.
Στις ιδιωτικοποιήσεις, το κυριότερο έσοδο το 2021 ήταν από τη μεταβίβαση του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ στη LAMDA, ύψους 253 εκ. Εδώ ρωτήσαμε γατί δεν εισπράχθηκαν 300 εκ. €, όσο ήταν ο προϋπολογισμός. Γιατί 253 εκ. αντί 300. Δεν πήραμε απάντηση. Συνολικά τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις ήταν 647 εκ. – ενώ συνολικά το πρόγραμμα έως το 2021 είχε αποδώσει 6,52 δις, από τα 50 δις που έλεγαν ο Σόιμπλε και 300 δις το ΔΝΤ. Πρόκειται λοιπόν για πλήρη αποτυχία – ενώ, εκτός του ότι δεν απέδωσε έσοδα, δεν βοηθάει καν την οικονομία. Έτσι η χώρα οδηγείται ξανά στη χρεοκοπία – μόνο που αυτή τη φορά θα έχει λεηλατηθεί η δημόσια και η ιδιωτική περιουσία, ενώ τα χρέη του κράτους και των Ελλήνων θα είναι στη στρατόσφαιρα.
.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Ξεκινώντας από τον απολογισμό, αφορά τη 2η ολόκληρη χρήση της ΝΔ και την περίοδο της πανδημίας – ουσιαστικά την κορύφωση της τραγικής διαχείρισης της, με την απαράδεκτη κοινωνική καταστολή και με μία απίστευτη δημοσιονομική σπατάλη με δανεικά.
Αυτή ακριβώς η δημοσιονομική σπατάλη, την οποία προσπαθεί σήμερα να καλύψει η κυβέρνηση με νέους φόρους, όπως με τη διατήρηση των ίδιων συντελεστών στις αυξημένες τιμές και με τα απαράδεκτα τεκμήρια για τους ελεύθερους επαγγελματίες που δεν ήταν στο προεκλογικό της πρόγραμμα, οδήγησε σε κάποιο βαθμό στην πληθωριστική μείωση του δημοσίου χρέους – κάτι που συνεχίζεται, αφού αυξάνεται ο πληθωρισμός ξανά.
Ο απολογισμός κατατέθηκε στη Βουλή σχετικά έγκαιρα – δηλαδή ένα χρόνο μετά το τέλος της χρήσης, στις 15.12.2022. Εν τούτοις, υποβάλλεται προς συζήτηση σήμερα – ενδεχομένως επειδή η κυβέρνηση θεωρεί ότι, οι Πολίτες έχουν εγκρίνει πολιτικά τα πεπραγμένα της, με τις εκλογές.
Για εμάς όμως, η πολιτική ευθύνη προϋποθέτει ενδελεχή έλεγχο των εφαρμοσμένων οικονομικών και πολιτικών – όπως της σπατάλης, της πανδημίας, του εγκλήματος των Τεμπών, των πυρκαγιών, των πλημμυρών και των υποκλοπών, με εξεταστικές επιτροπές.
Η πρώτη μας παρατήρηση τώρα, όσον αφορά τον Ισολογισμό, είναι όπως κάθε χρόνο η αρνητική καθαρή θέση των Πολιτών / στα -352 δις € το 2021, από -340 δις € το 2020, -318 δις € το 2019 και -217 δις € το 2018, όπου ανέλαβε η ΝΔ. Σημαίνει πως εάν ξεπουλήσουμε ότι έχουμε και δεν έχουμε, θα μείνουμε χρεωμένοι με 352 δις € – κάτι που ασφαλώς δεν ισχύει.
Έχουμε λοιπόν μία κατακόρυφη αύξηση της αρνητικής καθαρής θέσης κατά -135 δις € σε τέσσερα χρόνια – κάτι που είναι αρκετό για να μην εγκρίνουμε ούτε τον απολογισμό, ούτε τον Ισολογισμό.
Εύλογα φυσικά, αφού έχουμε άλλες επιδιώξεις για την Ελλάδα και άλλες εκτιμήσεις, όσον αφορά την αξία της και την καθαρή θέση των Πολιτών – ενώ, εκτός αυτού, υπάρχουν θέματα και σημαντικές ασάφειες σε κάποιες εγγραφές, όπως στις απαιτήσεις, στα πάγια περιουσιακά μας στοιχεία και στις συμμετοχές.
Επί πλέον, παραμένουν αρκετές λογιστικές αδυναμίες – οι οποίες εκμηδενίζουν τη χρησιμότητα του παρόντος Ισολογισμού.
Όπως αναφέρει το ΕΣ, ο Απολογισμός είναι σε ταμειακή βάση – ενώ οι χρηματοοικονομικές καταστάσεις, ο Ισολογισμός, καταρτίσθηκε εν μέρει με ένα είδος διπλογραφικού λογιστικού συστήματος που όμως δεν καλύπτει όλα τα κονδύλια.
Υπάρχουν επί πλέον κάποιες διαφορές, μεταξύ των στοιχείων του απολογισμού και της κατάστασης ταμειακών ροών, παρά το ότι και τα δύο δείχνουν ταμειακές ροές – καθώς επίσης της κατάστασης χρηματοοικονομικής επίδοσης ή των αποτελεσμάτων χρήσης και του απολογισμού, αφού είναι σε διαφορετική βάση.
Η χρήση πάντως του λογιστικού πλαισίου της Γενικής Κυβέρνησης, με βάση τα διεθνή λογιστικά πρότυπα, επιχειρείται από το 2014.
Η καταληκτική ημερομηνία δε για την ολοκλήρωση της Λογιστικής Μεταρρύθμισης, ήταν η 1.1.2023 – ενώ δόθηκε παράταση έως την 1.1.2025, όπου υποθέτουμε πως δεν θα τηρηθεί ξανά.
Το πιο σημαντικό όμως είναι το ότι, παραμένει η μη καταγραφή των παγίων – όπως σημειώνει το ΕΣ στο συμπέρασμα του. Δεν έχουν δηλαδή αποτιμηθεί ούτε τα πάγια, ούτε οι συμμετοχές που όμως συνεχίζουν να ξεπουλιούνται – κάτι που είναι απαράδεκτο και ανεπίτρεπτο.
Συνεχίζοντας, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, η καθαρή θέση επιβαρύνθηκε με 11,9 δις – ή με τα μισά περίπου, σε σχέση με τα 22,5 δις € του 2020. Η βελτίωση αυτή οφείλεται στα εξής:
(α) Στην αύξηση των εσόδων από φόρους στα 45,4 δις από 40,9 δις, επειδή λειτούργησε κάπως η οικονομία και ξεκίνησε ο τουρισμός – με κύρια πηγή τον ΦΠΑ και το φόρο των επιχειρήσεων, καθώς επίσης
(2) Στην πρόσθετη εισροή 1,29 δις από τα ANFA’s.
Όσον αφορά τους φόρους, μια τάξη μεγέθους των επιμέρους εισροών δίνεται στην εκτέλεση του προϋπολογισμού που έδωσε η κυβέρνηση σε ταμειακή βάση και έχει διαφορετικά νούμερα. Φαίνεται δε μία περαιτέρω ανάλυση της προέλευσης των εσόδων από φόρους – δηλαδή από τον ΦΠΑ και από τις επιχειρήσεις.
Από αυτήν προκύπτει ότι, σε σχέση με το 2020 είχαμε περισσότερα 2,4 δις από ΦΠΑ και 1,4 δις από τους φόρους ΝΠ.
Με βάση τον Απολογισμό πάντως του ΕΣ, επιτεύχθηκε ουσιαστικά ο στόχος για τα έσοδα από φόρους – με μικρή υποαπόδοση 406 εκ. €.
Όσο αφορά τις δαπάνες, είχαμε σε επίπεδο Χρηματοοικονομικών Καταστάσεων αύξηση 2,5 δις από το 2020, στα 68,1 δις από 65,6 δις που οφείλεται κυρίως στην αύξηση των αποσβέσεων – ενώ στα λοιπά κονδύλια δεν είχαμε μεγάλες διαφορές, σε σχέση με το 2020.
Οφείλουμε να σημειώσουμε εδώ ότι, κατατέθηκε συμπληρωματικός προϋπολογισμός ύψους 4,75 δις το 2021 – όπου τα 4,25 δις αύξησαν τις δαπάνες για την πανδημία, ενώ τα 150 εκ. προορίζονταν για τους πληγέντες από τις πυρκαγιές και τα 350 εκ. € για το ΠΔΕ.
Επομένως, οι δαπάνες της πανδημίας διατηρήθηκαν στα ίδια επίπεδα με το 2020 – αν και είχε προβλεφθεί μία μικρή μείωση τους.
Υπενθυμίζουμε πως ο ΙΑΝΟΣ είχε συμβεί το 2020, ενώ είχαν δοθεί για πλημμυροπαθείς από τον έκτακτο προϋπολογισμό μόνο 84 εκ. € – σε ένα σύνολο συμπληρωματικού προϋπολογισμού λόγω COVID ύψους 14,9 δις.
Προφανώς λοιπόν τα ποσά για τον ΙΑΝΟ, με 82 εκ., συγκρίσιμα με τις εκταμιεύσεις για τον Ντάνιελ έως τις 17.10.23, ήταν πολύ λίγα – όταν σπαταλήθηκαν τεράστια ποσά στην πανδημία με απευθείας αναθέσεις, ενώ τα αντιπλημμυρικά δεν έγιναν.
Ακόμη χειρότερα, δόθηκαν πολύ λίγα για παραγωγικούς σκοπούς στην πανδημία, όπως στον Πρωτογενή Τομέα – μόλις 183 εκ. € από τα 50 δις της πανδημίας που χρηματοδοτήθηκαν με δανεικά.
Σε ορισμένες τώρα επιμέρους δαπάνες τα εξής:
(1) Οι δαπάνες για εξοπλιστικά ήταν 2,53 δις, έχοντας αυξηθεί σε σχέση με το 2020.
(2) Στα νοσοκομεία δόθηκαν 1,54 δις € – ενώ είχαν προϋπολογιστεί 1,31 δις Δόθηκαν επίσης στον ΕΟΠΠΥ για παροχή υπηρεσιών υγείας 676 εκ. – για αγορές υγειονομικού υλικού 186 εκ. και εμβολίων 234 εκ. Συνολικά για τα νοσοκομεία και την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας στον προϋπολογισμό του 2021, υπήρχε πρόβλεψη εξόδων 2,79 δις, από 2,7 δις το 2020 – ενώ τελικά αυξήθηκαν στα 3,2 δις.
Ουσιαστικά δηλαδή οι δαπάνες της πανδημίας, 14,9 δις το 2020 και ανάλογα 2021, ήταν περισσότερο ενισχύσεις διαφόρων κλάδων, παρά της υγείας. Για παράδειγμα δόθηκαν τα παρακάτω, σύμφωνα με την έκθεση του ΕΣ:
(α) 2,6 δις σε φορείς, τα οποία ήταν κατά 2,1 δις παραπάνω από τον προϋπολογισμό του έτους.
(β) 2,73 δις για επιστρεπτέα που δεν είχαν προβλεφθεί – ενώ το μεγαλύτερο μέρος της τελικά δεν εισπράχθηκε. Από τα 8,5 δις € περίπου, θα εισπραχθούν το πολύ 3 δις €.
(γ) κάποια μικρά επιδόματα πρόνοιας ύψους 146 εκ. και για θέρμανση 163 εκ. από πρόβλεψη 79 εκ. – παρά τις χαμηλές τιμές καυσίμων πριν την Ουκρανία.
(3) Στους ΟΤΑ δόθηκαν 2,75 δις – ενώ γενικότερα οι μεταβιβάσεις σε ΟΤΑ έχουν αυξηθεί σε επίπεδα προ μνημονίων. Εύλογα λοιπόν ρωτήσαμε πού οδηγούνται όλα αυτά τα χρήματα, ειδικά όταν έχουμε ελλείψεις σε αντιπλημμυρικά στη Θεσσαλία και αλλού.
(4) Στα ΜΜΜ, στις ΣΤΑΣΥ, ΟΑΣΑ και ΟΣΥ, δηλαδή στο Μετρό και στα Λεωφορεία της Αθήνας, δόθηκαν 236 εκ., ενώ είχαν προϋπολογιστεί 148 εκ. – γεγονός που θεωρούμε απαράδεκτο, αφού ο ΟΑΣΑ και ο ΣΤΑΣΥ είναι ευθύνη του Υπερταμείου.
Οι ελλείψεις πάντως στα ΜΜΜ δεν σχετίζονται με την πανδημία – αλλά με συσσωρευμένες αδυναμίες υπό την διοίκηση του ζημιογόνου και αναποτελεσματικού Υπερταμείου των ξένων που επιβλήθηκε με τα μνημόνια.
(5) Μεγάλο πρόβλημα είναι το κλασσικό – το ότι δηλαδή χρησιμοποιήθηκε Αποθεματικό για να κλείσουν τρύπες, όπου πολύ σωστά επισημαίνει ως μη ενδεδειγμένο συνεχώς το ΕΣ.
(6) Τέλος, μας έκανε εντύπωση το μέγεθος «εισπράξεις από δάνεια» και «εξοφλήσεις δανείων», στην Κατάσταση Ταμειακών Ροών – τα οποία ανέρχονται σε 1,13 τρις και 1,12 τρις αντίστοιχα.
Πρόκειται για repos, μέσω των καταθέσεων των οργανισμών του δημοσίου ύψους περίπου 48 δις € όπως μας είπε το ΕΣ, τα οποία όμως σχεδόν διπλασιάσθηκαν σε σχέση με το προηγούμενο έτος – κάτι που δεν καταλάβαμε και δεν μας δόθηκε καμία εξήγηση.
Περαιτέρω στα πάγια, είχαμε μια μικρή αύξηση τους που δεν γνωρίζουμε που οφείλεται – ενώ συνεχίζουν να μην καταγράφονται, όπως σημειώνει το ΕΣ.
Στις ιδιωτικοποιήσεις τώρα, το κυριότερο έσοδο το 2021 ήταν από τη μεταβίβαση του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ στη LAMDA, ύψους 253 εκ. Εδώ ρωτήσαμε γατί δεν εισπράχθηκαν 300 εκ. €, όσο ήταν ο προϋπολογισμός. Γιατί 253 εκ. αντί 300. Δεν πήραμε απάντηση.
Συνολικά τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις ήταν 647 εκ. – ενώ συνολικά το πρόγραμμα έως το 2021 είχε αποδώσει 6,52 δις, από τα 50 δις που έλεγαν ο Σόιμπλε και οι άλλοι. Πρόκειται λοιπόν για πλήρη αποτυχία – ενώ, εκτός του ότι δεν απέδωσε έσοδα, δεν βοηθάει καν την οικονομία.
Όσον αφορά το ΠΔΕ, είχαν αυξηθεί τα ποσά στα 9,35 δις, αλλά τελικά καταβλήθηκαν λιγότερα – περί τα 8,6 δις όπου δυστυχώς δεν διατέθηκαν όλα για επενδύσεις.
Στις συμμετοχές και στο μητρώο παγίων δεν έχει νόημα να αναφερθούμε, αφού δεν διενεργείται μία κανονική αποτίμηση – αλλά μόνο στις αλλαγές που σημειώθηκαν το 2021, όπως στις εξής:
(1) Μείωση αξίας στο ΕΤΕΑΝ τα 543 εκ. από 1,01 δις. Ρωτήσαμε γιατί έγινε αυτή η διαγραφή, αλλά δεν πήραμε απάντηση.
(2) Στα ΕΑΣ αύξηση κεφαλαίου 42,5 εκ. το 2021 και καταγράφονται με κεφάλαιο 64,2 δις – σωστά, αφού είχαν μείνει με συσσωρευμένες ζημίες και πρέπει να δραστηριοποιηθούν τώρα, λόγω Ουκρανίας.
(3) Στην ΕΑΒ αύξηση κεφαλαίου 60,49 εκ. και καταγράφεται στο ίδιο ποσόν – αφού καταγραφόταν πριν με μηδενική αξία. Σωστό πάντως γιατί είναι σημαντική.
Προβληματικά είναι τα εξής:
(2) Το ΤΧΣ με τα 5,14 δις που εξαϋλώνονται, μετά την αύξηση στην Πειραιώς.
(2) Το Υπερταμείο με τα 3,09 δις, χωρίς αποτίμηση παγίων και συμμετοχών – κάτι εντελώς απαράδεκτο επειδή λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και ελέγχεται από ορκωτό που παραδόξως το δέχεται.
(3) Τα λιμάνια που καταγράφονται σε αξίες πολυκατοικίας, ενώ ξεπουλιούνται. Πουλάμε δηλαδή πάγια χωρίς να γνωρίζουμε καν πόσο αξίζουν.
(4) Η ΕΛΒΟ σε μηδενική αξία που παραχωρήθηκε και παραμένει αδρανής.
(5) Η Εγνατία με 6,12 δις που προορίζεται για παραχώρηση στην ΤΕΡΝΑ για πολύ λιγότερα, ως συντήρηση.
(6) Ο ΟΣΕ με 97,8 εκ. που συσσωρεύει ζημίες.
Περαιτέρω, το συνολικό ποσόν των απαιτήσεων είναι 112,8 δις € – αλλά τα 108,8 δις θεωρούνται μη εισπράξιμα, οπότε στην ουσία οι Πολίτες οφείλουν στο κράτος μόλις 4 δις €. Γιατί δεν τους το λέει η κυβέρνηση; Για να τους χαρακτηρίζει δημόσια ως φοροφυγάδες;
Στο δημόσιο χρέος τώρα, το χρέος της Κεντρικής Διοίκησης αυξήθηκε κατά 14,3 δις €, στα 388,4 δις – από 374,1 δις το 2020 και 356,3 δις € το 2019.
Όμως, το ΑΕΠ αυξήθηκε ονομαστικά σε 181,68 δις από 165,4 το 2020 – οπότε μειώθηκε κάπως ο λόγος Χρέος/ΑΕΠ, από 226,1% σε 213,8%. Στα θετικά η μεγάλη μέση διάρκεια αποπληρωμής στα 18,7 έτη που όμως μειώνεται και το μέσο επιτόκιο 1,57% που όμως αυξάνεται.
Στα παράγωγα, είχαμε πληρωμές 2 δις και επιβάρυνση των αποτελεσμάτων – ενώ συνολικά οι κρατικές εγγυήσεις ήταν 28,84 δις, από τις οποίες οι εγγυήσεις του ΗΡΑΚΛΗΣ ανέρχονταν στα 18,56 δις, με τις τράπεζες σήμερα να έχουν αποθρασυνθεί εντελώς και να χρεώνουν ότι θέλουν.
Στα ταμειακά διαθέσιμα, ήταν 20,8 δισ. € έναντι 18,8 δισ. € το 2020 – ενώ αναφέρεται ότι μπορεί να υπάρχουν και άλλα.
Συμπερασματικά, πρόκειται για έναν ακόμη αναξιόπιστο Ισολογισμό που δεν καταρτίζεται με διπλογραφικό λογιστικό σύστημα και δεν αποτυπώνει την καθαρή θέση των Πολιτών – αφού δεν καταγράφονται και δεν αποτιμώνται τα πάγια, όπως συμβαίνει επίσης το Υπερταμείο που είναι εκτός δημοσίου και ελέγχεται από ορκωτούς.
Επρόκειτο για μία ακόμη ζημιογόνα χρήση, όπου δαπανήθηκαν τεράστια ποσά για την πανδημία – όχι όμως για νοσηλείες, αλλά για τη στήριξη εταιριών και για αναθέσεις που δεν ξέρουμε που πήγαν και πρέπει να ελεγχθούν.
Γενικά η διαχείριση της πανδημίας ήταν εγκληματική, με πολύ περισσότερους νεκρούς συγκριτικά με άλλες χώρες και με κοινωνικό διχασμό – ενώ δεν επιδοτήθηκαν η παραγωγή, ο πρωτογενής τομέας και η εργασία, αλλά οι υπηρεσίες, όπως η εστίαση και ο τουρισμός – καθώς επίσης η μη απασχόληση. Δεν ενισχύθηκε δε καν το ΕΣΥ που ακόμη νοσεί.
