.
Βασικός μας στόχος, είναι η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας μας – έτσι ώστε να μην στηρίζεται μόνο στον τριτογενή τομέα, στο εμπόριο, στις υπηρεσίες και στον φθηνό τουρισμό που υπερβαίνουν το 80% του ΑΕΠ μας. Σε κάθε περίπτωση, να πάψουμε να ζούμε με δανεικά υποθηκεύοντας το μέλλον μας σε δανειστές – να παράγουμε πλούτο και να σταθούμε στα πόδια μας, στηρίζοντας τον ισχνό πρωτογενή μας τομέα (τη γεωργία, τη κτηνοτροφία και την αλιεία), καθώς επίσης τον αδύναμο δευτερογενή, με κέντρο βάρους τη μεταποίηση, την υψηλή τεχνολογία και τη βιομηχανία, ειδικά την αμυντική. Με απλά λόγια, πρέπει να παραχθεί πραγματικός πλούτος – αφού χωρίς παραγωγή πλούτου, θα συνεχίσουμε να βυθιζόμαστε στο σπιράλ της παρακμής. Παράλληλα, μέσα από αυτήν την αλλαγή, θα πρέπει να αξιοποιηθούν οι νέοι μορφωμένοι Έλληνες που φεύγουν στο εξωτερικό – κλιμακώνοντας το δημογραφικό μας πρόβλημα. Να αξιοποιηθούν όλοι αυτοί που εγκαταλείπουν την Ελλάδα – όχι μόνο για την αναζήτηση μίας θέσης εργασίας αλλά, επιπλέον, επειδή δεν υπάρχουν οι συνθήκες για να υπηρετήσουν την επιστήμη τους, να εκπληρώσουν τα όνειρά τους και να ολοκληρωθούν ως άνθρωποι.
.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Κατ’ αρχήν κ. υπουργέ, θα θέλαμε να επαναλάβουμε την προτροπή του προέδρου της ΕΛ, για το πρόστιμο των 100 €. Είναι ντροπή να μην έχει διαγραφεί ακόμη – ελπίζοντας να πάψετε να λειτουργείτε εκδικητικά.
Γενικότερα τώρα, προειδοποιήσαμε για τα προβλήματα στην Υγεία, όπου η κυβέρνηση δεν έκανε απολύτως τίποτα για τη βελτίωση των συνθηκών που επικρατούν για τους Πολίτες – παρά τα τεράστια ποσά που δαπάνησε, κυρίως με απευθείας αναθέσεις, οι οποίες θα πρέπει να ερευνηθούν από μία ειδική επιτροπή.
Όπως είχαμε τονίσει δε, το ΕΣΥ νοσεί πολύ σοβαρά – επί πλέον, η πρωτοβάθμια φροντίδα. Εύλογα λοιπόν είχαμε σχεδόν τους διπλάσιους νεκρούς από την πανδημία, ακόμη και συγκριτικά με χώρες που δεν κλείδωσαν τις οικονομίες τους – όπως η Σουηδία και η Ελβετία. Τεράστια αποτυχία της κυβέρνησης – δυστυχώς.
Στο νομοσχέδιο τώρα, παρά το ότι θα μπορούσε να πει κανείς ότι, διαπραγματεύεται διαδικαστικά θέματα, στην πραγματικότητα πρόκειται για μία προσπάθεια ελέγχου του χώρου της λιανικής της φαρμακοβιομηχανίας – ενός χώρου με τεράστια συμφέροντα και κέρδη.
Το γεγονός αυτό φάνηκε καθαρά την περίοδο της πανδημίας – θυμίζοντας τη σκανδαλώδη μυστική συμφωνία της ΕΕ με την Pfizer, όπου ακόμη δεν έχει διακοπεί.
Αντίθετα, προτείνεται η μείωση των δόσεων των εμβολίων για το 2023 στο 40%, όταν προβλέπονταν διπλές δόσεις για όλους, καθώς επίσης η επέκταση τους έως το 2026 – όπου όμως η Pfizer επιμένει να πληρωθεί για τον πλήρη αριθμό των δόσεων που είχαν συμφωνηθεί αρχικά, όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά.
Στο δικό μας προϋπολογισμό πάντως του 2022, υπήρχε πρόβλεψη για τα εμβόλια ύψους 170 εκ. €, συνολικά για δύο χρόνια 340 εκ. € – ενώ με το παρόν νομοσχέδιο και με το άρθρο 92, συνεχίζονται οι δαπάνες για το πρόγραμμα.
Τέλος, συμπερασματικά στο σχέδιο νόμου, αφού το ανέλυσε η εισηγήτρια μας, δημιουργείται στην ουσία ένα ασφυκτικό πλαίσιο ελέγχου των φαρμακείων – τόσο από τις μεγάλες πολυεθνικές μέσω του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου και των παρακλαδιών του, όσο και από την κυβέρνηση.
Ένα πλαίσιο οικονομικά ασύμφορο για τους φαρμακοποιούς και αρκετά αδιαφανές.
Θα κλείσουμε τώρα με ένα γενικότερο θέμα, εν όψει και των εκλογών – ξεκινώντας από το όραμά μας ως ΕΛ, το οποίο δεν είναι άλλο από μία Ελλάδα εθνικά κυρίαρχη και υπερήφανη.
Μία Ελλάδα που θα παρέχει ασφάλεια, αξιοπρέπεια και μελλοντικές προοπτικές στους Έλληνες – ενώ στα πλαίσια αυτά, οι βασικές αρχές μας είναι οι εξής:
- Ανάκτηση της οικονομικής μας κυριαρχίας.
- Κατάργηση του πελατειακού κομματικού Κράτους της χρεοκοπημένης μεταπολίτευσης.
- Αύξηση των γεννήσεων για την επίλυση του δημογραφικού, με τη βοήθεια της παραγωγής πλούτου – θεωρώντας πως η αντικατάσταση του πληθυσμού δεν είναι λύση για το έθνος μας, ούτε και για το Κράτος.
- Στήριξη και εκσυγχρονισμός του πρωτογενούς μας τομέα – έτσι ώστε να υπάρχει τροφική επάρκεια τόσο για τον πληθυσμό μας, όσο και για την τουριστική κατανάλωση.
- Καθορισμός ΑΟΖ – με την εκμετάλλευση των ορυκτών μας κοιτασμάτων.
- Αύξηση της βιομηχανικής μας παραγωγής – τουλάχιστον στο 15% του ΑΕΠ.
- Ναυτιλιακό cluster άνω των 15 δις € – με στόχο να αποτελέσει η Ελλάδα κόμβο στη Μεσόγειο και βάση για τον ελληνόκτητο στόλο.
- Αμυντική βιομηχανία που να καλύπτει τις βασικές μας αμυντικές ανάγκες – να απασχολεί, να καινοτομεί και να εξάγει.
- Ανάπτυξη ενός πυρήνα παραγωγής ηλεκτρικών οχημάτων και μπαταριών – γύρω από το Νικέλιο της ΛΑΡΚΟ.
- Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων τουλάχιστον 10 δις € ετήσια.
- Μείωση του εμπορικού ελλείμματος αγαθών και πλεονασματικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
- Τουρισμό υψηλής προστιθεμένης αξίας – με την κατανάλωση εγχωρίων προϊόντων.
- Ενεργειακή ανεξαρτησία άνω του 80%.
- Ενεργητική διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων
- Επιστροφή των 700.000 Ελλήνων που έφυγαν στο εξωτερικό για να επιβιώσουν
- Επίλυση του προβλήματος των κόκκινων δανείων και διάσωση της πρώτης κατοικίας των Ελλήνων – διάσωση, όχι απλά προστασία..
- Ίδρυση Ναυτιλιακής Τράπεζας, Αγροτικής Τράπεζας και Τράπεζας Βιομηχανικής Ανάπτυξης.
- Εθνική πολιτική που δεν είναι ούτε δεξιά, ούτε αριστερή, ούτε εθνικιστική, ούτε διεθνιστική – αλλά ανάλογη με τις επιταγές των περιστάσεων.
- Καταπολέμηση της ακρίβειας, με το μηδενισμό του ΦΠΑ στα βασικά τρόφιμα – καθώς επίσης με τη φορολόγηση των υπερκερδών στην ενέργεια και όπου αλλού, συν τη μείωση του ΕΦΚ.
- Επιστροφή των παράνομα εισελθόντων προσφύγων και μεταναστών στις πατρίδες τους.
Σε γενικές γραμμές τώρα, πιστεύουμε πως όσο πιο ισχυρό εθνικό Κράτος έχουμε, τόσο πιο ισχυρή και πιο ομογενοποιημένη είναι η εθνική κοινωνία. Ταυτόχρονα, τόσο πιο ασφαλές είναι το ίδιο το άτομο, που μπορεί έτσι να ολοκληρώνεται και να ασκεί τα ατομικά του δικαιώματα.
Αντίθετα, όσο παραδινόμαστε στην παγκοσμιοποίηση, τόσο πιο πολυπολιτισμική, ανοικτή κοινωνία έχουμε, τόσο πιο πολύ κυριαρχούν οι αγορές και τόσο πιο πολύ εντείνεται η ροπή προς τον ατομικισμό και την ατομική ασυδοσία – τελική κατάληξη της οποίας είναι η κυριαρχία όλο και πιο λίγων επί των πολλών, σε παγκόσμια κλίμακα.
Από την πλευρά της οικονομίας, εμείς είμαστε φιλελεύθεροι, έχοντας όμως υιοθετήσει τις αρχές της μικτής οικονομίας που δεν έχει καμία σχέση με τον νεοφιλελευθερισμό – δηλαδή κάποιες οικονομικές δραστηριότητες πρέπει να ανήκουν στο Κράτος ή και στο Κράτος, ενώ όλες οι υπόλοιπες στον ιδιωτικό τομέα.
Η κατάσταση αυτή δε πρέπει να λειτουργεί σαν ζυγαριά, άλλοτε προς την πλευρά του Κράτους και άλλοτε προς την πλευρά της ιδιωτικής πρωτοβουλίας – έτσι ώστε να υπάρχει πάντα ισορροπία στον οικονομικό τομέα.
Περαιτέρω, όπως η εθνική πολιτική η οποία, έχοντας ως γνώμονα την ασφάλεια της χώρας, δεν πρέπει να υπακούει σε κομματικές λογικές ή σε ανύπαρκτες εξωτερικές φιλίες, αφού σε διεθνές επίπεδο δεν υπάρχουν φιλίες αλλά μόνο συμφέροντα, έτσι και η σύγχρονη οικονομική πολιτική δεν πρέπει να λειτουργεί με βάση τις χθεσινές χρεοκοπημένες ιδεολογίες – αλλά με οδηγό την εκάστοτε ενδεδειγμένη λύση, που μεγιστοποιεί το όφελος για τη χώρα.
Βασικός μας στόχος δε, είναι η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας μας – έτσι ώστε να μην στηρίζεται μόνο στον τριτογενή τομέα, στο εμπόριο, στις υπηρεσίες και στον φθηνό τουρισμό που υπερβαίνουν το 80% του ΑΕΠ μας.
Σε κάθε περίπτωση, να πάψουμε να ζούμε με δανεικά υποθηκεύοντας το μέλλον μας σε δανειστές – να παράγουμε πλούτο και να σταθούμε στα πόδια μας, στηρίζοντας τον ισχνό πρωτογενή μας τομέα (τη γεωργία, τη κτηνοτροφία και την αλιεία), καθώς επίσης τον αδύναμο δευτερογενή, με κέντρο βάρους τη μεταποίηση, την υψηλή τεχνολογία και τη βιομηχανία, ειδικά την αμυντική.
Με απλά λόγια, πρέπει να παραχθεί πραγματικός πλούτος – αφού χωρίς παραγωγή πλούτου, θα συνεχίσουμε να βυθιζόμαστε στο σπιράλ της παρακμής.
Παράλληλα, μέσα από αυτήν την αλλαγή, θα πρέπει να αξιοποιηθούν οι νέοι μορφωμένοι Έλληνες που φεύγουν στο εξωτερικό – κλιμακώνοντας το δημογραφικό μας πρόβλημα.
Να αξιοποιηθούν όλοι αυτοί που εγκαταλείπουν την Ελλάδα – όχι μόνο για την αναζήτηση μίας θέσης εργασίας αλλά, επιπλέον, επειδή δεν υπάρχουν οι συνθήκες για να υπηρετήσουν την επιστήμη τους, να εκπληρώσουν τα όνειρά τους και να ολοκληρωθούν ως άνθρωποι.
