Η επιστροφή στον κανόνα του χρυσού ή στην παράλληλη χρήση του, φαίνεται να πλησιάζει όλο και περισσότερο, με ορισμένες χώρες να έχουν ήδη κάνει το πρώτο βήμα, επιβάλλοντας περιορισμούς στην διακίνηση των κεφαλαίων
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην παγκόσμια οικονομία είναι η μείωση της ζήτησης, με την προσφορά να παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα. Η μειωμένη ζήτηση, πυροδότησε μια σειρά από κεντρικά κατευθυνόμενες (κεντρικές τράπεζες) συναλλαγματικές υποτιμήσεις, μια ανταγωνιστική στρατηγική που εγκαινίασαν οι ΗΠΑ.
Η υποτίμηση των νομισμάτων, προκαλεί με τη σειρά της την εκροή κεφαλαίων καθώς και πλήθος carry trades (τοποθέτηση κεφαλαίων σε χώρες με υψηλότερες αποδόσεις), μια κατάσταση που ζημιώνει τους εξαγωγείς. Παράλληλα, ο αποπληθωρισμός και η αναπόφευκτη αντιστροφή της παγκοσμιοποίησης, θα σηματοδοτήσουν το τέλος των χαρτονομισμάτων.
Ο κόσμος οργανωμένος σύμφωνα με τον κανόνα του χρυσού, με σταθερές τις συναλλαγματικές ισοτιμίες, λειτουργούσε διαφορετικά. Αρκούσε μια απλή κυβερνητική ανακοίνωση, για να υποτιμηθεί ένα νόμισμα έναντι του χρυσού κατά 20%.
Στις μέρες μας όμως, μια κυβέρνηση δεν μπορεί να υποτιμήσει ένα νόμισμα έτσι απλά. Θα είναι απαραίτητη η εκτύπωση χρημάτων με σκοπό την υποτίμηση της ισοτιμίας, κάτι που το τελευταίο διάστημα έχει γίνει πρακτική όλων σχεδόν των χωρών (συναλλαγματικός πόλεμος).
.
Το αποτέλεσμα των υποτιμήσεων στις εξαγωγικές χώρες
Με την οικονομία της Κίνας να μειώνει τους ρυθμούς ανάπτυξής της, μετά από μια περίοδο πιστωτικής φούσκας και μεγάλων επενδύσεων (άρθρο), η χώρα έχει τη δυνατότητα να επιλέξει μεταξύ ενός αποπληθωριστικού κύματος (κάτι που θα προκαλούσε έντονα κοινωνικά προβλήματα) και μιας νομισματικής υποτίμησης (μια επιλογή που θα είχε ως αποτέλεσμα να γεμίσει ο κόσμος με τα προϊόντα της).
Οι περισσότερες κυβερνήσεις επιλέγουν να υποτιμήσουν το νόμισμα τους, κάτι που και η Κίνα επέλεξε να κάνει, υποχρεώνοντας και άλλες χώρες εξαγωγικού προσανατολισμού, να κάνουν το ίδιο.
.
Επιτόκια κεντρικών Τραπεζών
.
Το κινεζικό renminbi θα συνεχίσει την πτωτική του πορεία κατά 10-20% τα επόμενα χρόνια. Η πτώση αυτή θα έχει έντονα αρνητικά αποτελέσματα για του ανταγωνιστές της παγκοσμίως, ειδικά όσων αφορά τις χώρες που κατατάσσονται ως αναδυόμενες οικονομίες, κινδυνεύοντας από μελλοντικές αποπληθωριστικές τάσεις.
Το 2012, η Ιαπωνία υποτίμησε το Γεν κατά 30% περίπου, προκαλώντας πολλά προβλήματα στις αναπτυσσόμενες ασιατικές χώρες. Η επιλογή της Κίνας να ακολουθήσει παρόμοια τακτική, θα έχει αντίστοιχα αποτελέσματα σε παγκόσμια κλίμακα. Η ισχύ όμως του ωστικού αυτού κύματος, υπολογίζεται να είναι 10 φορές μεγαλύτερη από αυτό της Ιαπωνίας.
Η μεγάλη ζημία στον υπόλοιπο κόσμο, θα προέλθει από την «εξαγωγή αποπληθωρισμού» εκ μέρους της Κίνας. Συγκεκριμένα, με την υποτίμηση του renminbi, οι εισαγωγές κινεζικών προϊόντων στις υπόλοιπες χώρες θα εκτελούνται με λιγότερο κόστος, μια κατάσταση που θα αυξήσει την προσφορά προϊόντων σε χώρες με ήδη μειωμένη ζήτηση.
Αυτή η κατάσταση δύσκολα θα μπορέσει να ανατραπεί, ακόμη και αν οι χώρες που εισάγουν κινέζικα προϊόντα αυξήσουν την «εκτύπωση» χρημάτων. Σε έναν κόσμο με βαθιά χρεωμένα νοικοκυριά και με αρνητικό το καταναλωτικό αίσθημα, η ζήτηση δεν έχει έδαφος να αναπτυχθεί και κατ’ επέκτασιν η μεγαλύτερη προσφορά χρήματος δεν θα παρουσιάσει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)
