Οι πολιτικοί αρχηγοί της Ελλάδας, τα ομόλογα του ευρωπαϊκού νότου, η φούσκα ακινήτων της Μ. Βρετανίας, καθώς επίσης το παράδοξο της νομισματικής πολιτικής της Fed στις Η.Π.Α. – το οποίο θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο για τον πλανήτη
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
Έχουμε την άποψη πως όλες οι πολιτικές παρατάξεις έχουν θετικά και όχι μόνο αρνητικά στοιχεία – όπως συνήθως θεωρούν οι «εσαεί αντιπολιτευόμενοι» επικριτές τους. Ορισμένες όμως τοποθετήσεις τους χαρακτηρίζονται κυριολεκτικά ως «μαύρο χιούμορ» – ειδικά όταν προσπαθούν να εκφοβίσουν ή να χειραγωγήσουν τους Πολίτες, εν όψει των εκλογών.
Στα πλαίσια αυτά, το διαφημιστικό σποτ του κυβερνώντος κόμματος (στις 25 ψηφίζουμε, στις 26 φεύγουν), στο οποίο αναφέρεται ότι, οι 20.000.000 τουρίστες θα φύγουν την επόμενη ημέρα των εκλογών, εάν οι Πολίτες κάνουν το μοιραίο λάθος και ψηφίσουν άλλη παράταξη, είναι, το λιγότερο, άθλια εκβιαστικό – ενώ δημιουργεί πολύ ισχυρά συναισθήματα αντιπάθειας στους Έλληνες, οι οποίοι σίγουρα θα τα εκφράσουν στις κάλπες.
Περαιτέρω, ο πρόεδρος του κόμματος της συγκυβέρνησης, το οποίο δεν βρίσκεται απλά σε ελεύθερη πτώση αλλά καταρρέει κυριολεκτικά, παρά το ότι είναι ικανότατος ρήτορας, έχει ένα τεράστιο μειονέκτημα. Όταν μιλάει, ανεξάρτητα από το εάν τα λόγια που λέει είναι σωστά ή όχι, οι ακροατές δεν ακούν τον ίδιο, αλλά αυτά που υπονοούνται πίσω από τα λόγια του – στο φόντο, όπως θα λέγαμε. Ειδικότερα, νοιώθουν ότι ακούν τα εξής:
“Είσαστε υποχρεωμένοι να κάνετε αυτά που σας λέω – επειδή δεν ξέρετε απολύτως τίποτα, ενώ εγώ γνωρίζω τα πάντα. Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να σκέφτεστε, ούτε και να ψηφίσετε κάποιον άλλο. Εγώ ήμουν και είναι ο σωτήρας της Ελλάδας, ο παντογνώστης, ο μοναδικός έξυπνος μεταξύ εκατομμυρίων ηλιθίων. Αν δεν με ψηφίσετε, θα καταστραφεί εντελώς η χώρα, εσείς και τα παιδιά σας“.
Όσον αφορά τώρα τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν υπάρχει πιο ανόητο σύνθημα από αυτό που λέει, σύμφωνα με το οποίο είτε τον ψηφίζουμε όλοι και σωνόμαστε, είτε είμαστε προδότες της χώρας, εχθροί του λαού και αμετανόητοι «μερκελιστές».
Εξαιρώντας δε τα «ήξεις αφήξεις» του ιδίου και των συνεργατών του, όσον αφορά εξαιρετικά σημαντικά θέματα για τη χώρα, θεωρούμε εγκληματικό το διαχωρισμό της κοινωνίας σε δύο στρατόπεδα (μνημονιακοί-αντιμνημονιακοί), τον οποίο καλλιεργεί τόσο ο ίδιος, όσο και κάποιοι άλλοι «κομματάρχες». Σε κάθε περίπτωση, οι ευρωεκλογές δεν είναι δημοψήφισμα υπέρ ή κατά του μνημονίου, όπως ισχυρίζεται για να χειραγωγήσει το πλήθος, αλλά η επιλογή αυτών που θα μπορούσαν να εκπροσωπήσουν καλύτερα την Ελλάδα στην ΕΕ.
Η πιο ευχάριστη έκπληξη πάντως ήλθε από το κομμουνιστικό κόμμα (ΚΝΕ) – το οποίο, με ένα σύγχρονο σποτ (εδώ), άψογο από πλευράς marketing, διακωμωδεί σωστά τον άσπονδο εχθρό του που επιμένει ότι θέλει να συγκυβερνήσει μαζί του! Το μωρό που γελάει, όταν γίνονται αναφορές στο σκίσιμο του μνημονίου, είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετικά επιτυχημένο – ενώ αντικατοπτρίζει πλήρως την πραγματικότητα, χωρίς την παραμικρή αιχμή. Φυσικά αδυνατούμε να καταλάβουμε γιατί συμμετέχει στις ευρωεκλογές, όταν είναι εναντίον της Ευρωζώνης και της ΕΕ, προτιμώντας την απόλυτη απομόνωση της Ελλάδας.
Διασκεδαστικό ήταν σε κάθε περίπτωση το «διάγγελμα» της ακροδεξιάς, μετά τη μεγάλη νίκη της στις δημοτικές εκλογές και ειδικά στην Αττική. Ο νέος σωτήρας της πατρίδας μας, ο οποίος κατάφερε να υποτάξει τόσο την πολιτική, όσο και μέρος της Δικαιοσύνης με το εκπληκτικό βίντεο που προέβαλλε, όπου εκβιάζεται φανερά η εξουσία, ένιωσε πολύ υπερήφανος για την παράταξη και τους ψηφοφόρους της – δηλώνοντας το με μία επιθετική σοβαρότητα που τρόμαξε τους πάντες.
Τέλος, το κόμμα που προωθούν τα ΜΜΕ και μάλλον στηρίζει η «άρχουσα τάξη», στο ρόλο του «τζόκεϊ» για την κυβέρνηση, μας εξέπληξε με την (πονηρή) απλότητα και την (ύπουλη) ανθρωπιά του – υπενθυμίζοντας μας πως η πολιτική είναι η μοναδική επαγγελματική δραστηριότητα, όπου δεν χρειάζεται να έχει κανείς γνώσεις και διπλώματα, όπως οι συνηθισμένοι τεχνοκράτες και οι καθηγητές.
Άλλωστε ο μεγάλος Bismarck είχε πει πως «φτάνουν τρεις καθηγητές για να καταστραφεί μία χώρα» – οπότε πρέπει κανείς να τον ακούει και να τον σέβεται, ψηφίζοντας κατά το δυνατόν αμόρφωτους.
.
Τα ομόλογα του Νότου
Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, φαίνεται πως η φούσκα των ομολόγων της ευρωπαϊκής περιφέρειας τείνει να σπάσει – μεταξύ άλλων, επειδή οι αγορές θέλουν να εκβιάσουν την ΕΚΤ να τηρήσει πια τα μεγάλα λόγια της, τυπώνοντας χρήματα.
Ενώ λοιπόν τα επιτόκια μειώνονταν συνέχεια, οπότε οι αποδόσεις των ομολόγων μειώνονταν αντίστοιχα, η κατάσταση έχει αντιστραφεί – με τα δεκαετή επιτόκια της Ιταλίας και της Ισπανίας να εκτινάσσονται από το 2,9% στο 3,3% (3,15%), μέσα σε ελάχιστες ημέρες.
Το ίδιο συνέβη και με τα επιτόκια της Πορτογαλίας, ενώ τα Ελληνικά κατέγραψαν τη μεγαλύτερη αύξηση – στο 7% από 6% προηγουμένως (γράφημα), γεγονός εξαιρετικά σημαντικό, ιδίως για τις τράπεζες και την κερδοφορία τους.
.
Εξέλιξη των αποδόσεων των 10-ετή ομολόγων (Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα-δεξιά σκάλα)
.
Ένας από τους λόγους της αύξησης ήταν σίγουρα τα απογοητευτικά στοιχεία του ρυθμού ανάπτυξης – όπου στην Ιταλία και στην Πορτογαλία το ΑΕΠ μειώθηκε το πρώτο τρίμηνο, παρά τις αντίθετες προβλέψεις.
Είναι δυνατόν βέβαια να πρόκειται για μία διορθωτική κίνηση της αγοράς – αν και κανείς δεν θα πρότεινε στους επενδυτές να το θεωρήσουν ως δεδομένο, παραμένοντας αμέτοχοι και μην πουλώντας τα ομόλογα.
To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)
