Καπιταλισμός ή βαρβαρότητα; – The Analyst
ΑΠΟΨΕΙΣ & ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΕΜΑΤΑ

Καπιταλισμός ή βαρβαρότητα;

Καπιταλισμός έναντι χάους .

Η καπιταλιστική αντίληψη για την ελεύθερη αγορά, είναι το κατάλληλο περιβάλλον για την ανάπτυξη της ανθρώπινης δημιουργικότητας. Υπάρχει, όμως, σύγχυση για την ίδια την έννοια του υγιούς ανταγωνισμού

(To άρθρο αποτελείται από 3 Σελίδες)

.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Η σειρά άρθρων μας στο φιλόξενο www.analyst.gr παρουσιάζει ανατρεπτικές αλλά και ταυτόχρονα δημιουργικές ιδέες. Σχόλια όπως «απλά σωστό», «μία άλλη Ελλάδα» και «αξιοπρεπέστατο!» αφορούσαν ερωτήματα «Τί θα γινόταν αν αλλάζαμε αντίληψη γιά …;» το κράτος, τον πολιτικό διάλογο και την άμεση φορολογία αντίστοιχα.

«Ρηξικέλευθες ιδέες», win-win λογικής, απευθύνονται σε επιμελείς και προσεκτικούς αναγνώστες. Ήδη το προηγούμενο άρθρο, με τον «βαρύ» τίτλο «Γερμανία: ορθολογισμός ή παράνοια;» απέσπασε, από διάφορες μάλιστα προελεύσεις, το εύγλωττο συγκαταβατικό σχόλιο «ορθολογισμός μέχρι παράνοιας».

Κάπως έτσι, αναδεικνύεται δειλά-δειλά το προσωπικό στοίχημα ζωής του υπογράφοντος, το «μακράν μεγαλύτερο come back της Ιστορίας του πλανήτη». Η Ελληνική Αναγέννηση.

Στο σημερινό άρθρο μας θα δώσουμε μία πρώτη σφαιρική εικόνα της οικουμενικής διάστασης της νέας κοσμοθεωρίας.

Στο τέλος του άρθρου θα δώσουμε παραπομπές κατά επί μέρους θέμα. Η ενιαία εμφάνιση της πολιτικής πρότασης προγραμματίζεται για τις αρχές του προσεχούς φθινοπώρου, με την έκδοση του βιβλίου «ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ – Στρατηγική Εθνικής Αναγεννήσεως».

.

ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ Ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ;

Ποια βαρβαρότητα;

Η συμπεριφορά της σύγχρονης υπερδύναμης, η διάχυτη ένταση και ωμότητα. Και τόσα άλλα. Σε μια εποχή όπου η αφθονία θα ήταν εύκολα εφικτή, είναι πρόβλημα η καθημερινότητα, η ίδια η επιβίωση. Αυτή η αντίφαση θα αναδειχθεί παρακάτω.

.

Σε τι οφείλεται όλη αυτή η βαρβαρότητα;

Τα αίτια είναι μακριά από τα φώτα της επικαιρότητας. Η σημερινή κοινή γνώμη είναι εγκλωβισμένη στις εύκολες ερμηνείες, στη ρηχότητα των προσεγγίσεων.

Το καπιταλιστικό σύστημα, όμως, είναι ένα εξόχως χαοτικό περιβάλλον. Είναι ένα αχανές πλέγμα σχέσεων στο χώρο και το χρόνο. Υπόκειται σε αυτό που είναι γνωστό ως «φαινόμενο της πεταλούδας»: Το πέταγμα μίας πεταλούδας στην Μογγολία μπορεί να προκαλέσει πλημμύρα στην Κένυα.

Έτσι αποδίδεται μεταφορικά το ενδεχόμενο ένα ασήμαντο συμβάν να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις που να οδηγήσουν τελικά σε πολλαπλάσιου μεγέθους αποτελέσματα σε τελείως ανύποπτα άλλο τόπο και χρόνο.

.

Βασική θέση

Η διάχυτη βαρβαρότητα, δεν είναι εγγενές πρόβλημα του καπιταλισμού, αλλά ιστορικά διαμορφωμένο συστηματικό του πρόβλημα, δεκτικό βελτιώσεως.

.

Ιστορική αναδρομή

Πριν από αιώνες, η Αναγέννηση της Ευρώπης, υπό την καταλυτική επίδραση του Ελληνικού Πνεύματος, οδήγησε σε επανάσταση στην επιστήμη και την τεχνολογία. Η βιομηχανική επανάσταση άλλαζε τον κόσμο.

Λαοί σχετικά αρχάριοι στον πολιτισμό αποκτούσαν ορμητικά εξαιρετική δύναμη. Η γενικευμένη πρόοδος, όμως, απεκάλυπτε ένα στυγνό πρόσωπο. Και η βαρβαρότητά τους δεν εκφραζόταν μόνο στις αποικίες τους. Στην ίδια την Ευρώπη εκφραζόταν εξ ίσου χυδαία βαρβαρότητα των νεόπλουτων επιχειρηματιών απέναντι στους ομοεθνείς τους εργαζόμενους.

Όπως λέμε «Ο Θεός να σε φυλάει από καινούργιο αφεντικό». Τον 19ο αιώνα ουκ ολίγα καινούργια αφεντικά δεν είχαν καμία αναστολή στην άγρια εκμετάλλευση των εργατών τους. Ο Μαρξισμός όπλισε κινήματα που εξασφάλισαν δίκαια που κανείς τότε δεν είχε διάθεση να παραχωρήσει. Αυτό μόνο διεστραμμένοι δεν το αναγνωρίζουν.

(Άλλωστε, μαζί με την σημερινή υποχώρηση διεθνώς του Μαρξισμού, βλέπουμε φαινόμενα όπως η 16ωρη εργασία ανήλικων παιδιών για ένα κομμάτι ψωμί. Όχι;)

Η εύλογη αντίδραση – δηλαδή – της νεαρής τότε εργατικής τάξης βρήκε ιδεολογικό υπόβαθρο στον Μαρξισμό. Αναγνωρίσθηκε ιστορικά, εμπνεύσθηκε και μοχλεύθηκε η πάλη των τάξεων. Ο κόσμος πιά ήταν περισσότερο χωρισμένος από ποτέ. Υπήρχε πλέον διάχυτο ταξικό μίσος.

Άμεση συνέπεια ήταν η σκληρή απάντηση στην ταξική πάλη που ανέδειξε και υπέθαλψε ο Μαρξισμός. Λεπτομέρεια το ποιος άνοιξε τον φαύλο κύκλο της αντιπαράθεσης. Το καπιταλιστικό κράτος αναλάμβανε σπασμωδικά και πρόχειρα, τελείως αντανακλαστικά, χωρίς φιλοσοφική «πυξίδα», τον ρόλο του χωροφύλακα του εργατικού κινήματος. Έτσι πρωτάρχισε να διογκώνεται ο ρόλος του κράτους.

To άρθρο αποτελείται από 3 Σελίδες (…)


Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς τους. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

Discover more from The Analyst

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading