Παραμονές Παγκοσμίου Πολέμου

Το θέμα βέβαια δεν είναι η αναβολή των αποφάσεων, αλλά η επιλογή μίας εκ των δύο λύσεων που στην πραγματικότητα υπάρχουν – εκ των οποίων η δεύτερη είναι ίσως προτιμότερη, κάτω από τις άκρως επικίνδυνες συνθήκες που έχει δημιουργήσει η παγκοσμιοποίηση:

 .

(α)  Η ελεγχόμενη διάλυση της, έτσι ώστε όλες οι χώρες που την αποτελούν να επιστρέψουν στην αφετηρία – ανακτώντας τη νομισματική τους κυριαρχία, για να προστατεύουν καλύτερα τις οικονομίες τους.

(β)  Η εκδίωξη της Γερμανίας από την Ευρωζώνη, έτσι ώστε να μπορέσουν να ενωθούν ισότιμα όλες οι υπόλοιπες χώρες – τραπεζικά, δημοσιονομικά και πολιτικά δηλαδή, δημιουργώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης.

 .

Άλλη λύση δεν υπάρχει και δεν πρόκειται φυσικά να υπάρξει – ενώ, εάν αργήσει να συνειδητοποιηθεί, τα επακόλουθα για όλες τις χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, θα είναι εξαιρετικά οδυνηρά.

Ολοκληρώνοντας, το ότι η Γερμανία μεταφέρει τα αποθέματα χρυσού στα δικά της θησαυροφυλάκια (37 τόνους πρόσφατα), καθώς επίσης οι πωλήσεις συμμετοχών σε γερμανικές εταιρείες εκ μέρους της Goldman Sachs, με αγοραστές ξένα επενδυτικά κεφάλαια, αποτελούν ίσως ανεξάρτητα μεταξύ τους γεγονότα, τα οποία δεν έχουν σχέση με τα προβλήματα της Ευρωζώνης.

Η προειδοποίηση του ΔΝΤ προς την ΕΕ, να μην δοθούν δάνεια στην Ουκρανία, λόγω υψηλού ρίσκου, όπως και το μέγεθος των ισολογισμών των τραπεζών που θα τεθούν υπό τον έλεγχο της ΕΚΤ (25 τρις € ή περί τις τρεις φορές το ΑΕΠ της Ευρωζώνης, όταν το αντίστοιχο στις Η.Π.Α. δεν ξεπερνάει το ένα ΑΕΠ), μπορεί επίσης να μην έχουν σχέση με όλα όσα συμβαίνουν στο παρασκήνιο.  Ενδεχομένως όμως να έχουν, χωρίς να μπορεί κανένας να είναι βέβαιος.

.

.

Στο παραπάνω διάγραμμα φαίνεται καθαρά το τεράστιο πρόβλημα των ευρωπαϊκών τραπεζών – το οποίο αιτιολογεί αφενός μεν τα λόγια της καγκελαρίου, αφετέρου τις προσπάθειες του υπουργείου οικονομικών της Γερμανίας να αποφύγει ή να αναβάλλει την τραπεζική ένωση.

 .

ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ

Έχουμε αναφερθεί ήδη στους φόβους έκρηξης της χρηματοπιστωτικής φούσκας στην Κίνα, όπου τα διατραπεζικά επιτόκια συνεχίζουν την ξέφρενη ανοδική τους πορεία – πολλές φορές δε στο ενδεχόμενο κατάρρευσης της Ιαπωνίας, στην οποία ευρίσκεται σε εξέλιξη το μεγαλύτερο μονεταριστικό πείραμα όλων των εποχών (πιθανότατα θα αποτύχει παταγωδώς).

Επίσης έχουμε αναλύσει τα τρομακτικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλες οι αναπτυσσόμενες οικονομίες, τα οποία θα επιδεινωθούν μετά την πρόσφατη απόφαση της Fed – η οποία, μειώνοντας αναπάντεχα τα μελλοντικά πακέτα στήριξης (QE, η μείωση αναμενόταν μετά την ανάληψη της διοίκησης από την κυρία Yellen), θα προκαλέσει πιθανότατα τη μαζική απόσυρση ρευστότητας από τον υπόλοιπο πλανήτη.

Τέλος, έχουμε επισημάνει σε πολλές αναλύσεις μας («Η λευκή Τουρκία», «Ο Τιτανικός του Βοσπόρου», «Η κατάρρευση της Τουρκίας» κλπ.), τα τεράστια οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η γειτονική μας χώρα – τα οποία εντείνονται από τις πρόσφατες έντονες πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό της, αναγγέλλοντας το ξέσπασμα της τέλειας καταιγίδας.

Οι πολυάριθμες συλλήψεις στελεχών της κυβέρνησης με την κατηγορία της διαφθοράς, οι «εριστικές» δημόσιες τοποθετήσεις των κομμάτων, οι κοινωνικές αναταραχές στην Κωνσταντινούπολη, καθώς επίσης όλα τα υπόλοιπα, αποτελούν σαφέστατες προειδοποιήσεις – οι οποίες δεν πρέπει να υποτιμηθούν καθόλου.

Ειδικότερα, η τουρκική λίρα υποτιμάται ραγδαία – φτάνοντας στα χαμηλότερα επίπεδα όλων των εποχών (2,0983 απέναντι στο δολάριο). Μετά δε τις μεγάλες απώλειες της περασμένης εβδομάδας, ο δείκτης του χρηματιστηρίου μειώθηκε κατά 2,77%, στις 67.644 μονάδες – κυρίως λόγω της κατάρρευσης της μετοχής της κρατικής τράπεζας «Halk Bankasi AS» κατά 15%.

Προηγήθηκε η σύλληψη του διοικητή της τράπεζας, γεγονός που οδήγησε στην πτώση του «τραπεζοκεντρικού» δείκτη της Κωνσταντινούπολης κατά περίπου 7% – ο οποίος είναι χαμηλότερος κατά 9% περίπου από τις αρχές του έτους, με τη λίρα να χάνει το 17% της αξίας της απέναντι στο ευρώ.

Η απόφαση τώρα της Fed να μειώσει τα πακέτα ρευστότητας ήταν κρίσιμη για την Τουρκία – η οποία είναι εξαιρετικά ευαίσθητη σε οποιαδήποτε επιδείνωση της τροφοδοσίας της οικονομίας της με μετρητά. Η χώρα είναι υποχρεωμένη να εισάγει σχεδόν το σύνολο του πετρελαίου που καταναλώνει, ενώ τα εξαγωγικά προϊόντα που παράγει απαιτούν προηγουμένως την εισαγωγή του μεγαλύτερου μέρους των απαιτούμενων πρώτων υλών.

Οφείλουμε να σημειώσουμε εδώ ότι, ένα ανάλογο πρόβλημα έχει ουσιαστικά και η Γερμανία, επειδή οι πρώτες ύλες για τα προϊόντα που εξάγει είναι της τάξης του 40% του κόστους τους – γεγονός που την υποχρεώνει να διατηρεί ισχυρό το νόμισμα της, δημιουργώντας προβλήματα σε όλες τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης.

Συνεχίζοντας, ήδη σήμερα η Τουρκία έχει τα μεγαλύτερα ελλείμματα παγκοσμίως, όσον αφορά το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της – όπως φαίνεται από το διάγραμμα που ακολουθεί (σε σχέση με το ΑΕΠ).

.

.

Το γεγονός αυτό καθιστά της χώρα υπερβολικά εξαρτημένη από την εισροή ξένων κεφαλαίων – ενώ το μεγάλο πρόβλημα της κεντρικής της τράπεζας είναι η εκάστοτε στρατηγική αντιμετώπισης των υποτιμητικών πιέσεων στο νόμισμα της.