Αναλυτικότερα, όπως φαίνεται από το χάρτη που ακολουθεί, εκτός από τους Βάσκους και τους Καταλανούς στην Ισπανία, υπάρχουν κινήματα σε πολλές άλλες χώρες – ακόμη και στην Ιταλία, όπου η Βενετία θέλει να αποκτήσει την ανεξαρτησία της.
.
Περιοχές όπου αναπτύσσονται αποσχιστικά κινήματα
.
Περαιτέρω, οφείλουμε να προσθέσουμε πως στην Ιταλία η κατάσταση απειλείται να ξεφύγει από τον έλεγχο – με τους Ιταλούς να κατηγορούν το νέο πρωθυπουργό τους ότι, υποτάσσεται (μαριονέτα) στη θέληση της ΕΕ και επομένως της Γερμανίας.
Με δεδομένο δε το ότι η χώρα βιώνει ένα ξεπούλημα άνευ προηγουμένου, ενώ μαίνεται το μισθολογικό dumping (ο ένας ζητάει χαμηλότερο μισθό από τον άλλο), η μεταφορά εργατικών θέσεων, καθώς επίσης η ανεργία, το ευρώ έχει θεωρηθεί ως ο βασικός υπεύθυνος – με αποτέλεσμα, όλο και περισσότεροι Ιταλοί να ζητούν την έξοδο της χώρας τους από την Ευρωζώνη.
Συνεχίζοντας, δεν πρέπει να ξεχνάμε τη μεγαλύτερη εστία πυρκαγιάς στον πλανήτη: την Ιαπωνία στην οποία ο ρυθμός αποταμίευσης, μετά το υπερβολικό 20% της εποχής που ήταν μία μερκαντιλιστική υπερδύναμη με εξαιρετικά υψηλές εξαγωγές, έχει καταρρεύσει στο 3% (γράφημα) – όταν ταυτόχρονα ο αριθμός των συνταξιούχων πλησιάζει το 40%.
.
Ιαπωνία – η εξέλιξη του ρυθμού των αποταμιεύσεων στη χώρα
.
Εδώ βέβαια δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί κανείς τι συνέβη με τις υψηλές αποταμιεύσεις των Ιαπώνων – όπου όμως η απάντηση είναι απλούστατη, τουλάχιστον σε όσους γνωρίζουν πως το δημόσιο χρέος της χώρας είναι τεράστιο (πλησιάζει το 250% του ΑΕΠ), ενώ είναι σχεδόν στο σύνολο του εσωτερικό.
Η κυβέρνηση δανείσθηκε τις αποταμιεύσεις των πολιτών της, πουλώντας τους ομόλογα με εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια – γεγονός που σημαίνει πως όταν χρεοκοπήσει, οι Πολίτες θα πληρώσουν. Παράλληλα, το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας είναι τεράστιο – αφού αναμένεται ότι, μέσα στις επόμενες δύο δεκαετίες οι εργαζόμενοι θα μειωθούν από τα 88 εκ. που ήταν κάποτε, στα 50 εκ.
Εκτός απροόπτου λοιπόν η Ιαπωνία θα χρεοκοπήσει οδυνηρά – αφού μπορεί να σωθεί κυριολεκτικά μόνο εάν μεσολαβήσει ένα θαύμα. Πόσο μάλλον όταν το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της επιδεινώνεται συνεχώς, ενώ οι τιμές των εισαγομένων προϊόντων και κυρίως της ενέργειας κλιμακώνονται, λόγω της ραγδαίας πτώσης της ισοτιμίας του γεν.
Ολοκληρώνοντας, παραδόξως το ρίσκο των ευρωπαϊκών επενδύσεων είναι χαμηλότερο από αυτό των αμερικανικών, για πρώτη φορά μετά το 2010 – όπως φαίνεται από το επόμενο γράφημα.
.
Χρηματοπιστωτικό ρίσκο σε Ευρώπη και Αμερική
.
Το παράδοξο αυτό γεγονός είναι ακόμη πιο περίεργο, επειδή τα θεμελιώδη μεγέθη των αμερικανικών επιχειρήσεων είναι καλύτερα από αυτά των ευρωπαϊκών – ενώ, παράλληλα, οι αμερικανικές τράπεζες έχουν κατά πολύ λιγότερα προβλήματα, από τις ευρωπαϊκές (ανάλυση).
Η διαστρέβλωση λοιπόν σε όλο της το μεγαλείο, όπως θα λέγαμε – ενώ τίποτα δεν θα συμβεί, εάν δεν μεσολαβήσει κάποια σπίθα, η οποία θα πυροδοτούσε μία πυρκαγιά που δεν έχουμε ποτέ μέχρι σήμερα βιώσει.
.
Βασίλης Βιλιάρδος, για το Analyst.gr
Επισκεφθείτε το Blog του συγγραφέα. Πατήστε εδώ.
.
Βρείτε μας στο Facebook:
