ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ
Τα νομίσματα των αναπτυσσομένων οικονομιών (Τουρκία, Βραζιλία κλπ.) φαίνεται ότι θα διατηρήσουν κάποια σταθερότητα, απέναντι στο δολάριο – όσο διαρκούν τα πακέτα διευκόλυνσης της Fed, λόγω του περιορισμού των εκροών συναλλάγματος. Υποθέτουμε δε πως το δολάριο Αυστραλίας, ενδεχομένως και το φράγκο Ελβετίας (η Κορώνα Νορβηγίας κοκ.), θα προσελκύσουν κάποιους επενδυτές – αποτελώντας εναλλακτική λύση.
Θα λέγαμε το ίδιο και για το καναδικό δολάριο επειδή, μαζί με το αυστραλιανό, θεωρούνται «ενεργειακά νομίσματα» (ανατιμώνται ανάλογα με τις αυξήσεις των τιμών των πρώτων υλών) – εάν δεν υποψιαζόμαστε τη «μόλυνση» του από την αμερικανική οικονομία.
Η υπόθεση μας αυτή πιθανότατα αποδεικνύεται από την επιμονή της καναδικής κυβέρνησης, για την επιτάχυνση της δημιουργίας της «εμπορικής συμμαχίας» Ευρώπης και Β. Αμερικής – κάτι που φυσικά δεν θέλει καθόλου η Γερμανία, μεταξύ άλλων επειδή θα έχανε την «πρωτοκαθεδρία».
Η βρετανική στερλίνα πάντως, η οποία υποφέρει από τα προβλήματα της οικονομίας της χώρας, δεν έχει ακόμη υποτιμηθεί σημαντικά, λόγω των φόβων που απορρέουν από την ενδεχόμενη διάλυση της Ευρωζώνης – ενώ «διατηρούνται στην αφάνεια» οι ανάλογες με το δολάριο επιπτώσεις στη στερλίνα, από τα μεγάλα πακέτα διευκόλυνσης της BoE.
.
ΧΡΥΣΟΣ
Ελάχιστοι άνθρωποι πλέον έχουν αμφιβολία σχετικά με το ότι, η τιμή του χρυσού χειραγωγείται – ενώ όλο και περισσότεροι πιστεύουν στη «θεωρεία συνομωσίας», σύμφωνα με την οποία ο πρώην διευθυντής του ΔΝΤ (Strauss-Kahn) φυλακίσθηκε μετά τη γνωστή «σκευωρία» εναντίον του, επειδή ζήτησε το χρυσό του Ταμείου από τη Fed (όπως λέγεται, έχει πουληθεί – γεγονός που συμπεραίνεται και από το ότι, οι Η.Π.Α. αρνούνται ουσιαστικά να επιστρέψουν το χρυσό της Γερμανίας).
Πρακτικά, μαίνεται ένας χρηματοπιστωτικός πόλεμος, στη μία πλευρά του οποίου ευρίσκεται η Wall Street και οι σύμμαχοι της (οι μεγάλες τράπεζες των Η.Π.Α. και της Αγγλίας, άλλες μεγάλες όπως η Deutsche Bank, η οποία κάθε άλλο παρά γερμανική είναι, το υπουργείο οικονομικών των Η.Π.Α., η Fed κλπ.), ενώ από την άλλη οι πραγματικοί επενδυτές, καθώς επίσης ορισμένες κεντρικές τράπεζες (Κίνα, Ρωσία κλπ.), οι οποίες πιστεύουν ότι το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, ειδικά το σύστημα του δολαρίου, κινείται στα όρια της καταστροφής – οπότε πως, με κριτήριο την ιστορία, ο χρυσός είναι το ασφαλέστερο λιμάνι, όταν εγκυμονούν τόσο μεγάλοι κίνδυνοι.
Σημαντικό σημείο εδώ είναι οι αγορές πολύ μεγάλων ποσοτήτων χρυσού, ως συναλλαγματικό απόθεμα, από τις κεντρικές τράπεζες της Ρωσίας, της Κίνας και ορισμένων άλλων μικρότερων κρατών. Η Ρωσία αύξησε τα αποθέματα της κατά 300% σε σχέση με το 2006, ενώ η Κίνα κατά 146% αναφορικά με το 2012 – αγοράζοντας μόνο το φετινό Αύγουστο 131 τόνους (2.000 τόνους συνολικά, τα τελευταία δύο έτη).
Η Κίνα, η οποία είχε ελάχιστο χρυσό μέχρι πρόσφατα (ανάλυση), ευρίσκεται πλέον στη δεύτερη θέση μετά τις Η.Π.Α., με 3.500 τόνους – όπου η Fed υποστηρίζει ότι έχει στην ιδιοκτησία της 8.000 τόνους χρυσού, αν και αρνήθηκε να δώσει στο ΔΝΤ τους 191 τόνους που είχε ζητήσει ο κ.Strauss-Kahn, κλείνοντας τον στη φυλακή (σύμφωνα με τις αναφορές των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών).
Η χειραγώγηση της τιμής του χρυσού είναι εξαιρετικά σημαντική για τις Η.Π.Α. – επειδή, εάν τυχόν αυξηθεί στα 10.000 $, όπως υποθέτουν αρκετοί με κριτήριο την υψηλότατη ζήτηση του, θα προκαλούνταν πανικόβλητες πωλήσεις δολαρίων, καθώς επίσης ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου, με αποτέλεσμα την οικονομική κατάρρευση της υπερδύναμης.
Ειδικότερα, τυχόν «ξεπούλημα» των ομολόγων θα οδηγούσε το επιτόκιο δανεισμού των Η.Π.Α. σε δυσθεώρητα ύψη – γεγονός που θα προκαλούσε μία αλυσιδωτή αντίδραση, εκσφενδονίζοντας στα ύψη τις χρεοκοπίες νοικοκυριών και επιχειρήσεων (κάτι που έχει αποφευχθεί μέχρι στιγμής, επειδή η Fed διατηρεί μηδενικά τα επιτόκια της).
Εάν δε συμβεί κάτι τέτοιο η ανεργία, η οποία θα αυξανόταν απότομα, θα προκαλούσε μεγάλες αναταραχές και κοινωνικές εξεγέρσεις στις Η.Π.Α., οι οποίες ενδεχομένως θα κατέληγαν σε αιματηρούς εμφυλίους πολέμους τεραστίων διαστάσεων – κυρίως λόγω της πολυπολιτισμικής δομής της υπερδύναμης.
.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ολοκληρώνοντας, εμείς τουλάχιστον έχουμε τη άποψη ότι η Ελλάδα, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, αποκλειστικά και μόνο εξαιτίας της «ανεπάρκειας» της πολιτικής της ηγεσίας, είναι η ασφαλέστερη χώρα παγκοσμίως – όσον αφορά τις πάσης φύσεως τοποθετήσεις (εκτός φυσικά μετρητών και ομολόγων).
Πόσο μάλλον όταν οι τιμές των επενδυτικών προϊόντων (μετοχές, ακίνητα, επιχειρήσεις κλπ.) είναι πολύ χαμηλές – γεγονός που φυσικά δεν σημαίνει πως δεν μπορούν να μειωθούν περαιτέρω, αλλά το ότι, σε κάθε περίπτωση, θα αυξηθούν κάποια στιγμή στο μέλλον, πολύ πιο πάνω από τα σημερινά επίπεδα.
Πρόκειται φυσικά για προσωπικές υποθέσεις, χωρίς να αποτελούν κανενός είδους προτροπή για οποιεσδήποτε αγορές – αφού κανένας δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον. Εν τούτοις, για παράδειγμα, θεωρούμε πολύ μεγαλύτερου ρίσκου τις τοποθετήσεις στον S&P στα επίπεδα των 1.750 μονάδων ή στον DAX στις 8.850 μονάδες, σε σχέση με τις 1.150 μονάδες του ελληνικού δείκτη.
Δυστυχώς, οι συνεχιζόμενοι κάκιστοι χειρισμοί της οικονομίας μας εκ μέρους της κυβέρνησης (όπως, για παράδειγμα, οι κατασχέσεις στις τραπεζικές καταθέσεις, οι οποίες προκάλεσαν μεγάλες εκροές από τις τράπεζες, δυσχεραίνοντας σημαντικά τη θέση τους), δεν είναι απίθανο να εντείνουν ξανά την κρίση – κυρίως δε οι σχεδιαζόμενες κατασχέσεις στα ακίνητα, από τις αρχές του 2014.
