Ένα μεγάλο κερδοσκοπικό κεφάλαιο, το «Owl Creek Asset Management», στοιχηματίζει ήδη εναντίον των ομολόγων δημοσίου της χώρας – ενώ έχει αγοράσει ασφάλιστρα κινδύνου (CDS), εναντίον της μεγαλύτερης τράπεζας της, της «Danske Bank»
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
Η Δανία, μαζί με την Αγγλία και τη Σουηδία, είναι μία από τις χώρες της ΕΕ που αποφάσισαν να μην υιοθετήσουν το ευρώ – ενώ οι υποστηρικτές της δραχμής θεωρούν ότι το νόμισμα, η νομισματική κυριαρχία καλύτερα ενός κράτους είναι το μαγικό ραβδί, ο από μηχανής θεός ίσως, ο οποίος θα μπορούσε να σώσει την Ελλάδα ως δια μαγείας από την κρίση χρέους.
Πιστεύουν επίσης πως η πατρίδα μας δεν θα είχε οδηγηθεί στην υπερχρέωση, εάν είχε διατηρήσει τη νομισματική της κυριαρχία – παρά το ότι «η διαχειρίστρια δύναμη» του νομίσματος στην Ελλάδα, η κεντρική της τράπεζα, δεν ανήκει στους Έλληνες.
Προφανώς δε, έχουν την άποψη πως ένα παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, όπως το ευρώ, το οποίο προσφέρει, μεταξύ άλλων, τη δυνατότητα εξόφλησης των εξωτερικών υποχρεώσεων, χωρίς την αγορά ξένου συναλλάγματος (όπως συμβαίνει επίσης με το δολάριο), δεν είναι σημαντικό.
Όλα τα παραπάνω βέβαια θα έχαναν την «αίγλη» τους εάν τυχόν μία χώρα, η οποία είναι μέλος της ΕΕ και όχι του ευρώ, αντιμετώπιζε ανάλογα προβλήματα υπερχρέωσης – κάτι που μάλλον συμβαίνει σήμερα στη Δανία, παρά το ότι η μεγαλύτερη κτηματική της τράπεζα, η «Nykredit Realkredit», το αμφισβητεί.
Εν τούτοις, ένα μεγάλο κερδοσκοπικό κεφάλαιο (3,2 δις $ με έδρα τη Νέα Υόρκη), το «Owl Creek Asset Management», στοιχηματίζει ήδη εναντίον των ομολόγων δημοσίου της χώρας – ενώ έχει αγοράσει ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) εναντίον της μεγαλύτερης τράπεζας της Δανίας, της «Danske Bank».
Όπως είναι γνωστό, με τα CDS (μεταφορικά) ασφαλίζει κανείς το σπίτι του γείτονα έναντι πυρκαγιάς – οπότε πληρώνεται ο ίδιος, εάν καεί το σπίτι του γείτονα. Προφανώς λοιπόν έχει «ίδιο όφελος» από την καταστροφή του άλλου – γεγονός που επεξηγεί τη δημοσιότητα που προσπαθεί να προκαλέσει το παραπάνω κερδοσκοπικό κεφάλαιο, σχετικά με το θέμα της υπερχρέωσης της Δανίας.
Στην περίπτωση της συγκεκριμένης χώρας, το πρόβλημα είναι το ιδιωτικό χρέος – πρόκειται δηλαδή για μία σχετικά ανάλογη περίπτωση με την Ιρλανδία, την Ισπανία και την Ολλανδία. Το ύψος του σήμερα υπολογίζεται στο 321% του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών – ένα πραγματικά τεράστιο ποσοστό, το οποίο θα μπορούσε να έχει τρομακτικά επακόλουθα για τη χώρα.
Στο επόμενο γράφημα φαίνεται η εξέλιξη του ιδιωτικού χρέους των νοικοκυριών ορισμένων χωρών μεταξύ των ετών 1995 και 2005, ως ποσοστό επί του διαθέσιμου εισοδήματος τους – με τη Δανία, στο επάνω μέρος του, να ευρίσκεται στην κορυφή, να είναι πρωταθλήτρια δηλαδή, ακολουθούμενη από την Ολλανδία, τη Νέα Ζηλανδία και την Αυστρία.
.
Γράφημα 1: Η εξέλιξη του ιδιωτικού χρέους των νοικοκυριών ορισμένων χωρών μεταξύ των ετών 1995 και 2005, ως ποσοστό επί του διαθέσιμου εισοδήματος τους.
Γράφημα 2: O ρυθμός αύξησης του χρέους.
.
Στο κάτω μέρος του γραφήματος φαίνεται ο ρυθμός αύξησης του χρέους, όπου προηγείται η Ιρλανδία, ακολουθούμενη από την Ολλανδία, την Αυστρία και τη Νέα Ζηλανδία. Με βάση το επάνω μέρος του γραφήματος, το κερδοσκοπικό κεφάλαιο σωστά επενδύει – με την έννοια πως η τοποθέτηση του στηρίζεται στη λογική.
Άλλωστε το πρόβλημα της Δανίας επισημαίνεται και από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, σε ειδική έκθεση της (σύνδεσμος) – οπότε δεν είναι εξωπραγματικό ή υποθετικό.
To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)
