Στην περίπτωση τώρα των ακινήτων, διαπιστώνεται φούσκα όταν οι τιμές τους ξεπερνούν τα ενοίκια τους για είκοσι χρόνια. Για παράδειγμα, όταν το μηνιαίο ενοίκιο ενός σπιτιού είναι 500 € (ετήσια 6.000 €), η τιμή του δεν πρέπει να ξεπερνά τα 120.000 €. Φυσικά εκτός του ενοικίου είναι σημαντική η υφιστάμενη ζήτηση, η οποία είναι συχνά κατά πολύ μεγαλύτερη στα μικρά ακίνητα, παρά στα μεγάλα – ειδικά σε εποχές οικονομικών κρίσεων.
Τέλος, στα ομόλογα διαπιστώνεται φούσκα, όταν οι αποδόσεις τους είναι πολύ χαμηλές, σε σχέση με το ρίσκο. Στις χώρες του υπερχρεωμένου ευρωπαϊκού νότου και ειδικά στην Ιταλία η φούσκα είναι αναμφίβολη – αφού τα δεκαετή ομόλογα της αποδίδουν 3,1% (1,1% λιγότερο από το 2013), ευρισκόμενα μόλις 0,4% πάνω από τα αμερικανικά.
Περαιτέρω, πρέπει να γνωρίζει κανείς πως τα μεγαλύτερα κέρδη αποκομίζονται από τη συμμετοχή του επενδυτή σε μία φούσκα – αρκεί φυσικά να μπορέσει να εγκαταλείψει την αγορά, λίγο πριν εκραγεί η φούσκα. Χαρακτηριστικό είναι εδώ το παράδειγμα του Νεύτωνα, ο οποίος έχασε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του στο χρηματιστήριο, παρά το ότι ήταν αναμφίβολα ένας πολύ προικισμένος άνθρωπος, με τεράστιες επιστημονικές ανακαλύψεις.
Ειδικότερα, ο Νεύτωνας επένδυσε το 1720 ένα σημαντικό μέρος της περιουσίας του στην εταιρεία «South Sea Company» – καταφέρνοντας να τριπλασιάσει τα χρήματα του μέσα σε τρεις μόλις μήνες. Τότε αποφάσισε να πουλήσει τις μετοχές, έτσι ώστε να κρατήσει τα τεράστια κέρδη που είχε αποκομίσει.
Εν τούτοις, οι τιμές των μετοχών της εταιρείας συνέχισαν να αυξάνονται, επειδή η φούσκα βρισκόταν ακόμη στο μέσον της πορείας της. Οι φίλοι λοιπόν του Νεύτωνα, οι οποίοι δεν είχαν πουλήσει τις δικές τους μετοχές, γινόταν όλο και πιο πλούσιοι. Τελικά ο Νεύτωνας, μη μπορώντας να αντέξει την πίεση από τα διαφυγόντα κέρδη, αγόρασε ξανά μετοχές της ίδιας εταιρείας – σε πολύ ακριβότερες τιμές φυσικά και πολύ περισσότερες. Λίγο αργότερα όμως έσπασε η φούσκα, οι τιμές κατέρρευσαν και ο επιστήμονας υπέστη τεράστιες ζημίες. Όπως λέγεται δε είπε τα εξής:
“Μπορώ να υπολογίσω ακριβώς τις κινήσεις των πλανητών σε ολόκληρο το σύμπαν, αλλά είναι αδύνατον να υπολογίσω την ανθρώπινη τρέλα“.
Ολοκληρώνοντας, οφείλουμε να γνωρίζουμε πως στην πραγματικότητα ο κόσμος μας κατευθύνεται από το ακραίο, από το άγνωστο και από το μη αναμενόμενο – από το απρόβλεπτο καλύτερα. Από τη διαπίστωση αυτή, προκύπτει η ανάγκη να θεωρούμε το απρόβλεπτο ως σημείο εκκίνησης – όχι το φυσιολογικά αναμενόμενο.
Ειδικά στον τομέα της Οικονομίας, η οποία διέπεται από πάρα πολλούς παράγοντες, ασταθείς μεταξύ τους, κυριότερος ίσως των οποίων η συνισταμένη της συμπεριφοράς των ανθρώπων σε όλη την έκταση του πλανήτη, το απρόβλεπτο δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας – με αποτέλεσμα οι προβλέψεις να είναι κάτι περισσότερο από εξαιρετικά δύσκολες.
.
Είδηση: Το μεγαλύτερο συνταξιοδοτικό κεφάλαιο του πλανήτη, το ιαπωνικό, το οποίο διαχειρίζεται χρήματα της τάξης του 1,26 τρις $, σχεδιάζει να αυξήσει τις επενδύσεις του σε χρηματοπιστωτικά προϊόντα υψηλού ρίσκου. Ακριβώς για το λόγο αυτό η κυβέρνηση της χώρας τοποθέτησε σήμερα νέα μέλη στο ανώτατο επενδυτικό του συμβούλιο.
.
.
Το συγκεκριμένο συνταξιοδοτικό ταμείο, με χρήματα που ξεπερνούν το ΑΕΠ πολλών χωρών, προβλέπεται πως θα τοποθετηθεί σε μετοχές – ενώ μέχρι στιγμής το 60% των κεφαλαίων του ήταν επενδυμένο σε ιαπωνικά ομόλογα, το 12% σε ιαπωνικές μετοχές, επίσης 12% σε ξένες μετοχές, 11% σε ξένα ομόλογα και τα υπόλοιπα σε διάφορα άλλα προϊόντα.
Εάν όμως συμβεί πράγματι κάτι τέτοιο, αφενός μεν οι τιμές των μετοχών θα αυξηθούν, αφετέρου θα πρέπει να επέμβει η κεντρική τράπεζα της Ιαπωνίας, για να σταθεροποιήσει την αγορά ομολόγων – τυπώνοντας ακόμη περισσότερα χρήματα και στέλνοντας το γεν στο ναδίρ.