.
Η σωστή ονομασία του σχεδίου νόμου δεν είναι «γιατρός για όλους», αλλά «θυρωρός για όλους» – πόσο μάλλον όταν ο σκοπός του δεν είναι η υγεία των Πολιτών, αλλά ο ακόμη μεγαλύτερος περιορισμός της δαπάνης και των νοσοκομείων. Αυτό άλλωστε συμπεραίνεται από τις αναφορές του πρωθυπουργού σε συγχωνεύσεις και της αναπληρώτριας υπουργού υγείας στο κλείσιμο νοσοκομείων – ενώ πρόκειται για την ίδια μνημονιακή πολιτική λιτότητας που έχει οδηγήσει εκατοντάδες χιλιάδες νέους μας στο εξωτερικό, μεταξύ των οποίων 18.000 γιατρούς και αρκετούς νοσηλευτές. Με τον τρόπο αυτό, αντί να αναζητάει η κυβέρνηση λύσεις για το νούμερο ένα πρόβλημα της Ελλάδας, για το δημογραφικό, το επιδεινώνει σε μεγάλο βαθμό – κάτι που ελπίζουμε να κατανοούν οι Έλληνες και να της δώσουν το λογαριασμό στις εκλογές.
.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Θα ξεκινήσουμε από το ότι, η σημερινή κυβέρνηση είναι επικίνδυνη και αποτυχημένη, ειδικά όσον αφορά τον τομέα της Υγείας – ενώ κρύβεται πίσω από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ, για να μη φανεί η ανεπάρκεια της χώρας σε ΜΕΘ και σε υποδομές που διαπιστώθηκε πολύ καθαρά κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Επέβαλε δε τα καταστροφικά lockdowns που δεν βοήθησαν σχεδόν καθόλου την Υγεία, όπως έχει πλέον τεκμηριωθεί από δεκάδες επιστημονικές μελέτες – μία εκ των οποίων του Ινστιτούτου John Hopkins θα καταθέσουμε στα πρακτικά, όπως για όλα όσα λέμε.
Τα lockdowns δεν βοήθησαν μεν καθόλου την Υγεία αλλά κατέστρεψαν την Οικονομία, έχοντας κοστίσει στην Ελλάδα πάνω από 30 δις €, με κριτήριο τα τεράστια ελλείμματα του 2020 και του 2021 – τις ζημίες δηλαδή του κράτους που χρηματοδοτήθηκαν με 43 δις € δανεικά.
Αυτά τα 43 δις €, με δεδομένο το ότι η Ελλάδα συνεχίζει να παράγει ζημίες και χρέη, είναι μελλοντικοί φόροι – τους οποίους θα κληθούμε να πληρώσουμε όλοι εμείς οι Έλληνες.
Άλλωστε όλα τα επιδόματα που υπόσχεται η κυβέρνηση είναι φόροι, όπως οφείλουν να γνωρίζουν οι Έλληνες – αφού η οικονομία μας λειτουργεί με συνεχείς ζημίες και χρηματοδοτείται με όλο και περισσότερα δανεικά που αυξάνουν το χρέος μας. Με το επιτόκιο του δεκαετούς ομολόγου σήμερα στο 3,6%, καταλαβαίνουμε τι θα συμβεί.
Δεν δόθηκε σχεδόν τίποτα για την αλλαγή του αποτυχημένου παραγωγικού μας μοντέλου, για τη στήριξη του πρωτογενούς μας τομέα, για τη μεταποίηση, για τη βιομηχανία και για την ενεργειακή μας ανεξαρτησία – ενώ η κυβέρνηση δεν έχει καταρτίσει ακόμη ένα σωστό Ισολογισμό του κράτους, παρά το ότι έχουν περάσει τρία χρόνια από την άνοδο της στην εξουσία.
Σήμερα δε, η κυβέρνηση κρύβεται πίσω από τον πόλεμο της Ουκρανίας, για να δικαιολογήσει την εκρηκτική άνοδο του πληθωρισμού στο 10,2% τον Απρίλιο που είναι συνώνυμος με νέους φόρους – επίσης τις υπέρογκες αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα, παρά το ότι είναι στην ουσία το αποτέλεσμα της αισχροκέρδειας του ενεργειακού καρτέλ, με τη βοήθεια του ληστρικού χρηματιστηρίου ενέργειας που η ίδια δρομολόγησε.
Πόσο μάλλον όταν η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της ΕΕ που όλες οι συναλλαγές ενέργειας περνούν κατά 100% από το ενεργειακό χρηματιστήριο – όταν στις άλλες χώρες κάτω από το 40%, ενώ στην Πολωνία που έχει σταθερά τις χαμηλότερες τιμές, μόλις το 1%.
Όπως έχουμε αναφέρει πολλούς μήνες πριν, στην ουσία η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος διαμορφώνεται σαν το ενεργειακό μας μείγμα να αποτελούταν από 100% φυσικό αέριο – με την έννοια πως εάν υποθετικά το ρεύμα από υδροηλεκτρικά κοστίζει 10 €, από λιγνίτη 30 €, από ΑΠΕ 60 € και από φυσικό αέριο 150 €, όταν ο παραγωγός από φυσικό αέριο πουλάει με 180 €, τότε όλοι οι προηγούμενοι εισπράττουν επίσης 180 €, παρά το πολύ χαμηλότερο κόστος τους, κερδίζοντας τεράστια ποσά.
Αντί τώρα να καταργήσει η κυβέρνηση ή, έστω, να περιορίσει το χρηματιστήριο ενέργειας, δήλωσε μετά από πιέσεις και τη μείωση των ποσοστών της στις δημοσκοπήσεις πως θα φορολογήσει τα υπερκέρδη των εταιριών – ενώ ανακοίνωσε μέτρα τα οποία, αφού η χώρα δεν παράγει πλούτο, δεν θα είναι επίσης τίποτα άλλο, παρά μελλοντικοί φόροι.
Πριν συνεχίσουμε τώρα, θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή του υπουργείου υγείας στο πρόβλημα του περιφερειακοί ιατρείου του νησιού της Θύμαινας – στο οποίο ο γιατρός έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα.
Εκτός από τις συνεχείς απουσίες του, έχει αποκαλέσει το νησί «Σπιναλόγκα» και τους κατοίκους του προβληματικούς – καταθέτοντας στα πρακτικά μία επιστολή τους, με την οποία περιγράφουν το θέμα και ζητούν το αυτονόητο: την αντικατάσταση του γιατρού, για την οποία οφείλει να μεριμνήσει το υπουργείο άμεσα.
Στο νομοσχέδιο τώρα, πρόκειται για ένα ακόμη πολιτικό πυροτέχνημα – όπως άλλωστε φαίνεται από τα πολλά και αρνητικά σχόλια που έλαβε στη διαβούλευση.
Ξεκινώντας από τον τίτλο «Γιατρός για όλους», είναι ξεκάθαρα διαφημιστικός, όπως το «Δουλειές ξανά» του κ. Χατζηδάκη – του υπουργού ειδικών αποστολών της κυβέρνησης που, μεταξύ πολλών άλλων, υποσχέθηκε φθηνό ρεύμα, όταν ίδρυσε το χρηματιστήριο ενέργειας.
Δεν πρόκειται πάντως για έναν νέο θεσμό – αφού εισήχθη μαζί με τις Τοπικές Μονάδες Υγείας, με το μνημονιακό νόμο 4238/2014 της τότε συγκυβέρνησης.
Ο νόμος 4238, ο οποίος αφορούσε το πρωτοβάθμιο εθνικό δίκτυο υγείας, την αλλαγή σκοπού του ΕΟΠΥΥ και λοιπές διατάξεις, εισήγαγε την έννοια του οικογενειακού γιατρού με το άρθρο 5 – ενώ μετά αναθεωρήθηκε με το Ν4486/2017 του ΣΥΡΙΖΑ και διεύρυνε την ειδικότητα του οικογενειακού γιατρού.
Η αιτία ήταν πιθανότατα το ότι, δεν υπήρχαν αρκετοί οικογενειακοί γιατροί, αφού σύμφωνα με μελέτη που θα καταθέσουμε την πρώτη σελίδα της στα πρακτικά, μόλις 2.888 είχαν το 2016 αυτήν την ειδικότητα – κάτι που δεν θα έχει αλλάξει σημαντικά έως σήμερα, οπότε δεν θα υπάρχει ο απαιτούμενος αριθμός για να εφαρμοσθεί σωστά ο θεσμός.
Ήδη υπήρχαν ελλείψεις, μεγάλος αριθμός αιτήσεων ασθενών και απροθυμία των γιατρών – ενώ, ακόμη χειρότερα, εντός της πανδημίας αποψιλώθηκε η πρωτοβάθμια φροντίδα για να συμπληρωθούν οι ελλείψεις στα νοσοκομεία, με αποτέλεσμα το γνωστό χάος που προκλήθηκε.
Με τον αριθμό των κρουσμάτων να εκτοξεύεται στα ύψη, καθώς επίσης με την Ελλάδα να έχει καταντήσει θλιβερή πρωταθλήτρια στην Ευρώπη – όσον αφορά τους θανάτους από Covid, αναλογικά με τον πληθυσμό της.
Με το παρόν σχέδιο νόμου βέβαια, μετονομάζεται ο οικογενειακός γιατρός σε προσωπικό γιατρό – γεγονός που αποτελεί τη συνήθη επικοινωνιακή τακτική των νομοθετημάτων της κυβέρνησης.
Όπως και να αποκαλεστεί όμως ο θεσμός, το σίγουρο είναι πως απέτυχε – μεταξύ άλλων με κριτήριο αυτά που αναγράφονται στη 13η αξιολόγηση της Ενισχυμένης Εποπτείας ή Θεσμών ή Τρόικας.
Ειδικότερα, στις σελίδες 29/30 η Τρόικα γράφει τα εξής:
«Η σχεδιαζόμενη ψήφιση του αναθεωρημένου νομοθετικού πλαισίου για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας αναβλήθηκε για τον Απρίλιο του 2022 – επίσης τα εγκαίνια των πρόσθετων μονάδων πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας καθυστερούν, πέρα από την τρέχουσα αξιολόγηση.
Η μεταρρύθμιση προβλέπει την εγγραφή ασθενών και την επιλογή gatekeeping, με βάση ένα σύστημα οικονομικών κινήτρων – σύμφωνα με το οποίο, οι ασθενείς που δεν είναι εγγεγραμμένοι σε οικογενειακό γιατρό ή δεν ακολουθούν την οδό παραπομπής, θα επιβαρύνονται με αυξημένο κόστος.
Οι πάροχοι θα αποζημιώνονται ανά εγγεγραμμένο ασθενή, με βάση τους συγκεκριμένους συντελεστές ηλικιακής ζώνης που αντικατοπτρίζουν την αναμενόμενη ένταση της απαιτούμενης φροντίδας. Το μοντέλο μπορεί επίσης να προβλέπει τέλη εισόδου στο σύστημα πρωτοβάθμιας περίθαλψης, βάσει οικονομικής κατάστασης.
Στο πλαίσιο του πακέτου, θα τεθούν σε εφαρμογή νέες συμβάσεις για τους οικογενειακούς γιατρούς με τον ΕΟΠΥΥ. Υπάρχουν καθυστερήσεις στο άνοιγμα των 60 επιπλέον προγραμματισμένων μονάδων πρωτοβάθμιας περίθαλψης – κάτι που μετατίθεται πέρα από την τρέχουσα αξιολόγηση.
Ορισμένες βασικές παράμετροι του συστήματος, είναι ακόμη υπό καθορισμό. Το αποτέλεσμα της εφαρμογής αυτού του μοντέλου, εξαρτάται από στοιχεία όπως από το μέγεθος των οικονομικών κινήτρων και από την υποχρεωτική εγγραφή ολόκληρου του πληθυσμού – επειδή οι μικρές διαφορές κόστους μεταξύ αυτοπαραπομπής και παραπομπής από οικογενειακό γιατρό, μπορεί να μην αποθαρρύνουν τις αυτοπαραπομπές.
Υπάρχει επίσης ένας εγγενής κίνδυνος για την ισότητα στην πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη – ο οποίος συνδέεται με την εφαρμογή ενός συστήματος που βασίζεται σε οικονομικά κίνητρα.
Ομοίως, το θέμα των τελών εισόδου μπορεί να αποτελεί εμπόδιο στην πρόσβαση – ανάλογα με τον τελικό σχέδιο που θα επιλεγεί.
Τέλος, ο αριθμός των διαθεσίμων οικογενειακών γιατρών εξακολουθεί να είναι ανεπαρκής – ενώ η βελτίωσή του ενδέχεται να επηρεαστεί από τις αναθεωρημένες συμβάσεις οικογενειακών γιατρών που συνάπτει ο ΕΟΠΥΥ».
Στη σελίδα 13 τώρα της ίδιας αξιολόγησης τα παρακάτω:
«Η μεταρρύθμιση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας έχει σημειώσει μικρή πρόοδο. Παράλληλα με ένα τελικό σχέδιο της πρωτογενούς νομοθεσίας, οι αρχές έχουν ετοιμάσει σχέδιο δευτερογενούς νομοθεσίας – το οποίο διευκρινίζει τα κύρια χαρακτηριστικά της εγγραφής ασθενών και του τρόπου επιλογής από τους παθολόγους, αν και ορισμένες βασικές παράμετροι του συστήματος είναι ακόμη υπό καθορισμό.
Οι αρχές ενθαρρύνονται να θεσπίσουν εγκαίρως επαρκή κίνητρα για τον περιορισμό των αυτοπαραπομπών, διασφαλίζοντας παράλληλα την ίση πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και εφαρμόζοντας την υποχρεωτική εγγραφή ασθενών – όπως προβλέπεται στο υφιστάμενο νομικό πλαίσιο.
Οι αρχές δεσμεύτηκαν να ξεκινήσουν δημόσια διαβούλευση για τη νομοθεσία, στα τέλη Φεβρουαρίου ή στις αρχές Μαρτίου 2022 – ενώ η υιοθέτηση θα ακολουθήσει λίγο αργότερα, μέχρι την 14η αξιολόγηση.
Η εφαρμογή της μεταρρύθμισης θα ξεκινήσει στη συνέχεια και θα συνεχίσει να παρακολουθείται στενά – τονίζουμε, θα συνεχίσει να παρακολουθείται στενά».
Στην ουσία λοιπόν, το νομοσχέδιο κατατέθηκε επειδή το απαίτησε η Τρόικα – η οποία αναγράφει πως οι οικογενειακοί γιατροί θα λειτουργήσουν ως gatekeeper.
Μεταφράζοντας τη λέξη, ως θυρωροί κατά κάποιον τρόπο, οι οποίοι θα αποτρέπουν τους Πολίτες από το να πηγαίνουν στα νοσοκομεία – ενώ, εάν πηγαίνουν μόνοι τους, με αυτοπαραπομπή όπως το χαρακτηρίζει, θα επιβαρύνονται με κόστος.
Επομένως, η σωστή ονομασία του σχεδίου νόμου δεν είναι «γιατρός για όλους», αλλά «θυρωρός για όλους» – πόσο μάλλον όταν ο σκοπός του δεν είναι η υγεία των Πολιτών, αλλά ο ακόμη μεγαλύτερος περιορισμός της δαπάνης και των νοσοκομείων.
Αυτό άλλωστε συμπεραίνεται από τις αναφορές του πρωθυπουργού σε συγχωνεύσεις και της αναπληρώτριας υπουργού υγείας στο κλείσιμο νοσοκομείων – ενώ πρόκειται για την ίδια μνημονιακή πολιτική λιτότητας που έχει οδηγήσει εκατοντάδες χιλιάδες νέους μας στο εξωτερικό, μεταξύ των οποίων 18.000 γιατρούς και αρκετούς νοσηλευτές.
Με τον τρόπο αυτό, αντί να αναζητάει η κυβέρνηση λύσεις για το νούμερο ένα πρόβλημα της Ελλάδας, για το δημογραφικό, το επιδεινώνει σε μεγάλο βαθμό – κάτι που ελπίζουμε να κατανοούν οι Έλληνες και να της δώσουν το λογαριασμό στις εκλογές.
Παρεμπιπτόντως, είναι ενδιαφέρουσες όλες αυτές οι αξιολογήσεις που μας ενημερώνουν για το τι έχει συμβεί στην Ελλάδα και τι πρόκειται να συμβεί στο μέλλον – αν και λέγεται πως θα ολοκληρωθούν, μετά τη 14η.
Αυτό δεν θα σημαίνει βέβαια πως θα σταματήσει η εποπτεία της Ελλάδας, επειδή το χρέος της δεν είναι ούτε βιώσιμο, ούτε εξυπηρετίσημο – αφού ακόμη και οι τόκοι του πληρώνονται με δανεικά.
Πόσο μάλλον όταν επιταχυνθεί η άνοδος των βασικών επιτοκίων που ξεκίνησε από τη Fed, με την πρόσφατη αύξηση τους κατά 0,5% – κάτι που θα προκαλέσει ύφεση, όπως ήδη συμβαίνει στις ΗΠΑ από το πρώτο τρίμηνο του 2022.
Η ύφεση θα επιδεινωθεί από τον πόλεμο στην Ουκρανία, από τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, ειδικά από το σχεδιαζόμενο εμπάργκο της ΕΕ στο πετρέλαιο, από τα νέα προβλήματα στις εφοδιαστικές αλυσίδες λόγω της πανδημίας στην Κίνα κοκ. – οπότε θα βρεθούμε αντιμέτωποι με έναν στασιμοπληθωρισμό που θα δημιουργήσει πολλά άλλα προβλήματα, ειδικά στις υπερχρεωμένες χώρες όπως η Ελλάδα, στις τράπεζες, στις επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά.
Ειδικά όσον αφορά τις αναβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας μας από τις εταιρίες αξιολόγησης, δεν αξιολογούν την οικονομία μας – αλλά την προθυμία της κυβέρνησης να ιδιωτικοποιήσει και να ξεπουλήσει τα πάντα, καθώς επίσης να συμβιβαστεί στα εθνικά μας θέματα με την Τουρκία.
Κλείνοντας, θα αναφερθούμε μόνο επιγραμματικά στα άρθρα 28 και 29 του σχεδίου νόμου που θεωρούμε ως τα σημαντικότερα – αφού σε όλα τα άλλα αναφέρθηκε με κάθε λεπτομέρεια η εισηγήτρια μας.
Ειδικότερα, με τα άρθρα αυτά καθιερώνεται το σύστημα παραπομπών – όπου ο προσωπικός γιατρός καθοδηγεί τον Πολίτη και λειτουργεί ως πύλη εισόδου του.
Εν τούτοις, δεν αναγράφονται πουθενά τα κριτήρια, τα οποία θα καθοριστούν με υπουργική απόφαση – κάτι που θεωρούμε εντελώς απαράδεκτο.
Εκτός από τα ερωτηματικά τώρα σχετικά με την ύπαρξη γιατρών και μονάδων, όσον αφορά την εφαρμογή του νομοσχεδίου, θεωρούμε λαϊκισμό την αναφορά στο ότι, ο ασθενής θα επιλέγει το γιατρό του – αφού το σωστό θα ήταν πως θα επιλέγει έναν γιατρό, από αυτούς που θα υπάρχουν.
Με δεδομένο πάντως το ότι, δεν παρέχονται κόστη από το ΓΛΚ, ενώ με βάση τον προϋπολογισμό του 2022, καθώς επίσης με το μεσοπρόθεσμο δεν προβλέπονται επί πλέον ποσά για την υγεία, θεωρούμε πως η εφαρμογή του σχεδίου νόμου θα αποτύχει – όπως άλλωστε σχεδόν όλα τα νομοσχέδια αυτής της κυβέρνησης που όσο πιο γρήγορα φύγει, τόσο καλύτερα για την Ελλάδα.
Λύσεις υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν – αρκεί να ψηφισθεί μία κυβέρνηση που θα ενδιαφέρεται πραγματικά για την Ελλάδα και τους Έλληνες.
