Ήμουν τόσο άρρωστος, τόσο καταβεβλημένος και απογοητευμένος που ήμουν σίγουρος ότι δεν θα επιβιώσω, εκτός εάν γινόταν μια πολύ βαθιά αλλαγή μέσα μου – αυτή ήταν η πρώτη φορά που ένοιωσα πραγματικά το νόημα της θεραπείας
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
“Το πρόβλημα του αλκοολισμού μεγεθύνεται σε δύσκολες από οικονομικής πλευράς εποχές, σύμφωνα με τους ερευνητές των Πανεπιστημίων του Μαϊάμι και του Κολοράντο, στο επιστημονικό περιοδικό «Health Economics».
Με βάση δε τα αμερικανικά στατιστικά στοιχεία, μεταξύ των ετών 2001 και 2005, τεκμηριώνεται ότι, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, καθώς επίσης ο εθισμός σε αυτό, αυξάνεται παράλληλα με την κλιμάκωση της ανεργίας.
Όταν αυτά συμβαίνουν κατά τη διάρκεια απλών οικονομικών κρίσεων, εύκολα συμπεραίνει κανείς την εκθετική επιδείνωση τους σε περιόδους, όπως αυτή που βιώνουμε στην Ελλάδα – όπου το ποσοστό της ανεργίας έχει εκτοξευθεί επίσημα στο 27%, με το αντίστοιχο για τους νέους να πλησιάζει το 60%.
Γνωρίζοντας δε πόσο δύσκολα επιστρέφει η απασχόληση στα προηγούμενα της επίπεδα, μπορούμε να κατανοήσουμε τις τρομακτικές συνέπειες για εκείνους τους ανθρώπους, οι οποίοι θα μείνουν δυστυχώς για πάρα πολλά χρόνια χωρίς μία θέση εργασίας.
Ακόμη χειρότερα, επειδή η κρίση στην Ελλάδα εξελίσσεται «μανιοκαταθλιπτικά», με την έννοια πως επανέρχεται ξανά και ξανά ενδυναμωμένη (όπως συμβαίνει σήμερα λόγω της πολιτικής αστάθειας, η οποία έχει εκσφενδονίσει τα επιτόκια δανεισμού της χώρας για μία ακόμη φορά πάνω από το 7%, ενώ έχει γκρεμίσει ξανά το χρηματιστήριο), έχουμε την άποψη πως πρέπει να ασχολείται πλέον κανείς περισσότερο με τα κοινωνικά προβλήματα.
Στα πλαίσια αυτά έχουμε ξεκινήσει μία σειρά αναλύσεων, οι οποίες ασχολούνται με βασικές ψυχολογικές ασθένειες που χαρακτηρίζουν τέτοιες εποχές – όπως η κατάθλιψη, η αυτοκτονικότητα, το σύνδρομο του πόνου κοκ. Εδώ εντάσσεται και το δεύτερο μέρος της ανάλυσης, η οποία αφορά τον αλκοολισμό” (Analyst team).
.
Ανάλυση
Όπως αναφέραμε στο πρώτο μέρος της ανάλυσης, κάθε χρόνο πεθαίνουν περίπου 50.000 άνθρωποι από τις συνέπειες του αλκοολισμού. Οι αιτίες θανάτου είναι, εκτός από τις παθολογικές επιπλοκές, τα πολλά νευρολογικά επακόλουθα. Η πιο κοινή αιτία είναι το «παραλήρημα» (τρομώδες «ντελίριο»), λόγω της στέρησης του αλκοόλ (μια εξαιρετικά απειλητική κατάσταση για τη ζωή, η οποία οφείλεται στην παύση του οινοπνεύματος).
Ξεκινήσαμε δε την περιγραφή της ασθένειας με τη συνέντευξη που μας έδωσε ο Στέφανος, ο οποίος προσπαθεί πλέον να θεραπευθεί από τον αλκοολισμό, για αρκετούς μήνες. Θα συνεχίσουμε με το δεύτερο απόσπασμα από την αφήγηση της ιστορίας της ζωής του:
Με τα λόγια ενός ασθενούς: Συνέχεια της συνέντευξης του Στέφανου, ηλικίας 47 ετών
.
-
Μπορείτε να περιγράψετε μια κατάσταση που θυμάστε, η οποία πραγματοποιήθηκε υπό την επήρεια του αλκοόλ και ήταν σημαντική για εσάς;
Εκείνη την εποχή μετακόμισα σε ένα διαμέρισμα που μοιραζόντουσαν πολλοί μαζί, κάτι σαν κοινόβιο. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν εντελώς παρανοϊκοί. Πραγματικά τρελοί, άγριοι άντρες. Η μουσική στο σπίτι μας έπαιζε μέχρι της 4 το πρωί. Τελικά μας πέταξαν έξω.
Επειδή ήμουν πολύ θυμωμένος, εξαγριωμένος που μας φέρθηκαν με αυτόν τον τρόπο, έπεισα όλους τους συγκατοίκους μου να καταστρέψουμε μαζί ολόκληρο το διαμέρισμα. Το διαλύσαμε λοιπόν τελείως. Βγάλαμε όλες τις πόρτες, τις τοποθετήσαμε μπροστά από την είσοδο του κτιρίου και τις χρησιμοποιήσαμε για να ανάψουμε φωτιά.
Γκρεμίσαμε με κλωτσιές και τρυπήσαμε όλους τους τοίχους. Δεν μπόρεσε να τη γλυτώσει ούτε καν η οροφή του σπιτιού. Αυτή ήταν τότε, δυστυχώς, μια εντελώς φυσιολογική συμπεριφορά για εμάς, για την οποία δεν πήρα την ευθύνη ποτέ.
Ακόμα και όταν άρχισα τη θεραπεία του αλκοολισμού, καθισμένος στο ιατρείο του πρώτου μου θεραπευτή, δεν είχα αναλάβει καμιά απολύτως ευθύνη. Τελικά, μετά το δεύτερο, τρίτο και τέταρτο θεραπευτή που επισκέφθηκα, συνέχιζα να έχω την ίδια συμπεριφορά. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι το ότι, έπρεπε πρώτα να ακολουθήσει ένα είδος εξέλιξης.
.
-
Μπορείτε να περιγράψετε αυτή την εξέλιξη;
Είναι ένα είδος εξελικτικής διαδικασίας που πραγματοποιείται, προκειμένου να φθάσει κανείς σε ένα σημείο, όπου τελικά βλέπει τον εαυτό του με έναν λογικό και υγιή τρόπο. Εκεί δηλαδή που είναι ικανός να δει την πραγματικότητα της δικής του ζωής.
Έχω αφήσει μαζεμένα πίσω μου πολλά «πνευματικά σκουπίδια» και τόσα χρόνια δεν έχω καθαρίσει ούτε μία φορά, ούτε ένα. Αυτά τα ψυχικά απόβλητα μου έχουν προκαλέσει ζημίες, τις οποίες απλά δεν μπόρεσα να τις δω ποτέ. Αυτό θα με στοιχειώνει σε ολόκληρη τη ζωή μου.
Για να καταφέρει να έχει κανείς αυτήν την εξέλιξη, θα πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται όλες τις ανεπίλυτες συγκρούσεις μέσα του. Οι αλκοολικοί δεν έχουν άλλη επιλογή, από το να περάσουν μέσα από αυτήν την πνευματική εξέλιξη – επειδή διαφορετικά δεν μπορούν να επιβιώσουν από τον αλκοολισμό. Μπορεί να είναι κανείς ο χειρότερος άνθρωπος στον πλανήτη, εάν δεν είναι αλκοολικός. Εάν όμως είναι αλκοολικός, δεν έχει καμία άλλη επιλογή, από το να εξελίξει τον εαυτό του πνευματικά.
To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)
