Ας μην πανικοβαλλόμαστε, ολοκλήρωσε το διάγγελμα του ο πρωθυπουργός τονίζοντας ότι, η έξοδος από το Ευρώ, παρά το ότι δεν την επιθυμεί κανένας Έλληνας, αφού είναι εξαιρετικά επώδυνη και άδικη για την πατρίδα μας, δεν είναι η συντέλεια του κόσμου
(To άρθρο αποτελείται από 3 Σελίδες)
.
“Σε όλες μας τις σκέψεις, σε όλα μας τα αισθήματα και σε όλα μας τα σχέδια για τη βελτίωση των πραγμάτων, πρέπει να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι, δεν βιώνουμε μια κρίση φτώχειας, αλλά μια κρίση πλούτου (ειδικά όσον αφορά την Ελλάδα).
Δεν είναι η τραχύτητα και η τσιγγουνιά της φύσης που μας πιέζει – αλλά η ανικανότητά μας και οι λάθος σκέψεις μας είναι αυτές που μας εμποδίζουν από το να χρησιμοποιήσουμε την γενναιοδωρία της εφευρετικής επιστήμης και την επιχειρηματικότητα, εισπράττοντας σπουδαίους καρπούς.
Oι φωνές που, σε αυτήν τη δύσκολη συγκυρία, μας λένε ότι, ο δρόμος της εξόδου θα βρεθεί στην αυστηρή οικονομία και στην συγκράτηση, όπου είναι δυνατόν, των μισθών και των παραγωγικών δυνατοτήτων του κόσμου, είναι οι φωνές των ανόητων και των τρελλών” (Keynes με παρεμβάσεις).
.
Υποθετικό σενάριο
Είναι Παρασκευή βράδυ όταν ο καινούργιος, ικανότατος, για πρώτη φορά υπερκομματικός, ανιδιοτελής και συνετός πρωθυπουργός της Ελλάδας ανακοινώνει, μέσα από ένα αναλυτικό, δραματικό τηλεοπτικό διάγγελμα του, την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη – με τη συμφωνία των «εταίρων» της, οι οποίοι είναι πρόθυμοι για τα παρακάτω:
.
(α) να αποδεχθούν τη μετατροπή του συνόλου των δημοσίων και ιδιωτικών χρεών της σε δραχμές, έτσι ώστε να συμμετέχουν σε μία ενδεχόμενη υποτίμηση, η οποία θα μείωνε έμμεσα, «πληθωριστικά» δηλαδή, τις απαιτήσεις τους – οπότε να προσπαθήσουν να αποφευχθεί, επεμβαίνοντας μέσω της ΕΚΤ στην αγορά συναλλάγματος,
(β) να συμφωνήσουν σε μία μερική διαγραφή (κούρεμα) των διακρατικών χρεών της τάξης των 150 δις €, έτσι ώστε το δημόσιο χρέος να μην ξεπερνάει τα 180 δις € ή το 100% του ΑΕΠ,
(γ) να συνεχίσουν να ενισχύουν τις τράπεζες της, για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, εντός του οποίου θα εξασφαλισθεί η μη κατάρρευση τους,
(δ) να παραμείνει η Ελλάδα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρά την έξοδο της από την Ευρωζώνη, χωρίς όμως να είναι υποχρεωμένη να τηρεί τις απορρέουσες από τη σύμβαση δεσμεύσεις (απαγόρευση δασμών κλπ.), για ένα χρονικό διάστημα πέντε ετών – εντός του οποίου θα αναβίωνε ο κατεστραμμένος από το ΔΝΤ παραγωγικός και επιχειρηματικός της ιστός, καθώς επίσης
(ε) να εξοφλήσει σταδιακά η Γερμανία το κατοχικό δάνειο που οφείλει στην Ελλάδα, εισερχόμενη σε συζητήσεις, όσον αφορά τα υπόλοιπα (πολεμικές επανορθώσεις κλπ.).
.
Όλα αυτά βέβαια σε αντάλλαγμα για τον οδυνηρό εκβιασμό της εξόδου, η οποία δεν θα έπρεπε να οδηγήσει την Ελλάδα στην αυτοκτονία – ούτε τους Έλληνες στον «Καιάδα», παρά το ότι οι ευθύνες τους δεν είναι αμελητέες (ανάλυση).
“Σε όσους αναρωτιούνται γιατί συμφώνησαν οι «εταίροι» μας με αυτούς τους όρους”, αναφέρει χαρακτηριστικά ο καινούργιος πρωθυπουργός, “θα θέλαμε να τους ενημερώσουμε ότι, πήραμε το ρίσκο μίας άμεσης στάσης πληρωμών εντός του ευρώ (είναι δικαίωμα μας), με το να μην αποδεχτούμε καμία νέα δόση από τη δανειακή σύμβαση – γεγονός που θα τους κόστιζε τουλάχιστον 500 δις €, συν τις απροσδιόριστες αλυσιδωτές αντιδράσεις εντός της Ευρωζώνης και σε ολόκληρο τον πλανήτη (όπου, μόνο οι μειώσεις των χρηματιστηριακών αξιών, η επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης και οι χρεοκοπίες τραπεζών, θα ανερχόταν σε πολλά τρις €).
Άλλωστε δικαιούμαστε μία τέτοια «αποζημίωση», αφού συμβάλλαμε στο να γίνει το ευρώ το δεύτερο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα – με τη θυσία των εξαγωγών μας, λόγω της ανόδου της ισοτιμίας του κοινού νομίσματος, η οποία προκάλεσε, μεταξύ άλλων, την αποβιομηχανοποιηση της πατρίδας μας (ενώ η λαθρομετανάστευση, με τη «βοήθεια» της συνθήκης του Δουβλίνου, μας οδηγεί στα όρια της καταστροφής).
Εκτός αυτού, η Γερμανία κέρδισε τεράστια ποσά από τη διατήρηση της σχετικά χαμηλής ισοτιμίας του ευρώ απέναντι στο δολάριο. Η αιτία είναι το ότι ένα δικό της νόμισμα, όπως κάποτε το μάρκο, θα είχε ανατιμηθεί σε μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα την κατάρρευση των εξαγωγών της – ενώ η Γερμανία κερδίζει και από άλλες πλευρές, αφού δανείζεται με σχεδόν μηδενικά επιτόκια τόσο το κράτος, όσο και οι επιχειρήσεις της.
Φυσικά η αποβολή κάποιας χώρας από την Ευρωζώνη δεν είναι η σωστή λύση, ούτε για τις ίδιες, ούτε για την Ευρώπη, ούτε για τη Δύση, ούτε για την παγκόσμια ειρήνη – πόσο μάλλον όταν κάποιες άλλες χώρες θα ακολουθήσουν, με οδυνηρά επακόλουθα για το μέλλον του πλανήτη.
Εν τούτοις, δεν μπορούμε να παρακαλούμε, να υποκύπτουμε διαρκώς σε εκβιασμούς, να εξευτελιζόμαστε ή να περιμένουμε λογική και κατανόηση, από εκεί που δεν υπάρχει – ενώ πιστεύουμε πως με τη σημερινή Γερμανία δεν έχει μέλλον το κοινό νόμισμα. Άλλωστε είμαστε βέβαιοι ότι, εάν τακτοποιήσουμε σωστά «τα του οίκου μας», δεν πρόκειται να βρεθούμε σε αδιέξοδα – είτε με το ευρώ, είτε με τη δραχμή”.
Συνεχίζοντας, ο νέος πρωθυπουργός ενημερώνει σχετικά με το ότι, οι τράπεζες θα παραμείνουν κλειστές για ένα μικρό χρονικό διάστημα, κατά τη διάρκεια του οποίου δεν θα είναι εφικτές ούτε οι ηλεκτρονικές συναλλαγές. Όλοι οι λογαριασμοί θα παγώσουν, έτσι ώστε να μετατραπούν από ευρώ σε δραχμές, με ισοτιμία 1:1 – ενώ οι Έλληνες θα είναι υποχρεωμένοι να ανταλλάξουν τα χρήματα, τα οποία έχουν στο σπίτι τους, με δραχμές. Η Τράπεζα της Ελλάδος θα εθνικοποιηθεί, ενώ θα συνδεθεί η δραχμή με το ευρώ – με ένα εύρος διακύμανσης +-15%, όπως ήταν πριν από την είσοδο της χώρας στην Ευρωζώνη.
Το χρηματιστήριο θα κλείσει για λίγες ημέρες, έτσι ώστε να αποφευχθούν οι αγοραπωλησίες μετοχών σε καθεστώς πανικού, ενώ μέχρι να εκτυπωθούν νέα κέρματα και χαρτονομίσματα, οι συναλλαγές θα γίνονται μόνο ηλεκτρονικά. Στη συνέχεια, οι τραπεζικές αναλήψεις δεν θα επιτρέπεται να ξεπερνούν ένα συγκεκριμένο ποσόν της τάξης των 100 € ημερησίως, έτσι ώστε να μην απειληθούν με χρεοκοπία οι τράπεζες, λόγω του αναμενόμενου bank run.
Οι συντάξεις, τα επιδόματα ανεργίας, καθώς επίσης όλες οι άλλες πληρωμές του δημοσίου, θα εκτελούνται από αμέσως σε δραχμές – ενώ θα απαγορεύεται η ελεύθερη έξοδος των κεφαλαίων στο εξωτερικό, για την οποία θα απαιτείται προηγούμενη έγκριση. Για την εισαγωγή προϊόντων θα χρειάζεται συνάλλαγμα (ευρώ ή δολάρια), το οποίο θα αγοράζεται έναντι δραχμών, με αίτηση στις τράπεζες – σε μία ισοτιμία, η οποία θα καθορισθεί από την ελεύθερη αγορά.
To άρθρο αποτελείται από 3 Σελίδες (…)
