Η Αργεντινή χρεοκόπησε το 2001/2002, με έναν εντελώς χαοτικό τρόπο – ενώ, κατά τη διάρκεια της αναδιάρθρωσης των παλαιών ομολόγων της (2005), έκανε τεράστια λάθη. Εδώ ακριβώς «ελλοχεύουν» τα εξαιρετικά μεγάλα ρίσκα για τη χώρα.
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
Η προσπάθεια του σύνδεσμου των τραπεζών της Αργεντινής (Adeba) για εξεύρεση λύσης στο θέμα της αποληρωμής των Hedge Funds δεν κατέληξε θετικά.
Το σχέδιο των τραπεζών προέβλεπε, μεταξύ άλλων, την πληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών της χώρας, ύψους 1,5 δις $, προς τα κερδοσκοπικά κεφάλαια (Hedge Funds) από τις ίδιες – με την ταυτόχρονη ανάληψη των δικαιωμάτων που ενέχουν οι απαιτήσεις των Hedge Funds, απέναντι στο κράτος.
Για να μπορέσει να συμβεί όμως κάτι τέτοιο, θα έπρεπε τα κερδοσκοπικά κεφάλαια να καταθέσουν μία «αίτηση αναίρεσης» στον αρμόδιο δικαστή των Η.Π.Α. (Thomas Griesa) – ο οποίος έχει απαγορεύσει την πληρωμή τους στη Αργεντινή, για εκείνο το χρονικό διάστημα που δεν πληρώνονται επίσης οι παλαιότεροι πιστωτές της.
.
Η χρεοκοπία του 2001/2002 και τα αποτελέσματα σήμερα
Η Αργεντινή χρεοκόπησε το 2001/2002, με έναν εντελώς χαοτικό τρόπο – ενώ, κατά τη διάρκεια της αναδιάρθρωσης των παλαιών ομολόγων της (2005), έκανε τεράστια λάθη. Εδώ ακριβώς «ελλοχεύουν» τα εξαιρετικά μεγάλα ρίσκα για τη χώρα.
Ειδικότερα, κατά την αναδιάρθρωση που αποφασίσθηκε το 2005, το 93% των πιστωτών της χώρας αποδέχθηκαν μία μεγάλη διαγραφή των απαιτήσεων τους, ύψους 63% επί της αξίας τους – ενώ το 7% αρνήθηκε να συμφωνήσει.
Εάν λοιπόν καταφέρουν να εισπράξουν τα κερδοσκοπικά κεφάλαια το οφειλόμενο ποσόν του 1,5 δις $, τότε η Αργεντινή θα πρέπει να πληρώσει και άλλους πιστωτές της – εν πρώτοις τις απαιτήσεις αυτών που δεν συμφώνησαν με τη διαγραφή (7%), ύψους περί τα 15 δις $.
Εκτός από τα παραπάνω όμως, η Αργεντινή έχει ένα επί πλέον ρίσκο, το οποίο θα μπορούσε να την γκρεμίσει στην άβυσσο: τη ρήτρα RUFO. Ειδικότερα, υποσχέθηκε σε εκείνους τους δανειστές της, οι οποίοι συμφώνησαν με τη διαγραφή, να τους δώσει περισσότερα χρήματα – εάν εκείνοι οι πιστωτές, οι οποίοι δεν αποδέχθηκαν τη μείωση των απαιτήσεων τους, λάμβαναν ένα υψηλότερο ποσόν.
Αποδέχθηκε και υπέγραψε λοιπόν τη ρήτρα RUFO – η οποία θα τεθεί σε ισχύ, εάν η χώρα πληρώσει στα κερδοσκοπικά κεφάλαια το 1,5 δις $, καθώς επίσης εάν εξοφλήσει το 7% των υπολοίπων πιστωτών της (15 δις $).
Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε ουσιαστικά ακυρώνεται η διαγραφή του 2005 – οπότε το δημόσια χρέος της Αργεντινής θα εκτοξευθεί στα ύψη, με απαιτήσεις που θα ξεπεράσουν τα 400 δις $. Η ρήτρα βέβαια λήγει στα τέλη του 2014 – επομένως, η χώρα θα πρέπει να καθυστερήσει την πληρωμή με κάθε τρόπο, υποσχόμενη ενδεχομένως κρυφά μεγαλύτερο ποσόν στα κερδοσκοπικά κεφάλαια, τα οποία την εκβιάζουν, έτσι ώστε να περάσει η προθεσμία.
.
Η κρίση χρέους έχει παγκόσμιες διαστάσεις
.
To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)
