβριος 2014), για την απειλή ενός παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κραχ. Στην έκθεση της του Δεκεμβρίου, θεωρεί την πολιτική των κεντρικών τραπεζών ως το νούμερο ένα πρόβλημα του πλανήτη – με την έννοια πως τόσο οι τράπεζες, όσο και τα χρηματιστήρια, καθώς επίσης η Πολιτική, κρέμονται κυριολεκτικά από τα χείλη των κεντρικών τραπεζιτών, έχοντας απόλυτη εξάρτηση από αυτούς.
Το αφύσικο λοιπόν έχει γίνει φυσιολογικό, το παράλογο λογικό, η ανωμαλία ομαλότητα, αναφέρει έμμεσα η BIS – με αποτέλεσμα ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα να έχει γίνει ασταθές, εύθραυστο και επικίνδυνο.
Η κεντρική τράπεζα θεωρεί επίσης την τεχνητή αύξηση της ισοτιμίας του δολαρίου, ως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα – ειδικά επειδή πολλές υπερχρεωμένες επιχειρήσεις θα μπορούσαν να χρεοκοπήσουν, εάν συνέχιζε την «υψηλή πτήση» του το δολάριο. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα είχε ανυπολόγιστα αποτελέσματα για τις οικονομίες των κρατών οι οποίες, λόγω της δικτύωσης των τραπεζών μεταξύ τους, θα μπορούσαν να οδηγήσουν ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα στο γκρεμό.
Η υπερχρέωση πολλών επιχειρήσεων έχει οδηγήσει σε μία μαζική αύξηση των τιτλοποιήσεων των δανείων – όπου τα δηλητηριώδη πιστωτικά προϊόντα (Collateral Debt Obligations, CDO), τα οποία προκάλεσαν το κραχ του 2008, είναι σήμερα περισσότερα από ποτέ. Με απλά λόγια, όπως το 2008, έτσι και σήμερα, έχουν «συσκευασθεί» τόσο πολλά δάνεια μαζί σε πακέτα, ώστε κανείς δεν γνωρίζει το μέγεθος των κινδύνων που εμπεριέχουν.
Περαιτέρω, η BIS προειδοποιεί επίσης για το ενδεχόμενο ενός χρηματιστηριακού κραχ άνευ προηγουμένου – γεγονός που θυμίζει το πρόσφατο εξώφυλλο του αμερικανικού περιοδικού (φωτογραφία), το οποίο δεν συνηθίζει να κινδυνολογεί, έχοντας προβλέψει στο παρελθόν ανάλογες καταστάσεις.
.
Εξώφυλλο του περιοδικού Barron’s (τεύχος 8 Δεκεμβρίου 2014), το οποίο προβλέπει παγκόσμιο κραχ, διαφορετικό όλων των προηγούμενων.
.
Συνεχίζοντας, δεν μπορεί παρά να μας προβληματίζει η πτώση της τιμής του πετρελαίου, η οποία δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην οικονομία τόσο της Ρωσίας, όσο και άλλων πετρελαιοπαραγωγών – ειδικά στη Λατινική Αμερική, όπου επίκειται η χρεοκοπία της Βενεζουέλας, η οποία θα συμπαρέσυρε πολλές άλλες χώρες της περιοχής, λόγω της εξάρτησης τους από το φθηνό πετρέλαιο που εισάγουν από τη Βενεζουέλα.
.
.
Δεν ξεχνάμε άλλωστε πως η κρίση κάποτε της Ασίας είχε μεταφερθεί με ιλιγγιώδη ταχύτητα στη Ρωσία και από εκεί στη Λατινική Αμερική – κάτι πολύ πιο επικίνδυνο σήμερα, αφού ο πλανήτης είναι υπερβολικά δικτυωμένος, λόγω του παγκοσμιοποιημένου χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Με δεδομένη λοιπόν την πτώση της τιμής του πετρελαίου κατά 40% περίπου, η οποία συνέβη επίσης στο δεύτερο εξάμηνο του 2008, σηματοδοτώντας τη γιγαντιαία χρηματοπιστωτική κατάρρευση που βιώσαμε, οι προειδοποιήσεις της BIS γίνονται πολύ περισσότερο πιστευτές.
Πόσο μάλλον όταν οι ενεργειακές εταιρείες χρηματοδοτούνται κυρίως μέσω της αγοράς «ομολόγων σκουπιδιών» (Junk Bonds), στην οποία έχουν μερίδιο 20% – ενώ η κατάρρευση της συγκεκριμένης αγοράς, αποτελούσε ανέκαθεν μία ασφαλή προειδοποίηση για ένα επερχόμενο κραχ.
Ολοκληρώνοντας, ειδικά όσον αφορά την Ευρώπη, οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, καθώς επίσης η άσχημη οικονομική κατάσταση της Ιταλίας, η οποία μαζί με τη Γαλλία ενοχοποιεί τη Γερμανία, δεν αποτελούν θετικό σημάδι για την Ευρωζώνη – η οποία ευρίσκεται στα πρόθυρα της διάλυσης.
