Βιώνουμε μία χολιγουντιανή υπερπαραγωγή στην παγκόσμια οικονομία, με τη χειραγώγηση των αγορών από τις κεντρικές τράπεζες, καθώς επίσης από τις εταιρείες αξιολόγησης, να έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο στην ιστορία του πλανήτη
(To άρθρο αποτελείται από 3 Σελίδες)
“Τα βαθύτερα αίτια πίσω από τα γεγονότα, τα οποία οδηγούν μία πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη χώρα, όπως για παράδειγμα την Ελλάδα, στα ελλείμματα και στην υπερχρέωση, είναι η μακροχρόνια έλλειψη εμπιστοσύνης των Πολιτών προς την Πολιτεία – προς την Πολιτική, προς τους Θεσμούς, προς το «πλαίσιο» λειτουργίας (επιχειρηματικό, φορολογικό κα.), καθώς επίσης προς τις πάσης φύσεως υπόλοιπες «εξουσίες» (ΜΜΕ, συνδικαλιστικές οργανώσεις κλπ.).
Η χρεοκοπία τώρα ενός κράτους δεν προκαλείται τόσο από την υπερχρέωση ή από την απώλεια της πιστοληπτικής αξιολόγησης του, όσο από την άρνηση των Πολιτών του να συμμετέχουν στη χρηματοδότηση του, καθώς επίσης στις προσπάθειες εξυγίανσης της οικονομίας του – από την ανυπακοή τους δηλαδή στα μέτρα που επιλέγονται από την εκάστοτε κυβέρνηση.
Κατ’ επέκταση, μία κυβέρνηση είναι «καταδικασμένη», όταν δεν είναι ικανή να εφαρμόσει τα προγράμματα που έχει ψηφίσει ή συμφωνήσει με τους δανειστές – όταν δεν μπορεί πλέον να πείσει τους Πολίτες να πληρώσουν κερδίζοντας, ως οφείλει, την εμπιστοσύνη τους.
Τέλος, όταν μία χώρα χρεοκοπεί, είναι μάλλον αναπόφευκτες οι αιματηρές κοινωνικές εξεγέρσεις – με το Κοινοβούλιο ή τους υπόλοιπους Θεσμούς της να απειλούνται με την «τύχη» της «λαιμητόμου και της Βαστίλης», έτσι όπως βιώθηκαν στα πλαίσια της Γαλλικής Επανάστασης.
Σε κάθε περίπτωση, πάντοτε υπάρχουν λύσεις, ακόμη και όταν μία χώρα ευρίσκεται στο χείλος της καταστροφής – υπερχρεωμένη, εξευτελισμένη, υποχείριο των δανειστών ή των «εταίρων» της και «καταρρακωμένη». Αρκεί να υπάρξει, έστω και την ύστατη στιγμή, μία επαρκής, έντιμη πολιτική ηγεσία, η οποία να μπορέσει να ανακτήσει την πλήρη εμπιστοσύνη των Πολιτών της – υποχρεώνοντας τους Θεσμούς, καθώς επίσης όλες τις υπόλοιπες εξουσίες, να λειτουργήσουν σωστά και με ανιδιοτέλεια, προς όφελος του συνόλου”.
.
Ανάλυση
Η πιστοληπτική αξιολόγηση της Ισπανίας, της Κύπρου και της Ελλάδας, παρά τα τεράστια οικονομικά τους προβλήματα, αναβαθμίζεται – ενώ η αντίστοιχη της Αυστρίας, της Γαλλίας και της Ολλανδίας υποβαθμίζεται, επιδεινώνοντας τις συνθήκες δανεισμού (επιτόκια) του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης (ESM).
Μόνο η Γερμανία, το Λουξεμβούργο και η Φιλανδία παραμένουν πλέον κάτοχοι της «διάκρισης 3Α», της ανώτατης πιστοληπτικής ικανότητας δηλαδή – ενώ είναι εμφανές πως κανένας δεν δίνει πλέον «λευκή επιταγή» στις χώρες της Ευρωζώνης, οι οποίες λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία.
Πόσο μάλλον όταν οι αγορές γνωρίζουν πολύ καλά ότι, σε μία κρίση υπερχρέωσης προηγούνται μεν οι οφειλέτες, αλλά στο τέλος πληρώνουν οι δανειστές «τα σπασμένα» – με κυριότερο όλων τη Γερμανία που επιμένει να αποσταθεροποιεί το κοινό νόμισμα με τα πλεονάσματα της, τα οποία επιδεινώνουν τα ελλείμματα των υπολοίπων.
Το σημαντικότερο πρόβλημα βέβαια δεν είναι η αύξηση των εξαγωγών της Γερμανίας, η οποία στηρίζεται όλο και περισσότερο στις χώρες εκτός Ευρώπης, αλλά η μείωση των εισαγωγών της από τους εταίρους της – γεγονός που τεκμηριώνει τη «χαιρεκακία» της (διάγραμμα). Όσο όλοι οι υπόλοιποι λοιπόν, με πρώτη την Ελλάδα, αγοράζουν γερμανικά προϊόντα, «σκάβουν μόνοι τους το λάκκο τους» – είτε το συνειδητοποιούν, είτε όχι.
.
Γερμανία: Εξαγωγές σε χώρες εκτός Ευρώπης (κόκκινο) και Εισαγωγές από χώρες της Ευρώπης (μπλε)
.
Περαιτέρω, όσον αφορά την «Ολλανδική ασθένεια», συνοψίζεται στην έκφραση «καζίνο των ακινήτων» – επειδή η «κερδοσκοπία» είχε επικεντρωθεί στο συγκεκριμένο κλάδο, όπως φαίνεται από την αύξηση των τιμών στο διάγραμμα που ακολουθεί.
Σήμερα, με τις τιμές των ακινήτων να ευρίσκονται σε ελεύθερη πτώση (-18%), με το χρέος των ολλανδικών νοικοκυριών να έχει ξεπεράσει το 250% των εισοδημάτων τους (για σύγκριση, στην Ισπανία είναι της τάξης του 125%), καθώς επίσης με τα ενυπόθηκα χρέη απέναντι στις ολλανδικές τράπεζες να έχουν εκτοξευθεί στα 650 δις €, όλοι περιμένουν τη μεγάλη έκρηξη – πόσο μάλλον όταν η ανταγωνιστικότητα της χώρας καταρρέει, μέρα με την ημέρα.
.
Τιμές ακινήτων στην Ολλανδία
.
Από την άλλη πλευρά, τα χρηματιστήρια έχουν πάψει πλέον να αντιδρούν άμεσα, όπως στο παρελθόν, όπου οι κακές ή καλές αξιολογήσεις μίας χώρας προκαλούσαν έντονες διακυμάνσεις στις τιμές των διαφόρων χρηματοπιστωτικών προϊόντων. Αντίθετα, όταν η ΕΚΤ, η Fed ή η Τράπεζα της Ιαπωνίας επεμβαίνουν στις αγορές, όταν τις χειραγωγούν δηλαδή, μέσω των αυξομειώσεων των επιτοκίων ή των ποσοτήτων χρήματος, η αντίδραση των χρηματιστηρίων είναι ακαριαία – με διακυμάνσεις που ξεπερνούν κάθε προηγούμενο ρεκόρ.
To άρθρο αποτελείται από 3 Σελίδες (…)
