Στο διάγραμμα που ακολουθεί φαίνεται καθαρά η πτώση τω τιμών των ακινήτων – ενώ οφείλει να σημειωθεί ότι, τα δάνεια των ισπανικών τραπεζών από την ΕΚΤ, με τα οποία χρηματοδοτείται το κράτος τους, έχουν εκτοξευθεί στα 305 δις € (τα αντίστοιχα στην Ιταλία είναι 426 δις €, όταν στην Ελλάδα έχουν πέσει κάτω από τα 70 δις €).
.
Δείκτης τιμών των ακινήτων κατ’ετος για την Ισπανία.
(*Πατήστε στο διάγραμμα για μεγέθυνση)
.
Περαιτέρω, αν και τα επίπεδα της διαφθοράς αυξήθηκαν σε ολόκληρη την Ευρώπη, ενδεχομένως σαν αποτέλεσμα της κρίσης, στην Ισπανία μειώθηκαν – όπως φαίνεται από το διάγραμμα που ακολουθεί. Η παραοικονομία όμως στη χώρα παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα (18,6%), ισοδυναμώντας με περίπου 183 δις €.
.
Μέγεθος διαφθοράς κατά χώρα.
(*Πατήστε στο διάγραμμα για μεγέθυνση)
.
Συνεχίζοντας, έχουμε τονίσει πάρα πολλές φορές πως οι οικονομικοί δείκτες της Ισπανίας φαίνεται να παραποιούνται σε μεγάλο βαθμό, με τη συμμετοχή της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας – η οποία θέλει να αποφύγει τυχόν διάσωση της χώρας, αφενός μεν επειδή είναι πολύ μεγάλη, αφετέρου επειδή θα παρέσερνε μαζί της και την Ιταλία.
Η ενδεχόμενη παραποίηση των στοιχείων συμπεραίνεται κυρίως από το γεγονός ότι, δεν είναι δυνατόν να αυξάνεται το ΑΕΠ όταν η ανεργία παραμένει σε υψηλά επίπεδα, η κατανάλωση περιορίζεται και οι επενδύσεις είναι κάτι περισσότερο από υποτονικές – ενώ το δημόσιο μειώνει συνεχώς τις δαπάνες του.
Το ίδιο ακριβώς τονίζουμε και για την Ελλάδα, όπου ενώ η κυβέρνηση προβλέπει στον προϋπολογισμό μείωση της κατανάλωσης, των επενδύσεων και των δημοσίων δαπανών, θεωρεί πως θα ακολουθήσει ανάπτυξη – γεγονός που δεν συμβαδίζει καθόλου με τις παραπάνω προβλέψεις της.
Η παραποίηση των ισπανικών στατιστικών συμπεραίνεται επίσης από τη συνεχή αύξηση του κρατικού χρέους (διάγραμμα που ακολουθεί), το οποίο ευρίσκεται ήδη στο 93,4% του ΑΕΠ (σχεδόν διπλάσιο σχετικά με το έτος πριν την κρίση), ενώ προβλέπεται πως θα φτάσει στο 101% του ΑΕΠ το 2015.
.
Ποσοστό χρέους προς ΑΕΠ (Ισπανία).
(*Πατήστε στο διάγραμμα για μεγέθυνση)
.
Ολοκληρώνοντας στην Ισπανία, στην οποία επιβλήθηκε πρόστιμο 8.000 € σε μία ιστοσελίδα (Mish), για εξυβριστικό περιεχόμενο, σχεδιάζεται η εισαγωγή ενός νέου νόμου, ο οποίος θα περιορίζει τις εργατικές διαμαρτυρίες – μέσω του οποίου η κυβέρνηση φαίνεται πως επιδιώκει να μετατρέψει τους πολιτικούς αντιπάλους της σε «παραβάτες» (όπως διαπιστώνεται και στην Ελλάδα).
Η Ιαπωνία αποτελεί επίσης παράδειγμα, όσον αφορά την άνοδο του σύγχρονου φασισμού με νεωτεριστικά φεουδαρχικά στοιχεία στη Δύση – επειδή, σύμφωνα με τους ιαπωνικούς Times, οι πολίτες της διαδηλώνουν εναντίον ενός «αστυνομικού» νομοσχεδίου της κυβέρνησης, το οποίο επικαλείται δήθεν την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.
Στις Η.Π.Α. και στη Γερμανία είναι μάλλον περιττό να αναφερθούμε – ειδικά στην τελευταία, όπου η υιοθέτηση ενός «εθνοσοσιαλιστικού μοντέλου» από την κυβέρνηση της είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.
Απαγόρευση διαδηλώσεων υπήρξε όμως και στη Ουκρανία – χωρίς όμως να γίνει σεβαστή από τους πολίτες της χώρας, οι οποίοι ξεχύθηκαν στους δρόμους καταστρέφοντας ακόμη και το άγαλμα του Λένιν.
Επομένως, δεν είναι καθόλου εύκολη η τρομοκρατία των Πολιτών από τα νέου τύπου φασιστικά καθεστώτα που φαίνεται πως επιδιώκουν την κατάλυση της Δημοκρατίας στη Δύση – στην προσπάθεια τους να θυσιάσουν τους πολίτες τους, για να ικανοποιήσουν τις συνεχώς αυξανόμενες απαιτήσεις της παγκόσμιας ελίτ και των τοκογλύφων, τους οποίους υπηρετούν αμειβόμενοι αδρά.
