Δουλειές ξανά, ο ορισμός του λαϊκισμού! – The Analyst
Κοινοβουλευτικές Εργασίες Σχολιασμός Επικαιρότητας

Δουλειές ξανά, ο ορισμός του λαϊκισμού!

.

Ο πληθωρισμός είναι φόρος – οπότε δεν μπορεί να ισχυρίζεται η κυβέρνηση πως μείωσε τους φόρους, ελαφρύνοντας τη μεσαία τάξη, αφού συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Είναι αδύνατον πάντως να μην καταλαβαίνει πως με αυτές τις τιμές των τροφίμων, της βενζίνης, του ρεύματος, των ενοικίων κοκ., δεν μπορούν να επιβιώσουν οι Έλληνες – βιώνοντας μία κατάσταση πολύ χειρότερη, από την πρώτη εποχή των μνημονίων.

.

Κοινοβουλευτική Εργασία

Εισαγωγικά, είναι απαράδεκτο αυτό που συμβαίνει με τους υπουργούς και βουλευτές της ΝΔ. Ο ένας μας λέει πως όταν από αποπληθωρισμό -2% το Φεβρουάριο φτάνουμε σε πληθωρισμό 8%, η άνοδος των τιμών είναι 6%!

Δηλαδή, όταν από το δεύτερο υπόγειο πηγαίνεις στον 8ο όροφο, διανύεις 6 ορόφους; Αν είναι δυνατόν.

Ο άλλος συγκρίνει τον πληθωρισμό 8,9% της Ελλάδας με το 8,5% των ΗΠΑ και λέει όλα καλά. Στις ΗΠΑ όμως δρομολογήθηκαν τεράστια νομισματικά και δημοσιονομικά μέτρα, αυξάνοντας κατακόρυφα την ποσότητα χρήματος – ενώ ανακοινώθηκε σταδιακή αύξηση των μισθών ύψους 15%, αυξάνοντας κατά πολύ την αγοραστική αξία τους.

Εκτός αυτού, οι ΗΠΑ είχαν πέρυσι το Μάρτιο πληθωρισμό 2,6%, οπότε η άνοδος των τιμών ήταν 5,9%ενώ στην Ελλάδα η άνοδος είναι 10,5% αφού τον ίδιο μήνα πέρυσι είχαμε αποπληθωρισμό -1,6%.

Είχαμε δηλαδή τη διπλάσια άνοδο των τιμών, με μισθούς πείνας – σε πλήρη αντίθεση με τους μισθούς των ΗΠΑ.

Θα ήταν καλά λοιπόν να προσέχουν τι λένε, αφού οι Έλληνες δεν είναι ανόητοι και καταλαβαίνουν – ειδικά αυτοί που πληρώνονται με τον κατώτατο μισθό, η πτώση της αγοραστικής αξίας του οποίου ήταν 14% τον Ιανουάριο, πριν τον πόλεμο, σύμφωνα με τη ΓΣΕΕ.

Από την άλλη πλευρά, ο πληθωρισμός είναι φόρος – οπότε δεν μπορεί να ισχυρίζεται η κυβέρνηση πως μείωσε τους φόρους, ελαφρύνοντας τη μεσαία τάξη, αφού συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Τέλος, είναι αδύνατον να μην καταλαβαίνει πως με αυτές τις τιμές των τροφίμων, της βενζίνης, του ρεύματος, των ενοικίων κοκ., δεν μπορούν να επιβιώσουν οι Έλληνες – βιώνοντας μία κατάσταση πολύ χειρότερη, από την πρώτη εποχή των μνημονίων.

Στο νομοσχέδιο τώρα, ακολουθείται εν πρώτοις η ίδια συνταγή με τις μετονομασίες, όπως από Τρόικα στο Θεσμοί και από το Θεσμοί στην Ενισχυμένη Εποπτεία – εν προκειμένω από ΟΑΕΔ σε ΔΥΠΑ.

Ενδεχομένως δε στο μέλλον, οι άνεργοι θα μετονομασθούν σε αρνητές εργασίας – αφού θα τους παρέχεται εκπαίδευση και συνεντεύξεις για εργασία, σε μία χώρα που δεν υπάρχουν ποιοτικές θέσεις εργασίας, ενώ οδηγείται ξανά στη χρεοκοπία.

Περαιτέρω, καταργείται ένας οργανισμός, ο ΟΑΕΔ και απορροφάται από το δημόσιο –  όταν αλλού η κυβέρνηση δημιουργεί από δημόσιους οργανισμούς ΝΠΙΔ, όπως με την απολιγνιτοποίηση.

Όπως και σε άλλες αλλαγές δε, συνοδεύεται από προσλήψεις και ανακατατάξεις προσωπικού – χωρίς καν κοστολόγηση από το ΓΛΚ, όσον αφορά τις αποζημιώσεις στα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Εργατικού Δυναμικού της Δ.ΥΠ.Α, στα άρθρα 27, 28 και 63 παρ. 1.

Εκτός αυτού, με το άρθρο 32 καταργείται ένα ΝΠΙΔ, το Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού – ενώ στη θέση του καθολικού διαδόχου υπεισέρχεται το δημόσιο, αναλαμβάνοντας όλα τα δικαιώματα, τις υποχρεώσεις και το προσωπικό του, χωρίς καμία κοστολόγηση.

Άλλα αντί άλλων δηλαδή – χωρίς καμία λογική και καμία στρατηγική.

Όσον αφορά τώρα τον τίτλο «Δουλειές Ξανά», θυμίζει προεκλογικό σύνθημα παρά τίτλο σχεδίου νόμου – όπως το «Επενδύω στην Ελλάδα» του υπουργείου ανάπτυξης, το «Ελλάδα ισχυρή ανάπτυξη» ή το «Μάτι Ξανά» που τελικά ως οντότητα διαλύθηκε, όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά.

Θέσεις εργασίας πάντως δεν δημιουργούνται έτσι – θυμίζοντας πως οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στον ΟΑΕΔ είναι σταθερά 1 εκ., ενώ η ΕΛΣΤΑΤ ανακοινώνει συνεχώς πολύ χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας.

Τα Greek Statistics λοιπόν ζουν και βασιλεύουν, ενώ σε σχέση με την αναφορά σε πλούσιους και τον αποκλεισμό τους από τον ΟΑΕΔ, πρόκειται για τη γνωστή αποπροσανατολιστική τακτική του υπουργού – όπως με τους πλούσιους συνδικαλιστές πριν ξεπουλήσει μία ΔΕΚΟ, τους πλούσιους συνταξιούχους πριν μειώσει τις συντάξεις κοκ.

Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι το ότι, η Ελλάδα έχει το χαμηλότερο ποσοστό συμμετοχής εργατικού δυναμικού στην ΕΕ – στο 61,1%. Επίσης, έναν πολύ χαμηλό μέσο μισθό και σχετικά υψηλό αριθμό μερικής απασχόλησης.

Το πλέον ανησυχητικό βέβαια είναι το ότι, έχουμε υψηλά ποσοστά ανεργίας και στους πτυχιούχους – ενώ τελικά το πτυχίο έχει εξελιχθεί σε διαβατήριο, για να φύγουν οι νέοι από την Ελλάδα.

Περί τους 650.000 νέοι μας έχουν εγκαταλείψει τη χώρα, με κόστος για την οικονομία μας πάνω από 100 δις € – στερώντας μας ΑΕΠ πάνω από 32 δις € ετησίως.

Εκτός αυτού, το συγκεκριμένο γεγονός είναι τρομακτικό για ένα κράτος με τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα, όπως είναι η Ελλάδα – για το οποίο δεν ενδιαφέρεται καθόλου η κυβέρνηση.

Συνεχίζοντας, για την καταπολέμηση όλων των παραπάνω, δεν χρειάζονται μετονομασίες – αλλά η διόρθωση των δομικών προβλημάτων της οικονομίας μας, όπως τα αναφέρει η μελέτη Πισσαρίδη στις σελίδες 141 και 142.

Το παράδοξο βέβαια είναι το ότι, αφού η μελέτη τα αναφέρει, προτείνει εκπαίδευση και αναμόρφωση του ΟΑΕΔ, στις σελίδες 148 έως 151 – τα ίδια δηλαδή με το νομοσχέδιο.

Εν προκειμένω καταλαβαίνουμε πως ο κ. Χατζηδάκης, ως υπουργός ειδικών αποστολών, δεν αναρωτήθηκε πού θα εργαστούν όλοι αυτοί. Είναι ακατανόητο όμως για τον κ. Πισσαρίδη που βραβεύθηκε με Νόμπελ, για θέματα τριβής στην αγορά εργασίας.

Το ίδιο πρόβλημα βέβαια έχει η μελέτη Πισσαρίδη και σε άλλα σημεία – όπως με τις προτάσεις για βιομηχανία και εξαγωγές, χωρίς να αναφέρει πού πρέπει να γίνουν επενδύσεις στη βιομηχανία και πού εξαγωγές.

Συνεχίζοντας, γιατί δεν έδωσε το κόστος των μέτρων το ΓΛΚ; Στο Ταμείο Ανάκαμψης πάντως υπάρχουν πολλές από αυτές τις δράσεις, με προϋπολογισμό άνω των 450 εκ. – όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά, αφού δεν υπάρχει χρόνος να τις αναφέρουμε.

Σχετικά με τα ακίνητα του ΟΑΕΔ τώρα και του πρώην ΟΕΚ, πρέπει να καταγραφούν – θυμίζοντας πως ο υπουργός ψήφισε νομοσχέδιο για τη διαχείριση των ακινήτων των ταμείων, με τον εκσυγχρονισμό του ΕΦΚΑ, χωρίς καν να μας ενημερώσει πόσα έχουν.

Στο σημερινό νομοσχέδιο δε, παρέχει τη δικαιοδοσία για μίσθωση και αγορά, με τα άρθρα 43 και 44 – χωρίς καμία κοστολόγηση. Αν είναι δυνατόν τέτοια προχειρότητα.

Τι να περιμένει βέβαια κανείς από ένα κράτος που μεταβίβασε πάνω από 70.000 ακίνητα του δημοσίου στην ΕΤΑΔ του Υπερταμείου των ξένων, με αποτίμηση μόνο των 2.645; Με τη συνολική τους αξία στο 1 δις € που σημαίνει μόλις 14.670 € το καθένα;

Όσον αφορά το άρθρο 58, το ΓΛΚ δεν αναφέρει το ποσόν της μείωσης των εσόδων του κλάδου επικουρικής ασφάλισης – λόγω υπαγωγής προσωπικού στο Ταμείο επικουρικής κεφαλαιοποιητικής ασφάλισης.

Αλήθεια, τι απόδοση θα έχει φέτος το νέο Ταμείο; Από 43% έως 68%, όπως αναφερόταν για τις επικουρικές συντάξεις στην παρουσίαση του υπουργείου;

Σχετικά με το ΤΣΜΕΔΕ στο άρθρο 62, θυμίζουμε πως οι ζημίες του από το PSI ήταν τουλάχιστον 2 δις € – ενώ από τη συμμετοχή του στην Τράπεζα Αττικής είχε επίσης μεγάλες ζημίες, με δική του ευθύνη αλλά και της ΤτΕ.

Επομένως απαιτείται μεγάλη σοβαρότητα με τις επενδύσεις – καθώς επίσης με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες των ασφαλιστικών ταμείων.

Συμπερασματικά λοιπόν πρόκειται για ένα προεκλογικό νομοσχέδιο που δεν λύνει προβλήματα, αλλά αυξάνει τις δαπάνες – θέτοντας ακόμη ένα λιθαράκι στη υπερχρέωση της χώρας μας.


Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς τους. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.